Preterm bebeklerde farklı kafein dozlarına göre klinik sonuçların değerlendirilmesi
Evaluation of clinical results of different caffeine doses in preterm babies
- Tez No: 914843
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MELEK BÜYÜKEREN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Konya Şehir Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
Amaç: Erken doğum, bebek ölümlerinin ve uzun vadeli morbiditenin önde gelen nedenlerinden biridir. Prematüre doğumları ve preterm komplikasyonlarını önlemek, sağlık alanında önceliklidir. Neonatologlar, prematüriteye bağlı hastalıkları en aza indirmek için invaziv olmayan ventilasyon teknikleri ve ilaç tedavilerini kullanmaktadırlar. Prematür apnesi (PA) Yenidoğan Yoğun bakım Ünitesinde (YDYBÜ) önemli bir problemdir. PA, mekanik ventilasyon (MV) ihtiyacı, solunum yetmezliği, hipoksi, beslenme intoleransı ve bronkopulmoner displazi (BPD) gibi komplikasyonlara yol açabilir. Kafein, PA tedavisinde en sık ve etkili olarak kullanılan ilaçtır ve MV ihtiyacını azaltmada, ekstübasyon başarısını artırmada, oksijen ihtiyacını azaltmada etkilidir. Yaygın olarak kullanılan kafein dozu, 20 mg/kg/gün yükleme dozu ardından 5-10 mg/kg/gün idame dozudur. Ancak, kafeinin optimal dozajı için ortak bir protokol bulunmamaktadır. Bu çalışmada, kafeinin yükleme dozu değişikliği olmadan üç farklı idame dozu (5-8-10 mg/kg/gün) kullanılan gruplar arasında MV ihtiyacı ve süresi, oksijen ihtiyacı, ekstübasyon başarısızlığı, apne sıklığı, enteral beslenmeye geçiş, idrar çıkışı, kilo alımı, osteopeni riski ve taburculuk süreleri karşılaştırılmıştır. Materyal ve Metot: Konya SUAM YDYBÜ'nde, 2020 Aralık-2023 Aralık tarihleri arasında 32 haftadan küçük veya 1500 gram altı doğan, kafein tedavisi uygulanmış 282 bebek retrospektif olarak incelendi. Çalışma için etik kurul ve hastane eğitim planlama kurulundan gerekli onaylar alındı. Bebeklerin verileri retrospektif olarak hemşire gözlem dosyaları, günlük klinik seyirler, konsültasyon notları, radyolojik değerlendirmeler ve laboratuvar değerleri dikkate alınarak kaydedildi. Dış merkezlerden ilk 24 saat içinde gelen hastaların diğer bilgilere ek olarak doğum raporları ve sevk notları incelendi. Bebekler, idame kafein tedavisi almış olma durumuna göre 5 mg/kg/gün (düşük doz), 8 mg/kg/gün (orta doz) ve 10 mg/kg/gün (yüksek doz) olarak üç gruba ayrıldı. Her üç gruptan; anne bilgileri, gestasyonel bilgiler, beslenme bilgileri, kilo değerleri, idrar çıkışı, tansiyon ve nabız değerleri, resüsitasyon ihtiyacı ve MV desteği, eşlik eden hastalıklar ve diğer tedavi bilgileri toplandı ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya toplam 282 prematüre bebek dahil edildi; bunların 157'si (%55,6) erkek ve 125'i (%44,4) kız idi. Hastalardan 235'i (%83,3) taburcu edildi. Geri kalan 47'si (%16,7) 72. saatten sonra kaybedildi. Hastaların gestasyonel haftalarının ortalaması 28,4±2,7 hafta olarak belirlendi. Tüm bebeklere 20 mg/kg kafein yükleme tedavisi uygulanmıştı. Düşük doz grubunda 83, orta doz grubunda 65, yüksek doz grubunda 87 hasta olmak üzere toplam 235 hasta karşılaştırıldı. Yüksek doz grubunda düşük ve orta doz grubuna göre kafein kullanım süresi daha uzun, gestasyonel hafta ve doğum ağırlığı daha düşük bulundu. Gruplar arası taşikardi, osteopeni riski, idrar çıkışı açısından anlamlı fark yoktu. Gestasyonel hafta ve doğum ağırlığına göre yapılan regresyon analizi sonucunda gruplar arasında oksijen verilme süresi, invaziv mekanik ventilatör (İMV) süresi, tam enteral beslenmeye geçiş süresi ve yatış süreleri benzer bulundu. Yüksek doz grubunda diğer gruplara göre non-invaziv mekanik ventilatör (NİMV) süresi daha yüksekti. BPD, Patent Duktus Arteriozus (PDA), xi İntraventriküler Hemoraji (IVH) insidansı yüksek doz grubunda daha yaygın olarak saptanmış olup, Retinopati (ROP) ve Nekrotizan Enterokolit (NEK) gelişimi açısından gruplar arasında anlamlı fark bulunmadı. Beslenme intoleransı