Yeni tanı multipl myelom hastalarında kemik tutulumunun beta-2 mikroglobulin-lökosit indeksi ile ilişkisi ve sağkalıma etkisi
The relationship of bone involvement with beta-2 microglobulin-leucocyte index and its effect on survival in patients with newly diagnosed multiple myeloma
- Tez No: 852866
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ERMAN ÖZTÜRK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, İç Hastalıkları, Hematology, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Multipl myelom, kemik tutulumu, indeks, prognoz
- Yıl: 2021
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Medeniyet Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 53
Özet
Özet YENİ TANI MULTİPL MYELOM HASTALARINDA KEMİK TUTULUMUNUN BETA-2 MİKROGLOBULİN-LÖKOSİT İNDEKSİ İLE İLİŞKİSİ VE SAĞKALIMA ETKİSİ AMAÇ: Multipl myelom tanısı alan hastaların tedavilerinin planlanması ve sağkalımın öngörülmesinde prognostik faktörlerin değerlendirilmesi önem taşır. Bu çalışmada amaç, yeni tanı almış multipl myelom hastalarında tanıdaki kemik tutulumu varlığının ve şeklinin beta-2 mikroglobulin-lökosit indeksi, prognoz, tedavi yanıtı ve sağkalıma olan etkisini araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kliniğimizde Ocak 2015 ile Aralık 2020 tarihleri arasında multipl myelom tanısı ile takip edilmiş, tanıda kemik tutulumunun değerlendirilmesi için PET-BT, BT ve/veya MR görüntülemeleri yapılmış 98 hasta çalışmaya dahil edildi. Demografik bilgiler, performans durumu, tam kan sayımı, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri, eritrosit sedimentasyon hızı, serum kalsiyumu, serum beta-2 mikroglobulin, ürik asit, serum laktat dehidrogenaz seviyeleri hasta dosyalarından geriye dönük olarak incelendi. Hastaların beta-2 mikroglobulin-lökosit indeksi beta 2 mikroglobulin x globülin / lökosit formülüne göre hesaplandı ve ROC analizi yapılarak sağkalıma etkisini değerlendirmek için cut-off değeri belirlendi. BULGULAR: Çalışmaya alınan 98 hastadan 55'i (%56.1) erkekti, yaş dağılımı 38 ile 85 yıl arasındaydı. Medyan yaş 66'ydı ve %56'sı 65 yaş ve üzerindeydi. Medyan takip süresi 21 aydı (aralık 0-111). ISS'ye göre hastaların 18'i (%18,3) erken evre (evre I) 77'si (%78,5) ileri evreydi (evre II ve III). Genetik verilerine ulaşılarak R-ISS hesaplanabilen 36 hastada 6 hasta (%6,1) evre I, 22 hasta (%22,4) evre II, 8 hasta (%8,2) evre III'tü. PET-BT, BT ve MR sonuçlarına göre 69 hastada tanıda kemik tutulumu varken (%70,4), 29 hastada (%29,6) kemik tutulumu yoktu. Kemik tutulum şekli 18 hastada (%26) plazmositom, 49 hastada litik lezyon (%71), 27 hastada fraktür (%39) şeklindeydi. Toplam sağkalım medyan 70 (SD + 23.7) aydı (%95 CI: 23.5-116.4). Hesaplanan progresyonsuz sağkalım 30 (SD + 6.8) aydı (%95 CI: 16.5-43.4). Beta 2 mikroglobulin-lökosit indeksi (BLİ) beta 2 mikroglobulin x globülin / lökosit formülü ile tanıda beta 2 mikroglobulin ve globülin düzeyi bakılmış olan 88 hastada hesaplanabildi. Medyan değer 3,92'ydi (aralık 0,7-46,9). ROC analizi yapılarak %54 sensitivite %55 spesifitede cut-off değeri BLİ için 4,03 olarak belirlendi. Buna göre BLİ 45 hastada (%51,1) düşükken 43 hastada (%48,9) yüksek bulundu. BLİ ile kemik tutulumu varlığı, litik lezyon varlığı, plazmositom varlığı ve fraktür varlığı açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunamadı (p değerleri sırasıyla 0,7, 0,76, 0,56, 0,74). BLİ yüksekliği ile progresyonsuz sağkalım arasında anlamlı ilişki bulunamadı (p=0,271). BLİ ile toplam sağkalım arasında da anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,602). ISS' ye göre erken ve ileri evre ile kemik tutulumu varlığı arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı (p=0,8). Kemik tutulumu ve toplam sağkalım arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadı (p=0,792). Kemik tutulumu varlığı ile progresyonsuz sağkalım arasında da ilişki bulunamadı (p=0,801). SONUÇ: Multipl myelomda kemik hastalığı yıkıcı bir komplikasyondur. Çalışmamızda kemik tutulumu varlığı ile toplam sağkalım arasında istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadı. Kemik tutulumu ile progresyonsuz sağkalım arasında da ilişki bulunamadı. Geliştirilen farklı tedavi yöntemleri ile multipl myelom tanılı hastaların sağkalımının uzaması, kemik hastalığına yönelik medikal ve cerrahi tedavilerin varlığı hasta grubumuzda bu yıkıcı komplikasyonun sağkalıma olan etkisini iyileştirmiş olabilir.
