Geri Dön

Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatan bebeklerde nekrotizan enterokolit sıklığı, risk faktörleri, tedavi ve kısa dönem sonuçlarının değerlendirilmesi

Evaluation of necrotizing enterocolitis frequency, risk factors, treatment and SHORT-TERM results in infants hospitalized in the neonatal intensive care unit

  1. Tez No: 769564
  2. Yazar: MEHLİKA MERYEM SARI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. EMEL OKULU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Nekrotizan enterokolit, morbidite, mortalite, risk faktörleri, sağ kalım, Necrotizing enterocolitis, morbidity, mortality, risk factors, survival
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Neonatoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Amaç: Nekrotizan enterokolit (NEK), antenatal, natal ve postnatal birçok risk faktörünün neden olduğu, intestinal iskemi ve nekroz ile seyreden, şiddetli hastalıkta sağ kalımın düşük olduğu, sağ kalan bebeklerde ise kısa ve uzun dönemde birçok morbiditeye neden olan gastrointestinal sistem hastalığıdır. Bu çalışmanın amacı, NEK sıklığını belirlemek, hastaların antenatal, natal, postnatal ve beslenme özelliklerini, klinik, laboratuvar ve radyolojik bulgularını, uygulanan tedavileri ve kısa dönem sonuçlarını değerlendirmek, ileri evre NEK ve mortalite için risk faktörlerini tanımlamaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 1 Ocak 2015-31 Aralık 2019 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde (YYBÜ) yatmış NEK tanılı 51 bebeğin verileri retrospektif incelendi. Hastaların antenatal, natal ve postnatal verileri, beslenme özellikleri, klinik özellikleri, laboratuvar ve radyolojik bulguları, NEK öncesi, tanı anında ve tanı sonrası tedavileri, cerrahi tedavi ve ölüm oranları incelendi. Hastaların verileri Modifiye Bell kritelerine göre evre 1, evre 2 ve evre 3 NEK olarak üç gruba ayrılarak ve sağ kalan ve kaybedilen hastalar olarak iki gruba ayrılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya NEK tanılı 51 hasta dahil edildi. Hastaların %58,8'i evre 1 NEK, %31,3'ü evre 2 NEK, %9,8'i evre 3 NEK idi. Hastaların gebelik haftası ortancası 28,2 hafta ve doğum ağırlığı ortancası 990 gr idi. Evre 3 NEK grubu ve kaybedilen hastaların gebelik haftası ve doğum ağırlığı ortancası anlamlı düşüktü. Evre 3 NEK grubunda doğum salonunda canlandırma uygulama oranı daha yüksek, 5. dk APGAR skoru daha düşüktü. Kaybedilen hastalarda sağ kalan hastalara göre doğum salonunda canlandırma uygulanma oranı daha yüksek, 5. ve 10. dk APGAR skoru ortancası daha düşüktü. Erken neonatal sepsis oranı, evre 3 NEK grubunda ve kaybedilen hastalarda daha fazlaydı. Respiratuvar distres sendromu, sürfaktan kullanımı, patent duktus arteriyozus sıklığı kaybedilen hastalarda daha yüksekti. NEK tanısı öncesi eritrosit transfüzyonu oranı Evre 3 NEK grubunda diğer evrelere göre daha yüksek, kaybedilen hastalarda NEK tanısı öncesi eritrosit ve taze donmuş plazma transfüzyonu oranı daha yüksekti. Evre 3 NEK grubunda ve kaybedilen hastalarda ilk enteral beslenme saati daha erkendi. Laboratuvar bulgularından trombosit sayısı ortalaması kaybedilen hastalarda daha düşük, C-reaktif protein değeri ortalaması evre 3 NEK grubunda daha yüksek, evre 3 NEK grubunda kan gazı pH ve HCO3 değerleri ortalaması daha düşük, BE ve laktat düzeyi ortalamları daha yüksek, kaybedilen hastalarda HCO3 ortalaması daha düşük ve laktat ortalaması daha yüksek bulundu. Evre 3 NEK grubunda ve kaybedilen hastalarda tanı sonrası kan ürünü transfüzyon oranı daha yüksekti. Hastaların %29,4'üne cerrahi tedavi uygulandı. Hastaların %31,3'ü kaybedildi. Hastaların YYBÜ satış süresi ortancası 37 gün olarak bulundu. Sonuç: Çalışmamızda ileri Evre NEK ve NEK'e bağlı mortalite açısından risk faktörleri tanımlanmıştır. Evre 3 NEK grubundaki hastaların ve kaybedilen hastaların pekçok risk faktörüne, daha olumsuz klinik, laboratuvar ve radyolojik bulgularına sahip oldukları saptanmıştı.