yüksek doz grubunda daha yaygındı, ancak tam enteral beslenmeye geçiş süresi açısından fark yoktu. Osteopeni riski ve idrar çıkışı gruplar arasında benzerdi. Ortalama tansiyon farkı, taşikardi, yatış süresi ve mortalite açısından anlamlı fark bulunmadı. Sonuç: Çalışmamız retrospektif olduğu için klinisyenler, hasta bazlı düşünüp daha düşük gestasyonel haftası olan bebeklere daha yüksek doz kafein başlama eğilimindeydiler. Bu durum, gestasyonel hafta ve doğum ağırlığı açısından farklı gruplar oluşmasına sebep oldu. Düşük gestasyonel haftalarda beklenen komplikasyonların daha sık görülmesi, bu yaklaşımla uyumlu görünmektedir. Sonuç olarak, çalışmamızda 10mg/kg/gün idame dozu ile yapılan yenidoğan takibinde, yan etkiler açısından düşük doz idame kafein tedavisi verilenlere benzer sonuçlar elde ettik. Ancak, kesin bir doz önerisi yapmak için yeterli veri elde edemedik.
Özet (Çeviri)
Objective: Preterm birth is one of the leading causes of infant mortality and long-term morbidity. Preventing premature births and preterm complications is a priority in the field of healthcare. Neonatologists use non-invasive ventilation techniques and drug therapies to minimize diseases associated with prematurity. Premature apnea (PA) is a significant problem in the Neonatal Intensive Care Unit (NICU). PA can lead to complications such as mechanical ventilation (MV) requirement, respiratory failure, hypoxia, feeding intolerance, and bronchopulmonary dysplasia (BPD). Caffeine is the most commonly and effectively used drug in the treatment of PA, reducing the need for MV, increasing extubation success, and reducing oxygen requirement. The commonly used caffeine dose is a loading dose of 20 mg/kg/day followed by a maintenance dose of 5-10 mg/kg/day. However, there is no common protocol for the optimal dosage of caffeine. In this study, the need and duration for MV, oxygen requirement, extubation failure, frequency of apnea, transition to enteral feeding, urine output, weight gain, risk of osteopenia, and discharge times were compared among groups using three different maintenance doses (5-8-10 mg/kg/day) without changing the loading dose of caffeine. Materials and Methods: In the Neonatal Intensive Care Unit (NICU) at Konya SUAM, 282 infants who were born at less than 32 weeks or weighed less than 1500 grams and received caffeine treatment between December 2020 and December 2023 were retrospectively reviewed. The necessary approvals for the study were obtained from the ethics committee and the hospital education planning committee. The data of the infants were recorded retrospectively, considering nurse observation files, daily clinical progress, consultation notes, radiological evaluations, and laboratory values. For patients who came from external centers within the first 24 hours, additional information such as birth reports and referral notes were examined. The infants were divided into three groups based on the maintenance dose of caffeine they received: 5 mg/kg/day (low dose), 8 mg/kg/day (medium dose), and 10 mg/kg/day (high dose). For each of the three groups, maternal information, gestational data, nutritional information, weight values, urine output, blood pressure and heart rate values, resuscitation needs and mechanical ventilation (MV) support, associated diseases, and other treatment information were collected and compared among the groups. Results: A total of 282 premature infants were included in the study; 157 (55.6%) were male and 125 (44.4%) were female. Of the patients, 235 (83.3%) were discharged, and the remaining 47 (16.7%) were lost after the 72nd hour. The average gestational age of the patients was determined to be 28.4±2.7 weeks. All infants received a loading dose of 20 mg/kg of caffeine. A total of 235 patients were compared: 83 in the low dose group, 65 in the medium dose group, and 87 in the high dose group. In the high dose group, the duration of