Geri Dön

Developing an online intervention program for prolonged grief disorder and testing its effectiveness with a randomized control trial

Uzamış yas bozukluğu için çevrimiçi bir müdahale programının geliştirilmesi ve etkililiğinin randomize kontrollü bir deney ile test edilmesi

  1. Tez No: 900077
  2. Yazar: BEYZA TÜRKİSTAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ILGIN GÖKLER DANIŞMAN, DOÇ. DR. EMRAH KESER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: TED Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Programlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Klinik Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Psikoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 165

Özet

Bu çalışmanın amacı, kayıp yaşamış genç yetişkinlere yönelik çevrimiçi bir yas müdahale programının geliştirilmesi ve etkililiğinin değerlendirilmesidir. Uygun örnekleme yöntemi ile 18-25 yaş aralığında toplam 46 birey çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcılar seçkisiz olarak deney grubu (N=23) ve kontrol grubu (N=23) olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Ön test aşamasında her iki grup Beck Depresyon Envanteri (BDI), Psikolojik İyi Oluş Anketi (PWBQ), Travma Sonrası Stres Bozukluğu Kontrol Listesi Ölçeği (PCL-5), Yas ve Anlamı Yeniden Yapılandırma Envanteri (GMRI) ve Uzamış Yas Ölçeği (PG-13) ölçeklerini doldurmuştur. Deney grubu iki hafta boyunca 7 oturumluk bir müdahale programına katılırken, kontrol grubuna herhangi bir şey uygulanmamıştır. İki hafta sonra, ön testte kullanılan ölçüm araçları her iki gruba da tekrar, son test olarak uygulanmıştır. Sonuçlara bakıldığında deney, kontrol ve çalışmayı bırakanların oluşturduğu grupların arasında ön test skorlarında anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Mixed MANOVA analizleri, katılımcıların ön testten son testte skorlardaki değişimlerin zaman, grup ve ikisinin etkileşimi düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı olduğunu ortaya koymuştur. Kontrol grubunda, ön testten son teste geçen sürede ölçülen değişkenlerde istatistiksel olarak anlamlı bir değişim gözlenmemiştir. Buna karşın, deney grubunda PTSD (OrtFark= 9.04, p=.00, %95 GA [3.05, 15.03]) ve depresyon (OrtFark = 9.47, p=.00, %95 GA [5.54, 13.41]) skorlarında anlamlı düşüşler gözlemlenmiştir. Ayrıca, anlamı yeniden yapılandırma düzeylerinde de istatistiksel olarak anlamlı bir artış (OrtFark =-9.39, p=.00, %95 GA [-14.76,-4.01]) saptanmıştır. Ancak, PGD semptomlarında (OrtFark = 0.30, p=.86, %95 GA [-3.29, 3.90]) herhangi bir değişim gözlemlenmemiş ve iyi oluş skorlarında (OrtFark =-2.26, p=.13, %95 GA [-5.28, 0.76]) sadece minimal bir artış görülmüştür. Bu çalışma sonucunda, geliştirilen müdahale programının umut verici, uygulanabilir olduğu ve gelecekteki araştırmalar için daha da geliştirilebileceği sonucuna varılmıştır. Müdahalenin kayıp odaklı ve yüzleştirici doğasının bu bulguları açıklanabileceğini öne süren teorik arka plan ve bu konudaki literatürde yer alan kuramlar, diğer çalışmalardan gelen ampirik bulgularla birlikte tartışılmıştır.

Özet (Çeviri)

This study aimed to develop and evaluate the effectiveness of an online grief intervention program for young adults who have experienced loss. A total of 46 individuals aged 18-25 were recruited using convenience sampling. Participants were randomly assigned to either the experimental-group (N=23) or the control-group (N=23). In the pre-test phase, both groups completed the Beck Depression Inventory (BDI), Psychological Well-Being Questionnaire (PWBQ), PTSD Checklist (PCL-5), Grief and Meaning Reconstruction Inventory (GMRI), and Prolonged Grief Scale (PG- 13). The experimental-group underwent a 7-session intervention over 2 weeks, while the control-group was placed on a waiting list. After two weeks, the same measures were administered again as post-tests. The results showed no significant differences in pre-test scores between the experimental, control, and drop-out groups. Mixed MANOVA analyses revealed that the changes in participants' scores from pre-test to post-test were statistically significant at the levels of time, group, and the interaction between the two. The control-group showed no significant changes from the pre-test to the post-test. In contrast, the experimental-group showed significant reductions in PTSD (MDifference= 9.04, p=.00, CI 95% [3.05, 15.03]) and depression (MDifference= 9.47, p=.00, CI 95% [5.54, 13.41]) scores, as well as a significant increase in meaning- reconstruction (MDifference=-9.39, p=.00, CI 95% [-14.76-4.01]). However, there were no significant changes in PGD symptoms (MDifference= 0.30, p=.86, CI 95% [-3.29, 3.90]), and only a minimal increase in well-being scores (MDifference=-2.26, p=.13, CI 95% [-5.28, 0.76]). As a result of this study, it was concluded that the developed intervention program is promising, feasible, and can be further developed for future research.The theoretical background suggesting that the loss-oriented and confrontational nature of the intervention may explain these findings, along with the theories in the literature on this topic, has been discussed alongside empirical findings from other studies.

Benzer Tezler

  1. An interpretative phenomenological analysis of meaning-making of infertility among infertile Turkish women: Developing and testing the effectiveness of an online intervention program in meaning-making

    İnfertil Türk kadınlarında anlam yaratmanın fenomenolojik analizi: Anlam yaratmak için internet üzerinden uygulanan bir müdahale programının geliştirilmesi ve etkinliği

    YELİZ ŞİMŞEK ALPHAN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    PsikolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM BOZO

  2. Meme kanseri tanısından sonra kişilerin yaşantılarını anlamlandırmak için çevrimiçi bireysel bir müdahale programının geliştirilmesi ve etkinliğinin incelenmesi

    Developing and testing effectiveness of an online individual intervention program to make meaning of experiences after a breast cancer diagnosis

    SELVA ÜLBE

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    PsikolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLAY DİRİK

  3. Evaluation of an Internet-delivered support program for patients with bulimic symptomatology

    Bulimik belirtileri olan hastalar için internet üzerinden sunulan bir destek programının değerlendirilmesi

    HAYRİYE GÜLEÇ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    PsikolojiRuprecht-Karls-Universität-Heidelberg

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PETER FIEDLER

  4. Disleksili çocukların akıcı okuma becerisini geliştirmede makamsal çeşni ve usullerle desteklenmiş çevrimiçi ve/veya yüz yüze uygulanabilen müdahale programının etkililiği

    The effectiveness of an intervention programme supported by maqam pitches and rhythmic patterns (Usul) in improving reading fluency of children with dyslexia through online and/or face to face application

    ŞÜKRAN BAŞAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eğitim ve ÖğretimMarmara Üniversitesi

    İslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET SAFA YEPREM

    PROF. DR. ŞÜKRÜ TORUN

  5. Healthy eating attitudes and behaviours group program: A randomised controlled feasibility study

    Sağlıklı yeme tutum ve davranışları grup programı: Randomize kontrollü uygulanabilirlik çalışması

    BAŞAK İNCE

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2020

    Psikolojiİstanbul Arel Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BAŞAK YÜCEL