Geri Dön

Kalça kırığı riskini değerlendirmede femur geometrik ölçümlerinin yeri

The Importance of femoral geometrical measuraments toevaluate hip fracture risk

  1. Tez No: 91233
  2. Yazar: HAVVA TALAY ÇALIŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MERİH ERYAVUZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2000
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 52

Özet

ÖZET Osteoporotic kalça kırıkları, daha çok yaşlılarda ve kadınlarda femur proksimalinde düşme olmaksızın minör bir travma ile oluşabilen sakatlık, ölüm ve tıbbi maliyet açısından önemli sağlık sorunudur. Femur proksimalindeki kemik dayanıklılığını etkileyen KMY, geometri, çeşitli kişisel ve genetik faktörlerin kırığa eğilimi artırdığı düşünülmektedir. Kalça kırığının etnik insidans farklılığının kalça geometrisi değişikliğinden (özellikle KEU ve kortikal kalınlık ) kaynaklandığı bildirilmektedir. Çalışmamızda uygun örneklem yoluyla seçilmiş Türkiye' yi temsil eden sayıda olgu alarak Türkiye'deki femur geometrik ölçümlerinin standartlarım, kalça kırığı olan ve olmayan olgular arasındaki femur geometrik ölçüm farklılığı olup olmadığını; ve DEXA ile radyografik ölçümler arasında korelasyon olup olmadığını belirlemeyi amaçladık. Çalışmaya daha önce kalça kırığı geçirmemiş 232 ve son iki yıl içinde femur boyun kırığı geçirmiş 29olgu olmak üzere 50 yaş üstü postmenopozal toplam 261 olgu alındı. Tüm olguların pelvis AP X-ray radyografilerinde KEU, FEU, asetabuler genişlik, femur başı genişliği, femur boynu genişliği, femur şaftı genişliği, trokanterler arası genişlik, femur boynu medial-femur şaft medial ve lateral kortikal kalınlıkları, femur boynu-şaft açı ölçümleri yapıldı (n=261). Kınksız olgularda Holojik DEXA analiz software programı ile otomatik KEU ölçümü (n=199), ve DEXA yazıcı çıktılarında elle KEU, femur boynu genişliği, femur şaftı genişliği, trokanterler arası genişlik ve femur boynu- şaft açı ölçümleri (n=152) yapıldı. Kınksız olgularda tüm ölçümler iki taraflı yapıldı ve iki taraf arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p>0.05). Radyografi ölçümlerinde kınksız olgulann KEU Türkiye ortalaması 130.5 l±8.9mm olarak bulundu. Kınklı ve kınksız olgularda KEU, FEU, astebuler genişlik, femur başı genişliği ölçümleri açısından anlamlı 36farklılık bulunmadı. Kınklı olgularda femur boynu genişliği, femur boynu-şaft açısı ölçümleri kınksız olgulara göre anlamlı derecede yüsek olarak bulundu. Kınklı olgularda femur şaft genişliği, trokanterler arası genişlik, femur boynu medial kortikal kalınlık, femur şaftı medial ve lateral kortikal kalınlık ölçümleri kınksız olgulara göre anlamlı derecede düşük bulundu. Kınklı olgulann yaş ortalaması 70.1716.8, kınksız olguların yaş ortalamasından 62.54±7.4 istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p=0.005). Kınklı olgulann vücut kitle indeksi (25.81±4.41) kınksız olgulann vücut kitle indeksine (28.58±4.98) göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük idi (p= 0.005). KEU ile VKI arasında korelasyon yoktu (r=0.09). DEXA otomatik ölçüm sonuçlan ile elle ölçüm sonuçlan arasında KEU ortalaması için kuvvetli korelasyon, DEXA (otomatik ve elle ) ölçüm sonuçlan ile radyografik ölçüm sonuçlan arasında ise orta derecede korelasyon bulundu. Femur geometrik ölçümlerinin yapıldığı pelvis AP X-Ray radyografi ve DEXA ölçümleri, aynca DEXA elle ölçüm ve otomatik ölçümlerinin birbirleri ile korelasyon göstermektedirler. Yapılan bu çalışma gerek pelvis AP X-Ray radyografi, gerekse DEXA ölçümlerinde femur geometrik ölçümleri için bir farklılık olmadığını, aynca sağ ve sol ölçümlerde de bir farklılık olmadığım ortaya koymuştur. Bu çalışma sonucunda Türkiye'de KEU, FEU, femur başı genişliği, femur boyun genişliği ve asetabuler genişlik ölçümlerinin kınk riskini yansıtmadığını femur boyun genişliği, femur şaft genişliği femur boyun-şaft açısı ve özellikle femur boyun ve femur şaftı kortikal kalınlıktan ölçümlerinin kınk riskini tahmin etmede daha önemli olduklan ortaya konulmuştur. 37

