Geri Dön

COVİD-19 pnömonisi ile hastaneye yatırılan olgularda farklı steroid türlerinin tedavide kullanılmasının prognoza etkisi

COVİD 19 pnömonisi ile hastaneye yatırılan olgularda farklı steroid türlerinin tedavide kullanılmasının prognoza etkisi

PDF İndir

  1. Tez No: 870983
  2. Yazar: LÜTFÜ CAN HEPDUMAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZGÜR BATUM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göğüs Hastalıkları, Chest Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2023
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Dr.Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 53

Özet

Amaç: Covid 19 pnömonisi tanısı ile hastaneye yatırılan ve tedavide kortikosteroid kullanılan hastalarda farklı steroid türlerinin kullanılmasının yoğun bakım ünitesi ihtiyacı, sağkalım, hastanede yatış süresi üzerine etkisi ve CRP, d-dimer, lenfosit sayısı, LDH gibi inflamatuar belirteçlerin üzerine etkisi araştırmak amacıyla bu çalışma yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olgu-kontrol olarak yürütülen bu çalışmada, hastanede yatan COVID-19 pnömonili hastalarda tedavide metilprednizolon 40 mg/gün ve deksametazon 6 mg/gün uygulanan iki grup, COVID-19 pnömonisi şiddeti ve prognozu ( solunum yetmezliği, hastanede yatış süresi, yoğun bakım ünitesi ihtiyacı, hastane içi mortalite) açısından karşılaştırılmıştır. Ayrıca yaş, cinsiyet, ek hastalık (HT, DM, KAH, KOAH, SVO, KBH, malignite, diğer hastalıklar), D-dimer, CRP gibi inflamatuar belirteçlerin hastaneye giriş-çıkış değerleri, glukoz hastaneye giriş-çıkış değeri, LDH, lenfosit, lökosit, nötrofil, PaO2 hastane giriş değeri, Covid 19 pnömonisinin radyolojik görünümü (izole buzlu cam ve izole konsolidasyon, konsolidasyon-buzlu cam birlikteliği), Covid-19 PCR sonucu gibi veriler de araştırmaya dahil edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan 451 hastanın ortalama yaşı 62,30 ± 13,80 olup, yaş aralığı 18-94 yıl; hastaların 300'ü (%66.5) erkek, 151'i (%33.5) kadındı. Tüm hastaların 361'inin (%80) Covid-19 PCR pozitif olduğu saptandı. Hastaların 339'unda (%75.2) eşlik eden komorbidite olduğu izlenmiştir. Bu komorbiditelerden en sık hipertansiyon, diyabetes mellitus ve koroner arter hastalığı olarak bulundu. Hastalar uygulanan tedaviye göre değerlendirildiğinde metilprednizolon 40 mg/gün uygulanan grubun 288 (%63.9) kişi, deksametazon 6 mg/gün uygulanan grubun 163 (%36.1) kişi olduğu belirlendi. Hastane içi mortalite değerlendirildiğinde 409'unun (%90.7) sağ, 42'sinin (%9.3) exitus olduğu saptandı. Ayrıca 98 (%21.7) hastanın yoğun bakım ünitesi ihtiyacı gelişmiştir. Tüm hastaların 394'ünün (%87.4) oksijen inhalasyon tedavisi ihtiyacı olmuştur. Radyolojik olarak ayrıldığında hastaların 349'unun (%77.4) sadece buzlu cam görünümünde, 102'sinin (% 22.6) salt konsolidasyon ve buzlucam-konsolidasyon birlikteliği ile seyrettiği saptanmıştır. Çalışmaya alınan 451 hastanın tedavide kullanılan kortikosteroid tipine ve radyolojik özelliğine göre demografik özellikleri ve laboratuvar değerleri incelenmiştir. Hastalar radyolojik olarak salt buzlu cam görünümü olanlar ve konsolidasyon buzlu cam birlikteliği ile salt konsolidasyon görünümü olanlar olarak 2 gruba ayrılmışlardır. Kortikosteroid tiplerine göre deksametazon 6mg/gün ve metilprednizolon 40 mg/gün olarak ayrı ayrı incelenmiş olup, hastaların yaş, LDH, lökosit, nötrofil, lenfosit, nötrofil/lenfosit oranı, arteryal kan gazında parsiyel oksijen basıncı ve tedavi sonrası CRP, D-dimer, glukoz değerleri kıyaslanmıştır. Tüm parametreler incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Kaplan-Meier sağkalım analizleri ile, 451 olguda değerlendirilen parametrelerin sağkalıma olan etkisi incelendi. 