Geri Dön

Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda diyabetik nefropatinin erken bulgusu olan mikroalbüminüri ile, renal rezistif indeks ve total renal volüm arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Evaluation of the relationship between microalbuminuria, an early sign of diabetic nephropathy, and renal resistive index and total renal volume in patients with type 2 diabetes mellitus

  1. Tez No: 834409
  2. Yazar: ECE TOPRAKÇI
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ASLIHAN ÇALIM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Nefroloji, İç Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Nephrology, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Diabetes Mellitus, mikroalbüminüri, rezistif indeks, total renal volüm, Diabetes Mellitus, microalbuminuria, resistive index, total renal volume
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

Amaç: Çalışmamızda Tip 2 diyabeti olan hastalarda, diyabetik nefropatinin erken bulgusu olan mikroalbüminüri ile renal rezistif indeks ve total renal volüm arasındaki ilişkiyi incelemek, renal Doppler ultrasonun diyabetik nefropatinin erken evresini tespit etmede bir alternatif yöntem olarak kullanılabilirliğini göstermeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak yapılan çalışmamızda 01.01.2023 ile 31.07.2023 tarihleri arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi Seyrantepe Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları polikliniğine başvuran veya herhangi bir sebeple İç Hastalıkları Kliniğinde yatışı olan 18 yaş üzerindeki Tip 2 DM tanılı hastalar ve sağlıklı kontrol grubu alındı. Dışlama kriterleri; gebelik, yapısal böbrek hastalığı varlığı, renal transplant öyküsü, hemodiyaliz tedavisi alan hastalar, GFR 0.05). RRI değeri normoalbüminürik grupta 0,70±0,06, mikroalbüminürik grupta 0,71±0,08 ve kontrol grubunda 0,58±0,05 olarak saptandı. Kontrol grubunun RRI değerinin her iki hasta grubunun RRI değerinden anlamlı olarak düşük olduğu (p0.05). Tek değişkenli ve çok değişkenli analizlerde yüksek RRI değeri ile ileri yaş arasında güçlü ilişki (Odds ratio=16,125)ve albüminüri ile ilişki saptandı. Normoalbüminürik hastalarda yaklaşık 12 kat, mikroalbüminürik hastalarda ise yaklaşık 16 kat daha yüksek RRI saptanma olasılığı olduğu görüldü. Hastaların total renal volüm değeri normoalbüminürik grupta 140,21±34,23 cm3/m2, mikroalbüminürik grupta 154,88±38,25 cm3/m2 ve kontrol grubunda 153,51±24,19 cm3/m2 olarak saptandı. İstatistiksel analizde, gruplar arasında total renal volüm değeri açısından anlamlı fark görülmedi (p=0,096). Sonuç: Çalışmamızda Tip 2 diyabetik normoalbüminürik ve mikroalbüminürik hasta grubunda, RRI değeri yüksek saptanırken; kontrol grubuna kıyasla total renal volümde istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmadı. Bu bulgular, GFR düşüşü ve mikroalbüminüri olmadan bile diyabetik hastalarda vasküler düzeyde hasarın başladığını ve renal Doppler ultrason ile hemodinamik değişikliklerin saptanabileceğini desteklemektedir. Fakat RRI değerini etkileyen birçok faktör olduğu unutulmamalıdır. Çalışmamızdaki kısıtlayıcı faktörler ve gruplar arasındaki yaş uyumsuzluğunun total renal volüm ile ilgili sonuçları etkilediğini ve daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

Objective: In our study, we aimed to evaluate the relation between renal resistive index and total renal volume in the early stage of diabetic nephropathy in Type 2 diabetic patients and to demonstrate that potential utility of renal Doppler ultrasound as an alternative method for detecting the early stage of diabetic nephropathy. Materials and Methods: In this retrospective study, we included patients age 18 and above who were diagnosed with Type 2 Diabetes Mellitus and either visited the Internal Medicine outpatient clinic or were inpatient setting at Seyrantepe Hamidiye Etfal Health Application and Research Center Hospital between 01.01.2023 and 31.07.2023. A healthy control group was also included. Exclusion criteria were determined as follows: presence of pregnancy, structural kidney disease, history of renal transplant, patients receiving hemodialysis treatment, patients with GFR 0.05). The RRI value was determined to be 0,70±0,06 in the normoalbuminuric group, 0,71±0,08 in the microalbuminuric group, and 0,58±0,05 in the control group. The RRI value of the control group was significantly lower than the RRI values of both diabetic groups (p0.05). In both univariate and multivariate analyses, a strong association was found between high RRI values and advanced age (Odds ratio=16.125) as well as with albuminuria. It was observed that in normoalbuminuric patients, there was an approximately 12 foldhigher probability of having a higher RRI, while in microalbuminuric patients, this probability was approximately 16-fold higher. The total renal volume value for patients was determined to be 140,21±34,23 cm3/m2 in the normoalbuminuric group, 154,88±38,25 cm3/m2 in the microalbuminuric group, and 153,51±24,19 cm3/m2 in the control group. In the statistical analysis, no significant difference was observed in terms of total renal volume value among the groups (p=0.096). Conclusion: In our study, RRI values was found to be high in the Type 2 diabetic normoalbuminuric and microalbuminuric patient groups; but there was no statistically significant relation in total renal volume compared to the control group. These findings support that even in the absence of GFR decline and microalbuminuria, vascular damage begins in diabetic patients and hemodynamic changes can be detected with renal Doppler ultrasound. However, it should be noted that there are many factors influencing the RRI value. We believe that the limiting factors in our study and the age discrepancy between the groups may have affected the results related to total renal volume, and there is a need for more comprehensive studies to address this issue.

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diyabet mikroalbüminürisi olan hastalarda D vitamini ve ürik asit ilişkisi

    The relationship of vitamin D and uric acid in patients with type 2 diabetes microalbuminuria

    GÖZDE BUHUR SARİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN AKAR

  2. Tip II diabetes mellituslu hastalarda sol ventrikül fonksiyonu ile mikroalbuminüri arasındaki ilişki

    The relation of microalbuminuria with left ventricle function in 30 patients with type II diabetes mellitus

    ALİ MEYDAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    HematolojiCumhuriyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FERHAN CANDAN

  3. Tip 2 diabetes mellituslu renal disfonksiyonu olmayan nefropatili hastalarda albuminüri ile serum sistatin c ilişkisi

    Başlık çevirisi yok

    SERHAT KARADAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    NefrolojiSağlık Bakanlığı

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. METİN ACAR

  4. Yeni tanı tip 2 diabetes mellituslu hastalarda mikrovasküler komplikasyonların görülme sıklığı

    The ıncidence of microvascular complications ın newly diagnosed type 2 diabetes mellitus patients.

    MURAT ATMACA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıYüzüncü Yıl Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İMDAT DİLEK

  5. Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda periferik nöropati varlığının pupiller yanıta etkisinin statik pupillografi ile değerlendirilmesi

    To evaluate the effect of peripheric neuropathy on pupillary response in type 2 diabetes mellitus patients via static pupillography

    GÖZDE ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göz HastalıklarıBalıkesir Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CENAP GÜLER