Geri Dön

Diz osteoartritinin denge ve sarkopeni üzerine etkisi

The effect of knee osteoarthritis on balance and sarcopenia

PDF İndir

  1. Tez No: 829048
  2. Yazar: AYŞE OYACI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ESRA DİLEK KESKİN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Diz osteoartriti, sarkopeni, denge, düşme riski, el kavrama gücü, BIA, WOMAC, yürüme hızı, Knee osteoarthritis, sarcopenia, balance, fall risk, hand grip strength, BIA, WOMAC, walking speed
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Kırıkkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 123

Özet

OYACI A, Diz Osteoartritinin Denge Ve Sarkopeni Üzerine Etkisi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp Ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Kırıkkale, 2023. Amaç: Osteoartrit(OA) özellikle yük taşıyan eklemlerde progresif olarak ortaya çıkan kıkırdak harabiyeti, subkondral kemikte değişiklikler ve osteofit oluşumu ile karakterize noninflamatuvar kronik dejeneratif bir hastalıktır. Diz, osteoartritte semptomatik olarak en sık tutulan eklemdir. Sarkopeni ise iskelet kas kütlesi ve gücünün genel ve ilerleyici kaybı ile buna bağlı fiziksel disabilite, düşük yaşam kalitesi ve ölüm gibi olumsuz sonuçlara neden olma riskiyle karakterize bir sendrom olarak tanımlanmaktadır. Bu çalışma ile ACR kriterlerine göre diz osteoartriti tanısı almış hastaların, EWGSOP 2 tanı kriterleri ile değerlendirilerek sarkopenik olup olmaması yönünden, postural denge ve düşme riski açısından değerlendirilmesi planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 25.04.2022-25.01.2023 tarihleri arasında Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniğine başvuran 60 yaş ve üstü, ACR kriterlerine göre diz osteoartriti tanısı almış hastalar dahil edildi. Radyolojik evrelemeleri Kellgren-Lawrence sınıflaması kullanılarak evre 1-2 ve evre 3-4 olarak iki gruba ayrıldı. Evre 1-2 grubundan 46 birey ile benzer yaş, cinsiyete sahip evre 3-4 grubundan 46 birey çalışmaya dahil edildi. Her iki grupta da antropometrik ölçümler yapıldı, 4 metre yürüme hızı ölçüldü, baskın elde kavrama gücü ölçümü yapıldı. Biyoelektrik-Empedans Analizi (BİA) yardımı ile vücut kompozisyon analizi yapıldı. İskelet kası kütle indeksi (SMI) hesaplandı. Biodex Denge Sistemi (BDS) kullanılarak hastaların postural stabilite indeksleri ve düşme riski indeksi hesaplandı. Zamanlı kalk yürü testi uygulandı. WOMAC osteartrit indeksi testi yapılarak sonuçları kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 66,01±4,70 yıl olan toplam 92 birey dahil edildi. 46 kişi evre 1-2, 46 kişi evre 3-4 diz OA hastasıydı. Evre 1-2 hastalarda yaş ortalaması 65,67±4,65 yıl, evre 3-4 hastalarda 66,35±4,78 yıl olup istatistiksel açıdan benzer bulundu (p=0,495). Her iki grupta da kadın (%58,7) ve erkek (%41,3) oranı aynıydı (p=0,999). Evre 1-2 grubunda [%20,79(13,5-34,37)] WOMAC skoru ortanca değeri, evre 3-4 grubuna [%34,85(22,9-46,8)] göre anlamlı olarak daha düşük bulunmuştur (p=0,004). Düşme riski indeksi ortanca değeri evre 1-2 hastalarda [1,4(1,1-1,8)], evre 3-4 hastalara [1,75(1,4-2,1)] göre anlamlı olarak daha düşük bulunmuştur (p=0,012). 4 metre yürüme hızı ortalama değeri evre 1-2 hastalarda (0,98±0,14), evre 3-4 hastalara (0,89±0,15) göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0,004). Postural stabilite indeksleri (medio-lateral stabilite indeksi, antero-posterior stabilite indeksi, genel stabilite indeksi) (p>0,05), el kavrama gücü (p=0,550), zamanlı kalk yürü testi (p=0,108) istatistiksel açıdan her iki grupta benzer bulunmuştur. Olası sarkopeni varlığına göre postüral dengenin etkilenmesi değerlendirildiğinde antero-posterior (p=0,003) ve genel stabilite indeksi değeri (p=0,006) olası sarkopeni olanlarda, olmayanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışmada diz OA'lı hastalarda radyolojik evre ilerledikçe WOMAC skorlarının arttığını, 4 m yürüme hızının azaldığını, fiziksel fonksiyonellikte azalmanın meydana geldiğini, düşme riskinin arttığını tespit ettik. Biodex Denge Sistemi'nden yararlanarak, hem Türk toplumuna özgü eşik değerlere göre hem de EWGSOP 2 kriterlerine göre olası sarkopenisi olan hastaların, olmayanlara göre postural dengelerinin daha bozuk olduğunu saptadık. Diz OA ve olası sarkopeni ile denge ve düşme riski arasındaki ilişkinin vurgulandığı çalışmamızın bu yönde farkındalığı artıracağını düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