Özet (Çeviri)

SUMMARY Osteoporotic hip fractures seen especially in elderly people and women at proximal region of femoral bone, which may be due to a minor travma without any falling is an important health problem in relation to disability, death and medical cost. It is suggested that such factors affecting bone durability at proximal region of femoral bone as bone mineral density(BMD), geometry, and various individual and genetic features increase the tendency to fractures. It is reported that the ethnical difference in the hip fracture incidence results from variability in hip geometry (especially hip axis length (HAL) and cortical thickness). Our aim in this study was to determine whether there are any differences in measurements of femoral bone geometry between patients with and without hip fracture and by studying enough number of cases representing Türkiye chosen by an appropriate sampling method, to investigate the standarts of femoral geometric measurements and whether there is a correlation between Dual Energy X-Ray Densitometry (DEXA) and radiographic measurements. Totally 261 postmenopausal women older than 50 years of age, of them 232 patients didn't have any previous hip fracture and 29 patients experienced a hip fracture during last two years, were included into the study. HAL, femur-neck axis length (FNAL), femoral head width (FHW), acetabuler width (AW), femoral neck width (FNW), femoral shaft width (FSW), intertrochanteric width (TW), the cortical thickness of femoral medial neck, femoral medial and lateral shaft cortical thickness and femur neck-shaft angle (NSA) were measured for every patient on pelvic X-Ray AP radiographics (n=261). In patients without any hip fracture automatic HAL mesurement with hologic DEXA analysis software program and manual measurements of HAL, FNW, FSW, TW, NSA on DEXA printouts were performed (n=152). 38All of the measurements in cases without any fracture were made bilaterally and there was no statistically significant difference between them (p

Benzer Tezler

  1. Romatoid artrit hastalarında kemik mineral yoğunluğu ölçümünün FRAX hesaplamasına etkisinin araştırılması

    Investigation of the effect of bone mineral density measurement on FRAX calculation in rheumatoid arthritis patients

    KÜBRA HİLAL DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERNA ÇELİK

  2. Geriatrik yaş grubunda kemik korteks kalınlığının proksimal femur kırık riski üzerine etkisinin değerlendirilmesi

    Assessment of the effect of bone cortex thickness on the risk of proximal femoral fracture in the geriatric population

    ALPEREN KAAN YAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiUfuk Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAKAN ÖMEROĞLU

  3. Kalça kırığı cerrahisi planlanan geriatrik hastalarda nötrofil lenfosit oranının deliryumu öngörmede etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the efficiency of neutrophil-lymphocyte ratio in predicting delirium in geriatric patients undergoing hip fracture surgery

    ALİ EMRE KARAKIŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Anestezi ve ReanimasyonSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    UZMAN DİLEK KALAYCI

  4. İntertrokanterik femur kırıklarında sağlam kalçadan yapılan tahmini lag vidası boyu ölçümü proksimal femur çivisi(pfn) yetmezliği(cut-out) ve redüksiyonda belirteç olarak kullanılabilir mi?

    Can the predictive lag screw length measured from the contralateral healthy hip be used as an indicator for proximal femoral nail (pfn) insufficiency (cut-out) and reduction in intertrochanteric hip fractures?

    NİHAT YİĞİT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ERMAN CEYHAN