Geri Dön

Hastanemizde çocuk yoğun bakım ünitesi'nde intihar girişimi nedeniyle yatan çocuk ve adölesanların retrospektif değerlendirilmesi

Retrospective evaluation of children and adolescents hospitalized in the pediatric intensive care unit of OUR hospital DUE to suicide attempts

  1. Tez No: 794464
  2. Yazar: ASLI AKIN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NEDİM SAMANCI
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: İntihar, İntihar Girişimi, İntihar Dışı Kendine Zarar Verme Davranışı, Suicide, Suicide Attempt, Non-Suicidal Self-Injury
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

Giriş ve Amaç: İntihar, çocukluk döneminde yaygın olmamakla birlikte adölesan dönemde gittikçe sıklığı artan bir halk sağlığı problemidir. İntihar davranışının temelinde kişinin kendine zarar verme düşüncesi bulunmaktadır. İntihara yönelten çeşitli risk faktörleri predispozan ve tetikleyici faktörler olarak kategorize edilmiştir; predispozan faktörler arasında psikiyatrik hastalık varlığı, önceki intihar girişimi, ailede duygudurum bozukluğu veya intihar davranışı öyküsü, cinsel veya fiziksel istismar, şiddete maruz kalma ve biyolojik faktörler yer alırken, tetikleyici faktörler araçlara erişim, madde kullanımı, sosyal stres ve izolasyon, duygusal ve bilişsel faktörlerdir. Pediatristler bu risk faktörlerini araştırmak, tanımak, diğer uzmanlıklarla iletişim sağlayarak intihar davranışını önlemek ve tedavi etmek için birincil rol oynar. Amerikan Pediatri Akademisi (AAP), akut hastalıklar için yapılan ziyaretlerde ve rutin kontrollerde ergenlerde yılda bir intihar taraması yapılmasını önermektedir. Çalışmamızda Ocak 2019-Ocak 2022 yılları arasında çocuk ve adölesan yaş grubunda intihar girişiminde bulunmuş ve Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi'nde takip edilmiş olan hastaların sosyodemografik özelliklerini, intihara yönelten etmenleri, intihar yöntemlerini tespit etmeyi ve koruyucu yaklaşımlarda bulunmayı amaçladık. Gereçler ve Yöntemler: Çalışmamıza Ocak 2019 ve Ocak 2022 tarihleri arasında intihar girişiminde bulunmuş ve Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi'ne yatırılmış olan 10-18 yaşları arasındaki 45 hasta dahil edildi. Yanlışlıkla ilaç alımı nedeniyle Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi'ne yatırılmış olan çocuk hastalar çalışmaya dahil edilmedi. Çalışmamızda hastalar retrospektif olarak sosyodemografik özellikler, intihar girişiminin özelliği, daha önceden kendilerinde ya da ailelerinde psikiyatrik hastalık öyküsü olup olmadığı, girişim sonrası Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları bölümü tarafından saptanan psikopatoloji durumları, kronik hastalık durumları, daha önce girişimde bulunup bulunmamaları, önceki girişim sayıları, intihar dışı kendine zarar verme davranışı olup olmaması, intihara yönlendiren stresör faktör varlığı, psikososyal risk faktörleri, girişim öncesinde ya da girişim sonrasında Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları bölümünden takipli olup olmamaları yönünden ve bu faktörlerin birbirleriyle ilişkileri açısından incelendi. Bulgular: Çalışmamıza yaşları 10 ile 18 arasında değişmekte olup ortalama 15,31±1,61 yıl olan toplam 45 olgu dahil edilmiştir. Olguların %13,3'ü (n=6) erkek, %86,7'si (n=39) kızdır. Eğitim durumu/devamlılığı, kronik hastalık öyküsü, girişimin gerçekleştiği mevsim, daha önce intihar girişiminde bulunma durumu, NSSI öyküsü, psikiyatrik hastalık öyküsü, psikopatoloji durumu, girişim sonrası psikiyatri kontrolüne gitme durumu, ailede psikiyatrik hastalık öyküsü, daha önce psikiyatriye başvurma ve verilen tedaviye devam etme durumları ile yaş ve cinsiyet dağılımları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). Daha önce intihar girişiminde bulunma durumu ile psikiyatrik hastalık öyküsü ve daha önce psikiyatriye başvurma durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır (sırasıyla p=0,002; p=0,001; p0,05). İntihar dışı kendine zarar verme davranışı ile psikiyatrik hastalık öyküsü, psikopatoloji durumu, daha önce psikiyatriye başvurma durumu ve intihar girişimi sonrası psikiyatri kontrolüne gitme durumu arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmıştır (sırasıyla p=0,03; p=0,032; p0,05). Sonuçlar: İntihar dünya çapında ciddi bir ölüm nedeni olmaya devam etmektedir. Tüm intiharlar önlenebilir değildir ancak intihar riski değerlendirmesine yönelik metodik bir yaklaşım, sağlık hizmeti sağlayıcılarının intihar etme riski taşıyan hastaları saptamasını ve yönetimini sağlayabilir. Özellikle adölesan dönemde artan intihar insidansı göz önüne alındığında kapsamlı intihar risk değerlendirmesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları uzmanının asli görevlerinden biridir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Objectives: Although suicide is not common in childhood, it is a public health problem that is increasing in frequency in adolescence. The basis of suicidal behavior is the thought of harming oneself. Various risk factors leading to suicide have been categorized as predisposing and triggering factors; Predisposing factors include presence of psychiatric illness, previous suicide attempt, family history of mood disorder or suicidal behavior, sexual or physical abuse, exposure to violence and biological factors, while triggering factors are access to tools, substance use, social stress and isolation, emotional and cognitive factors. Pediatricians play a primary role in researching and recognizing these risk factors and communicating with other specialties to prevent and treat suicidal behavior. The American Academy of Pediatrics (AAP) recommends annual suicide screening in adolescents during visits and routine check-ups for acute illnesses. In our study, we aimed to determine the sociodemographic characteristics, factors leading to suicide, suicide methods and preventive approaches of patients who attempted suicide in the pediatric and adolescent age group between January 2019 and January 2022 and were followed up in the Pediatric Intensive Care Unit of Tekirdağ Namık Kemal University Hospital. Materials and Methods: Our study included 45 patients aged 10-18 years who attempted suicide between January 2019 and January 2022 and were hospitalized in the Pediatric Intensive Care Unit of Tekirdağ Namık Kemal University Medical Faculty Hospital. Pediatric patients who were hospitalized in the Pediatric Intensive Care Unit due to accidental medication were not included in the study. In our study, the patients were retrospectively analyzed for sociodemographic characteristics, characteristics of suicide attempt, previous history of psychiatric illness in themselves or in their families, psychopathology conditions determined by the Department of Child Psychiatry and Diseases after the intervention, chronic disease states, previous attempts, number of previous attempts, the presence of non-suicidal self-injury behavior, the presence of stressor factors leading to suicide, psychosocial risk factors, whether they were followed by the Department of Child Psychiatry before or after the intervention, and the relationships between these factors were examined. Results: A total of 45 cases with a mean age of 15.31±1.61 years, aged between 10 and 18, were included in our study. 13.3% (n=6) of the cases were male and 86.7% (n=39) were female. Statistically significant difference was not found between age and gender distributions, educational status/continuity, chronic disease history, season of the attempt, previous suicide attempt, NSSI history, psychiatric disease history, psychopathology status, post-intervention psychiatric control status, family history of psychiatric disease, previous referral to psychiatry and continuation of the treatment given (p>0.05). A statistically significant correlation was found between previous suicide attempt and psychiatric disease history and previous referral to psychiatry (p=0.002; p=0.001; p0.05). A statistically significant relationship was found between non-suicidal self-injury behaviour and psychiatric disease history, psychopathology status, previous admission to psychiatry, and psychiatric control after suicide attempt (respectively p=0.03; p=0.032; p0.05). Conclusions: Suicide remains a serious cause of death worldwide. Not all suicides are preventable, but a methodical approach to suicide risk assessment can enable healthcare providers to manage patients at risk of suicide. Comprehensive risk assessment is one of the primary duties of a Child Health and Diseases specialist, especially considering the increased incidence of suicide in adolescence.