Özet (Çeviri)

Introduction and objectives: Necrotizing enterocolitis (NEC) is a gastrointestinal system disease caused by many antenatal, natal and postnatal risk factors, characterized by intestinal ischemia and necrosis. NEC has a low survival rate in severe disease and many short and long-term morbidities in surviving infants. The aims of this study are to determine the incidence of NEC, to evaluate the antenatal, natal, postnatal and nutritional characteristics, clinical, laboratory and radiological findings, treatments and short-term outcomes of the patient and to define risk factors for advanced stage NEC and mortality. Material and Method: The study was designed to analyze the data of 51 infants diagnosed with NEC in the Neonatal Intensive Care Unit (NICU) of Ankara University Faculty of Medicine between January 1, 2015, and December 31, 2019. The data of antenatal, natal and postnatal periods, nutritional characteristics, clinical, laboratory and radiologic findings, treatments at the time and after the diagnosis of NEC, the rates of surgical treatment and mortality were analyzed. The data of patients were compared by categorizing into three groups as Stage 1, Stage 2 and Stage 3 NEC according to Modified Bell criteria and by categorizing into two groups as survivors and non-survivors. Results: This study included 51 infants diagnosed NEC. The distrubition of infants according to stages were 58.8%, 31.3% and 9.8% as stage 1 NEC, stage 2 NEC and stage 3 NEC, respectively. The median gestational age and birth weight of the patients were 28.2 weeks and 990 gr, respectively. The median gestational age and birth weight were significantly lower in the stage 3 NEC group and in non-survivor infants. The rate of resuscitation at delivery room was higher and the APGAR score at 5-min was lower in the stage 3 NEC group. The rate of resuscitation at delivery room was higher and the APGAR scores at 5-min and 10-min were lower in non-survivor infants. The incidence of early-onset neonatal sepsis was higher in the stage 3 NEC group and in non-survivor infants. The incidences of respiratory distress syndrome, surfactant use and patent ductus arteriosus were higher non-survivor infants. The rate of erythrocyte transfusion before the diagnosis of NEC was higher in the stage 3 NEC group compared to other stage, and the rates of erythrocyte and fresh frozen plasma transfusions were higher in non-survivor infants. The time of first enteral feeding was earlier in the stage 3 NEC group and non-survivor infants. In terms of laboratory findings, the mean platelet count was lower in non-survivor infants, the mean CRP value was higher in stage 3 NEC group, the mean pH and HCO3 values were lower, the mean BE and lactate levels were higher in the stage 3 NEC group, the mean HCO3 level was lower and the mean lactate level was higher in non-survivor infants. The transfusion rates of blood products were higher in the stage 3 NEC group and non-survivor infants. Surgical treatment was performed to 29.4% of the patients and 31.3% of the patients died. The median duration of NICU stay was 37 days. Conclusion: In this study risk factors for advanced staged NEC and mortality due to NEC were defined. We found that stage 3 NEC group and patients who died had several risk factors and unfavorable clinical, laboratory and radiological findings.

Benzer Tezler

  1. İntrauterin büyüme geriliği olan bebeklerin perinatal morbidite, mortalite ve uzun dönem nörogelişimsel sonuçlarının gebelik haftalarına ve persentil gruplarına göre karşılaştırılması

    The comparison of perinatal morbidity, mortality rates and long term neurodevelopmental outcomes of infants who have in utero growth restriction, according to gestational age and percentile groups

    HİLAL ÇEVİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞULE YİĞİT

  2. Prematüre bebeklerde süt ısısının beslenme intoleransı üzerine etkileri

    Effects of enteral feeding temperature on feeding intolerance among preterm infants

    ÖZGÜN UYGUR

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET YALAZ

  3. Prematüre bebeklerde nekrotizan enterokolit ile plazma VEGF ve diğer sitokinlerin düzeyi arasındaki ilişki

    Relationship between necrotizing enterocolitis with plasma VEGF and other cytokin levels in premature babies

    ESRA AKDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıFırat Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERDAL TAŞKIN

  4. Premature bebeklerde probiyotik desteğinin beslenme intoleransı ve mortalite üzerine etkisi

    Effect of probiotic support on feeding intolerance and mortality at preterm infants

    İPEK GÜNEY VARAL

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıUludağ Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA NİRGÜL KÖKSAL

  5. Patent duktus arteriyozus nedeniyle kardiyolojik değerlendirme yapılan prematüre bebeklerde, erken veya geç değerlendirmenin morbidite ve mortalite üzerine etkisi

    The effect of early or late examination on morbidity and mortality in premature infants undergoing cardiologic examination for patent ductus arteriosus

    ŞUAYİP KESKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SÜLEYMAN SUNKAK