Awareness of pediatric dentists in Türkiye on child abuse and a recommendation for a guide for dentists on child abuse
Türkiye'de çocuk diş hekimlerinin çocuk istismarı konusunda farkındalığı ve diş hekimlerine çocuk istismarı konusunda rehber önerisi
- Tez No: 881522
- Danışmanlar: PROF. DR. DİDEM ÖZDEMİR ÖZENEN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
- Anahtar Kelimeler: Çocuk istismarı, ihmal, çocuk diş hekimi, farkındalık, çocuk istismarı teşhisi, çocuk istismarı bildirimi, Child abuse, neglect, pediatric dentist, diagnosis of child abuse, reporting of child abuse
- Yıl: 2024
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Yeditepe Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Çocuk Diş Hekimliği Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 148
Özet
Çocuk istismarı ve ihmali (Çİİ), çocuğa yöneltilen, toplumsal kurallara ve profesyonel kişilere göre yapılması uygunsuz olan ve çocuğa zarar veren, çocuğun gelişimini engelleyen her türlü davranışı kapsar. Halen hem ülkemizde hem de dünyada artarak devam eden ciddi bir sorundur. Bu tez çalışmasında, Türkiye'deki doktora veya uzmanlığa devam eden ve eğitimini tamamlamış çocuk diş hekimlerine ulaşılması hedeflenmiştir. Türkiye'de bulunan 840 adet çocuk diş hekimine hazırlanan elektronik anket formunun bağlantısı e-posta ile gönderilmiştir. Veri toplama süresi sonunda 297 kişi anketi cevaplamıştır (cevaplama yüzdesi %35.3). Çocuk istismarı ve ihmali konusunda eğitim/ bilgilenme gereksinimi duyma oranı 260 (%87,54) bulunmuştur. Çocuk istismarı ve ihmalini belirleme ve yapılacak işlemler konusunda kendinizi ne kadar Yeterli hissediyorsunuz sorusuna 78 (%26,26) katılımcı Yeterli, 164 (%55,22) katılımcı Kararsız, 55 (%18,52) katılımcı Yetersiz cevabı vermiştir. 0-3 yıl mesleki tecrübesi bulunan hekimlerin bildirim merkezlerini bilme seviyesi daha uzun süreli mesleki tecrübesi bulunan hekimlere göre daha düşüktür. Üniversite hastanesindeki diş hekimlerinin bilgi seviyeleri diğer merkezlerde çalışanlara göre daha yüksek bulunmuştur. Lisans sırasında veya sonrasında Çİİ ile ilgili eğitim almayan hekimlerin, eğitim alan hekimlere göre, Çİİ konusunda daha yetersiz oldukları ve özellikle Çİİ ile karşılaştıkları durumlarda nasıl bir yol izlemeleri gerektiği ve hangi merkezlere bildirim yapacaklarıyla ilgili bilgi düzeylerinin anlamlı derecede daha düşük olduğu görülmüştür. Bu çalışmaya katılan katılımcıların %87,5 i Çİİ ile ilgili eğitim almak istediklerini belirtmişlerdir. Bu çalışmanın sonuçlarına göre diş hekimlerinin çocuk istismarı ve ihmali hakkında daha fazla ve daha güncel bilgilere ihtiyaç duyduğu düşünülmektedir.
Özet (Çeviri)
Child abuse and neglect encompass any behavior that is inappropriate according to societal norms and professionals, causing harm or hindering the development of a child. It is a serious and ongoing problem both in Türkiye and globally. This thesis aimed to collect information from dentists in Türkiye who are still pediatric dentistry residents or doctorate students and also who completed their education on child abuse. An electronic questionnaire link was sent to 840 email addresses of pediatric dentists in Türkiye. At the end of the data collection period, 297 individuals responded to the questionnaire (response rate 35.3%). The rate of feeling the need for education/information on child abuse and neglect was found to be 87.54%. Regarding the question of feeling competent in identifying child abuse and neglect and the procedures to be taken, 26.26% of participants felt adequate, 55.22% were undecided, and 18.52% felt inadequate. Participants with 0-3 years of professional experience had a lower level of knowledge about reporting centers compared to those with longer professional experience. Dentists working in university hospitals had higher levels of knowledge than those working in other centers. Dentists who did not receive education on child abuse and neglect during or after their undergraduate studies were found to be less knowledgeable on the subject and significantly less aware of the procedures to follow and the centers to report to when faced with child abuse and neglect cases. 87.5% of participants expressed a desire to receive education on child abuse and neglect. This study indicates that dentists, still require more and updated information on the topic of child abuse and neglect.
Benzer Tezler
- Diş hekimlerinin çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi ve tutumlarının değerlendirilmesi ve farkındalık yaratılması
Assessing the knowledge and attitude of dentists and creating awareness about child abuse and neglect
BÜŞRA KARAAĞAÇ ESKİBAĞLAR
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2021
Diş HekimliğiDicle ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BUKET AYNA
- Çocuk diş hekimlerinin koruyucu tedavilere ilişkin bilgi, tutum ve klinik yaklaşımlarının değerlendirilmesi
Evaluation of pediatric dentists knowledge, attitudes and clinical approaches regarding preventive treatments
GÖZDE CUMHUR
Doktora
Türkçe
2022
Diş HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. BARIŞ KARABULUT
- Türkiye'deki çocuk diş he5kimlerinin merhamet yorgunluğu düzeyinin değerlendirilmesi
Evaluation of compassion fatigue levels among pediatric dentists in Turkey
ZEHRA MERVE KOÇKÖPRÜ
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2024
Diş HekimliğiAtatürk ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERA DERELİOĞLU
- Diş hekimlerinin çocuk hastalarda antibiyotik reçete etme konusundaki farkındalıklarının değerlendirilmesi
Evaluation of dentists' awareness about prescribing antibiotics in pediatric patients
FATMA BUDAK
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2023
Diş HekimliğiDicle ÜniversitesiÇocuk Diş Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ İSMET REZANİ TOPTANCI
- Anestezi hekimlerinin çocuk hastalarda genel anestezi sırasında oluşan dental travmalar ile ilgili farkındalıklarının değerlendirilmesi
Evaluation of anesthesiologists' awareness about dental traumas occurring during general anesthesia in pediatric patients
BÜŞRA ÇALIŞ
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2022
Diş HekimliğiOrdu ÜniversitesiPedodonti Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİHAL BELDÜZ KARA