60 günlük takip süresi sonunda 42 (%9.31) olgunun eksitus olduğu, 409 (%90.69) olgunun sağ olduğu görüldü. Ortalama yaşam süresinin 35.728 (%95 GA: 29,784-41,672) gün olduğu görüldü. Kortikosteroid tipinin genel sağkalım süresine etkisi Kaplan-Meier sağkalım analizi ile değerlendirildi. 60 günlük takip süresi sonunda, deksametazon 6mg/gün uygulanan 163 hastadan 12'sinin (%7.36), metilprednizolon 40mg/gün uygulanan 288 hastadan 30'unun (%10.42) eksitus olduğu saptandı. Ortalama yaşam süresinin deksametazon uygulanan grupta 36,9 (%95 GA: 28,062-45,738) gün, metilprednizolon uygulanan grupta 35,12 (%95 GA: 27,863-42,372) gün olduğu görüldü. Bu verilere göre Logrank test analizi kullanılarak p değeri 0,6559 bulundu ve deksametazon 6 mg/gün uygulanan grup ile metilprednizolon 40 mg/gün uygulanan grup arasında genel sağkalım süresi üzerine istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Radyolojik olarak salt konsolidasyon görünümü ve buzlucam-konsolidasyon birlikteliği olan olgular konsolidasyon grubu olarak, salt buzlucam görünümü olan grup buzlu cam grubu olarak ayrıldı. Kaplan-Meier sağkalım analizi ile konsolidasyon grubu ve buzlu cam grubu steroid tipine göre ayrı ayrı değerlendirildi. Konsolidasyon grubunu oluşturan 102 hastadan 41'ine deksametazon 6 mg/gün, 61'ine 40 mg/gün metilprednizolon uygulandı. 60 günlük takip sonunda deksametazon uygulanan 41 hastanın 10'u (%24.39), metilprednizolon uygulanan 61 hastanın 21'i (%34.43) eksitus olarak kabul edildi. Ortalama yaşam süresi deksametazon uygulanan grupta 31,775 (%95 GA: 20,786-42,765), metilprednizolon uygulanan grupta 30,023 (%95 GA:22,423-37,622) gün olduğu saptandı. Bu verilere göre Logrank test analizi kullanılarak p değeri 0,694 bulundu ve radyolojik olarak salt konsolidasyon görünümü ile buzlucam-konsolidasyon birlikteliği olan olgularda deksametazon 6mg/gün uygulanan grup ile metilprednizolon 40 mg/gün uygulanan grup arasında genel sağkalım süresi üzerine istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Radyolojik olarak izole buzlucam görünümü olan buzlucam grubunu oluşturan 349 hastadan 122'sine deksametazon 6mg/gün, 227'sine 40mg/gün metilprednizolon uygulandı. 60 günlük takip sonunda deksametazon uygulanan 122 hastanın 2'si (%1.64), metilprednizolon uygulanan 227 hastanın 9'u (%3.96) eksitus olarak kabul edildi. Ortalama yaşam süresi deksametazon uygulanan grupta 27,725 (%95 GA: 23,794-31,656), metilprednizolon uygulanan grupta 29,639 (%95 GA:26,587-32,691) gün olduğu saptandı. Bu verilere göre Logrank test analizi kullanılarak p değeri 0,391 bulundu ve radyolojik olarak salt buzlucam görünümü olan olgularda deksametazon 6mg/gün uygulanan grup ile metilprednizolon 40 mg/gün uygulanan grup arasında genel sağkalım süresi üzerine istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Sonuç: Bu retrospektif olgu kontrol çalışmasının verilerine dayanarak, tedavide uygulanan kortikosteroid tipinin COVID-19 pnömonisi nedeniyle hastaneye yatan hastaların genel sağkalıma etkisinde ve CRP, D-dimer gibi inflamatuar belirteçlerde anlamlı bir farklılık olmadığı saptanmış olup, literatürde bu konu ile ilgili yapılan çalışmaların sonuçlarında farklılıklar saptandığı gözlemlenmiştir. Bu konuda yapılacak randomize ve kontrollü çalışmalar daha yüksek düzeyde kanıt sağlayacaktır.

