Diyabetik maküla ödeminde intravitreal bevacizumab tedavisinin etkinliği
Effectiveness of intravitreal bevacizumab treatment in diabetic macula edema
- Tez No: 815873
- Danışmanlar: PROF. DR. GÖKHAN ÖZDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 77
Özet
Amaç: Çalışmamızın amacı, son 5 yılda kliniğimizde Diyabetik Maküla Ödemi (DMÖ) nedeniyle uygulanan İntravitreal Bevacizumab (İVB) tedavisinin etkinliğini araştırmak, enjeksiyon sayılarını, aralıklarını saptamak ve elde ettiğimiz sonuçlar çerçevesinde DMÖ tedavisinde bevacizumab uygulanan hastalarda tedaviye yanıt oranlarımızı bulmaktır. Gereç-Yöntem: Bu retrospektif çalışmaya 2019-2022 yılları arasında kliniğimize başvuran nonproliferatif diyabetik retinopatisi beraberinde diyabetik maküler ödemi olan, başka tedavi veya lazer uygulanmamış, enjeksiyon aralıkları 5 haftayı geçmeyen, ardışık bevacizumab tedavisi alan hastalar dahil edildi. Hastaların demografik verileri, enjeksiyon sayıları, enjeksiyon öncesi, 3 ve 6 doz sonrası ( 6 doza ulaşmayanların son dozu 6. doz olarak kabul edilmiştir) En İyi Düzeltilmiş Görme Keskinlikleri (EİDGK) ve Santral Maküla Kalınlıkları (SMK) incelendi. Ayrıca mevcut ek hastalıkları da araştırmaya dahil edildi. Bulgular: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları polikliniğine başvuran, 18 yaş ve üzeri, DMÖ nedenli ardışık intravitreal bevacizumab tedavisi alan toplam 24 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Hastalara yapılan intravitreal enjeksiyon sayılarının ortalaması 5,3 (4-6)'dür. Hastaların en son tedavi sonrası GK değerleri tedavi öncesine göre anlamlı (p < 0.05) artış göstermiştir. Benzer şekilde en son tedavi sonrası SMK değerleri tedavi öncesine göre anlamlı (p < 0.05) düşüş göstermiştir. Hastaların tedavi öncesi GK değerlerinin ortalaması 0,24±0,17 iken , tedavi sonrası 0,32±0,21 olarak yükselmiştir. Benzer şekilde hastaların SMK değerlerinin ortalaması tedavi öncesi 412,3±87,6 iken tedavi sonrası 321,9±79,5 değerlerine gerilemiştir. Hastaların İVB tedavisine yanıt durumunu değerlendirmek için çalışmamızda 3 ve 6 doz İVB tedavisi sonrası ≥ 5 harf GK kazanımı ve/veya ≥ %20 SMK azalması olan gözleri duyarlı olarak kabul ettik. Hastaların %75'i İVB tedavisine duyarlı olduğu bulundu. Kalan %25 hasta tedaviye yanıtsız olarak bulundu. Duyarlı ve yanıtsız olan gruplar arasında yaş, cinsiyet dağılımı, lens durumu, DM süresi ve ek hastalık sayıları dağılımı anlamlı farklılık göstermemiştir (p > 0.05). Sonuç: Çalışmamızda 3 ve 6 doz İVB tedavisi sonrası ≥ 5 harf GK kazanımı ve/veya ≥ %20 SMK azalması olan gözleri duyarlı olarak kabul ettiğimiz hastaların tedaviye yanıt durumları değerlendirildiğinde 24 hastanın 18'inin (%75) tedaviye duyarlı olduğu bulunmuştur. Geri kalan 6 hasta (%25) tedaviye yanıtısz olarak kabul edilmiştir. Ayrıca çalışmamızda duyarlı grupta olan bazı hastalaın (24 hastanın 5'i) ilk 3 doz sonrası tedaviye yanıt olmadığı görülürken, tedavi devamında bevacizumaba duyarlı duruma geldiği görülmüş olup geç yanıt veren bir hasta popülasyonunun da varlığı gösterilmiştir.
