Yenidoğanlarda diazoksit kullanımının nekrotizan enterokolit sıklığına etkisi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 913590
- Danışmanlar: PROF. DR. HASİBE CANAN SEREN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Yenidoğan, uzamış-dirençli hipoglisemi, hiperinsülinizm, nekrotizan enterokolit, Neonate, prolonged-resistant hypoglycaemia, hyperinsulinaemia, necrotising enterocolitis
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Neonatoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 109
Özet
Amaç: Yenidoğan hipoglisemisi yenidoğanlarda en sık rastlanan metabolik sorun olup zamanında müdahale edilmezse kalıcı nöronal hasar bırakabilir. Son yayınlarda, yenidoğanda uzamış ve dirençli hipoglisemisinin nedeni hiperinsülinizm (Hİ) olan hastalarda medikal tedavide sıklıkla kullanılan diazoksit ile nekrotizan enterokolit (NEK) arasında ilişki gösterilmiştir. Bu çalışmanın amacı, diazoksit kullanılan hastaların klinik verilerini retrospektif olarak inceleyerek, bu hastalardaki NEK sıklığını belirlemek ve literatürdeki diğer çalışmalarla karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde (YYBÜ) 01.01.2011-31.12.2022 tarihleri arasında yatan, uzamış ve/veya dirençli hipoglisemi tanısıyla takip ve tedavi edilen bebekler dahil edildi. Takiplerinde intravenöz (iv) glukoz infüzyon ihtiyacı 8 mg/kg/dk'nın üstünde olan, hipoglisemisi 48 saatten uzun süren (uzamış hipoglisemi), iv glukoz desteğine ek olarak medikal veya cerrahi tedavi gerektiren dirençli hipoglisemili olgulardan 4 gün ve üzerinde diazoksit tedavisi alan 100 hasta saptanarak verileri incelendi. Uzamış ve dirençli hipoglisemiyi tanımlamada Türk Neonataloji Derneği'nin Yenidoğan Endokrinoloji Rehberi (2019) kılavuz olarak kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya alınan 100 hastanın 57'si (%57,0) erkek, 43'ü (%43,0) kız bebeklerden oluşurken, gestasyonel yaşları 36,7 ± 2,4 (28-41) hafta, doğum ağırlıkları 2671,3 ± 955,6 (810-4650) gram idi. Başvuru yaşı 3,3±5,9 (0,0-34,0) gün, taburculuk zamanı 29,2±16,5 (9,0-90,0) gün, yatış süresi 25,9±16,0 (5,0-89,0) gündü. Hipogliseminin saptandığı zaman 1,3±3,9 (0,0-34,0) ve hipoglisemik seyredilen süre 11,7±10,3 (2,0-57,0) gündü. Bebeklerin başvuru anındaki serum glukoz düzeyi 35,8±17,5 (1,0-83,0) mg/dl, izlemde saptanan en düşük serum glukoz düzeyi 25,9±13,7(1,0-59,0) mg/dl, hipoglisemi anında bakılan insülin düzeyi 21,5±31,9 (2,0-214,0); glukoz/insülin oranı 5,2±5,5 (0,0-25,5), maksimum glukoz infüzyon hızı 11,8±2,4 (8,0-20,0) mg/kg/dk bulundu. Diazoksit kullanan hastalarda NEK sıklığı %2 olarak saptandı. Sonuçlar: Yenidoğanda hipogliseminin erken dönemde saptanması, hipoglisemiye bağlı ortaya çıkabilecek geri dönüşümsüz merkezi sinir sistemi (MSS) hasarını önlemede önemlidir. Hiperinsülinemik hipoglisemili bebeklerde diazoksit tedavisi sıklıkla tercih edilmektedir. Çalışmamızda 100 hastanın 2 (%2)'sinde NEK gözlenmişti. Ünitemizdeki çalışma dönemindeki NEK insidansı %0.45 idi. Her ne kadar NEK insidansı diazoksit grubunda 4,4 kat fazla olarak saptansa da NEK'li olgu sayısının az olması nedeniyle istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır. NEK ile ilişkili yüksek morbidite ve mortalite göz önüne alındığında, diazoksitin yenidoğanlarda güvenli ve dikkatli kullanımı konusunda daha fazla araştırma yapılması gerekmektedir. Serimizde NEK gelişen iki olgu da prematüre ve intrauterin büyüme kısıtlılığı (İUBK) yaşamış bebekler olduğundan, özellikle bu hasta gruplarında diazoksit kullanırken gastrointestinal sistem bulgularının daha yakın izlenmesini öneriyoruz.