Özet (Çeviri)

Objective: This study was conducted to investigate the effect of using different types of steroids on the need for intensive care unit, survival, length of hospital stay and on inflammatory markers such as CRP, d-dimer, lymphocyte count, and LDH in patients hospitalized with the diagnosis of Covid 19 pneumonia and using corticosteroids for treatment. Materials and Methods: In this retrospective case-control study, two groups, in which methylprednisolone 40 mg/day and dexamethasone 6 mg/day were administered in hospitalized patients with COVID-19 pneumonia, severity and prognosis of COVID-19 pneumonia (respiratory failure, length of hospital stay, intensive care unit). need, in-hospital mortality). In addition, hospital admission-exit values of inflammatory markers such as age, gender, additional disease (HT, DM, CAD, COPD, SVO, CKD, malignancy, other diseases), D-dimer, CRP, glucose hospital admission-exit value, LDH, lymphocyte Data such as leukocytes, neutrophils, PaO2 hospital admission value, radiological appearance of Covid 19 pneumonia (isolated ground glass and isolated consolidation, consolidation-ground glass association), Covid-19 PCR result were also included in the study. Results: The mean age of 451 patients included in the study was 62.30 ± 13.80 years, and the age range was 18-94 years; 300 (66.5%) of the patients were male and 151 (33.5%) were female. It was determined that 361 (80%) of all patients were positive for Covid-19 PCR. It was observed that 339 (75.2%) of the patients had accompanying comorbidities. The most common of these comorbidities were hypertension, diabetes mellitus and coronary artery disease. When the patients were evaluated according to the treatment applied, it was determined that 288 (63.9%) individuals in the group administered methylprednisolone 40 mg/day, and 163 (36.1%) individuals in the group administered dexamethasone 6 mg/day. When in-hospital mortality was evaluated, it was found that 409 (90.7%) were alive and 42 (9.3%) were exitus. In addition, 98 (21.7%) patients needed intensive care unit. Oxygen inhalation therapy was required in 394 (87.4%) of all patients. When radiologically separated, 349 (77.4%) of the patients were found to have a ground glass appearance only, and 102 (22.6%) were found to be accompanied by pure consolidation and ground glass-consolidation. Demographic characteristics and laboratory values of 451 patients included in the study were examined according to the type of corticosteroid used in the treatment and radiological characteristics. The patients were divided into 2 groups as those with pure ground glass appearance radiologically and those with consolidation ground glass appearance and pure consolidation appearance. Dexamethasone 6mg/day and methylprednisolone 40mg/day were analyzed separately according to corticosteroid types. The patients' age, LDH, leukocyte, neutrophil, lymphocyte, neutrophil/lymphocyte ratio, partial oxygen pressure in arterial blood gas and post-treatment CRP, D-dimer, glucose values were compared. When all parameters were examined, no statistically significant difference was found. The effects of the parameters evaluated in 451 cases on survival were examined with Kaplan-Meier survival analyzes. At the end of the 60-day follow-up period, 42 (9.31%) cases were found to be dead and 409 (90.69%) cases to be alive. The mean life expectancy was 35,728 (95% CI: 29,784-41,672) days. The effect of corticosteroid type on overall survival was evaluated by Kaplan-Meier survival analysis. At the end of the 60-day follow-up period, 12 (7.36%) of 163 patients who were administered dexamethasone 6mg/day and 30 (10.42%) of 288 patients who were administered methylprednisolone 40mg/day were found to be dead. The mean survival rate was 36.9 (95% CI: 28,062-45,738) days in the dexamethasone group and 35.12 (95% CI: 27,863-42.372 days) in the methylprednisolone group. According to these data, the p value was found to be 0.6559 using the Logrank test analysis, and there was no statistically significant difference in overall survival time between the dexamethasone 6 mg/day group and the methylprednisolone 40 mg/day group. The cases with radiological appearance of pure consolidation and coexistence of frosted glass-consolidation were divided into the consolidation group, and the group with purely frosted glass appearance was divided into the ground glass group. With Kaplan-Meier survival analysis, the consolidation group and the ground glass group were evaluated separately according to steroid type. Dexamethasone 6 mg/day was administered to 41 of 102 patients in the consolidation group, and 61 were administered methylprednisolone 40 mg/day. At the end of the 60-day follow-up, 10 (24.39%) of 41 patients treated with dexamethasone and 21 (34.43%) of 61 patients treated with methylprednisolone were considered dead. The mean life expectancy was found to be 31,775 (95% CI: 20.786-42,765) days in the dexamethasone group and 30.023 (95% CI: 22.423-37.622) days in the methylprednisolone group. According to these data, the p value was found to be 0.694 using the Logrank test analysis, and there was no statistically significant difference in overall survival time between the group administered dexamethasone 6mg/day and the group administered methylprednisolone 40mg/day in cases with radiological appearance of pure consolidation and frosted glass-consolidation. Dexamethasone 6mg/day was administered to 122 of the 349 patients in the glazing glass group with radiologically isolated frosted glass appearance, and methylprednisolone 40mg/day to 227. At the end of the 60-day follow-up, 2 (1.64%) of 122 patients treated with dexamethasone and 9 (3.96%) of 227 patients treated with methylprednisolone were considered dead. The mean life expectancy was 27,725 (95% CI: 23.794-31.656) days in the dexamethasone group, and 29,639 (95% CI: 26.587-32,691) days in the methylprednisolone group. According to these data, the p value was found to be 0.391 using the Logrank test analysis, and there was no statistically significant difference in overall survival time between the group administered dexamethasone 6mg/day and the group administered methylprednisolone 40mg/day in cases with a pure frosted glass appearance radiologically. Conclusion: Based on the data of this retrospective case-control study, it was determined that there was no significant difference in the effect of the type of corticosteroid administered in the treatment on the overall survival of patients hospitalized for COVID-19 pneumonia and in inflammatory markers such as CRP and D-dimer. .Randomized and controlled studies on this subject will provide higher level of evidence.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    734108

