Geri Dön

İstanbul'da birinci basamak sağlık çalışanlarının kadına yönelik yakın partner şiddeti konusunda tutum ve uygulamalarının değerlendirilmesi

Evaluation of attitudes and practices of primary health care workers in i̇stanbul concerning intimate partner violence against women

  1. Tez No: 792280
  2. Yazar: ESRA KARACA ÜNYILDIZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEVGİ CANBAZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Halk Sağlığı, Public Health
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 127

Özet

AMAÇ: Kadına yönelik yakın partner şiddeti, geçmişten günümüze temel insan hakları ihlali olan sosyal bir olgu olmakla birlikte; gün geçtikçe artan bir halk sağlığı sorunudur. Birinci basamak sağlık çalışanları kadına yönelik yakın partner şiddeti yönetiminde çok önemli bir role sahiptir. Bu çalışmada, İstanbul'da hizmet veren aile hekimleri ve diğer sağlık personelinin kadına yönelik yakın partner şiddeti konusundaki tutum ve uygulamalarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Nicel ve nitel yöntemlerin bir arada kullanıldığı karma araştırma yöntemiyle tasarlanan bu tanımlayıcı araştırma İstanbul ilinde birinci basamak sağlık hizmeti sunan Aile Sağlığı Merkezleri (ASM)'nde Şubat 2022- Haziran 2022 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmamızın nicel bileşenine 344, nitel bileşenine 8 birinci basamak sağlık çalışanı dahil edilmiştir. Araştırmamızın nicel bileşeninin verileri Google form üzerinden oluşturulmuş olan online bir anketle elde edilmiştir. Uygulanan online anketin birinci bölümünde sosyodemografik özelliklere ait sorular, ikinci bölümünde ise 1998 yılında geliştirilmiş olan ve 2007 yılında Gutmanis ve ark. tarafından güncellenmiş olan ve 2011 yılında ise Gezgin ve ark. tarafından Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması yapılmış olan“Sağlık Çalışanlarının Kadına Yönelik Eş Şiddeti Konusunda Tutum ve Uygulamaları Ölçeği (SÇKŞTÖ)”yer almaktadır. Nitel bileşenin verilerine ulaşılmasında kullanılan yarı yapılandırılmış görüşme soruları ayrıntılı literatür taraması sonrası oluşturulmuştur. Nicel bileşenin verilerinin analizinde tanımlayıcı istatistikler, gruplar arası karşılaştırmalarda MWU ve Kruskal-Wallis testleri ve sürekli verilerin ilişkisinin incelenmesinde Spearmen Korelasyon analizi kullanılmıştır. Nitel bileşenin veri analizinde Google Döküman ve Microsoft Office Word programları kullanılmıştır. BULGULAR: Nicel bileşene dahil olan katılımcıların yaş ortalaması 35,4±8,1 olarak tespit edilmiştir. 344 katılımcının 200 (%58,1)'ünü hekimler oluştururken; kadına yönelik yakın partner şiddet olgusu ile karşılaşan 224 (%65,1) katılımcı olduğu saptanmıştır. Araştırmamızda evli olanların bekarlara göre hem mezuniyet öncesi hem mezuniyet sonrası dönemde kadına yönelik yakın partner şiddeti konusunda eğitim almış katılımcıların sadece bir dönemde eğitim almış veya hiç eğitim almamış katılımcılara göre SÇKŞTÖ puan ortalamalarının daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (Sırasıyla 106,52±11,54, 105,04±8,41, 103,46±8,24). Araştırmamızda meslek yaşamında tespit ettikleri kadına yönelik yakın partner şiddetini polise bildiren 83 (%24,1) katılımcı olduğu tespit edilirken; Sosyal Hizmetler Müdürlüğü'ne bildiren 29 (%8,4) katılımcı olduğu tespit edilmiştir. Meslekte çalışma yılı ile son bir yılda tespit edilen vaka sayısı; Sosyal Hizmetler Müdürlüğü'ne bildirim sayısı ile polise bildirim sayısı arasında istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı bir korelasyon olduğu saptanmıştır (Sırasıyla r=0,256, p

Özet (Çeviri)

