Mitral darlığın progresyonuna etki eden faktörlerin değerlendirilmesi
Evaluation of factors affecting the progression of mytral stenosis
- Tez No: 914692
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ DOĞAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kardiyoloji, Cardiology
- Anahtar Kelimeler: CHA2DS2-VA skoru, mitral darlığı, progresyon, ürik asit, CHA2DS2-VA score, mitral stenosis, progression, uric acid
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Erciyes Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 80
Özet
Giriş ve Amaç: Mitral darlığı ömür boyu devamlılık gösteren ilerleyici bir hastalıktır. Hastalığın ilerlemesine neden olan faktörler henüz net olarak ortaya konulamamıştır. Çalışmamızda mitral darlığın ilerlemesine neden olan faktörleri öngörmeyi amaçladık. Mitral kapak hastalığının ilerlemesinin inflamatuar ve oksidatif stres parametreleriyle ilişkili olabileceği hipotezi ile yola çıkarak progresyonla ilişkili olabilecek faktörleri göstermeyi amaçladık. Materyal ve Metod: Çalışmaya 2019- 2024 yılları arasında Erciyes Üniversitesi Kalp Hastanesi'ne başvuran hafif, orta, ciddi mitral darlığı tanısı almış 134 hasta dahil edildi. Hastaların biyokimya, hematolojik parametreleri, komorbid hastalıkları ve kullandıkları ilaçları, ekg' leri, 2 boyutlu ve doppler ekokardiyografik verileri (mitral kapak alanı, transmitral gradyenti, sol atriyum çapı, sistolik pulmoner arter basıncı, diğer kapaklardaki yetmezlik dereceleri) retrospektif olarak incelendi. Hastaların progresyon gelişimini izlemek için takip süresi toplamda 2 yıl olarak belirlendi. Hastalığın progresyon kriteri 2 yılda ortalama mitral kapak alanında > 0,1 cm2 azalma ve ortalama transmitral gradyentte > 2 mmHg artış olarak kabul edildi. Bu değerlerin altında kalan hastalar non progresyon grubuna alındı. 2 yıllık takip sonunda 68 hastada progresyon gelişirken 66 hastada progresyon izlenmedi. Hastaların başlangıç ve son ekokardiyografik ölçümlerinin tek merkezde ve aynı hekim tarafından yapılmış olmasına dikkat edildi. Mitral darlığı tanısı alan hastaların 2 boyutlu ve Doppler ekokardiyografi raporları retrospektif olarak toplandı ve kaydedildi. Doppler ekokardiyografi ve tüm ekokardiyografi parametreleri 2,5 MHz problu Vivid 7 cihazı kullanılarak kılavuzlara uygun olacak şekilde yapılmış olmasına dikkat edilerek değerlendirmeye alındı. Bulgular: Çalışmamızda 2 yıl süre ile retrospektif olarak takip edilen hastaların inflamasyonla ilişkili kriterlerin bir kombinasyonu olan ve bütün hastalarda ilk değerlendirme sırasında hesaplanan CHA2DS2-VA skoru yüksekliğinin mitral darlığı progresyonu ile ilişkili olduğu, progrese grupta (2,0 ± 1,18) olan değer, non progrese grupta (0,65 ± 0,09) olup çok değişkenli analizde de CHA2DS2-VA OR: 5.044 (2.610 – 9.745) p değeri = 0,001 bulundu, skor içerisindeki parametrelerin tek başına progresyona katkısı sınırlıyken, skorun birleşmiş etki ile mitral kapak hastalığı progresyonunu 5 kat arttırdığı gösterildi ve çok değişkenli analizde progresyona etki eden en önemli faktör olduğu gösterildi. ROC analizinde CHA2DS2-VA' nın 1.32 değerinin üzerinde %78 özgüllük, %82 duyarlılıkla progresyonu ön gördüğü belirlendi. Ksantin oksidaz tarafından sentez edilen pürin metabolizmasının son ürünü olan serum ürik asit düzeyinin mitral darlığı progrese olan grubun (7.7±1.2), non progrese(5.0 ± 0.3) gruba göre istatiksel olarak daha yüksek olduğu gösterildi (p değeri: 0.021). Daha yüksek ürik asit düzeylerinin mitral darlığı progresyonunu arttırdığı ve 5,21 değeri üzerindeki ürik asitin progresyonda bağımsız bir risk faktörü olduğu ortaya konuldu. Tek değişkenli analizde yaş, sol atriyum çapı, serebrovasküler olay öyküsü ve atrial fibrilasyon varlığı da mitral stenozlu hastalarda progresyonun bağımsız risk faktörleri olduğu gösterildi (p değeri< 0,05). Sekonder profilaksi olarak penisilin kullanan hastalar non progrese grupta sayıca fazla olup istatiksel olarak anlamlı olmasa da progresyonu önlemede bir miktar etkili olduğu bulundu(p değeri 0,55). Sonuç: Çalışmamızda mitral stenozu olan hastaların 2 yıllık takibinde hastalığın progresyona etki eden faktörler araştırılmıştır. Sonuç olarak 1,32 üzerindeki CHA2DS2-VA skorunun %78 özgüllük, %82 duyarlılık ile progresyonu öngördüğü, çok değişkenli analizde CHA2DS2-VA skorunun progresyonu 5 kat arttırdığı; 5,21 üzerindeki ürik asit değerinin mitral darlığı progresyonunun bağımsız bir risk faktörü olabileceği gösterilmiştir. Aynı zamanda her iki grup arasında tek değişkenli analizde daha geniş sol atriyum çapı, ürik asit düzeyi, AF ritmi, SVO öyküsü ve yaşın mitral kapak hastalığı progresyonunun artmasında etkili olduğu gösterildi. Sekonder penisilin profilaksisinin progresyonu önlemede istatiksel olarak anlamlı bir fark yaratmasa da bir miktar etkili olduğu sonucuna varıldı.