Özet (Çeviri)
Abstract THE RELATIONSHIP OF BONE INVOLVEMENT WITH BETA-2 MICROGLOBULIN-LEUCOCYTE INDEX AND ITS EFFECT ON SURVIVAL IN PATIENTS WITH NEWLY DIAGNOSED MULTIPLE MYELOMA BACKGROUND: Evaluation of prognostic factors is important for planning treatment and predicting survival for patients diagnosed with multiple myeloma. The purpose of this study was to evaluate the effect of bone disease and destruction on beta-2 microglobulin-leukocyte index, prognosis, treatment response and survival in newly diagnosed multiple myeloma patients. METHODS: 98 patients who were diagnosed with multiple myeloma in our clinic between January 2015 and December 2020 and evaluated for myeloma bone disease with PET-CT, CT and/or MRI were included in the study. Demographic data, performance status, complete blood count, liver and kidney function tests, erythrocyte sedimentation rate, serum calcium, serum beta-2 microglobulin, uric acid, serum lactate dehydrogenase levels were retrospectively examined from patient files. The beta-2 microglobulin-leukocyte index of the patients was calculated according to the formula beta 2 microglobulin x globulin / leukocyte and the cut-off value was determined by performing ROC analysis to evaluate the effect on overall survival. RESULTS: Of the 98 patients included in the study, 55 (56.1%) were male, and the age range was between 38 and 85 years. The median age was 66 years and 56% of the patients were 65 years or older. Median follow-up was 21 months (range 0-111). According to the ISS, 18 (18.3%) of the patients were in the early stage (stage I) and 77 (78.5%) were in the advanced stage (stages II and III). Of the 36 patients whose genetic data could be obtained, R-ISS could be calculated, 6 patients (6.1%) were stage I, 22 patients (22.4%) were stage II, and 8 patients (8.2%) were stage III. According to PET-CT, CT and MRI scans, 69 patients had bone disease at diagnosis (70.4%), while 29 patients (29.6%) did not. Bone disease was as plasmocytoma in 18 patients (26%), lytic lesion in 49 patients (71%), and fracture in 27 patients (39%). The median overall survival was 70 (SD + 23.7) months (%95 CI: 23.5-116.4). Estimated progression free survival was 30 (SD + 6.8) months (%95 CI: 16.5-43.4). Beta 2 microglobulin-leukocyte index (BLI) was calculated with beta 2 microglobulin x globulin/leukocyte formula in 88 patients whose beta 2 microglobulin and globulin levels were measured at diagnosis. The median value was 3.92 (range 0.7-46.9). ROC analysis was performed and the cut-off value was determined as 4.03 for BLI with 54% sensitivity and 55% specificity. BLI was low in 45 patients (51.1%) and high in 43 patients (48.9%). There was no statistically significant difference between the groups in terms of BLI and the presence of bone disease, presence of lytic lesions, presence of plasmacytoma, and presence of fracture (p values 0.7, 0.76, 0.56, 0.74, respectively). No significant correlation was found between high BLI and the progression free survival (p=0.271). No significant correlation was found between BLI and overall survival (p=0.602). According to the ISS, there was no statistically significant difference between the early and advanced stages and the presence of bone disease (p=0.8). No statistically significant corral was found between bone involvement and overall survival (p=0.792). There was no difference between the presence of bone involvement and the progression free survival (p=0.801). CONCLUSION: Bone disease in multiple myeloma is a devastating complication. In our study, no statistically significant difference was found between bone destruction and overall survival. There was no difference between the presence of bone involvement and the progression free survival. The prolonged survival of patients diagnosed with myeloma with newly developing treatment methods, and the presence of medical and surgical treatments for the bone disease may have improved the survival effect of this devastating complication in our patient group. KEYWORDS: Multiple myeloma, bone disease, index, prognosis
Benzer Tezler
- Metoksi izobütil izonitrilin (MIBI) multipl miyelom ve lösemi dışı çocukluk çağı kanserlerinde kemik iliği tutulumunun belirlenmesindeki yeri
Başlık çevirisi yok
KEZBAN BERBEROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2003
Radyoloji ve Nükleer Tıpİstanbul ÜniversitesiNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SEHER NİLGÜN ÜNAL
- Multiple myelomalı hastalarda kemik tutulumunun belirlenmesinde kemik rezorbsiyon belirteçlerinin rolü
The value of bone resorption markers in the diagnosis of bone disease in patients with multiple myeloma
ÖMER DİZDAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
OnkolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. İBRAHİM BARIŞTA
- Otolog hematopoetik kök hücre nakli yapılan yeni tanı multipl myelom hastalarında nakil sonrası erken granülosit koloni stimülan faktör uygulamasının engraftman ile ilişkisi
A relationship of EARLY granulocyte colony stimulating factor application with engraftment after transplantation for new diagnosis multiple myeloma patients with autologos hematopoetic stem cell transplantation
LEYLA TOPAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
HematolojiErciyes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUZAFFER KEKLİK
- Multpl myelom hastalarında otolog kök hücre nakli tedavisinin kemik iliği mikrodamar yoğunluğu ve anjiyogenez sitokinleri üzerine etkisi
The effect of autologous stem cell transplantation on bone marrow microvessel dansity and the cytokines of angiogenesis in patients with multiple myeloma
BİLGEHAN YÜZBAŞIOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
OnkolojiGazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. GÜLSAN TÜRKÖZ SUCAK
- Multipl myelom hastalarında floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile delesyon 13 sıklığının belirlenmesi
Detection of 13th chromosome deletion frequency by fluorescent in situ hybridization method in patients with multiple myeloma
YUSUF COŞKUN