Üriner sistem enfeksiyonu tanısı ile yatırılan hastalarda risk faktörleri, klinik özellikler ve tedavi başarısı
Risk factors, clinical features, and treatment outcomes in patients hospitalized with urinary tract infection
- Tez No: 830041
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ASUMAN İNAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, Infectious Diseases and Clinical Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Hamidiye Uluslararası Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 84
Özet
Amaç: Üriner sistem enfeksiyonu (ÜSE) kaynaklı hastane yatışı sıklığı giderek artmaktadır. Bu çalışmada hastaların yatış sebepleri, klinik özellikleri ve risk faktörlerinin irdelenmesi, etiyolojik ajanlar ve direnç profilleri saptanarak bölgesel epidemiyolojik verilere katkıda bulunulması, uygulanan tedaviler ve tedavi başarısına etki eden faktörlerin incelenmesi hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntem: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Haydarpaşa Numune Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi'ne, 1 Ocak 2019–31 Aralık 2021 tarihleri arasında ÜSE tanısı ile yatırılan ≥18 yaş hastaların kayıtları, hastane bilgi sisteminden geriye dönük olarak incelendi. Hastaların klinik ve laboratuvar bulguları, kültür ve antibiyogram sonuçları, yatış süreleri, risk faktörleri, uygulanan tedavileri ve bir yıl içinde ÜSE nedenli tekrarlayan başvuruları kaydedildi. Bulgular: Toplam 384 hastanın 495 ÜSE atağı incelendi. Hastaların %53'ü erkekti. Ortalama yaş 65.57±18.08, ortanca yatış süresi 14 gündü. Olguların 21'i (%4.2) asemptomatik bakteriüri, 65'i (%13.1) sistit, 409'u (%82.7) piyelonefrit tanılı, 396'sı (%80) komplike ÜSE idi. Hastaların %64.8'inde en az bir üropatoloji mevcuttu. En sık yatış sebepleri genel durum bozukluğu (%41) ve geniş spektrumlu ampirik tedavi gereksinimiydi (%35). En sık saptanan etkenler E.coli (%44.8), Klebsiella spp. (%21.7), P.aeruginosa (%13) idi. Çoklu ilaca direnç oranı %63.7'ydi. Olguların %84'ünde tedavi ampirik olarak başlanmıştı. Tüm başlangıç tedavilerinin %20.6'sı antibiyotik duyarlılık testi sonucuna uygun değildi. En sık kullanılan ajan ertapenemdi (%40.1). Toplam tedavi süresi ortalama 13.24±3.88 gündü. Kontrol idrar kültürü alınma süresinin ortanca değeri dört gündü. Hastaların 18'inde (%6.3) aynı etken üremeye devam etmişti. Yatışı sırasında hastaların %2.9'u yoğun bakım ünitesine nakil olurken, %3.5'i kaybedilmişti. Olguların, 105'i (%24) 60 gün içinde olmak üzere, 152'si (%34.8) bir yıl içinde tekrar başvurmuştu. Çok değişkenli lojistik regresyon analizinde prostat kanseri, renal taş, anatomik bozukluk, bez kullanımı, sepsis, nefrostomi ve GSBL üreten mikroorganizma varlığının tekrar başvuru riskini artırdığı belirlendi. Tedavi süresi ve uygun olmayan ampirik tedavi başlanması tekrar başvuru ile ilişkili değildi. Komplike piyelonefritli hastalardan ≤10 gün tedavi alanların 22'si (%40), >10 gün tedavi alanların 83'ü (%37.6) bir yıl içinde tekrar başvurmuştu. Tedavi süresi ile tekrar başvuru arasında anlamlı ilişki yoktu (p>0.05). Sonuç: ÜSE'lerde etkenlerin direnç oranları ve hastane yatış sıklığı önemli bir sorundur. ÜSE'lerin ve tekrarlayan başvuruların risk faktörlerinin belirlenmesi, bu risklere yönelik önlemlerin alınabilmesi için önemlidir. Çalışmamızda daha kısa tedavi süreleri ile tekrar başvuru sıklığının artmadığı gösterilmiştir. ÜSE tedavisinde daha kısa süreli antibiyotik kullanımının, artan çalışmalar ile net öneriler haline geleceğini, bu sayede antibiyotik direnci, maliyet, yan etki gibi sorunlara azaltıcı yönde katkı sağlanacağını düşünmekteyiz.
