Geri Dön

Talus osteokondral lezyonlarında artroskopik mikrokırık, nanokırık ve antegrad drillemenin karşılaştırmalı klinik ve fonksiyonel sonuçları

Comparative clinical and functional results of arthroscopic microfracture, nanofracture and antegrade drilling in Talus osteochondral lesions

  1. Tez No: 905442
  2. Yazar: AHMET GÖRKEM KASAPOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MEHMET ARICAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: mikrokırık, nanokırık, drilleme, talus, artroskopi, microfracture, nanofracture, drilling, talus, arthroscopy
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Düzce Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 112

Özet

Amaç: Talus osteokondral lezyonların tedavisi tartışmalı hala olup, en uygun tedavi seçeneği arayışı sürmektedir. Artroskopik tedavinin geçerliliği kanıtlanmış olmakla birlikte hangi cerrahi tedavi modalitesi kullanılacağı tam olarak aydınlatılamamıştır. Bu çalışmada ayak bileği artroskopisi yapılan hastalarda nanokırık, mikrokırık ve antegrad drillme ile kemik iliği uyarısının karşılaştırmalı olarak klinik ve fonksiyonel sonuçlarını değerlendirip uygun tedaviyi ortaya koymayı hedefledik. Gereç ve Yöntem: Ekim 2016-Haziran 2022 yılları arasında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji polikliniğine ayak bileği ağrısı şikayetiyle başvuran ve radyolojik olarak talus osteokondral lezyon tanısı alan ve cerrahi olarak tedavide izole mikrokırık (grup 1), nanokırık (grup 2) ve antegrad drilleme uygulanan (grup 3) hastaları klinik ve fonksiyonel açıdan retrospektif olarak değerlendirdik. Bu çalışmada 18-55 yaş arasında olan, MRI da Evre 2-3 ostekondral lezyonu, 6 aydan uzun süreli semptomu, 2 cm'den küçük kıkırdak lezyonu ve tek ekstremitedeki lezyonu olan hastalar dahil edilirken, daha önceden ayak bileği cerrahisi geçirenler, ayak bileği kırığı olanlar, 2 cmden büyük kıkırdak lezyonu olanlar, daha önce ayak bileği kıkırdak sorununa bağlı enjeksiyon yapılmış hastalar ve çalışmaya katılmayı istemeyen hastalar hariç tutuldu. Tüm hastalar çalışma konusunda bilgilendirilerek, bilgilendirilmiş gönüllü olur formu ve etik onay alındı. Hastaların demografik veriler olarak; yaş, cinsiyet, etkilenen taraf, dominant ekstremite, semptom süresi, vücut kitle indeksi, MRI ve BT sınıflaması ve takip süresi değerlendirildi. Hastaların klinik ve fonksiyonel skorları; tedavi öncesi ve tedaviden 6 ve 12 ay sonrası ölçülmüş olan AOFAS (Amerikan Ortopedik Ayak‐Ayak Bileği Derneği Arka Ayak Skoru) ve VAS Skoru ile değerlendirildi. Sonuçlar: Çalışmamızın sonucunda talus osteokondral lezyonlarında medial yerleşimli ve küçük boyutlu patolojilerinde artroskopik mikrokırık, nanokırık ve drillemenin kısa dönemde AOFAS ve VAS skorlarında iyileşme izlenmiştir. Birbirleri arasında ise istatistiksel fark izlenmemiştir. Çıkarımlar: Talus osteokondral lezyonlarında artroskopik kemik iliği stimülasyonları klinik ve fonksiyonel skorlara olumlu yönde etki etmektedir. Nanokırık, mikrokırık ve drillemenin her üçü de avantajları ve dezavantajları iyi değerlendirilerek birbirine alternatif tedaviler olabilir.

Özet (Çeviri)

Objective: The treatment of talus osteochondral lesions is controversial and the search for the most appropriate treatment option continues. Although the validity of arthroscopic treatment has been proven, it is not clear which surgical treatment modality will be used. In this study, we aimed to evaluate the comparative clinical and functional results of nanofracture, microfracture and antegrade drilling and bone marrow stimulation in patients who underwent ankle arthroscopy and to reveal the appropriate treatment. Materials and Methods: Between October 2016 and June 2022, we retrospectively evaluated patients who were admitted to the Orthopedics and Traumatology outpatient clinic of Düzce University Faculty of Medicine with the complaint of ankle pain and were diagnosed with talus osteochondral lesion radiologically and underwent isolated microfracture (group 1), nanofracture (group 2) and antegrade drilling (group 3) in surgical treatment. In this study, patients between the ages of 18 and 55 with stage 2-3 osteochondral lesion on MRI, symptoms lasting more than 6 months, cartilage lesions smaller than 2 cm, and lesions in one extremity were included, while patients who had previous ankle surgery, those with ankle fractures, those with cartilage lesions larger than 2 cm, patients with previous ankle cartilage injections, and patients who did not want to participate in the study were excluded. All patients were informed about the study, and an informed consent form and ethical approval were obtained. As demographic data of the patients; age, gender, affected side, dominant extremity, duration of symptoms, body mass index, MRI and CT classification, and follow-up period were evaluated. Clinical and functional scores of patients; AOFAS (American Orthopedic Foot‐Ankle Association Hind Foot Score) and VAS Score measured before treatment, 6 and 12 months after treatment. Results: As a result of our study, an improvement was observed in the AOFAS and VAS scores of arthroscopic microfracture, nanofracture and drilling in medial and small-sized pathologies in talus osteochondral lesions in the short term. There was no statistically significant difference between them. Conclusions: Arthroscopic bone marrow stimulation has a positive effect on clinical and functional scores in talus osteochondral lesions. All three of nanofractures, microfractures and drilling can be alternative treatments by evaluating their advantages and disadvantages well.

Benzer Tezler

  1. Talus osteokondral lezyonlarında artroskopik mikrokırık tedavi sonuçlarının klinik ve radyolojik olarak değerlendirilmesi

    Clinical and radiological evaluation of the results of arthroscopic microfracture treatment in talus osteochondral lesions

    MURAT GÖK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AHMET KURTULMUŞ

  2. Talar osteokondral lezyonlarda farklı tedavi metodlarının uzun dönem klinik sonuçları

    Long term clinical consequences of various treatment methods of talar osteocondral lesions

    EMRE YURDAKUL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Ortopedi ve TravmatolojiErciyes Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET GÜNEY

  3. Talusun osteokondral lezyonunda (TOL) mikrokırık ve trombositten zengin plazmanın (TZP) osteokondral iyileşmeye etkisi

    Effect of platelet-rich plasma and mıcro-fracture on the osteochondral healıng ın osteochondral lesions of talus

    MUSTAFA AKAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Ortopedi ve TravmatolojiErciyes Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET GÜNEY

  4. Talusun osteokondral lezyonlarında artroskopik drilleme sonuçlarımız

    Arthroscopic drilling results of talus osteochondral lesions

    YETKİN DOĞAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Ortopedi ve TravmatolojiCelal Bayar Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSEYİN SERHAT YERCAN

  5. Derin talus osteokondral lezyonlarının cerrahi tedavisinde; mozaikplasti tekniği ve otolog kemik greft ile hücresiz çatı implantı (skaffold) tekniğinin radyolojik ve klinik olarak prospektif karşılaştırılması

    Prospective comparison of mosaicplasty technique and autologous bone graft with cell-free scaffold technique in the surgical treatment of deep osteochondral lesions of the talus: Radiological and clinical results

    MUSTAFA ÖZYILDIRAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Ortopedi ve TravmatolojiAnkara Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET ARMANGİL