Geri Dön

Ankara'daki Tıpta uzmanlık öğrencilerinin nomofobi düzeyinin yaşam kalitesine etkisi

The effect of nomophobia level on the quality of life of medical residents in Ankara

  1. Tez No: 846693
  2. Yazar: İBRAHİM ÖZTEK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HİLAL AKSOY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: tıp asistanlığı, cep telefonu, akıllı telefon, nomofobi, yaşam kalitesi, medical residency, cell phone, smartphone, nomophobia, quality of life
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

Ankara'daki Tıpta Uzmanlık Öğrencilerinin Nomofobi Düzeyinin Yaşam Kalitesine Etkisi. Bu çalışmanın amacı farklı hastanelerde çalışan tıpta uzmanlık öğrencilerinde nomofobi düzeyinin belirlenmesi ve nomofobi düzeyinin tıpta uzmanlık öğrencilerinin yaşam kalitesi üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Çalışma, 2022 yılında Ankara'da aktif olarak tıpta uzmanlık eğitimine devam eden 424 öğrenci ile yürütülmüştür. Veriler, 21 sorudan oluşan sosyodemografik ve mesleki özellikler, 20 sorudan oluşan Nomofobi Ölçeği (NMFÖ) ve 27 sorudan oluşan Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Form Ölçeğini (WHOQOL-BREF) içeren form kullanılarak, 20.04.2022 ile 01.11.2022 tarihleri arasında çevrimiçi olarak toplanmıştır. Uzmanlık öğrencilerinin ankete ulaşabilmesi için sosyal medya platformları üzerinden anket linki paylaşılmış ve çalıştıkları kurumlar ziyaret edilip, basılı olarak hazırlanan anket linki için türetilen karekod dağıtılmıştır. Çalışmaya katılan 424 araştırma görevlisinin 261'i (%61,6) kadın iken yaş ortalaması 27,9±2,6 yıldır. Asistanların %68,6'sı üniversite hastanesinde görev yapmakta, çoğunluğu (%82,8) dahili tıp bilimlerindedir. Araştırma görevlilerinin üçte ikisinden fazlasında 10 yıldan daha uzun süredir akıllı telefon kullanımı ve günlük 3 saatten fazla akıllı telefon kullanımı mevcut iken, %90'a yakını günlük 1 saate kadar telefon ile konuşmaktadır. Asistanların 117'sinde (%27,6) hafif düzeyde, 221'inde (%52,1) orta düzeyde, 86'sında (%20,3) aşırı düzeyde nomofobi olduğu saptanmıştır. Uzmanlık öğrencilerinin asistanlıkta geçirdikleri süre azaldıkça, günlük telefon kullanım süresi arttıkça orta ve aşırı düzeyde nomofobi riskleri artmaktadır. Ayrıca, orta ve aşırı düzeyde nomofobisi olanların yaşam kalitesi düzeyleri, hafif düzeyde nomofobisi olanlara göre daha düşük seviyededir. WHOQOL-BREF-TR ölçeğinin alt boyutlarına bakıldığında, erkeklerin ruhsal alan, sosyal alan ve çevresel alan yaşam kalitesi düzeyleri kadınlara göre; evlilerin sosyal alan yaşam kalitesi bekarlara göre daha yüksektir. Ayrıca, evde eş ve/veya çocukları ile yaşayanların sosyal alan yaşam kalitesi düzeyleri tek başına yaşayanlara, anne ve/veya baba ile yaşayanlara ve diğer kişilerle yaşayanlara göre daha yüksektir. Son olarak, aylık hane halkı geliri 30000 TL üzerinde olanların çevresel alan yaşam kalitesi düzeyi hane halkı geliri daha aşağıda olan tüm gelir gruplarından daha yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç olarak, asistan hekimlerde aşırı cep telefonu kullanımı nomofobi şiddetini arttırdığı ve nomofobi düzeyi ile yaşam kalitesi arasında negatif yönlü bir ilişki olduğu saptanmıştır. Bu nedenle, gerek toplum sağlığı bakımından gerek sağlıklı yaşam açısından topluma rol model olma ve gerekse de kendi yaşam kalitelerinin iyileştirilmesi açısından hekimlerin nomofobiden korunması gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

