Geri Dön

Tip 1 diyabet tanılı olgularda mikroalbuminüri sıklığı

Frequency of microalbuminuria in patients with Type 1 diabetes

PDF İndir

  1. Tez No: 899051
  2. Yazar: NİHAL KUŞKUN KILIÇ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ TÜTÜNCÜLER KÖKENLİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 69

Özet

Tip 1 diyabetes mellitus insülinin tam veya mutlak yokluğu sonucu ortaya çıkan karbonhidrat, protein ve yağ metabolizmasında bozuklukla sonuçlanan çocuk ve ergen yaş grubunda en sık görülen endokrin hastalıktır. Bu çalışma, Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Olgulıkları Anabilim Dalı, Çocuk Endokrinolojisi Bilim Dalı'nda Ocak 2006-Aralık 2021 tarihleri arasında T1DM tanısı alan ve diyabet süresi en az 1 yıl olan olgularda mikroalbuminüri sıklığını ve risk etmenlerini belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmaya alınan 285 olgunun (%55,1 erkek, %44,9 kız ) ortalama yaşı 14,4±3,9 yıl, diyabet tanı anındaki ortalama yaşı 8,3±4,1 yıl olup diyabet tanı anında %36,8 (105)'i ve çalışma anında %8,4 (232)'ü pubertal idi.Olguların 271(%95)'inde normoalbuminüri, 14 (%4,9) 'unda mikroalbuminüri saptandı.Mikroalbuminüri olan T1DM olgularının ortalama tanı yaşı 10,9± 1,7 yıl, ortalama diyabet süresi 6,2±1,9 yıl ,çalışma anında ortalama yaş 16,8± 1,6 yıl idi. Normoalbuminüri olan T1DM olgularında ise ortalama diyabet tanı 8,2± 4,1 yıl, diyabet süresi 6,1± 3,3 yıl ,çalışma anında ortalama yaş 14,2± 4,0 yıl idi.Her iki grupta diyabet süresi benzer olmasına karşın diyabet tanı yaşı ve çalışma anı yaş mikroalbuminüri grubunda anlamlı fazla bulundu.Olguların ortalama HbA1c düzeyi mikroalbuminüri grubunda % 8,1±1,3 ve normoalbuminüri grubunda ise %8,6±2,0 ile benzer idi. Metabolik kontrol açısından değerlendirildiğinde iki grupta da orta derecede glisemik kontrollü olgu sayısı fazla idi. Mikroalbuminüri ve normoalbuminüri olgularında antropometrik bulgular ve lipid düzeyleri açısından fark saptanmadı. Mikroalbuminüri olguları T1DM tanı yaşına göre sınıflandırıldığında 5 yaş altı tanı alan olgu olmamasına karşın 5-11 aralığında 9 olgu (%64,2) ve ≥11 yaş 5 olgu (%35,7) saptandı. fazla saptanmış ancak iki grup arasında cinsiyet açısından anlamlı fark bulunmamıştır. Diyabet tanı yaşına göre mikroalbuminüri olgularında diyabet süresi, ortalama HbA1c düzeyi,lipid profili ve günlük toplam insülin dozları benzer idi. Olgular mikroalbuminüri sürelerine göre incelendiğinde 14 mikroalbuminüri tanılı olgunun 10'u (%71,4) persistan mikroalbuminüri, 3'ü (%21,4) geçici mikroalbuminüri ve 1 olgu ise (%7,1) aralıklı mikroalbuminüri olup diyabet süreleri birbirine benzer bulundu. Gruplar olgu sayısının az olması nedeniyle istatistiksel olarak değerlendirilememiş olmasına karşın diyabet tanı yaşı ve mikroalbuminüri öncesi ortalama HbA1c düzeyi persistan mikroalbuminüri grubunda daha yüksek idi. Sonuç olarak T1DM tanısı ile izlenen çocuk ve ergen olgularımızda mikroalbuminüri sıklığı literatürle benzer bulundu.Çalışmada literatürden farklı olarak yalnızca diyabet süresinin değil diyabet tanı yaşının da mikroalbuminüri gelişiminde risk etmeni olabileceği saptandı. Diyabet tanı yaşı ve mikroalbuminüri ilişkisini destekleyen bu bulgu açısından daha geniş serili ve ileri dönük çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır.