Özet (Çeviri)
Aim: Mitral stenosis is a lifelong progressive disease. The factors that cause disease progression have not yet been clearly established. In our study, we aimed to predict the factors that cause the progression of mitral stenosis. Based on the hypothesis that the progression of mitral valve disease may be related to inflammatory and oxidative stress parameters, we aimed to show the factors that may be associated with progression. Methods: The study included 134 patients with mild, moderate and severe mitral stenosis admitted to Erciyes University Heart Hospital between 2019 and 2024. Biochemistry, hematologic parameters, comorbid diseases and medications, ECGs, 2D and Doppler echocardiographic data (mitral valve area, transmitral gradient, left atrial diameter, systolic pulmonary artery pressure, degree of regurgitation in other valves) were retrospectively analyzed. The follow-up period was determined as 2 years in total to monitor the progression of the patients. The criteria for disease progression were a decrease in mean mitral valve area >0.1 cm2 and an increase in mean transmitral gradient >2 mmHg at 2 years. Patients below these values were included in the non-progression group. At the end of 2-year follow-up, progression developed in 68 patients, while no progression was observed in 66 patients. It was ensured that the initial and final echocardiographic measurements were performed by the same physician in a single center. The 2D and Doppler echocardiographic reports of patients with mitral stenosis were retrospectively collected and recorded. Doppler echocardiography and all echocardiographic parameters were evaluated using a Vivid 7 device with a 2.5 MHz probe in accordance with the guidelines. Results: In our study, a high CHA2DS2-VA score, which is a combination of inflammation-related criteria and calculated during the initial evaluation in all patients, was associated with mitral stenosis progression in patients followed retrospectively for 2 years, the value was (2.0 ± 1.18) in the progressed group and (0.65 ± 0.09) in the non-progressed group, and in multivariate analysis, CHA2DS2-VA OR: 5.044 (2.610 - 9.745) p value = 0.001, showing that while the individual parameters within the score had limited contribution to progression, the combined effect of the score increased mitral valve disease progression 5-fold and was shown to be the most important factor affecting progression in multivariate analysis. In the ROC analysis, it was determined that CHA2DS2-VA predicted progression with 78% specificity and 82% sensitivity above 1.32. Serum uric acid levels, which is the end product of purine metabolism synthesized by xanthine oxidase, were statistically higher in the mitral stenosis progression group (7.7±1.2) than in the non-progression group (5.0±0.3) (p value: 0.021). Higher uric acid levels increased the progression of mitral stenosis and uric acid levels above 5.21 were found to be an independent risk factor for progression. In univariate analysis, age, left atrial diameter, history of cerebrovascular events and presence of atrial fibrillation were also shown to be independent risk factors for progression in patients with mitral stenosis (p value < 0.05). Patients who used penicillin as secondary prophylaxis were more numerous in the non-progressing group and were found to be somewhat effective in preventing progression, although not statistically significant (p value 0.55). Conclusion: In our study, we investigated the factors affecting disease progression in the 2-year follow-up of patients with mitral stenosis. As a result, it was shown that CHA2DS2-VA score above 1.32 predicted progression with 78% specificity and 82% sensitivity; CHA2DS2-VA score increased progression 5-fold in multivariate analysis. Uric acid value above 5.21 may be an independent risk factor for mitral stenosis progression. At the same time, larger left atrial diameter, AF rhythm, history of cerebrovascular accident and age were shown to be effective in increasing mitral valve disease progression between both groups. It was concluded that secondary penicillin prophylaxis was somewhat effective in preventing progression, although it did not make a statistically significant difference.
Benzer Tezler
- Bölgemizdeki mitral darlıklı hastalarda kapak alanının yıllık azalma hızının belirlenmesi ve tlr (toll lıke reseptör)-2 ve -8 polimorfizmlerinin hastalığın oluşumuna ve ilerlemesine etkisi
In our region to evaluate annual rate reducing mitral valve area on patients with mitral stenosis and the effect of tlr (toll like receptor) -2 and-8 polymorphism on the formation and progression of the disease
AHMET BAŞARA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
KardiyolojiCumhuriyet ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
DOÇ. DR. İBRAHİM GÜL
- Romatizmal mitral darlığında ilerleme hızı ve ilerleme hızını etkileyen faktörlerin değerlendirilmesi
Progression in rheumatic mitral stenosis and effecting factors
SELÇUK ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
KardiyolojiAnkara ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA KILIÇKAP
- Ekokardiyografik mitral darliğin EKG'deki yansimasi: İnteratrial blok ve P terminal force
Interatrial block and P-terminal force: A reflection of echocardiographic severity of mitral stenosis on ECG
DURSUN ÇAYAN AKKOYUN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
KardiyolojiGaziantep ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VEDAT DAVUTOĞLU
- Romatizmal mitral darlığında perkütan mitral balon valvuloplasti ile mitral kapak replasmaninin erken ve geç dönem sonuclarinin karsilastirilmasi
The comparasion of early and long term follow up results of percutaneous mitral baloon valvuloplasty and mitral valve replacement
EMRAH USTA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Kardiyolojiİstanbul Bilim ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. REFİK ERDİM
- Romatizmal mitral darlık hastalarında EKG'de QRS fragmantasyonu varlığı
Relationship between fragmented QRS and rheumatic mitral stenosis
BURCU ÖZBALA GÜNSOY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
KardiyolojiGaziantep ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VEDAT DAVUTOĞLU