OYACI A, The Effect of Knee Osteoarthritis on Balance and Sarcopenia, Kırıkkale University Faculty of Medicine, Department of Physical Medicine and Rehabilitation, Specialization Thesis, Kırıkkale, 2023. Objective: Osteoarthritis (OA) is a non-inflammatory chronic degenerative disease characterized by progressive cartilage destruction, changes in subchondral bone and osteophyte formation, especially in weight-bearing joints. The knee is the most frequently affected joint symptomatically in osteoarthritis. Sarcopenia is defined as a syndrome characterized by the general and progressive loss of skeletal muscle mass and strength and the associated risk of negative consequences such as physical disability, poor quality of life and death. In this study, it was planned to evaluate patients diagnosed with knee osteoarthritis according to ACR criteria in terms of whether they are sarcopenic or not by evaluating them with EWGSOP 2 diagnostic criteria. It is also planned to evaluate these patients in terms of postural balance and fall risk. Materials and Methods: Patients aged 60 and over who applied to Kırıkkale University Faculty of Medicine Physical Medicine and Rehabilitation outpatient clinic between 25.04.2022-25.01.2023 and were diagnosed with knee osteoarthritis according to ACR criteria were included in the study. Radiological staging was divided into two groups as stage 1-2 and stage 3-4 using the Kellgren-Lawrence classification. 46 individuals from the stage 1-2 group and 46 individuals from the stage 3-4 group with similar age and gender were included in the study. Anthropometric measurements were made, 4-meter walking speed was measured, grip strength was measured in the dominant hand in both groups. Body composition analysis was performed with Bioelectrical-Impedance Analysis (BIA). Skeletal muscle mass index (SMI) was calculated. Postural stability indexes and fall risk index of the patients were calculated using the Biodex Balance System (BDS). Timed up and go test was applied. WOMAC osteoarthritis index test was performed and the results were recorded. Results: A total of 92 individuals with an average age of 66.01±4.70 years were included in the study. 46 individuals had stage 1-2 and 46 individuals had stage 3-4 knee OA. The average age in stage 1-2 patients was 65.67±4.65 years, and in stage 3-4 patients it was 66.35±4.78 years, and they were statistically similar (p=0.495). The ratio of females (58,7%) and males (41,3%) was the same in both groups (p=0.999). The median value of WOMAC score in the stage 1-2 group [20,79% (13,5-34,37)] was found to be significantly lower than that in the stage 3-4 group [34,85% (22,9-46,8)] (p=0.004). The median value of the fall risk index was found to be significantly lower in stage 1-2 patients [1,4(1,1-1,8)] than in stage 3-4 patients [1,75(1,4-2,1)] (p=0.012). The average value of 4-meter walking speed was found to be significantly higher in stage 1-2 patients (0,98±0,14) than in stage 3-4 patients (0,89±0,15) (p=0.004). Postural stability indexes (medio-lateral stability index, antero-posterior stability index, general stability index), hand grip strength (p=0,550), and timed up and go test (p=0,108) were found to be statistically similar in both groups (p>0.05). When the effect of postural balance according to the presence of probable sarcopenia was evaluated, the antero-posterior(p=0,003) and general stability index values (p=0,006) were found to be significantly higher in those with probable sarcopenia than in those without. Conclusion: In this study, we found that as the radiological stage progresses in patients with knee OA, WOMAC scores increase, 4 m walking speed decreases, physical functionality decreases, and the risk of falling increases. Using the Biodex Balance System, we determined that patients with probable sarcopenia had more impaired postural balance than those without, both according to the threshold values specific to the Turkish population and the EWGSOP 2 criteria. We think that our study, which emphasizes the relationship between knee OA and probable sarcopenia, balance and fall risk, will increase awareness in this direction.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    839844

    Diz osteoartrit hastalarında radyolojik evre ve ultrasonografik parametrelerin denge ve propriosepsiyon ile ilişkisinin araştırılması

    Investigation of the correlation between radiological stages and ultrasonographic parameters with balance and proprioception in osteoarthritis patients

    NAZLI ŞİŞMANOĞLU ATAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURDAN PAKER

  2. Tez No

    623440

    Diz osteoartriti hastalarında radyolojik değişikliklerin denge bozukluğu ve düşme korkusu üzerine etkisinin araştırılması

    Evaluation of the effects of radiological changes on balance disorder and fear of falling in patients with knee osteoarthritis

    ZEYNEP ALPOĞUZ YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAKAN GENÇ

  3. Tez No

    647977

    Total diz artroplastisi uygulanan primer gonartroz tanılı hastalarda preoperatif ve postoperatif dönemde denge ve düşme riskinin karşılaştırılması: Prospektif çalışma

    Preoperative and postoperative balance and fall risk evaluation in patiens with primary gonarthrosis undergoing total knee arthroplasty; A prospective study

    ERMAN TÜTÜNCÜLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ortopedi ve TravmatolojiPamukkale Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NUSRET ÖK

  4. Tez No

    612434

    Diz osteoartritli hastalarda kinezyofobi, ağrı, fonksiyonel durum ve öz-etkililik arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Investigation of the relationship between kinesiophobia, pain, functional status and self-efficacy in patients with knee osteoarthritis

    NURHAYAT KORKMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜRSOY COŞKUN

  5. Tez No

    602014

    Diz osteoartritinin nöropatik ağrı bileşeni: Yaş, cinsiyet, osteoartrit şiddeti, fonksiyon ve yaşam kalitesi ilişkisi

    Neuropathic pain component of knee osteoarthritis: Its relation to age, sex, severity of osteoarthritis, function and quality of life

    UĞUR GÜNGÖR DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NACİYE FÜSUN TORAMAN

Geri Dön