caffeine use was longer, and gestational age and birth weight were lower compared to the low and medium dose groups. There was no significant difference between the groups in terms of tachycardia, osteopenia risk, and urine output. Regression analysis according to gestational age and birth weight xiii showed similar durations of oxygen administration, invasive mechanical ventilator (IMV) use, transition to full enteral feeding, and length of stay among the groups. The duration of non-invasive mechanical ventilator (NIMV) use was higher in the high dose group compared to the other groups. The incidence of bronchopulmonary dysplasia (BPD), patent ductus arteriosus (PDA), and intraventricular hemorrhage (IVH) was more common in the high dose group, while there was no significant difference among the groups in terms of retinopathy of prematurity (ROP) and necrotizing enterocolitis (NEC) development. Feeding intolerance was more common in the high dose group, but there was no difference in the transition to full enteral feeding. Osteopenia risk and urine output were similar among the groups. There was no significant difference in mean blood pressure difference, tachycardia, length of stay, and mortality. Conclusion: Since our study was retrospective, clinicians tended to initiate higher doses of caffeine for infants with lower gestational age, thinking on a patient basis. This resulted in the formation of different groups in terms of gestational age and birth weight. The more frequent occurrence of expected complications at lower gestational ages seems to align with this approach. A prospective study could have provided more homogeneous groups in terms of demographic data and allowed us to obtain more reliable results. Consequently, in our study, we found similar results in terms of side effects for neonates maintained on a caffeine dose of 10 mg/kg/day compared to those given a lower maintenance dose of caffeine. However, we did not obtain sufficient data to make a definitive dose recommendation, and we believe that prospective studies could provide more definitive results in this regard.
Benzer Tezler
- Preterm bebeklerde farklı beslenme yöntemlerinin bebeğin ağırlığına, tam oral beslenmeye geçiş süresine ve emzirme başarısına etkisi
The effect of different feeding methods on infant's weight, full oral feeding transition time and success of breastfeedi̇ng in preterm infants
TUĞBA YAPAR
Doktora
Türkçe
2024
HemşirelikAydın Adnan Menderes ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SEHER SARIKAYA KARABUDAK
- Prematüre bebeklerde farklı d vitamini profilaksi dozlarınınretrospektif olarak karşılaştırılması
Retrospective comparison of different vitamin d profilaxy doses in premature babies
DİDEM BİÇER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN EBRU TÜRKOĞLU ÜNAL
- 32 haftadan önce doğmuş preterm bebeklerde farklı beslenme yöntemlerindeki emme-yutma ve solunum paternlerinin karşılaştırılması
Comparative analysis of sucking-swallowing and respiratory coordination across various feeding methods in preterm infants born before 32 weeks of gestation
AYŞE GÖKÇE KUTSAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLGÜN ALTUNTAŞ
- Çok küçük preterm bebeklerde farklı tedavi yaklaşımlarının patent duktus arteriozus kapanması ve prematürite ı̇lişkili morbiditeler üzerine etkisi
The effect of different therapy approaches on patent ductus arteriosus closure and prematurity related morbidities in very small preterm babies
SENA KALKAN BULUT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FUNDA TÜZÜN
- Respiratuar distres sendromlu preterm bebeklerde iki farklı sürfaktan verilme metodunun karşılaştırılması
Comparison of two different surfactant administiration methods in preterm babies with respiratory distress syndrome
EMRE SOYER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSakarya ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM CANER