Essays on public goods and social learning
Kamu malları ve sosyal öğrenme üzerine makaleler
- Tez No: 831316
- Danışmanlar: PROF. DR. SEDA ERTAÇ GÜLER, PROF. DR. MEHMET YİĞİT GÜRDAL
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Economics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Koç Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Ekonomi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 173
Özet
Bu doktora tezi birbirinden bağımsız üç ayrı bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm, Profesör Doktor Mehmet Yiğit Gürdal ve Profesör Doktor Özgür Gürerk ile yapılmış ortak bir çalışmadır. İkinci bölüm, Profesör Doktor Mehmet Yiğit Gürdal ve Doçent Doktor Orhan Torul ile yapılmış ortak bir çalışmadır. Üçüncü bölüm tek yazarlı bir çalışmadır. İlk bölüm, kültürün yaptırım uygulayan kurumların kabulü ve yaygınlığı üzerindeki etkisini inceleyerek, önemli kültürel farklılıklara sahip iki ülkedeki (Almanya ve Türkiye) kontrollü laboratuvar deneylerinin sonuçlarını raporlamaktadır. Yaptırım uygulayan bir kurum, bireylerin içsel bir ayarda özgürce seçebilecekleri iki alternatiften biriyse, o zaman hem Almanya'da hem de Türkiye'de yaptırım uygulamayan bir kuruma karşı açık ara galip gelmektedir. Her iki ülkedeki ilk kurumsal tercihler ve katkılarda birtakım farklılıklar olsa da, kurum seçiminin dinamikleri, katkıların evrimi ve yaptırım davranışı dikkate değer ölçüde benzer olarak görülmektedir. Bu çalışma, yaptırım kurumlarının dışsal ayarlı olması durumunda bazı ülkelerde daha az işbirlikçi davranışlar bulan Herrmann et al. [2008] tarafından yapılan önceki bir çalışmanın bulgularını genişletiyor. Bu ülkelerden biri olan Türkiye'de içsel ayarlı bir ortamda, toplumlara faydalı yaptırım kurumlarının uyarlandığı ve baskın geldiği görülmektedir. İkinci bölüm, İstanbul'da yapılan bir kamu malı deneyinde iş birliği ve ceza arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Önceki denek-içi dizaynlardan farklı olarak, birbirinden ayrı cezasızlık ve ceza koşullarına sahip denekler arası bir dizayn seçimi yapılmıştır. Bu yaklaşım, cezanın katkıları önemli ölçüde artırdığını ve yaptırımlar olmadan önceki deneyimlerin zararlı etkisini ortaya koymaktadır. İki kritik faktörün altını çizmek gerekmektedir: gruplar arasında heterojen başlangıç katkıları ve karşılaşılan yaptırımlara dayalı olarak tahmini katkı güncelleme kuralları. Aracı tabanlı bir model, bunların etkileşimlerinin güçlü bir kalıcılık ürettiğini doğrulamaktadır. İlgili verilerin analizi, karşılaştırılabilir şehirlerde benzer şablonların ortaya çıktığını gösteriyor; bu da, denekler arası bir dizayn kullanıldığında bulgularımızın muhtemelen genelleşebileceğini göstermektedir. Sonuç olarak, grup içi heterojenliği gözden kaçırmanın, toplumlar arası karşılaştırmaları ve müteakip politika çıkarımlarını önyargılı hale getirdiği sonucuna varılmıştır. Üçüncü bölüm, bir sosyal öğrenme deneyinde ağ yapısının ve tahmin edilen nesnenin deneklerle olan ilişkisinin deneklerin kararlarını nasıl etkilediğini analiz etmektedir. En klasik biçimlerinde, sosyal öğrenme deneyleri, doğrusal bir hatta sıralanan bir dizi deneği içermektedir. Böyle bir dizaynda, her denek, hedef nesneyi tahmin etmek için özel bir sinyal alır. Bu bölümün görece yeniliği, ilk hareket edenin iki karar vereceği dairesel diziliş tasarımından gelmektedir. Başlangıçta, ilk denek kendi özel sinyaline dayalı olarak bir karar verip ardından ikinci denek kendi özel sinyaline bağlı bir karar verir. Daha sonra, ilk denek, grubundaki diğer deneğin verdiği kararı gözlemleyip tahminini günceller. Deneklerden ilk olarak rastgele seçilmiş bir hedef sayıyı tahmin etmelerini istiyoruz. Tahmin edilen ögenin ağdaki herhangi bir denek ile ilgisi olmadığında deneklerin diziliş yapısının sonuçları etkilediğini önermek için yeterli kanıtımız olmadığını görüyoruz. Ardından deneklerden bir şekiller testinde [Raven et al., 2003] kendilerinin ve başka bir deneğin sıralamasını tahmin etmelerini istiyoruz. Tahmin edilen öge, ağdaki en az bir denek ile ilgili olduğunda tahminlerde bir sapma olduğunu gözlemliyoruz. Özellikle deneklerin ilk değerlendirmesi, testteki performanslarına ilişkin aşırı bir güven olduğunu ortaya koymaktadır. Deneklerin kendi sıralamaları hakkında bir bilgi aldıktan sonra tahminlerinin yanlılığı başlangıçtaki inanışlarına göre azalsa da, yine de sıralamalarını gerçekte olduğundan daha iyi tahmin etmektedirler. Deneklerin kendi ve diğer deneklerin sıralaması hakkındaki tahminlerini kıyasladığımızda kendi sıralamaları ile ilgili tahminlerde daha fazla sapma olduğu görülmekle beraber bu fark sonraki tahminlerle ortadan kalkmaktadır.