The Effect of Nomophobia Level on the Quality of Life of Medical Residents in Ankara. This study aims to determine the level of nomophobia in medical residents working in different hospitals and to evaluate the effect of nomophobia level on the quality of life of medical residents. The study was carried out with 424 residents actively continuing their speciality education in Ankara in 2022. Data were collected online between 20.04.2022 and 01.11.2022 by using the form containing sociodemographic and occupational characteristics consisting of 21 questions, the Nomophobia Scale (NMFS) consisting of 20 questions, and the World Health Organization Quality of Life Scale-Short Form (WHOQOL-BREF) consisting of 27 questions.The survey link was shared on social media platforms, furthermore, the institutions medical residents worked were visited and the QR code derived fromthe survey link was handed out. While 261 (61.6%) of 424 research assistants participating in the study were women, the mean age was 27.9±2.6 years. 68.6% of them was working at the university hospital, and the majority (82.8%) are in internal medicine. While more than two-thirds of the research assistants have been using a smartphone for more than 10 years and using a smartphone for more than 3 hours a day, nearly 90% of them were talking on the phone for up to 1 hour a day. It was found that 117 (27.6%) of the residents had mild, 221 (52.1%) had moderate, and 86 (20.3%) had severe nomophobia. The risk of moderate and severe nomophobia increases as the time spent by residency students decreases and as the daily phone call time increases. In addition, the quality of life of those with moderate and extreme nomophobia is lower than those with mild nomophobia. Considering the sub-dimensions of the WHOQOL-BREF scale, the mental, social and environmental quality of life levels of men compared to women; The social quality of life subdimension of married people is higher than that of singles. In addition, those living at home with their spouse and/or children have a higher social quality of life levels than those living alone, living with their mother and/or father, and living with other people. Finally, it was found that those with a monthly household income of more than 30000 TL had a higher environmental quality of life than all income groups. In conclusion, it was determined that excessive cell phone use in medical residents increased the severity of nomophobia and there was a negative correlation between the level of nomophobia and quality of life. For this reason, physicians should be protected from nomophobia to be better role models in society in terms of healthy life and public health, and to improve their quality of life.

Benzer Tezler

  1. Tıp fakültesi öğrencilerinin mezuniyet sonrası uzmanlık alanı tercihleri ile empati ve mesleki adanmışlık düzeyleri arasındaki ilişki: Kesitsel çalışma

    The relationship between medical faculty students'postgraduation specialty preferences and their empathy and professional commitment levels:A cross-sectional study

    FATMA AYBALA ALTAY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Sağlık EğitimiAnkara Üniversitesi

    Tıp Eğitimi ve Bilişim Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İPEK GÖNÜLLÜ

  2. Ankara ilindeki üç ilköğretim okulu öğrencilerinin epilepsiye yaklaşımı ve hastalık hakkındaki bilgi düzeyleri

    Knowledge of epilepsy and attitudes towards the condition among three elementary schools students in Ankara

    İKBAL OK BOZKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE SERDAROĞLU

  3. Okul çocuklarında astım eğitimi ve değerlendirilmesi

    Education of asthma in school children and evaluation

    CEM HASAN RAZI

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Allerji ve İmmünolojiGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SADIK DEMİRSOY

  4. Ankara'daki uzmanlık eğitimi alan aile hekimlerinin fibromiyalji sendromu hakkında bilgi düzeyleri ve yaklaşımları

    Knowledge levels and approaches of family physicians receiving specialty education in Ankara about fibromialgy syndrome

    FATİH KOYUNCU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ TARIK EREN YILMAZ

  5. Ankara'daki üniversite ve eğitim araştırma hastanelerinde eğitim gören aile hekimliği anabilim dalı araştırma görevlilerinin yaşlı istismarı hakkındaki bilgi ve tutumlarının belirlenmesi

    Determination of knowledge and attitudes of research assistants of the department of family medicine studying at university and education research hospitals in Ankara on elder abuse

    MURAT AKDAĞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Aile HekimliğiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. KAMİLE SILAY