İş yaşam dengesinin esenlik üzerindeki etkisinde çalışan deneyiminin rolü
The role of employee experience in the impact of work life balance on well-being
- Tez No: 868676
- Danışmanlar: PROF. DR. AYLA ZEHRA ÖNCER
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: İşletme, Business Administration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Marmara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İşletme Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: İnsan Kaynakları Yönetimi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 126
Özet
Bu çalışmayla birlikte son zamanlarda popülerleşen ancak çok fazla çalışmanın bulunmadığı esenlik ve çalışan deneyimi ele alınarak; iş yaşam dengesinin esenlik üzerindeki etkisinde çalışan deneyiminin aracı bir etkisi olup olmadığının (kısmi ya da tam aracı) ortaya koyulması amaçlanmıştır. Araştırma amacına ulaşılabilmesi için değişkenler arasındaki bu ilişkilerin incelenmesinde niceliksel ilişki tarama metotları kullanılmıştır. Araştırma anketinde ilk bölümde katılımcılara demografik sorular, ikinci kısımda iş yaşam dengesine ilişkin sorular, üçüncü kısımda esenliğe ilişkin sorular, dördüncü ve son kısımdaysa çalışan deneyimine ilişkin sorular sorulmuştur. Çalışan deneyiminin iş yaşam dengesinin esenlik üzerindeki etkisindeki rolünü inceleyen bu çalışmada demografik değişkenler kontrol değişkeni, iş yaşam dengesi bağımsız değişken, esenlik bağımlı değişken ve çalışan deneyimi aracı değişken olarak ele alınmıştır. Araştırmaya ilişkin oluşturulan anket linki basit tesadüfi örneklem metoduyla WhatsApp ve LinkedIn sosyal medya araçlarıyla beyaz yakalı çalışanlara ulaştırılmıştır. Anket formuna 495 katılımcı dönüş sağlamıştır. Anketlere sağlanan geri dönüşlerle elde edilen 495 katılımcının yanıtları uygunluk açısından incelendikten araştırmanın doğruluğunu zedeleyeceği düşünülen 16 cevap verilerden silinerek analizlere dahil edilen katılımcı sayısı 479 olarak güncellenmiştir. Anketlere sağlanan katılım ile elde edilen verilerin, SPSS 25 istatistiksel programı kullanılarak geçerlilik ve güvenirlik, korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi p= 0,05 olarak kabul edilmiştir. Anketlerden elde edilen verilerin korelasyon analizine göre iş yaşam dengesiyle esenlik arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki, iş yaşam uyumu ve esenlik arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki, ailenin yaşamı ihmal etme ve esenlik arasında anlamlı ve negatif bir ilişki, kendine zaman ayırma ve esenlik arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki, yaşamın işten ibaret olması ve esenlik arasında anlamlı ve negatif bir ilişki, iş yaşam dengesi ve çalışan deneyimi arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki, esenlik ve çalışan deneyimi arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki bulunmuştur. Yapılan regresyon analizi sonucunda ise iş yaşam dengesiyle esenlik arasındaki ilişki anlamlı ve pozitif olduğundan çalışan deneyimi ve çalışan deneyiminin alt boyutları olan fiziksel ortam, kültürel ortam ve teknolojik ortamın bu ilişkideki aracı rolü incelenmiştir. Analiz sonucunda iş yaşam dengesinin esenlik üzerindeki etkisinde çalışan deneyiminin kısmi aracı, fiziksel ortamın kısmi aracı, kültürel ortamın kısmi aracı ve teknolojik ortamın kısmi aracı rolü olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bunlara ek olarak demografik değişkenlerin iş yaşam dengesi, esenlik ve çalışan deneyimi üzerindeki etkisine yönelik sonuçlara da ulaşılmıştır. Bu sonuçlara göre cinsiyet ve çalışan deneyimi üzerinde anlamlı bir fark bulunmaktadır. Veri sonuçlarına göre katılımcılar arasındaki erkekler kadınlara göre daha yüksek çalışan deneyimine sahiptir. Esenlik ve yaş grubu arasında anlamlı bir fark bulunmaktadır. Esenlik 45-54 yaş grubunda en yüksek iken 25-34 yaş grubunda en düşüktür. Esenlik ve meslek arasında anlamlı bir fark bulunmaktadır. Bu sonuca göre esenliği en yüksek olan kanun yapıcılar, üst düzey yöneticiler ve müdürler meslek grubu iken esenliği en düşük olan hizmet ve satış elemanları meslek grubudur.
