Geri Dön

Diyabetli hastalardaki nefropati gelişiminde böbrek yetmezliğinin prognostik belirteçleri olarak tümör nekroz alfa gen polimorfizminin TNF-α -308G/A ve monosit kemoatraktan proteini-1 (MCP-1) 2518g/a rolü

Role of Tumor Necrosis alpha genes polymorphism TNF-α -308G/A and Monocyte Chemo attractant Protein-1 Promoter 2518G/A as predictive markers for renal failure to develop nephropathy in diabetic patients

PDF İndir

  1. Tez No: 794711
  2. Yazar: SURRI FARIS SUBHI HAYYAWI
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ FİLİZ SARIKAYA PEKACAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çankırı Karatekin Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Dünyada çok sayıda diabetes mellitus (DM) hastası vardır. Bunların yaklaşık %96'sı Tip 2 DM'dir. DM'nin komplikasyonları mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlar olarak ikiye ayrılır. Mikrovasküler komplikasyonları; retinopati, nefropati ve nöropatidir. Makrovasküler komplikasyonları ise koroner kalp hastalığı, periferik damar hastalığı ve serebrovasküler hastalıklardır. Diyabetik nefropati (DN), artan sayıda hastanın son dönem böbrek yetmezliği (SDBY) geliştirmesinden dolayı önemli bir sağlık sorunudur. ABD'de yeni gelişen SDBY'nin %20 ile %40'ını DN oluşturmaktadır. Bu çalışma, bu mekanizmalarla ilgilenen genlerin ve diğer belirteçlerin bir özetini sunar. Oldukça dikkat çeken bir molekül, inflamatuar sitokin tümör nekroz faktörü-a'dır (TNF- α). TNF- α 'nın bu farklı sonuçları uyguladığı mekanizma bilinmemekle birlikte, TNF- α 'nın NOD farelerinde diyabete ilerleme üzerinde olumlu veya olumsuz bir etkisi olduğu gösterilmiştir. Diyabete bu hızlı ilerleme, adacıkların bağışıklık hücreleri ile daha erken ve daha agresif infiltrasyonu ve adacık antijen sunan hücrelerin adacıklarda T hücrelerine situ adacık antijen sunumunda bir artış ile ilgilidir. Son çalışmalar, düşük dereceli bir inflamatuar yanıtın da bir rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Renal hücreler tarafından üretilen güçlü bir kemokin olan Monosit Kemoatraktan Protein 1 (MCP-1), bu süreçte çok önemli bir oyuncu olarak ortaya çıkmıştır. Spesifik olarak, MCP-1'in diyabetik hayvanların böbreklerinde aşırı eksprese edildiği gösterilmiştir. TNF-α -308G/A ve Monosit Kemoatraktan Protein-1 Promoter 2518G/A, diyabetik hastalarda böbrek yetmezliğinin nefropati geliştirmesini öngören belirteçler olarak rol almaktadır. Bu amaçla polimeraz zincir reaksiyonu-restriksiyon fragman uzunluğu polimorfizmi (PCR-RFLP) tekniği kullanılmış ve amplifiye edilen DNA ürünlerinin restriksiyon endonükleaz (Pvull. ve NcoI enzimleri) ile kesilmesi, belirli genotipleri ifade eden farklı moleküler boyutlarda fragmanlar vermiştir. MCP-1 2518G/A, yabanıl homozigot AA tipi, heterozigot GA ve homozigot GG tipi olmak üzere üç genotip ortaya çıkardı, bu genotiplerin sıklığı (sırasıyla hastalarda %60, %40,0 ve %0, kontrol grubunda %46.6 ,40% ,13,3%), MCP-1 2518G/A hastalarında, A alleli kontrol grubu ile karşılaştırıldığında hastalarda önemli ölçüde fark kaydetmiştir. Tüm genotip gruplarında, cinsiyet gruplarına göre önemli farklılıklar vardır. İstatistiksel olarak TNF-α-308 gen polimorfizmi, AA genotipinde %1,5, AG genotipinde ise %12,8 oranında ciddi bir farklılık saptanırken, GG genotipi sağlıklı grupla belirgin olmayan bir fark bulunmuştur. G aleli hastalarda ise %92.1 ile belirgin farklılık tespit edilmiştir. Sağlıklı grupla karşılaştırıldığında. TNF- α -308 geninde, hasta gruplarında genotipe göre belirgin farklılık bulunmazken, cinsiyet gruplarına göre ciddi farklılık vardır. TNF- α düzeyleri tüm hastalarda TNF- α -308 gen polimorfizm gruplarında (sırasıyla AA, AG ve GG genotiplerinde 37.78±7.83, 30.45±3.83 ve 32.64±5.81) önemli farklılık saptanmıştır. Sonuç olarak, bu çalışma AA AG genotipi ve TNF-gen-308 polimorfizminin G aleli ve MCP-1 2518G/A'nın A aleli diyabetik nefropatiye yatkınlığa katkıda bulunabilir.

