Geri Dön

Reanimasyon yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarda, hasta yakınlarının anksiyete düzeylerinin değerlendirilmesi

Evaluation of anxiety levels of relatives of patients in the reanimation intensive care unit

  1. Tez No: 912278
  2. Yazar: HAZAL ALKAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZGÜR ÖZMEN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: Anksiyete, State-Trait Anxiety Inventory (STAI) skalası, Hasta yakını, Anxiety, State-Trait Anxiety Inventory (STAI) scale, Patient relatives
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Atatürk Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 61

Özet

Amaç: Biz bu çalışmada STAI anksiyete skalası kullanarak anesteziyoloji ve reanimasyon anabilim dalı yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yakınlarının; yaşları, cinsiyetleri, hasta ile olan yakınlık düzeyleri, eğitim durumları, meslekleri, daha önceki kendi yoğun bakım deneyimleri, hastalarının yaşı, eğitim durumu ve yatış saatinin anksiyete düzeylerine etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Materyal ve Metod : Yerel etik kurul onayı alındıktan sonra Erzurum Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesini Anesteziyoloji ve Reanimasyon Yoğun Bakım Ünitesinde yatan hastaların yakınları çalışmaya dahil edildi. Hasta yakınlarının 18 yaş ve üstü olanları çalışmaya dahil edildi. Hasta yakının demografik verileri, eğitim durumu, yakınlık derecesi kaydedildi. Bilgilendirilen hasta yakınlarına yatışta , 1,2,3,4,5,7,10. günlerde birebir görüşme yöntemi kullanılarak durumsal kaygıyı ölçmede kullanılan“STAI FORM TX-1”anket formu doldurtuldu. Hasta yakınlarının; yaşları, cinsiyetleri, hasta ile olan yakınlık düzeyleri, eğitim durumları, meslekleri, daha önceki kendi veya yakınlarının yoğun bakım deneyimleri ile belirtilen günlerde ki anksiyete düzeyleri karşılaştırıldı. Bulgular: Hasta yaşı, hasta cinsiyeti, yoğun bakım skorları, hasta gks'si, hasta yakını yaşı, hasta yakını cinsiyeti, geçmiş yoğun bakım deneyimi, yakınlık derecesi, hasta ile görüşme sıklığı, eğitim durumu ve gelir düzeyine göre oluşturulan her bir grup yatışta 1,2,3,4,5,7,10. günlerde karşılaştırıldığında kendi yoğun bakım deneyimi olan grupta istatiksel olarak anlamlı fark mevcuttu (p < 0,05). Hasta yatış saati 20.00-08.00 olan grupta istatiksel olarak anlamlı fark mevcuttu(p < 0,05). Hasta yakını yaşı, yakınlık derecesi, görüşme sıklığı ve gelir düzeyi açısından istatistiksel olarak gruplar içinde herhangi bir fark yoktu (p > 0,05). Sonuç: Yoğun bakım ihtiyacı olan hastaların yakınlarında anksiyete oluşmasına sebep olabilecek birden fazla faktörün olduğu görülmüştür. Bu çalışmada kendi yoğun bakım yatış deneyimi olan hasta yakınlarının hasta yatışı esnasında daha yüksek anksiyeteye sahip olduğu görülmüştür. Anksiyete durumunun yoğun bakım hekimi ile görüşerek, yeterli ve gerekli bilgileri edinerek gerilediği düşüncesi taşımamıza rağmen yine de bu konu üzerinde daha detaylı ve daha uzun araştırmalar yapılması gerektiğini düşünmekteyiz.

Özet (Çeviri)

Purpose: In this study, we used the STAI anxiety scale for the relatives of patients hospitalized in the intensive care unit of the department of anesthesiology and reanimation; We aimed to evaluate the effects of their age, gender, level of closeness with the patient, educational status, profession, previous intensive care experience, patients' age, educational status and bed time on anxiety levels. Material and Method: After local ethics committee approval was obtained, relatives of patients hospitalized in the Anesthesiology and Reanimation Intensive Care Unit of Erzurum Atatürk University Faculty of Medicine Research Hospital were included in the study. Patients' relatives aged 18 and over were included in the study. Demographic data, educational status, and degree of closeness of the patient relative were recorded. Informed patient relatives were asked to fill out the“STAI FORM TX-1”survey form, which is used to measure situational anxiety, using the one-to-one interview method on the first, second, third, fourth, fifth, seventh and tenth days of hospitalization. Relatives of the patient; Their age, gender, level of closeness with the patient, educational status, profession, previous intensive care experience of themselves or their relatives, and their anxiety levels on the specified days were compared. Results: Each group was formed according to patient age, patient gender, intensive care scores, patient GKS, patient relative age, patient relative gender, past intensive care experience, degree of closeness, frequency of meeting with the patient, education level and income level. When compared on the second, third, fourth, fifth, seventh and tenth days, there was a statistically significant difference in the group with their own intensive care experience (p < 0.05). There was a statistically significant difference in the group whose hospitalization time was 20.00-08.00 (p < 0.05). There was no statistical difference between the groups in terms of the patient's relative's age, degree of closeness, frequency of meetings and income level (p > 0.05). Conclusion: It has been observed that there are multiple factors that may cause anxiety in the relatives of patients in need of intensive care. In this study, it was observed that relatives of patients who had their own intensive care hospitalization experience had higher anxiety during hospitalization. Although we think that the anxiety situation regressed by meeting with the intensive care physician and obtaining sufficient and necessary information, we still think that more detailed and longer research should be conducted on this issue.

Benzer Tezler

  1. Reanimasyon yoğun bakım ünitesindeki hastaların prognozlarını belirlemede SAPS II-III, APACHE II-IV VE MPM II skorlarının etkinliğinin araştırılması

    Study of effectıveness of SAPS II-III, APACHE II-IV VE MPM II scores ın determınatıon of prognosıs of the patıents ın reanımatıon ıntensıve care unıt

    İLKER İNCE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Anestezi ve ReanimasyonAtatürk Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET KIZILKAYA

  2. Yoğun bakım ünitesinde hastaya verilen pozisyonların QT ve QTC intervalleri üzerine etkisinin araştırılması

    Given to the patient in the intensive care unitQT and QTC intervals of positionsinvestigation of its effect on

    MAHMUT YARIMAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Anestezi ve ReanimasyonSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİNAN GÜRSOY

  3. Yoğun bakımda yatan hastaların yakınlarının beyin ölümü ve organ nakli konusundaki düşünceleri

    Brain death and organ donation: Perspectives of icu patients relatives

    ARZU KARAVELİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Anestezi ve ReanimasyonAkdeniz Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MELİKE CENGİZ

  4. Yoğun bakım ünitesinde iki farklı endotrakeal tüp tespitinin basınç yarası oluşumuna etkisi

    Effect of two different endotracheal tube detection on pressure wound formation in intensive care unit

    ALEV GENÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HemşirelikBahçeşehir Üniversitesi

    Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TÜLİN YILDIZ

  5. Sepsisli olgularda melatonin düzeylerinin prognoz ile ilişkisi

    The prognostic value of melatonin in patients with sepsis

    KUDRET ALAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Anestezi ve ReanimasyonTrakya Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DİLEK MEMİŞ