Özet (Çeviri)
With this study, well-being and employee experience, topics that have gained recent popularity but lack extensive study, are discussed; It was aimed to reveal whether employee experience has a mediating effect (partial or full mediator) on the effect of work life balance on well-being. In order to achieve the research purpose, quantitative relationship scanning methods were used to examine these relationships between variables. In the first phase of the research survey, participants were asked demographic questions, in the second part, questions about work life balance, in the third part, questions about well-being, and in the fourth and last part, questions about employee experience. In this study examining the role of employee experience in the effect of work life balance on well-being, demographic variables were considered as control variables, work life balance as independent variable, well-being as dependent variable and employee experience as mediator variable. The survey link created for the research was delivered to white-collar employees via WhatsApp and Linkedin social media tools using the simple random sampling method. 495 participants responded to the survey form. After the responses of 495 participants obtained from the feedback provided to the surveys were examined for suitability, 16 answers deemed potentially detrimental to the accuracy of the research were excluded from the data and the number of participants included in the analyzes was updated to 479. Validity, reliability, correlation and regression analyzes of the data obtained through participation in the surveys were conducted using the SPSS 25 statistical program. The significance level was accepted as p = 0.05. According to the correlation analysis of the data obtained from the surveys, there was a significant and positive relationship between work-life balance and well-being, a significant and positive relationship between work-life harmony and well-being, a significant and negative relationship between family neglect of life and well-being, and a significant and negative relationship between neglecting to yourself and well-being. A significant and positive relationship was found between life being all about work and well-being, a significant and positive relationship between work life balance and employee experience, and a significant and positive relationship between well-being and employee experience. In line with results of the regression analysis, since the relationship between work life balance and well-being is significant and positive, the mediating role of employee experience and the sub-dimensions of employee experience, namely physical environment, cultural environment and technological environment, in this relationship was examined. As a result of the analysis, it was found that employee experience has a partial mediator role, physical environment has a partial mediator role, cultural environment has a partial mediator role and technological environment has a partial mediator role in the effect of work life balance on well-being. In addition, results were obtained regarding the impact of demographic variables on work life balance, well-being and employee experience. The results revealed a significant difference between gender and employee experience, indicating that male participants reported higher levels of employee experience compared to female participants. It was observed that the significant difference between well-being and age group. Additionally, significant differences were observed in well-being across age groups, with the 45-54 age group reporting the highest levels and the 25-34 age group reporting the lowest. There is a significant difference between well-being and occupation. According to this result, the occupational group with the highest well-being is legislators, senior managers and managers, while the occupational group with the lowest well-being is service and sales personnel.
Benzer Tezler
- Organizational and team resilience in the construction industry: experiences from the Covid-19 pandemic
İnşaat sektöründe organizasyon ve ekip dayanıklılığı: covıd-19 pandemisi deneyimleri
EMRE KÖSEOĞLU
Yüksek Lisans
İngilizce
2022
MimarlıkMimar Sinan Güzel Sanatlar ÜniversitesiYapı Mühendisliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEMA ERGÖNÜL
- The relationships between work-life balance, job-related affective well-being, and family-friendly policies at the time of COVID-19
COVID-19 döneminde iş-yaşam dengesi, işe bağlı duygusal esenlik ve aile dostu politikalar arasındaki ilişkiler
CEYDA KOÇ
Yüksek Lisans
İngilizce
2023
İşletmeMarmara Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜLER İSLAMOĞLU
- La Rupture et la continuite dans la poesie de Paul Eluard
Paul Eluard'ın şiirinde kopuş ve süreklilik
MEDİNE SİVRİ
Doktora
Fransızca
1999
Fransız Dili ve EdebiyatıHacettepe ÜniversitesiFransız Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
PROF.DR. KEMAL ÖZMEN
- Jandarmanın idari kolluk faaliyetleri
Administrative police acts of gendarmerie
ARİF FİKRET ÖZEV
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
Kamu YönetimiÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. REFİK KORKUSUZ
- İş-yaşam dengesinin kadınların kariyer hedeflerine etkisinde kişilik özelliklerinin rolünün araştırılması
Investigation of the mediating role of personality in the effect of work-life balance on women's career goals
GÜLŞAH ERDEM