Özet (Çeviri)

There are many diabetes mellitus (DM) patients in the world. About 96% of these are Type 2 DM. Complications of DM are divided into microvascular and macrovascular complications. Microvascular complications; retinopathy, nephropathy, and neuropathy. Macrovascular complications are coronary heart disease, peripheral vascular disease and cerebrovascular diseases. Diabetic nephropathy (DN) is an important health problem as an increasing number of patients develop end-stage renal disease (ESRD). Between 20% and 40% of the newly developing ESRD in the USA is DN. This study provides a summary of the genes and other markers involved in these mechanisms. One molecule that has received considerable attention is the inflammatory cytokine tumor necrosis factor- α (TNF- α). Although the mechanism by which TNF- α exerts these different results is unknown, TNF- α has been shown to have a positive or negative effect on progression to diabetes in NOD mice. This rapid progression to diabetes is related to earlier and more aggressive infiltration of islets by immune cells and an increase in islet antigen presentation in situ by islet antigen presenting cells to T cells in islets. Recent studies suggest that a low-grade inflammatory response may also play a role. Monocyte Chemoattractant Protein 1 (MCP-1), a potent chemokine produced by renal cells, has emerged as a crucial player in this process. Specifically, MCP-1 has been shown to be overexpressed in the kidneys of diabetic animals. Blood samples were collected from al groups, Serum samples separated for TNF-α levels and genomic DNA was extracted from peripheral blood leukocytes for further molecular study to reveal any association between Tumor Necrosis alpha genes polymorphism TNF-α -308G/A and Monocyte Chemo attractant Protein-1 Promoter 2518G/A as predictive markers for nephropathy in diabetic patients. Polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) technique was used for this purpose and digestion of the amplified DNA products by restriction endonuclease (PvuII.and NcoI enzymes) gave fragments with different molecular sizes which express certain genotypes. The distribution analysis showed that the mean age of patients were included in this study their 52.24±10.45years old for diabetic with nephropathy, (55.12±9.65, (24%) of patients without nephropathy. The genotyping of MCP-1 2518G/A revealed three genotypes; the wild homozygous AA type, the heterozygous GA & the mutant homozygous GG type, the frequency of these genotypes(60%,40%,0% in patients and 46.6%, 40%, 13.3% in controls group ) respectively, the A allele also recorded significant different in patients when compare with control group.In MCP-1 2518G/A patients there are no significant different in patients with nephropathy and without nephropathy in all groups of genotype, but there are significant difference according to age groups. Polymorphism TNF-gene-308 gene recorded statically significant different in AA, AG genotype (1.5% ,12.8% respectively), while the GG genotype recorded high present with no significant with healthy group, G allele in patients recorded 92.1% with significant difference when compared with healthy group. In TNF-gene-308 gene there are no significant different in patients groups according to genotype, but there are significant difference according to age groups. The Levels of TNF- α recorded significant difference in all patients TNF- gene-308 gene polymorphism groups (AA,AG and GG. 37.78±7.83, 30.45±3.83 and32.64±5.81respectivelly. In conclusion, this study suggests that the AA, AG genotype and G allele of TNF-gene-308 polymorphism, and the A allele of MCP-1 2518G/A may contribute to the predisposition for diabetic nephropathy.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    193889

    Diyabetik nefropati gelişimine aldosteron blokajının etkileri

    The effects of aldosterone receptor blockade on diabetic nephropathy

    AYTEN ÜSTÜNDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıTrakya Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ARMAĞAN TUĞRUL

  2. Tez No

    144448

    Tip2 diyabetli hastalarda apolipoprotein E gen polimorfizmi ve ilişkili risk faktörleri

    The apolipoprotein E gene polymorphism and risc factors in patients with type 2 diabetes

    NESLİHAN KAHRAMAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    BiyokimyaFırat Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NECİP İLHAN

  3. Tez No

    676190

    The relationship between urinary exosomal miRNA levels and renal outcome in type 2 diabetic nephropathy patients

    Tip 2 diyabetik nefropati hastalarında üriner eksozomal miRNA düzeylerinin renal outcome ile ilişkisi

    MEHMET SEYİT ZOR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    Genetikİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EDA TAHİR TURANLI

  4. Tez No

    69284

    Normoalbuminurik tip 2 Diabetes Mellitus'u olan hastalarda enalaprilin diyabetik nefropatinin seyrine etkisi

    The Effect of enalapril to progression of diabetic nephropathy in type 2 diabetes mellitus

    SAMİ EMEKLİOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CENGİZ UTAŞ

  5. Tez No

    878811

    Diyabetes mellituslu hastalarda cpeptit ve inflamasyonundiyabetik nefropati ile ilişkisi

    C-peptide and inflammation relation of diyabetic nephropathy in diabetes mellitus

    SEDA YİĞİT KOCABEY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NefrolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YAVUZ AYAR

Geri Dön