Bankacılık sektöründe risk yüklenim kanalının makroekonomik ve bankacılığa özgü belirleyicileri: Seçili ülkeler üzerine bir değerlendirme
Macroeconomic and banking specific determinants of risk taking channel in the banking sector: An assessment on selected countries
- Tez No: 805137
- Danışmanlar: PROF. DR. NADİR EROĞLU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Bankacılık, Banking
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Bankacılık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 283
Özet
2008 küresel finans krizine kadar parasal aktarım kanalları içerisinde pasif bir rol ile ele alınan bankaların önemi, risk yüklenim kanalı aracılığı ile ekonomi üzerinde yaratabilecekleri tahribatın boyutları görüldüğünde anlaşılmıştır. Banka ve diğer finansal kuruluşların yüklendikleri risk seviyesini etkileyen pek çok etken bulunmaktadır. Ekonominin uzun süreli istikrar dönemlerinde düşük faiz oranı, finansal kuruluşların faiz marjlarını daraltarak kar arayışına girmelerine yol açmaktadır. Düşük faiz oranlarının etki ettiği bir diğer değişken ise varlık fiyatlarıdır. Varlık fiyatlarındaki artışlar, bankaların risk hesaplama sonuçlarının daha düşük çıkmasına neden olarak yöneticileri daha fazla risk alımı yönünde cesaretlendirmektedir. Finans yöneticilerini daha fazla risk alımına yönlendiren motivasyon kaynağı ise getiri bazında aldıkları teşvik ve ikramiyelerdir. Ekonomiye ilişkin beklentilerin olumlu olması, risklerin gerçekleşme ihtimalinin düşük görünmesine neden olmaktadır. Bu durumda, elde edilen getiri üzerinden alınacak teşvik, fon yöneticilerini kolaylıkla riskli enstrümanlara yönlendirmektedir. Temeli Hyman Minsky'nin Finansal İstikrarsızlık Hipotezine dayanan risk yüklenim kanalı, para politikalarının finansal kuruluşların risk algı ve toleranslarında yaratacağı etki ile yüklenecekleri risk seviyesini değiştiren bir parasal aktarım mekanizmasıdır. Bu çalışmada, veri kısıtları ve ekonomideki genişleyici konjonktür dönemi dikkate alınarak 2002-2020 yılları arasında gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin bankacılık sektörlerindeki risk yüklenim kanallarının varlığı ve etkinliği incelenmiştir. Veri kısıtları nedeniyle 15 gelişmiş ve 12 gelişmekte olan ülke üzerinden gerçekleştirilen Panel AMG (Genişletilmiş Ortalama Grup Tahmincisi) analizinde risk yüklenim kanalı ölçütü olarak takibe dönüşen kredilerin toplam kredilere oranı (TDO), makroekonomik değişken olarak reel GSYİH büyüme oranı, TÜFE, reel politika faizi ve işsizlik oranı; bankacılığa özgü değişken olarak ise aktif ve özsermaye karlılık oranları, mevduatın krediye dönüşüm oranı ve yasal sermayenin risk ağırlıklı varlıklara oranı ele alınmıştır. Çalışmanın tahmin sonuçları, hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülke gruplarında risk yüklenim kanalının varlığını doğrulamaktadır. Bunun yanısıra, her iki ülke grubunun makroekonomik değişkenlere verdiği tepki yönünün aynı olduğu; ancak bankacılık verilerinin risk yüklenim kanalını, ülke grupları bazında farklı yönlerde etkilediği görülmüştür. Çalışmanın bir diğer sonucu, içlerinde Türkiye'nin de dahil olduğu ülkelerin büyük çoğunluğunda risk yükleniminin sermaye yeterliliği rasyosu ile engellenemediği, hatta rasyonun risk alımını artırmasıdır. Nihai olarak, bankalardaki risk yükleniminin bankacılığa özgü ve makroekonomik değişkenlerden farklı yön ve şiddette etkilenebileceği, bu nedenle gerçekleştirilecek denetim ve gözetim faaliyetlerinde ülkelerin bu değişkenlere olan duyarlılığının dikkate alınmasının önemi ortaya konulmuştur.
Özet (Çeviri)
The importance of banks, which were considered to have insignificant role in monetary transmission channels until the 2008 global financial crisis, is understood when the extent of the damage they could cause on the economy through the risk-taking channel. There are many factors that affect the level of risk taken by banks and other financial institutions. During the long-term stability periods, low interest rates cause financial institutions to seek profit by narrowing their interest margins. Another variable affected by low interest rates is asset prices. Increases in asset prices cause banks' risk calculation results to be lower, encouraging managers to take more risks. The factor that drives financial managers to take more risks is the incentives and bonuses they receive on the basis of asset returns. Positive expectations regarding the economy cause risks to appear less likely to materialize. In this case, the incentive to be taken over the return easily directs the fund managers to risky instruments. The risk-taking channel, based on Hyman Minsky's Financial Instability Hypothesis, is a monetary transmission mechanism that is affected by monetary policies which create an impact on banks' risk perception and tolerance and lead them to take more risks. In this study, the existence and effectiveness of risk-taking channels in the banking sectors of advanced and emerging countries between the period of 2002-2020 are examined, taking into account the data constraints and the expansionary period in the economy. In the Panel AMG analysis conducted on 15 advanced and 12 emerging countries due to data constraints; the ratio of non-performing loans to total loans as risk-taking channel criteria; real GDP growth rates, CPI, real policy interest rates and unemployment rates as macroeconomic variables and return on assets and equity ratio, loan to deposit ratio and the ratio of regulatory capital to risk-weighted assets are considered as banking-specific variables. The estimation results confirm the existence of the risk-taking channel in both advanced and emerging country groups. Additionally, the reaction of risk taking channel in both country groups to macroeconomic variables is the same; however, it is affected by banking variables in different directions in these country groups. Another result of the study is that it has been determined that in the majority of countries, including Turkey, the risk-taking cannot be prevented by the capital adequacy ratio, and yet the ratio increases the risks. Finally, it has been demonstrated that the risk-taking in banks may be affected by banking-specific and macroeconomic variables in different directions and effectiveness, therefore it is important to consider the sensitivity of countries to these variables in the supervision activities to be carried out.
Benzer Tezler
- Halka açılmada yatırım bankacılığı aracılık yüklenim işlemleri ve Türkiye'deki durum
Stock underwriting activities of investment banking and the situaiton in Turkey
NAİLE ÜRETEN
- Varlığa dayalı menkul kıymet ihracı ve Türkiye uygulamasının değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
HÜDA BAŞARAN
- Bankacılık sektöründe risk yönetimi; Döviz kuru ve faiz oranı riski açısından swap tekniği
Başlık çevirisi yok
ŞÜKRAN YILMAZ
- Bankacılık sektöründe risk unsurları: Borsa İstanbul üzerine bir uygulama
Risk factors in banking sector: An application on Istanbul stock exchange
ZEYNEP MÜHÜRCÜOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
BankacılıkAbant İzzet Baysal Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÜMİT GÜMRAH
- Bankacılık sektöründe risk odaklı kamu denetimi ve Azerbaycan üzerine uygulama
Başlık çevirisi yok
ZAMİG MAMMADOV