Geri Dön

Fıkhu'l-hadis bağlamında İbn Hibbân'ın Sahîh'i

Ibn Hibban's Sahih i̇n the contex of fiqh al-hadith

  1. Tez No: 908924
  2. Yazar: RIDVAN DÜZEN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DAVUT EŞİT
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Din, Religion
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 125

Özet

Hicrî dördüncü yüzyılda yaşamış muhaddis ve fakîh kimliği ile ön plana çıkan İbn Hibbân (ö. 354/965) yaşadığı dönem ve sonraki dönemlerde gerek muhaddis kimliği ile gerekse de kendine has üslup ve metotlarıyla dikkatleri üzerine çekmeyi başarmıştır. Hadis alanında olduğu kadar fıkıh alanında da etkin olan İbn Hibbân özellikle fıkhu'l-hadis ilminde adından söz edilen bir muhaddistir. Onun fıkhu'l-hadis ilmindeki maharetinin en büyük göstergesi hiç şüphesiz sahih hadisleri toplamayı hedeflediği ve sahîh adıyla kaleme alınan eserlerin sonuncusu olarak kabul edilen el-Müsnedü's-sahîh 'ala't-tekâsîm ve'l-envâ' adlı eseridir. İbn Hibbân bu eserini alışık olunan tarzdan çok farklı bir üslupla kaleme almıştır. Bu eserinde İbn Hibbân muhaddislerin hadislerin fıkhına vakıf olduklarını ve yalnızca hadislerin isnadlarıyla iştigal olmadıklarını, bilakis hadislerin anlaşılması için gereken gayreti gösterdiklerini ispat etmeye çalışmıştır. Fakîh olması hasebiyle hüküm elde ederken usûl-i fıkıh yöntemlerine başvuran İbn Hibbân hadise olan bağlılığı ile fıkıh metodolojisini bir arada harmanlayarak fıkhu'l-hadis ilmini muhaddisler nezdinde ileri seviyelere taşımıştır. Zira İbn Hibbân eserine hadis kaydederken bir muhaddis gözüyle bakmış ve hadisleri yorumlayıp değerlendirirken de fakîh nazarıyla hadislere yaklaşmıştır. İbn Hibbân ehl-i hadise mensup bir âlim olarak hüküm istinbât ederken olabildiğince haberlere bağlı kalarak hadis merkezli bir fıkıh inşa etme gayreti içerisinde olmuştur. Bu yüzden İbn Hibbân fıkha dair kendine has, farklı ve dikkat çekici görüşlere sahip olmuştur.

Özet (Çeviri)

Ibn Hibban (d. 354/965), who lived in the fourth century hijri, is a notable figure known for his expertise in hadith and muhaddith (fiqh). He managed to attract attention both during his lifetime and in later periods with his unique style and methods, particularly in the fields of hadith and fiqh. Ibn Hibban was as active in fiqh as he was in hadith, and he is especially renowned in the science of fiqh al-hadith. His skill in the field of fiqh al-hadith is most clearly demonstrated by his work“al-Musnad al-Sahih 'ala al-Takasim wa al-Anwa',”which aims to compile authentic hadiths and is considered the last of the works written under the title sahih. In this work, he endeavored to demonstrate that hadith scholars were well-versed in the fiqh of hadiths. As a muhaddith, Ibn Hibban utilized the principles of usul al-fiqh while deriving rulings, blending his adherence to hadith with his methodological approach in fiqh to advance the science of fiqh al-hadith among hadith scholars. His work, while a hadith compilation, also possesses the potential to be on par with independently authored fiqh books. When recording hadiths, Ibn Hibban approached them with the eye of a muhaddith, and when interpreting and evaluating them, he adopted the perspective of a faqih. As a scholar affiliated with the ahl al-hadith, Ibn Hibban endeavored to construct a hadith-centered fiqh by adhering as closely as possible to the narrations when deriving rulings. Therefore, Ibn Hibban held unique, distinct, and noteworthy views in the field of fiqh.

Benzer Tezler

  1. Esnâf-ı Sitte hadisi bağlamında faiz tartışmaları

    Discussions around the effective cause ('illa) of ribā in the context of Aṣnāf al-Sittah hadith

    ZEYNELABİDİN HAYAT

    Doktora

    Arapça

    Arapça

    2019

    DinErzincan Binali Yıldırım Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEHMET GAYRETLİ

  2. Kâdî Beyzâvî'nin Tuhfetü'l-ebrâr'ı ile İbn Melek'in Şerhu Mesâbîhi's-sünne'sinin muhteva ve yöntem açısından mukayesesi

    A comparison of Kâdi al-Bayzâvî's Tuhfah al-Abrâr and Ibn Melek's Sherhi Masâbîh al-sunnah in terms and content

    ABDULLAH ÇİMEN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    DinUşak Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HİKMET GÜLTEKİN

  3. مغايرات روايات ونسخ سنن أبي داود وأثرها في الأسانيد والمتون(كتاب السنة نموذجًا)

    Nüsha farklılıkları ve etkileri bağlamında Ebû Dâvûd'un Sünen'i (Kitabu's-Sünne örneğinde)

    YOUSEF JIJEH

    Doktora

    Arapça

    Arapça

    2022

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN CİRİT

  4. Hanefî İbn Akîle el-Mekkî 'nin el-Cevherü'l-Manzûm'da ukûbât âyetlerini tefsirde rivâyet yöntemi

    İbn Akîle el- Mekkî the Hanefî's narration method in his i̇nterpretation of Uqubat verses in el-Cevherü'l-Manzûm

    FATMA NUR ŞENER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    DinMarmara Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDULHAMİT BİRIŞIK

  5. Hükme delâletinin açık olması şartı bağlamında hadislerden istinbat yolları (İhkâmü'l-ahkâm şerhu 'Umdeti'l-ahkâm örneği)

    Ways of deduction from hadiths in the context of the condition that their evidentiality is clear (Example of Ihkâmü'l-ahkâm şerhu 'Umdeti̇'l-ahkâm)

    OĞUZHAN ORHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    DinNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Temel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İSMAİL BİLGİLİ