Geri Dön

Sodyum glukoz ko-transporter 2 (Sglt-2) inhibitörlerinin tip 2 diabetes mellitus (T2dm) tedavisindeki potansiyallerinin retrospektif veriler üzerinden klinik değerlendirilmesi

Clinical retrospective evaluation of the sodium glucose co-transporter 2 (Sglt-2) inhibitors utilization in the treatment of type 2 diabetes mellitus

  1. Tez No: 784911
  2. Yazar: HİLAL IŞIK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ZELİHA KERRY
  4. Tez Türü: Eczacılıkta Uzmanlık
  5. Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Eczacılık Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Klinik Eczacılık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

Giriş ve Amaç: Tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de diyabetin görülme sıklığı giderek artmaktadır. Tip 2 diabetes mellitusa (T2DM) sahip hastalarda etkin ilaç tedavisinin, hastalığın akut ve kronik komplikasyonlarının önlenmesinde önemi büyüktür. Sodyum glukoz ko-transpoter 2 inhibitörleri (SGLT2-İ) günümüzde yaygın olarak kullanılan nispeten yeni nesil antidiyabetik ilaç sınıfıdır. Yapılan pek çok çalışmada SGLT2 inhibitörlerinin glisemik kontrol, kardiyovasküler ve renal sistem üzerinde olumlu etkileri bildirilmiştir. Bu çalışmada SGLT2-İ kullanımının T2DM hastalarının tedavi sonuçları üzerine etkilerinin retrospektif olarak araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Hasta bilgilerine hastane bilgi yönetim sistemi üzerinden ulaşıldı. Çalışmamıza 1 Ocak – 1 Ekim 2021 tarihleri arasında polikliniğe başvuran, T2DM tanısı almış ve en az 6 ay takibi olan hastalar dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen hastalar SGLT2-İ kullanmayan (kontrol; n=100) ve SGLT2-İ kullanan (tedavi; n=100) olarak gruplandırıldı. Kontrol ve tedavi grubundaki hastaların metabolik (vücut ağırlığı, beden kütle indeksi, kan basınçları gibi), biyokimyasal (açlık plazma glukozu, HbA1c, lipid profili, idrar glukozu gibi), renal parametreleri (proteinüri, mikroalbüminüri gibi) ve bildirilen advers olayları kaydedildi. Bulgular: Tedavi grubunda erkek hasta oranının kontrol grubuna kıyasla daha fazla olduğu görüldü. Geriatrik hasta sayısının kontrol grubunda daha fazla olduğu belirlendi. Tedavi grubunda yer alan hastalarda kalp yetersizliği ve aterosklerotik kardiyovasküler hastalık varlığının daha yaygın olduğu gözlendi. Hastaların ilaç kullanımları değerlendirildiğinde beta bloker, antitrombotik ilaç ve lipid düşürücü ilaç kullanımının tedavi grubunda daha sık olduğu belirlendi. İlk başvuru sırasında kontrol grubuyla kıyaslandığında tedavi grubunda açlık plazma glukozu (kontrol: 139.10 ± 55.26 mg/dl ve tedavi: 159.54 ± 60.97 mg/dl; P ≤ 0.05) ve HbA1c değerlerinin (kontrol: %7.00 ± 1.41 ve tedavi: %7.92 ± 1.61; P ≤ 0.001) daha yüksek olduğu bulundu. Bununla birlikte SGLT2 inhibitörleri ile ortalama 1 yıllık takip süresinin sonunda kontrol grubuna kıyasla açlık plazma glukozunda (kontrol:-6.27 ± 44.66 mg/dl ve tedavi:-24.24 ± 58.98 mg/dl; P ≤ 0.05) ve HbA1c değerinde (kontrol: %-0.093 ± 0.89 ve tedavi: %-0.758 ± 1.33; P ≤ 0.001) anlamlı bir azalma görüldü. Ayrıca, tedavi grubunda sonraki takipte vücut ağırlığı, kan basıncı değerlerinde anlamlı bir düşüş meydana geldiği tespit edildi. Sonuç: Bu çalışmada elde ettiğimiz sonuçlar, SGLT2 inhibitörlerinin T2DM tedavisine eklenmesinin glisemik kontrol, kardiyovasküler risk faktörleri ve renal parametreler üzerine olumlu etkileri olduğuna işaret etmektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction and aim: The incidence of diabetes is increasing in our country as well as western world. Effective drug therapy plays major role on prevention of acute and chronic complications in diabetes. SGLT2 inhibitors are a relatively new class of antidiabetic drugs that are widely used today. Many studies have been reported that SGLT2-İ has benefical effects on glycemic control, cardiovascular and renal systems. In this study we aimed to investigate retrospectively effect of use of SGLT2-İ on therapic outcomes in T2DM patients. Material and methods: Clinical data were retrieved from electronic health record system of the hospital. Patients with diagnosis of T2DM who presented to the outpatient clinic between January and October 2021, has been followed up at least 6 months were included to study. Patients were divided into two groups; patient do not use SGLT2-İ (control; n=100) and SGLT2-İ users (treatment; n=100). Metabolic (including weight, BMI, blood pressure), biochemical (including fasting plasma glucose, HbA1c, lipid panel, urine glucose), renal parameters (proteinuria, microalbuminuria) and reported advers events were recorded. Results: Male patient ratio was higher in treatment group than control group. Number of geriatric patients were higher in control group. Heart failure and atherosclerotic cardiovascular disease were more common in treatment group. Beta blocker, antithrombotic and lipid-lowering drugs were common in treatment group. Fasting plasma glucose (FPG)(control: 139.10 ± 55.26 mg/dl vs treatment: 159.54 ± 60.97 mg/dl; P ≤ 0.05) and HbA1c values(control: 7.00 ± 1.41% vs treatment: 7.92 ± 1.61%; P ≤ 0.001) were higher in treament compaired with control at first visit. However, after treatment with SGLT2-İ for average one year significant decrease in FPG (control: -6.27 ± 44.66 mg/dl vs treatment: -24.24 ± 58.98 mg/dl; P ≤ 0.05) and HbA1c values (control: -0.093 ± 0.89 % vs treatment: -0.758 ± 1.33 %; P ≤ 0.001) observed in treatment group with respect to control group. In addition, body weight and blood pressure decreased significantly at follow up period in treatment group. Conclusion: Results of this study indicate that addition of SGLT2-İ to T2DM treatment has favourable effects on glycemic control, cardivascular risk factors and renal parameters.