Özet (Çeviri)

Type 1 diabetes mellitus is the most common endocrine disorder in the pediatric and adolescent age group, resulting from the complete or absolute absence of insulin and leading to disturbances in carbohydrate, protein, and fat metabolism. This study was conducted in the Pediatric Endocrinology Department of Trakya University Medical Faculty, Department of Pediatrics, between January 2006 and December 2021. It aimed to determine the frequency of microalbuminuria and its risk factors in patients diagnosed with T1DM with a duration of at least 1 year. The mean age of the 285 cases included in the study (55,1% male, 44,9% female) was 14,4±3,9 years, and the mean age at the time of diabetes diagnosis was 8,3±4,1 years. At the time of diagnosis, 36,8% (105) of the patients were pubertal, while at the time of the study, 81,4% (232) were pubertal. Normoalbuminuria was detected in 271 (95%) of the cases, while microalbuminuria was found in 14 (4,9%). The mean age at diagnosis for T1DM cases with microalbuminuria was 10,9±1,7 years, the mean duration of diabetes was 6,2±1,9 years, and the mean age at the time of the study was 16,8±1,6 years. In T1DM cases with normoalbuminuria, the mean age at diagnosis was 8,2±4,1 years, the mean duration of diabetes was 6,1±3,3 years, and the mean age at the time of the study was 14,2±4,0 years. Although the duration of diabetes was similar in both groups, the age at diagnosis and the age at the time of the study were significantly higher in the microalbuminuria group. The mean HbA1c level was 8,1±1,3% in the microalbuminuria group and 8,6±2,0% in the normoalbuminuria group, showing no significant difference. In terms of metabolic control, both groups had a higher number of cases with moderate glycemic control. No significant differences were found between the microalbuminuria and normoalbuminuria groups in terms of anthropometric findings and lipid levels. When the microalbuminuria cases were classified according to the age of T1DM diagnosis, no cases were found with a diagnosis before the age of 5. However, 9 cases (64,2%) were diagnosed between the ages of 5 and 11, and 5 cases (35,7%) were diagnosed at age 11 or older. Although more cases were observed in the 5-11 age range, no significant difference was found between the groups in terms of gender. In the microalbuminuria cases, according to the age of diabetes diagnosis, the duration of diabetes, mean HbA1c level, lipid profile, and total daily insulin doses were similar. When the cases were examined according to the duration of microalbuminuria, 10 (71,4%) of the 14 cases diagnosed with microalbuminuria had persistent microalbuminuria, 3 (21,4%) had transient microalbuminuria, and 1 case (7,1%) had intermittent microalbuminuria, with similar diabetes durations across the groups. Although the groups could not be statistically analyzed due to the small number of cases, the age at diabetes diagnosis and the average HbA1c level before the onset of microalbuminuria were higher in the persistent microalbuminuria group. In conclusion, the frequency of microalbuminuria in our pediatric and adolescent cases followed with a diagnosis of T1DM was found to be similar to that reported in the literature. Unlike the literature, this study identified that not only the duration of diabetes but also the age at diabetes diagnosis could be a risk factor for the development of microalbuminuria. Larger-scale and prospective studies are needed to further investigate the relationship between age at diabetes diagnosis and the development of microalbuminuria, a finding that supports this association.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    286341

    Nonalkolik yağlı karaciğer hastalarında metabolik sendrom prevalansı ve nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı metabolik sendrom ilişkisi

    The relation between nonalcoholic fatty liver disease and metabolic syndrome

    HÜSEYİN SAADETTİN USLUSOY

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    GastroenterolojiUludağ Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SELİM GİRAY NAK

  2. Tez No

    224460

    Glukokortikoid reseptör polimorfizmleri ve metabolik sendrom arasındaki ilişki

    Relationship between glucocorticoid receptor polymorphisms and metabolic syndrome

    ZEHRA KAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Tıbbi BiyolojiMarmara Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE ÖZER

  3. Tez No

    511761

    Tip 1 diyabetli ergenlerde sigara içme sıklığı ve ilişkili faktörler

    Smoking frequency and related factors in type 1 diabetes mellitus adolescents

    SÜMEYYE KÜBRA KILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜZİN CİNEL

  4. Tez No

    308087

    Tip 2 diyabetik popülasyonda metabolik sendrom prevalansı ve diyabetik nefropati ile ilişkisi

    The prevalence of metabolic syndrome in type 2 diabetic patients and its relation with diabetic nephropathy

    MUSTAFA ARAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGaziantep Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERSİN AKARSU

  5. Tez No

    192841

    Prostat adenokarsinomlarında psa değerlerinin gleason skor ve klinik evre ile ilişkisi

    The relation between psa and gleason score and clinical phase in prostate adenocarsinoma

    HACI HASAN ESEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    PatolojiSelçuk Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. MUSTAFA CİHAT AVUNDUK

Geri Dön