The Origins and structures of Y-chromosome variation in the Turkish population
Türk toplumunda Y-kromozomu çeşitliliğinin kökeni ve yapısı
- Tez No: 82925
- Danışmanlar: PROF. DR. S. HANDE ÇAĞLAYAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Biyoloji, Biology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1999
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 109
Özet
VI ÖZET İnsan popülasyon genetiğinin ana hedefi, toplumlar-arası genetik çeşitliliği incelemek sureti ile bunları oluşturan evrimsel süreçleri anlamaktır. Türkiye, hem en eski neolitik kültürlerden birine sahiptir, hem de Yakın Doğu, Asya ve Avrupa arasında bir köprü işlevi gören çok özgün bir coğrafi konumu vardır. Popülasyon genetikçiler, Türk toplumunun genetik olarak incelenmesinin, insanın evrimi ile ilgili birçok soruyu aydınlatmak açısından büyük önem taşıdığına inanmaktadırlar. Y kromozomunun rekombinasyon yapmayan bölgesinde görülen DNA dizisi çeşitliliği, moleküler evrim analizleri açısından güçlü bir araçtır. Bu çalışma çerçevesinde Türk toplumu ile birlikte, Orta Asya, Yakın Doğu ve Avrupa'daki 24 toplumda 16 Y kromozomu haplotipinin sıklığı ve dağılımı tanımlanmıştır. Haplotip sıklığına dayanarak, genetik uzaklıklar ve gen çeşitlilikleri hesaplanmış ve filogenetik ağaç ve ordinat doğruları çizilmiştir. Sonuçlar, Türk toplumunda oldukça yüksek bir gen çeşitliliği olduğunu ve Türkiye'nin altı değişik coğrafi bölgesinden toplanan örneklerin arasındaki $St mesafelerinin düşük olduğunu göstermiştir. Türk toplumu, çalışma çerçevesinde incelenen diğer toplumlarla karşılaştırıldığında, Orta Asya, Yakın Doğu ve Avrupa toplumları arasında merkezi bir konum almış, Orta Asya toplumlarından ziyade Yakın Doğu ve Avrupa toplumlarına benzediği görülmüştür. Bu sonuçlar, Anadolu'ya H.yy'da gelen Orta Asya'lı göçebe ırkların, bugünkü Türk toplumuna yaptıkları genetik katkının küçük olduğunu göstermektedir; Çalışmanın sonuçları, Yakın Doğu'lu çiftçi toplumunun Avrupa'ya yayılmasının neolitik demik difüzyon modeli ile gerçekleşmiş olabileceğini desteklemekte ve Türkiye'nin bu açıdan bir köprü oluşturduğuna işaret etmektedir. Sonuçlarımız, klasik markörler ve otozomal ve mitokondriyal DNA kullanarak yapılan çalışmaların büyük çoğunluğu ile uyumludur.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT The main goal of human population genetics is to analyze the genetic variation between different populations, in order to make inference concerning the evolutionary process that have generated them. Turkey had one of the earliest Neolithic cultures, and it has a unique geographical location that serves as a crossroads between the Middle East, Asia and Europe. Population geneticists believe that information obtained from analyzing the Turkish population may have great value in elucidating human evolutionary questions. DNA sequence variation of the non-recombining portion of the Y chromosome provides powerful tools for molecular evolution analysis. In this study the frequency and distribution of 16 Y chromosome haplotypes were determined in the Turkish and 24 other populations from Central Asia, Middle East and Europe. Based on haplotype frequencies, genetic distances and gene diversities were calculated and phylogenetic trees and ordinate plots were constructed. The Turkish population was found to have a relatively high gene diversity, and populations from six different geographic regions in Turkey exhibited low pairwise Ost distances. When compared with other populations in the survey, the Turkish population showed intermediate patterns between Central Asian, Middle Eastern and European populations with closer affinities to Middle Easterners and Europeans than Central Asians. The results of this study demonstrate that the genetic contribution of Turkic nomads who entered Anatolia in the 11th century to the recent Turkish population is low. Our results support the Neolithic demic diffusion model for the expansion of the Middle East farmers to Europe and shows that Turkey has served as a crossroads. Our results are consistent with those of most of the previous studies, based on classical markers, autosomal and mtDNA.
Benzer Tezler
- Marker kromozomlu olguların ileri moleküler genetik analizleri ile genotip - fenotip korelasyonu
Genotype-phenotype correlation of marker chromosome cases with advanced molecular genetic analyses
YAVUZ BAYRAM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
GenetikHacettepe ÜniversitesiTıbbi Genetik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET ALİKAŞİFOĞLU
- Modern insanın evrimine ilişkin teorilerin değerlendirilmesi: Türkiye örneği
Başlık çevirisi yok
METE CAN GÖKSARAN
- Şanlıurfa Germuş (Dağeteği) yöresi killerinin geoteknik özellikleri ve şişme potansiyelinin irdelenmesi
Investigation of geotechnical properties and swelling potentials of clays in Germuş region (Dağeteği)of Şanliurfa
ESMER HIŞMANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
İnşaat MühendisliğiHarran Üniversitesiİnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. REŞİT GERGER
- A typological analysis of parcel- house relationship in Ottoman Western Anatolian cities: The case of Kula
Osmanlı dönemi Batı Anadolu kentlerinde parsel-konut ilişkisinin tipolojik analizi: Kula örneği
HAYRİYE OYA SAF
Yüksek Lisans
İngilizce
2004
Mimarlıkİzmir Yüksek Teknoloji EnstitüsüMimarlık Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. EMRE ERGÜL
- Kaşkay Türklerinin tarihi
The History of Qashqai Turks
BABEK CAVANŞİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2001
TarihMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF.DR. AHMET TAŞAĞIL