ABSTRACT BACKGROUND: Intimate partner violence against women, in addition to being a social phenomenon that has been a violation of fundamental human rights from past to present, is an increasing public health problem. Primary healthcare workers have a very important role in the management of intimate partner violence against women. In this study, we aimed to evaluate the attitudes and practices of family physicians and other health personnel serving in Istanbul on intimate partner violence against women. METHODS: This descriptive research, designed with a mixed research method in which quantitative and qualitative methods are used together, was carried out in the Family Health Centers (FHC), which provides primary health care services in the province of Istanbul. 344 primary health care workers were included in the quantitative component and 8 primary health care workers in the qualitative component of our study. The data of the quantitative component of our research was obtained through an online questionnaire created through Google forms. There were questions about sociodemographic characteristics in the first part of the questionnaire applied online. ''Health Care Provider Survey of Intimate Partner Violence Attitudes and Practices'' which was developed in 1998 and updated by Gutmanis et al in 2007 and the Turkish validity and reliability study performed by Gezgin et al in 2011, was formed the second part of the study. The semi-structured interview questions used to reach the data of the qualitative component were created after a detailed literature review. Descriptive statistics were used to analyze the data of the quantitative component, MWU and Kruskal-Wallis tests were used for comparisons between groups, and Spearmen's Correlation analysis was used to examine the relationship of continuous data. Google Documents and Microsoft Office Word programs were used in the data analysis of the qualitative component. RESULTS: The mean age of the participants included in the quantitative component was 35.4±8.1 years. 200 (58.1%) of 344 participants were physicians, and 224 (65.1%) participants were found to have experienced intimate partner violence against women. In our study, the average score of the“Health Workers' Attitudes and Practices on intimate partner Violence Against Women Scale”married people was higher than that of singles. Similarly, participants who received training on intimate partner violence against women both in the pre-and post-graduation period have higher scale scores compared to the participants who received training in only one period or did not receive any training at all (In order of 106,52±11,54, 105,04±8,41, 103,46±8,24). In our study, it was determined that there were 83 (24.1%) participants who reported intimate partner violence against women, which they detected in their professional life, to the police, while 29 (8.4%) participants reported it to the Social Services Directorate. There was a statistically significant positive correlation between the years of employment in the profession and the number of cases detected in the last year, the number of notifications to the Social Services Directorate, and the number of notifications to the police (In order of r=0,256, p

Benzer Tezler

  1. Neoliberal subjectification through family medicine model in Turkey: An online ethnography

    Türkiye'de aile hekimliği modeli ve neoliberal öznellik inşası

    EMİNCAN FİDAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Siyasal BilimlerGalatasaray Üniversitesi

    Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı

    DR. CEMİL YILDIZCAN

  2. Haydarpaşa numune eğitim ve araştırma hastanesi aile hekimliği polikliniklerine başvuran 18-65 yaş arası bireylerde sağlık okuryazarlık düzeyi ile metabolik sendromun ilişkisi

    The relationship between health literacy level and metabolic syndrome in individuals aged 18-65 attending family medicine outpatient clinics at haydarpaşa numune training and research hospital

    OĞUZHAN ÖKTEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMİNE ZEYNEP TUZCULAR VURAL

  3. Sağlık çalışanlarına yönelik şiddetin eczacılar açısından incelenmesi

    Research on vi̇olence agai̇nst health professi̇onals i̇n terms of pharmaci̇sts

    ADVİYE MERVE SENKERİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Adli Tıpİstanbul Üniversitesi

    Sosyal Bilimler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜRSEL ÇETİN

  4. 3. basamak bir hastanede AileHhekimliği polikliniğinebaşvuran 9-18 yaş grubu çocuk sahibi ebeveynlerin HPV ve hpvaşısı hakkında farkındalıklarının ve çocuklarındakiaşılanma durumlarının incelenmesi

    Investigation of the awareness of parents of 9-18 years oldchildren about hpv and HPV vaccine and the vaccinationstatus of their children who apply to the family medicinepolyclinic in a tertiary hospital

    PELİN BAYRAM İNCE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile Hekimliğiİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HACER HİCRAN MUTLU

  5. Birinci basamak hekimlerinin gebe takibi konusundaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of primary care physicians' level of knowledge on pregnancy follow-up

    TOLGA ER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERRİN TELATAR