Özet (Çeviri)
Objective: Neonatal hypoglycaemia is the most common metabolic problem in neonates and may cause permanent neuronal damage if not intervened in time. Recent publications have shown an association between diazoxide, which is frequently used in medical treatment in patients with hyperinsulinism (HI) causing prolonged and refractory hypoglycaemia in the newborn, and necrotising enterocolitis (NEC). The aim of this study was to retrospectively analyse the clinical data of patients who were treated with diazoxide, to determine the frequency of NEC in these patients and to compare it with other studies in the literature. Materials and Methods: Infants who were hospitalised in Ondokuz Mayıs University Faculty of Medicine, Health Practice and Research Centre Neonatal Intensive Care Unit (NICU) between 01.01.2011 and 31.12.2022 and who were followed up and treated with the diagnosis of prolonged and/or resistant hypoglycaemia were included in the study. Among the patients with intravenous (iv) glucose infusion requirement above 8 mg/kg/min, hypoglycaemia lasting longer than 48 hours (prolonged hypoglycaemia) and resistant hypoglycaemia requiring medical or surgical treatment in addition to iv glucose support, 100 patients who received diazoxide treatment for 4 days or more were identified and their data were analysed. The Turkish Neonatal Society's Neonatal Endocrinology Guideline (2019) was used as a guide to define prolonged and refractory hypoglycaemia. Results: Of the 100 patients included in the study, 57 (57.0%) were male and 43 (43.0%) were female, with a gestational age of 36.7 ± 2.4 (28-41) weeks and a birth weight of 2671.3 ± 955.6 (810-4650) grams. Age at presentation was 3.3±5.9 (0.0-34.0) days, discharge time was 29.2±16.5 (9.0-90.0) days, and hospitalisation period was 25.9±16.0 (5.0-89.0) days. The time of detection of hypoglycaemia was 1.3±3.9 (0.0-34.0) and the duration of hypoglycaemic course was 11.7±10.3 (2.0-57.0) days. The serum glucose level at admission was 35.8±17.5 (1.0-83.0) mg/dl, the lowest serum glucose level found during follow-up was 25.9±13.7 (1.0-59.0) mg/dl, the insulin level measured at the time of hypoglycaemia was 21.5±31.9 (2.0-214.0); glucose/insulin ratio was 5.2±5.5 (0.0-25.5), maximum glucose infusion rate was 11.8±2.4 (8.0-20.0) mg/kg/min. The frequency of NEC was found to be 2% in patients using diazoxide. Conclusions: Early detection of hypoglycaemia in the newborn is important in preventing irreversible central nervous system (CNS) damage that may occur due to hypoglycaemia. Diazoxide treatment is frequently preferred in infants with hyperinsulinaemic hypoglycaemia. In our study, NEC was observed in 2 (2%) of 100 patients. The incidence of NEC in the study period in our unit was 0.45%. Although the incidence of NEC was found to be 4.4 times higher in the diazoxide group, no statistically significant difference was found due to the low number of patients with NEC. Considering the high morbidity and mortality associated with NEC, further research on the safe and careful use of diazoxide in neonates is warranted. Since both patients with NEC in our series were premature and intrauterine growth restricted (IUGR) infants, we recommend closer monitoring of gastrointestinal system findings when using diazoxide, especially in these patient groups.
Benzer Tezler
- Yenidoğanlarda omfalit gelişimine etki eden güncel faktörlerin belirlenmesi: Prospektif olgu kontrol çalışması
Determining the current factors on omphalitis development in newborns: A prospective case control study
FİGEN ÇELEBİ ÇELİK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURAY DUMAN
- Yenidoğanlarda 2D:4D parmak uzunlukları oranı ile kordon kanı testosteron ve östrojen hormonu seviyesi arasındaki ilişki
The relationship between testosterone and oestrogen level of the cord blood and length of fingers of newborns 2D:4D
RAMAZAN ÇETİN
- Yenidoğanlarda kordon kanı total lipid kolesterol ve trigliserid konsantrasyonları
Başlık çevirisi yok
HASİBE ÖZKARA
- Yenidoğanlarda orbıta ve bulbus oculi hacminin hesaplanması
Calculation of orbit and eyeball volume in newborns
SÜHEYLA AKARGÖL
- Yenidoğanlarda hiperbilirubinemi ve işitsel nöropati arasındaki ilişkinin incelenmesi
The investigation of the relationship between hyperbilirubinemia and auditory neuropathy in newborns
GONCA ÜSTÜNBAŞ ATMACA
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Kulak Burun ve BoğazOndokuz Mayıs ÜniversitesiKulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FİGEN BAŞAR