Geri Dön

Serum preptin düzeylerinin Tip 2 diabetes mellitus hastalarında mikrovasküler komplikasyonlar ve biyokimyasal belirteçler ile ilişkisi

The relationship among serum preptin levels, microvascular complications, and biochemical markers in Type 2 diabetes mellitus patients

  1. Tez No: 908140
  2. Yazar: HARUN ŞENTÜRK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET ÇAĞATAY TAŞKAPAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Biyokimya, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Biochemistry, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İnönü Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Tip 2 Diabetes Mellitus (T2DM) hastalarında serum preptin düzeylerinin mikrovasküler komplikasyonlar ile ilişkisini araştırmaktır. Çalışmada, preptin düzeylerinin T2DM hastalarında diabetik nefropati, retinopati ve nöropati gibi mikrovasküler komplikasyonlarla olan olası bağlantısını ve bu biyomolekülün rutinde çalışılan biyokimyasal belirteçler ile olası bir ilişkisini araştırmaktaır. Materyal Metod: Bu çalışma, İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıklar Anabilim Dalı Endokrinoloji Polikliniği'ne başvuran 222 hasta üzerinde gerçekleştirildi. Katılımcılardan 47'si sağlıklı kontrol grubundan, 175'i ise T2DM hastalarından oluşuyordu. T2DM hastaları, komplikasyonlarına göre dört gruba ayrıldı; Komplikasyon gelişmemiş grup, nefropati gelişmiş grup, retinopati gelişmiş grup ve nöropati gelişmiş grup. Katılımcılardan açlık sonrası kan örnekleri toplanarak biyokimyasal analizler yapıldı. Serum preptin düzeyleri ELISA yöntemi ile ölçüldü ve diğer biyokimyasal parametreler standart laboratuvar yöntemleri ile belirlendi. Bulgular: Komplikasyon gelişmemiş diabet grubunda serum preptin düzeyleri 687 [607; 850] ng/L (medyan [çeyrekler arası aralık]), retinopati 888 [780; 1261] ng/L ve nefropati 957 [688; 2346] ng/L gelişmiş diabet grubuna göre daha düşük bulundu. Kontrol grubunda serum preptin düzeyleri 1470 [700; 2906] ng/L tip 2 diabetlilerden 785 [671; 1092] ng/L yüksek bulundu. Kontrol grubunda serum preptin düzeyleri nöropati 752 [671; 814] ng/L gelişen hastalardan yüksek bulundu. Kontrol grubunda serum preptin seviyeleri komplikasyon gelişmemiş diabet grubundan yüksek bulundu. Kontrol grubunda serum preptin düzeyleri ile serum kreatinin düzeyleri arasında orta düzeyde bir korelasyon tespit edildi ρ =0,372(p=0,012). Sonuç: Bu çalışmada, T2DM hastalarında serum preptin düzeylerinin mikrovasküler komplikasyonlar ve biyokimyasal belirteçlerle olan ilişkisi incelenmiştir. Bulgularımız, T2DM hastalarında preptin düzeylerinin diabetik nefropati, retinopati ve nöropati gibi mikrovasküler komplikasyonlarla bağlantılı olabileceğini göstermektedir. Bu durum, preptin düzeylerinin diabetik komplikasyonlar gelişiminde ve farklı komplikasyonlarda farklı serum konsantrasyon düzeyleri ile T2DM hastalarının izlenmesi için potansiyel bir biyobelirteç olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir. Çalışmamızın sonuçları, preptin hormonunun T2DM hastalarında klinik değerlendirmede önemli bir role sahip olabileceğini ve ileride yapılacak çalışmalarda preptin düzeylerinin daha detaylı araştırılması gerektiğini vurgulamaktadır.