    COVID-19 pnömonisi olan hastalarda ölçülmüş integrated pulmonary index (IPI) değerlerinin hastaneye yatış ve mortalite ile ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship of integrated pulmonary index (IPI) values measured in patients with COVID-19 pneumonia with hospital admission and mortality

    EMİNE MUNİSE BAYSAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Acil TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ASIM KALKAN

  2. Tez No

    733982

    SARS-CoV-2 pnömonisi ile diğer viral pnömonilerin klinik, laboratuvar, radyolojik ve prognostik veriler ışığında karşılaştırılması

    Comparision of pneumonia caused by COVID-19 and pneumonia caused by other respiratoryviruses in term of clinical feature, radyology, laboratory fi̇ndi̇ngs, andprognosis

    NUR YALMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Göğüs HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ELİF TORUN PARMAKSIZ

  3. Tez No

    670250

    Moleküler yöntemlerle doğrulanmış COVID-19 hastalarında mortalite üzerine etkili faktörler

    Factors which have ifluence on mortality for COVID-19 patients confirmed with molecular methods

    MUHAMMED FURKAN ÖZDEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Sağlık EğitimiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZGÜR SÖĞÜT

  4. Tez No

    725851

    COVID-19 tanısı ile hastaneye yatırılarak tedavi edilen hastaların taburculuk sonrası solunum fonksiyonlarının değerlendirilmesi

    Research of the respiratory functions after discharge of patients which were treated in the hospital with the diagnosis of COVID-19

    MELTEM KARAKULAK KAFKAS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SABAH TÜZÜN

  5. Tez No

    664875

    Sars-cov-2'ye bağlı gelişen viral pnömonilerde semptomları olan hastaların tanısında RT-PCR ve toraks BT bulgularının karşılaştırılması

    Comparison of RT-PCR and thorax CT findings in the diagnosis of patients with symptoms in viral pneumonia caused by sars-COV-2

    GÜLBEN ALTAN CANKURTARAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Göğüs HastalıklarıAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EBRU ÜNSAL

Geri Dön