Benzer Tezler

  1. Sodyum glukoz KO-transporter 2 (SGLT-2) inhibitörlerinin uzun dönemde böbrek fonksiyon testleri ve proteinüri üzerine etkisinin retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of the long-term effects of sodium glucose CO-transporter 2 (SGLT-2) inhibitors on renal function tests and proteinuria

    ÖYKÜ ÜNSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TEVFİK DEMİR

  2. Böbrek yetmezliği olmayan diyabetik hastalarda dapagliflozin ve empagliflozin tedavisinin volüm durumu ve kardiak fonksiyonlar üzerine etkisi

    The effect of dapagliflosin and empagliflosin treatment on volume status and cardiac functions in diabetic patients without kidney failure

    CEREN KARABULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YASİN ŞİMŞEK

  3. Sodyum glukoz ko-transporter-2 inhibitörlerinin renal tübül üzerine etkisi

    Effects of sglt-2 inhibitors; dapagliflozin and empagliflozin on renal tubules

    OĞUZ ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İHSAN ATEŞ

  4. Yeni tanı tip-2 diyabetes mellituslu hastalarda SGLT-2 (Sodyum glukoz transporter) inhibitörlerinin kullanımının kardiyometabolik parametreler ve renal sistem üzerine etkisi

    The effect of use of SGLT-2 (Sodium glucose transporter) inhibitors on cardiometabolic parameters and renal system in patients with newly diagnosed type-2 diabetes mellitus

    MELİKE SADAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    İç HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BEKİR TAMER TETİKER

  5. Tip 2 diyabetes mellitus tedavisinde sodyum-glukoz ko-transporter-2 inhibitörlerinin (SGLT2i) kemik mineral dansitesi üzerine etkisi

    Effect of sodium-glucose co-transporter-2 inhibitors (SGLT2i) on bone mineral density in type-2 diabetes mellitus treatment

    BÜŞRA NESLİŞAH ARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıBursa Uludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SONER CANDER