Özet (Çeviri)

Objective: The aim of this study is to investigate the relationship between serum preptin levels and microvascular complications in patients with Type 2 Diabetes Mellitus (T2DM). The study focuses on exploring the potential association between preptin levels and microvascular complications such as diabetic nephropathy, retinopathy, and neuropathy in T2DM patients, as well as the possible relationship of this biomolecule with routinely studied biochemical markers. Materials and Methods: This study was conducted on 222 patients who presented to the Endocrinology Outpatient Clinic of the Department of Internal Medicine at Inonu University Faculty of Medicine. Of the participants, 47 were from the healthy control group, and 175 were T2DM patients. T2DM patients were divided into four groups based on their complications: the group without complications, the group with nephropathy, the group with retinopathy, and the group with neuropathy. Fasting blood samples were collected from the participants for biochemical analyses. Serum preptin levels were measured using the ELISA method, and other biochemical parameters were determined using standard laboratory methods. Results: Serum preptin levels in the diabetic group without complications were found to be lower at 687 [607; 850] ng/L (median [interquartile range]) compared to the diabetic groups with retinopathy at 888 [780; 1261] ng/L and nephropathy at 957 [688; 2346] ng/L. Serum preptin levels in the control group were found to be higher at 1470 [700; 2906] ng/L compared to 785 [671; 1092] ng/L in the Type 2 diabetic patients. Serum preptin levels in the control group were also found to be higher than in patients with neuropathy at 752 [671; 814] ng/L. Serum preptin levels in the control group were higher than those in the diabetic group without complications. A moderate correlation was detected between serum preptin levels and serum creatinine levels in the control group, with ρ =0.372 (p=0.012). Conclusion: This study examined the relationship between serum preptin levels, microvascular complications, and biochemical markers in T2DM patients. Our findings suggest that preptin levels may be associated with microvascular complications such as diabetic nephropathy, retinopathy, and neuropathy in T2DM patients. This suggests that preptin levels could potentially be used as a biomarker for monitoring T2DM patients with diabetic complications, with different serum concentration levels in various complications. The results of our study highlight the potential clinical significance of the preptin hormone in T2DM patients and emphasize the need for further research on preptin levels in future studies.

Benzer Tezler

  1. Tip 2 diabetes mellitus hastalarında serum preptin düzeylerinin diyabetik retinopati ve metabolik parametreler ile ilişkisi

    Relationship of serum preptin levels with diabetic retinopathy and metabolic parameters in patients with TYPE 2 diabetes mellitus

    GİZEM ERCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyokimyaSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    DR. NURİYE UZUNCAN

  2. Diabetes mellitus hastalarında dış tüylü hücre hasarının otoakustik emisyon ve prestin düzeyleri ile değerlendirilmesi

    Evaluation of outer HAİR cell damage in patients with diabetes mellitus with autoacustic emission and prestin levels

    ABDURRAHMAN YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Kulak Burun ve BoğazDicle Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FERİT AKIL

  3. Tip 2 diyabetli hastalarda preptin düzeyi ile insülin direnci, resistin, adiponektin ve CRP arasındaki ilişki

    The relationship between preptin level and insulin resistance, resistin, adiponectin and crp in patients with TYPE 2 diabetes mellitus

    MEHMET KALAYCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    BiyokimyaFırat Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İHSAN HALİFEOĞLU

  4. Primer hipotiroidili hastalarda tedavi öncesi ve sonrası asprosin, ghrelin, leptin, adropin ve preptin düzeylerinin araştırılması

    Investigation of asprosin, ghrelin, leptin, adropin and preptin levels before and after treatment in patients with primary hypothyroidism

    FATIMA ÖZKAYA KUTLUAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıPamukkale Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYTEN ERAYDIN

  5. Ani sensörinöral işitme kaybı hastalarında serum prestin düzeyinin değerlendirilmesi

    Evaluation of serum prestin level in patients with sudden sensorineural hearing loss

    YASİN SONKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Kulak Burun ve BoğazVan Yüzüncü Yıl Üniversitesi

    Kulak Burun Boğaz Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MAHFUZ TURAN