Benzer Tezler

  1. Suda boğulma nedeni ile başvuran çocukların değerlendirilmesi

    Evaluation of demographic and clinical features of children with drowning

    GEZO ISSI BOZKURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA TAŞKESEN

  2. 2017-2018 yılları arasında Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine zehirlenme nedeniyle müracaat eden olguların özellikleri

    The Characteristics of Cases presenting because of Poisoning at Akdeniz University Medical Faculty between 2017 and 2018

    SERVET KUZU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Adli TıpAkdeniz Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMA DEMİRÇİN

  3. Amitiriptilin zehirlenmesi nedeniyle yatan olguların değerlendirilmesi

    The evaluation of children with amitriptyline overdose whose place into our hospital

    NURETTİN OKUR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET BOŞNAK

  4. Yenidoğan yoğun bakım ünitesi ve çocuk yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarda sağlık bakımı ilişkili enfeksiyonlar, dört yıllık sürveyans çalışması

    Neonatal intensive care unit and pediatric intensive care unit hospital infections, 4-years evaluation

    LÜTFİYE NİLÜFER YEĞİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıUludağ Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KEMAL HACIMUSTAFAOĞLU

  5. Uludağ Üniversitesi Çocuk Yoğun Bakım ve Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitelerinde sağlık bakımı ilişkili enfeksiyon epidemiyolojisinin retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of health care associated infection epidemiology in Uludağ University Pediatric Intensive Care and Neonatal Intensive Care Units

    NEBAHAT ZEYNEP ÖZASLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıBursa Uludağ Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA KEMAL HACIMUSTAFAOĞLU