Nazal polipozis ile birlikte olan kronik rinosinüzitin eşlik ettiği eozinofilik ağır astımlı hastalarda mepolizumab tedavisinin etkinliği
Effectiveness of mepolizumab treatment in patients with eosinophilic severe asthma accompanied by chronic pansinusitis and nasal polyposis
- Tez No: 914856
- Danışmanlar: PROF. DR. ABDULKADİR BAŞTÜRK, DOÇ. DR. EMEL ATAYIK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Allerji ve İmmünoloji, İç Hastalıkları, Allergy and Immunology, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Ağır Astım, Kronik Sinüzit, Mepolizumab, Nazal Polip, Remisyon, Chronic Sinusitis, Mepolizumab, Nasal Polyp, Remission, Severe Asthma
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Konya Şehir Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 58
Özet
Amaç: Kronik rinosinüzit – nazal polip (KRSvNP) astıma en sık eşlik eden komorbid hastalıktır. Ağır astımlı hastalara % 5-15 oranında KRvNP eşlik etmektedir. Astım kontrolünde doğru tedavi ve tedaviye uyum önemli olmakla birlikte astıma eşlik eden komorbid hastalıkların tanısı ve tedavisi de oldukça önemlidir. Biyolojik tedavi gerektiren astım, tüm astımlıların yaklaşık % 5 ini oluşturmaktadır. Astımın biyolojik tedavisinde Mepolizumab IL-5 inhibitörü olarak ağır eozinofilik astımda kullanılmaktadır. Çalışmamızda kronik pansinüzit ve nazal polipin eşlik ettiği eozinofilik ağır astımlı hastalarda mepolizumab tedavisinin hem astım hem de KRSvNP üzerine tedavi etkinliğinin laboratuar, radyolojik kriterler ve remisyon kriterleri ile değerlendirilmeyi amaçladık Gereç ve Yöntem: Çalışmamız tek merkezli retrospektif kesitsel gözlemsel bir çalışmadır. Ocak 2022- Şubat 2024 tarihleri arasında merkezimiz İmmunoloji ve Alerji polikliniğinde en az 16 hafta süre ile mepolizumab tedavisi almış olan 18-80 yaş arası 99 eozinofilik ağır astımlı hasta incelenmiştir. Ağır astım sebebiyle mepolizumab alan hastaların dosya taraması yapılarak tedavilerinin başlangıç, 1. Ay, 16. Hafta ve 1.yıl laboratuar değerleri, radyolojik bulguları ve remisyon durumları karşılaştırılmıştır. Hastaların dosyalarından demografik verileri (yaş, cinsiyet, meslek, sigara vb gibi) vücut kitle indeksleri, astım kontrol testleri, yıllık atak sayıları, aylık toplam oral steroid mg dozları ve atopi durumları kaydedildi. Laboratuar değerleri başlangıç, 1.ay, 16.hafta ve 1.yıl kan eozinofil düzeyi, serum total IgE, ECP değerleri ve radyolojik olarak varsa başlangıç HRCT ve kronik pansinüzit ve nazal polipozisi değerlendirmek için paranazal sinüs BT'lerinde Lund- Mackay skorlaması kaydedilmiştir. Astım yanıtını ve akciğer kapasitesini değerlendirmek için solunum fonksiyon testleri (FVC,FEV1;FEV1/FVC litre ve yüzde cinsinden) kullanılmıştır. Remisyon; hastanın atak geçirmeme, streoid kullanımının olmaması, AKT puanında artış, FEV1 değerlerinde artış olarak tanımlanmıştır. Bu kriterlere göre remisyona giren ve girmeyen kabul edilerek 2 gruba ayrılıp gruplar kendi arasında demografik verileri, kan eozinofil ve serum Total IgE, ECP gibi laboratuvar ve kronik sinüzit değerlendirmesi için PNSBT Lund Mackay skorlaması ile radyolojik olarak ve SNOT skorlaması ile klinik olarak karşılaştırılmıştır. Nazal polip açısından Endoskopik Nazal Polip Skoru (NPS) kullanılmıştır. Bulgular: KRS ve/veya NP eşlik eden veya etmeyen kontrolsüz ağır astım hastalarında mepolizumab etkinliğine baktığımız çalışmamızda 99 hasta verileri incelendi. Bu hastaların %72,8 sini kadınlar, %27,2 sini erkekler oluşturuyordu. Hastalar KRS ve NP eşlik etme durumlarına göre 3 gruba ayrıldı. 