Geri Dön

Myastenia gravis hastalarında yorgunluğun incelenmesi

Fatigue assessment on myastenia gravis patientsrahmi tümay ala1

  1. Tez No: 778847
  2. Yazar: RAHMİ TÜMAY ALA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İHSAN ŞÜKRÜ ŞENGÜN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

Giriş Yorgunluk, Myastenia Gravis hastalarında sık saptanan ve çok boyutlu bir problemdir. Bu çalışma ile katılımcılarda saptanan yorgunluğun hastalık ve kişiye özel değişkenlerle ilişkisi, yorgunluğun nedeni ve hastalık yükü üzerine değerlendirilme yapmak amaçlanmaktadır. Metot 53 MG hastası (farmakolojik remisyon ya da minimal bulgusu olan) çalışmaya dahil olmuştur. MG hastaları pozitif antikor testi, repetetif incelemelerde dekrement yanıt ya da tek lif EMG'de uzamış jitter yanıtı ile tanı almıştır. Sonrasında hastalar myastenik kötüleşme öyküsüne göre iki gruba ayrılmıştır.Yorgunluk CIS-F, MG-QoL, QMG-Skoru, dinamometri ile el sıkma gücü ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar Ortalama CIS skoru 72 saptandı. Cut-off değer 40 olarak alındığında hastaların %80'i“yorgun”olarak değerlendirilmiştir. Kötüleşme olan grup daha yüksek CIS-Total, CIS-Fiziksel aktivite, CIS-subjektif algı yorgunluk skorları ile bulber ve ekstremite güçsüzlük skorları ve kaliteli yaşam ölçeği skorlarına sahiptir. Ayrıca yorgunluk QMG-bulber, ekstremite, el skma güç kaybı ve yaşam kalitesi skorları ile güçlü pozitif korelasyon göstermiştir. Yorgunluk yaş, hastalık süresi, erken veya geç başlangıç, alkol, sigara kullanımı ile korelasyon göstermemiştir. Sonuç Yorgunluk MG hastaları için sık bir problemdir. Sorun sadece fiziksel yorulabilirlik değil aynı zamanda bu hastalar hem düşük yaşam kalitesine sahip hem de hastaların yorgunluk algısında sorun mevcuttur. Yorgunluk periferal orijinlidir. Myastenik Kriz grubundaki daha düşük skorlar bu nedenle nöromuskuler kavşaktaki hastalık yükü ile açıklanabilir. Myastenik krizi önlemek, bulber ve jeneralize semptomu olan bireylerde daha agresif tedavi, fiziksel aktivite artışı yorgunluğun engellenmesi açısından önemli olabilir.

Özet (Çeviri)

Introduction Fatigue is a multidimensional and common problem for myastenia gravis(MG) patients. This study aims assesment the fatigue relationship with disease and patient spesific variables, disaese burden and origin of fatigue. Methods 53 MG patients (who is on pharmacologic remission or had minimal manifestations) enrolled this study. MG patients diagnosed with positive antibody test, decrement response on repetetive test or increased jitter on single fiber EMG.Participitans divided two groups: the patients with at least one myastenic exacerbation and the patients not Patients assesed with CIS(Checklist of individual strength), MG-QoL, QMGscore, hand-grip strength with dynamometer. Results Mean CIS-Total score was 72. %80 of patients fatigued with the cut-off value 40 on CIS test. The exacerbation group had higher scores on CIS-Total, CIS-physical activity, CIS-subjective perception on fatigue with the higher bulbar and extremity weakness scores and quality of life scores. Fatigue scores also showed strong positive correlation with QMG-bulbar and extremity, hand grip weakness, quality of life results and receiving ivig or plasma exchange multiple times. Fatigue was not correlated with age, disease duration, early or late onset cigaratte or alcohol consumption. Conclusion Fatigue is common symptom for MG patients. Problem is not only physical fatigability, these patients also got problem on perception and lower quality of life.Fatigue has peripheral origin.Lower scores on exacerbation group can be explained with the disease burden on neuromuscular junction. So preventing myastenic crisis, aggresive treatment on bulbar and generalized symptoms, increased physical activity is solution options for fatigue.

Benzer Tezler

  1. Myasteni gravis tanılı olgularda depresyon varlığı ve klinik gidişe etkisi

    The existence of depression among myasthenia gravis diagnosed cases and its effect on the disease clinical course

    FATMA ECE BAYAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NörolojiEge Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE KARASOY

  2. Ön boynuz hastalıklarında süregelen denervasyon ve reinnervasyonun elektromiyografik olarak incelenmesi

    Electromyographic examination of ongoing denervation and reinnervation in anterior horn diseases

    PINAR BEKDİK ŞİRİNOCAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET BARIŞ BASLO

  3. Miyastenia gravis hastalarında yorgunluk ve kantitatif EMG değişiklikleri arasındaki ilişki

    The relationship between quantitative EMG findings and fatigue in patients with myasthenia gravis

    DİDEM SAVAŞCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    NörolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN METİN MERCAN

    PROF. DR. VİLDAN AYŞE YAYLA

  4. Myastenia gravis hastalarında spinal stabilizasyon egzersizlerinin yorgunluk, kas kuvveti, solunum fonksiyonları ve fonksiyonel kapasite üzerine etkisi

    Effects of spinal stabilization exercises on fatigue, muscular strength, respiratory functions and functional capacity of patients with myasthenia gravis

    ALİ NAİM CEREN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KADRİYE ARMUTLU

  5. Miyastenia graviste fiziksel ve mental yorgunluk sıklığının ve bunun diğer motor ve nonmotor semptomlar ile ilişkisinin belirlenmesi

    Assessment of the prevalence of physical and mental fatigue in myasthenia gravis and its correlation with other motor and nonmotor symptoms

    AYŞEGÜL AKKAN SUZAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    NörolojiMarmara Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜLÜN TANRIDAĞ