Wittgenstein naturalizing language: From sublimation of logic in the Tractatus to its contextualization in the investigations
Wittgenstein dili doğallaştırıyor: Tractatus'ta mantığın yüceltilmesinden soruşturmalar'da bağlamsallaştırılmasına
- Tez No: 867415
- Danışmanlar: DOÇ. DR. CHRYSSİ SİDİROPOULOU
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2023
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 270
Özet
Wittgenstein yeni felsefesini, Tractatus'taki eski görüşlerine karşıt olarak geliştirir. Bunu biz bu tezde, iki anlamı olan 'mantık' ile ilgili olarak kendisinin rehberliğinde yapıyoruz: dilin mantığı (yani dilin özü) ve mantık bilimi, yani felsefe (Bölüm 1). Wittgenstein'ın yeni mantık görüşünün özünün bağlamsallaştırma olduğunu görüyoruz: dil herhangi bir 'biçimsel birliğe' sahip değildir, ancak bir fenomenler 'ailesidir' (Bölüm 2). Mantığın yalnızca düşünceyle ilgilendiği varsayımı terk edilir; etkinlik artık mantığın bir parçasıdır. Benzer şekilde, felsefe de 'mantıksal analiz'den tekil örneklerin incelenmesine geçer:“bir dil-oyununu betimleyen her şey mantığın parçasıdır.”(Kesinlik Üzerine, §56; Bölüm 3). Ancak felsefenin kendisi de dili kullandığından bir bağlama ait olmalıdır. Bu da felsefi problemler aracılığıyla sağlanır (Bölüm 4). Wittgenstein'ın Tractarian mantıksal belirlenim anlayışını çürütmesini ve Mantık Problemi'ne getirdiği çözümü 5. Bölüm'de gösteriyoruz: kavramların ve dolayısıyla dilin varlığı, diğer şeylerin yanı sıra, bazı durumlara ilişkin yargılarda tam bir mutabakata bağlıdır (paradigmatik örnekler). Bölüm 6'da Metodolojik Çıkmaz'ı formüle ediyoruz: dilin doğasını aynı dili kullanarak incelediğimiz için, söylediklerimiz kendi kendine uygulanır ve bu da tutarsızlık doğurur (kuvvetle muhtemel). Tractatus bu çıkmazın üstesinden gelememenin bir örneğidir. Wittgenstein'ın yeni görüşüne göre, herhangi bir dil kullanımının anlamlı olması için bir bağlamda bir şey yapması gerekir. Wittgenstein felsefe yapışına felsefi problemleri çözme işlevi yükler. Bu tezin anlamlı olması için bizim de böyle bir işleve ihtiyacımız var: Wittgenstein'ın görüşlerini Tractatus'un 'Kararlı Okuması' diye adlandırılan yaklaşıma uygulamamızın nedeni budur (Bölüm 7). Amacımız bu okumanın yanlışlığını kanıtlamak, bu yargıda tam bir mutabakat çağrısında bulunmak ve bu okumaya bir son vermektir.
Özet (Çeviri)
Wittgenstein develops his new philosophy in contrast to the Tractatus. With his guidance, we do this about 'logic' here: logic (i.e. essence) of language, and science of logic, i.e. philosophy (Chapter 1). We see the essence of Wittgenstein's new view is contextualization: language does not possess any 'formal unity' but is a 'family' of phenomena (Chapter 2). The presumption that logic only deals with thought is dropped; activity is now part of logic. Similarly, philosophy moves from 'logical analysis' to examination of particular instances:“everything descriptive of a language-game is part of logic.”(On Certainty, §56; Chapter 3). Since philosophy itself employs language, it must itself belong to a context. This is achieved through philosophical problems (Chapter 4). We demonstrate Wittgenstein's refutation of the Tractarian conception, and his solution of the Problem of Logic in Chapter 5: existence of concepts and language depends on, among other things, complete agreement in judgements (paradigmatic instances). In Chapter 6, we formulate the Methodological Impasse which the Tractatus fails to overcome: since we examine the nature of language by using language, what we say applies to itself, creating inconsistency. Wittgenstein now thinks any employment of language must do something if it is to have sense. His philosophizing has the function of solving philosophical problems. We too need such a function for this thesis to make sense: hence our application to the 'Resolute Reading' (Chapter 7). We prove its falsity, call for complete agreement in this judgment, and put an end to that reading.
Benzer Tezler
- Wittgenstein and the limits of language in philosophy in 20th century
Wittgenstein ve 20. yüzyıl felsefesinde dilin sınırları
EZGİ ALKIM
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
Felsefeİstanbul Bilgi ÜniversitesiFelsefe ve Toplumsal Düşünce Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FERDA KEMAL KESKİN
- Wittgenstein'ın Dil Oyunları kuramı ve dil oyunlarının toplumdaki yeri
Die Sprachspieltheorie von Wittgenstein und die stelle der sprachspiele in der gesellschaft
CEYDA YALÇIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
DilbilimSelçuk ÜniversitesiAlman Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM İLKHAN
- Therapeutic philosophy: Advantages and limitations
Terapötik felsefe: Avantajları ve kısıtlamaları
CAN ÖZER
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
FelsefeBoğaziçi ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CHRYSSİ SİDİROPOULOU
- Wittgenstein ve Rorty: Dil felsefesi bağlamında bir inceleme
Wittgenstein and Rorty: A comparision in the context of language philosophy
HÜLYA URUK
- Wittgenstein felsefesinde 'yapı' düşüncesi
The 'structure' thought in the Wittgenstein's philosophy
MERT YORULMAZ