Özet (Çeviri)
Purpose: The aim of our study is to investigate the Intravitreal Bevacizumab (IVB) treatment applied for Diabetic Macular Edema (DME) in our clinic for the last 5 years, to determine its costs, ranges and to find the response rates applied in DME treatment, including the results obtained. Materials and methods: In this retrospective study, patients who applied to our clinic between 2019 and 2022 with nonproliferative diabetic retinopathy and diabetic macular edema, who did not receive any other treatment or laser treatment, whose injection intervals did not exceed 5 weeks, and who received sequential bevacizumab treatment were included. Demographic data, number of injections, pre-injection, 3 and 6 doses (the last dose for those who did not reach 6 doses was accepted as the 6th dose), Best Corrected Visual Acuity (BCVA) and Central Macular Thickness (CMB) were examined. In addition, existing additional diseases were also included in the study. Results: A total of 24 patients aged 18 years and older who applied to Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty of Medicine Ophthalmology outpatient clinic and received sequential intravitreal bevacizumab treatment for DME were included in the study. The average of the number of intravitreal injections made to the patients is 5.3 (4-6). The VA values of the patients after the last treatment showed a significant (p < 0.05) increase compared to the pre-treatment. Similarly, CMT values after the last treatment showed a significant (p < 0.05) decrease compared to pre-treatment. While the mean VA values of the patients were 0.24±0.17 before the treatment, it increased to 0.32±0.21 after the treatment. Similarly, while the mean CMT values of the patients were 412.3±87.6 before the treatment, it decreased to 321.9±79.5 after the treatment. To evaluate the response of patients to IVB treatment, we considered eyes with ≥ 5 letters VA gain and/or ≥ 20% CMT reduction after 3 and 6 doses of IVB treatment as susceptible. 75% of the patients were found to be sensitive to IVB treatment. The remaining 25% patients were found unresponsive to treatment. Age, gender distribution, lens status, duration of DM, and number of additional diseases did not differ significantly between the susceptible and unresponsive groups (p > 0.05). Conclusion: In our study, when the response status of the patients, whom we considered as sensitive eyes with ≥5 letters VA gain and/or ≥20% CMT reduction, after 3 and 6 doses of IVB treatment, 18 (75%) of 24 patients were found to be sensitive to treatment. The remaining 6 patients (25%) were considered unresponsive to treatment. In addition, while some patients in the susceptible group (5 out of 24) did not respond to the treatment after the first 3 doses, it was observed that they became sensitive to bevacizumab during the continuation of the treatment, and a late-responding patient population was also shown.
Benzer Tezler
- Diyabetik maküla ödeminde intravitreal bevacizumab tedavisinin klinik sonuçları ve santral maküla kalınlığı üzerine etkisi
Intravitreal bevacizumab in the treatment of diabetic macular edema clinical outcomes and impact on central macular thickness
MEHMET YİĞİT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Göz HastalıklarıYüzüncü Yıl ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. DOĞAN CEYHAN
- Diyabetik maküla ödeminde intravitreal uygulanan anti-VEGF ajanlar ile intravitreal steroidlerin karşılaştırılması
Comparison of intravitreal anti-VEGF agents and intravitreal steroids in diabetic macular edema
ERAY BEYAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Göz HastalıklarıMustafa Kemal ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUTLU CİHAN DAĞLIOĞLU
- Fokal lazer fotokoagülasyon yapılmış olan diyabetik makula ödemi olgularında intravitreal bevacizumab tedavisinin etkinliği
Efficacy of intravitreal bevacizumab in patients with diabetic macular edema previously treated with focal laser photocoagulation
YARAN KOBAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DEFNE KALAYCI
- Diabetik maküla ödeminde intravitreal bevacizumab tedavisinin etkinliğinin değerlendirilmesi
Evaluation of the therapeutic effect of intravitreal bevacizumab in diabetic macular edema
MAHMUT ATUM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Göz HastalıklarıSakarya ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜRSOY ALAGÖZ
- Diffüz diyabetik maküla ödeminde intravitreal bevacizumab enjeksiyonu : Erken dönem sonuçlar
Başlık çevirisi yok
CEYLAN USLU DOĞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN İBRAHİM GÖKHAN GÜLKILIK