Özet (Çeviri)
This dissertation consists of three independent chapters. The first chapter is co-authored with Professor Doctor Mehmet Yiğit Gürdal and Professor Doctor Özgür Gürerk. The second chapter is co-authored with Professor Doctor Mehmet Yiğit Gürdal and Associate Professor Doctor Orhan Torul. The third chapter is solo-authored. The first chapter investigates the impact of culture on the acceptance and prevalence of sanctioning institutions, and report the results of controlled lab experiments in two countries with substantial cultural differences: Germany and Turkey. We find, if a sanctioning institution is one of two alternatives that individuals can freely choose in an endogenous setting, then it is the clear winner against a non-sanctioning institution, both in Germany and Turkey. Though there are some differences in initial institutional preferences and contributions in both countries, the dynamics of institution choice, the evolution of contributions and sanctioning behavior are remarkably similar. Our results extend the findings of a previous study by Herrmann et al. [2008] that finds less cooperative behaviors in some countries (among them Turkey) if the sanctioning institutions are exogenous. We show that in one of those countries, Turkey, in an endogenous setting, sanctioning institutions beneficial to societies are adapted and prevail. The second chapter examines the cooperation and punishment in a public goods game in Istanbul. Unlike prior within-subject designs, we implement a between-subject design with separate no-punishment and punishment conditions. This approach reveals that punishment significantly increases contributions, demonstrating the detrimental effect of prior experience without sanctions. We highlight two critical factors - heterogeneous initial contributions across groups and estimated contribution updating rules based on received sanctions. An agent-based model verifies that their interaction produces strong persistence. Analyzing related data shows similar patterns emerge in comparable cities, suggesting our findings likely generalize if employing a between-subject design. We conclude that overlooking within-group heterogeneity biases cross-society comparisons and subsequent policy implications. The third chapter analyzes how the structure of the network and the relevancy of the object of interest affects the decisions of the subjects in a social learning experiment. In their most classical form, social learning experiments include a series of subjects lined up in a linear network. In such a design, each subject receives a private signal to predict the state of the world sequentially. The novelty of the chapter stems from its circular line-up design such that the first mover has to make two decisions. Initially, the first mover makes a decision based on her own private signal and another party subsequently makes a decision. Next, the first mover observes the decision made by the other party in its group and updates its prediction. We ask subjects to predict a randomly chosen target number and find that when the predicted item holds no self relevance for any players in the network, we lack sufficient evidence to suggest that the structure of the line-up influences outcomes. We also ask subjects to predict their own and another party's rank in a Raven Progressive Matrices test [Raven et al., 2003]. When the predicted item holds self-relevance for at least one party in the network, we observe a bias in predictions. In particular, the initial assessment of the subjects reveals that there is an overconfidence with respect to their performance in the test. Even though the bias of the predictions decreases compared to their initial beliefs after receiving an information about their rank, they still overestimate their rank. While subjects overestimate their rank more compared to other party's rank with respect to the earlier predictions, the difference between predicting one's own rank and another party's rank vanishes with later predictions.
Benzer Tezler
- Essays on voluntary contribution mechanism public goods experiments
Gönüllü katılım mekanizması kamu malları deneyleri üzerine yazılar
UMUT ÖNEŞ
- The significance and the contribution of 6+1 traits of writing to the success of the students in writing courses in English language teaching
Yazmanın 6+1 özelliğinin İngilizce öğretiminde yazılı anlatım derslerindeki öğrenci başarısına katkısı ve önemi
ÖZLEM YAZAR
Yüksek Lisans
İngilizce
2004
Eğitim ve ÖğretimGazi Üniversitesiİngiliz Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. PAŞA TEVFİK CEPHE
- Children participation and post occupancy evaluation in developing a communicative language to (re)design educational environments
Eğitim ortamlarının (yeniden) tasarımı için bir iletişim dili geliştirilmesinde kullanım sonrası değerlendirme ve çocukların katılımı
ODETA MANAHASA
Doktora
İngilizce
2017
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FATMA AHSEN ÖZSOY
- Essays on allocation procedures of indivisibles
Bölünemez malların tahsisi prosedürleri üzerine makaleler
FATMA ASLAN
Doktora
İngilizce
2019
Ekonomiİstanbul Bilgi ÜniversitesiEkonomi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYÇA EBRU GİRİTLİGİL
- II. Meşrutiyet Dönemi sıbyan/iptidai ve rüştiye mekteplerinde ahlâk eğitim ve öğretimi
Moral education in primary and secondary education during second Meşrutiyet
MUHAMMED ALİ YAZIBAŞI