Özet (Çeviri)
Aim: The frequency of hospitalizations due to urinary tract infections (UTI) is steadily increasing. This study aims to examine the reasons for hospitalization, clinical features, and risk factors of patients, contribute to regional epidemiological data by determining etiological agents and resistance profiles, and investigate the treatments applied and factors influencing treatment success. Materials and Methods: The records of patients aged 18 and older hospitalized with a diagnosis of UTI between January 1, 2019, and December 31, 2021, at the University of Health Sciences Haydarpasa Numune Health Application and Research Center were retrospectively examined. Clinical and laboratory findings, culture and antibiogram results, duration of hospitalization, risk factors, applied treatments, and recurrent admissions due to UTI within one year were recorded. Results: A total of 384 patients with 495 UTI attacks were examined. 53% of the patients were male. The mean age was 65.57±18.08, and the median length of stay was 14 days. 4.2% of the cases were asymptomatic bacteriuria, 13.1% were cystitis, 82.7% were pyelonephritis, and 80% were diagnosed with complicated UTI. 64.8% of the patients had at least one uropathology. The most common reasons for hospitalization were toxic appearance (41%) and the need for broad-spectrum empirical treatment (35%). The most commonly detected agents were E.coli (44.8%), Klebsiella spp. (21.7%), and P.aeruginosa (13%). The rate of multidrug resistance was 63.7%. Empirical treatment was started in 84% of the cases, and 20.6% of all initial treatments were inappropriate according to the antibiotic sensitivity tests. The most commonly used agent was ertapenem (40.1%). The total duration of treatment was an average of 13.24±3.88 days. In follow-up urine cultures with a median value of four days, the same agent continued to grow in 18 (%6.3) patients. During hospitalization, 2.9% of the patients were transferred to the intensive care unit, and 3.5% were lost. Of the cases, 24% had a recurrence within 60 days, and 34.8% had a recurrence within one year. In multivariate logistic regression analysis, prostate cancer, renal stones, anatomical abnormalities, immobility, sepsis, nephrostomy, and the presence of ESBL-producing microorganisms were found to increase the risk of recurrence. The duration of treatment and the initiation of inappropriate empirical treatment were not associated with recurrence. Of the patients with complicated pyelonephritis who received ≤10 days of treatment, 40% had a recurrence within one year, while 37.6% of those who received >10 days of treatment had a recurrence. There was no significant relationship between the duration of treatment and recurrence (p>0.05). Conclusion: The resistance rates of agents in UTIs and the frequency of hospitalizations are significant problems. Identifying risk factors for UTIs and recurrent admissions is important for taking measures against these risks. In our study, it was shown that shorter treatment durations did not increase the frequency of recurrence. We believe that shorter antibiotic treatments in UTI management will become clearer recommendations with increasing studies, contributing to reducing antibiotic resistance, costs, and side effects.
Benzer Tezler
- Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'nde enfeksiyon nedeniyle hastaneye yatırılan pediatrik böbrek nakil alıcılarının klinik özelliklerinin değerlendirilmesi
Evaluation of clinical characteristics of pediatric kidney transplant recipients hospitalized for infection in Akdeniz University Medical Faculty Hospital
İREM MUTLUKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA KOYUN
- COVİD-19 ve non-COVİD yoğun bakım ünitelerinde yatan hastaların ko-enfeksiyon ve süperenfeksiyon insidanslarının karşılaştırılması
Comprehension between superinfection and co-infection incidences of COVİD-19 and non-COVİD patients in intesnive care unit
SELÇUK YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KEREM İNANOĞLU
- Hastane enfeksiyonları,etken patojenler ve antibiyotiklere direnç
Başlık çevirisi yok
MUSTAFA ÖZÇETİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. FADIL VARDAR
- Alt solunum yolu enfeksiyonu tanılı hastaların klinik ve laboratuvar bulguları ile prognoz öngörülebilir mi?
Can prognosis be predicted with clinical and laboratory findings in patients with lower respiratory infection?
DENİZ GÜNEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ESEN DEMİR
- Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde idrar yolu enfeksiyonu nedeniyle yatırılan hastalar ve izlem sonuçlarının geriye dönük değerlendirilmesi
Retrospective evaluation and follow up of the patients hospitalized in the neonatal intensive care unit for urinary tract infection
ESİN EYİCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEVİM ÜNAL