54 hastada KRSvNP eşlik ediyordu. Genel popülasyonda; hastaların takibinde 1.yıl AKT ve ACQ skorlarında iyileşme, OKS kullanım ihtiyacında azalma, PNSBT Lund Mackay skorunda iyileşme, eozinofil değerlerinde düşme, yıllık astım atak sayılarında ve hospitalizasyon sayısında azalma, Nazal Polip Skoru'nda iyileşme, SFT FEV1 litresinde artış saptandı. 1. yıl verileri değerlendirildiğinde; 85 hasta remisyon için değerlendirildi. Bu hastalardan 26'sı (%30) remisyona giren, 59'u (%70) remisyona girmeyen olarak saptandı. Sonuç: KRS ve/veya NP eşlik eden ağır eozinofilik astım hastalarında mepolizumab tedavisi hastaların takibinde hem radyolojik hem laboratuar hem de klinik olarak anlamlı fayda sağlamıştır.
Özet (Çeviri)
Aim: Chronic rhinosinusitis - nasal polyp (CRSvNP) is the most common comorbid disease associated with asthma. CRSvNP is present in 5-15% of patients with severe asthma. Although correct treatment and compliance with treatment are important in asthma control, the diagnosis and treatment of comorbid diseases associated with asthma is also very important. Asthma requiring biologic treatment accounts for approximately 5% of all asthmatics. Mepolizumab is used as an IL-5 inhibitor in severe eosinophilic asthma. In our study, we aimed to study the efficacy of mepolizumab treatment on both asthma and CRSvNP in patients with eosinophilic severe asthma accompanied by chronic pansinusitis and nasal polyps using laboratory, radiologic and remission criteria. Materials and Methods: Our study is a single-center retrospective cross-sectional observational study. Between January 2022 and February 2024, 99 eosinophilic severe asthmatic patients aged 18-80 years who were treated with mepolizumab in the Immunology and Allergy outpatient clinic of our center for at least 16 weeks were enrolled in this study. The reports of patients receiving mepolizumab for severe asthma were reviewed and their laboratory values, radiologic findings and remission status at baseline, 1st month, 16th week and 1st year of treatment were compared. Demographic data (age, gender, occupation, smoking, etc.), body mass index, asthma control tests, number of annual exacerbations, total monthly oral steroid doses and atopy status were recorded from the patients' documents. Laboratory values included blood eosinophil levels, serum total IgE, ECP values at baseline, first month, 16th weeks and 1st year, baseline HRCT and Lund-Mackay scoring on paranasal sinus CT scans to evaluate chronic pansinusitis and nasal polyposis. Respiratory function tests (FVC, FEV1, FEV1/FVC in liters and percentages) were used to evaluate asthma response and lung capacity. Remission was defined as absence of attacks, absence of steroid use, increase in AKT score, and increase in FEV1 values. According to these criteria, remission and non-remission were divided into 2 groups and the groups were compared among themselves according to demographic data, laboratory data such as blood eosinophils, serum total IgE, ECP and radiologically with PNSCT Lund Mackay scoring and clinically with SNOT scoring for chronic sinusitis evaluation. Endoscopic Nasal Polyp Score (NPS) was used for nasal polyps. Results: We analyzed the data of 99 patients in our study on the efficacy of mepolizumab in uncontrolled severe asthma patients with or without CRS and/or NP. Of these patients, 72.8% were women and 27.2% were men. Patients were divided into 3 groups according to the presence of CRS and NP. 54 patients had comorbid CRSvNP. In the general population; improvement in the 1st year ACT and ACQ scores, decrease in the need for OCS use, improvement in the PNSCT Lund Mackay score, decrease in eosinophil values, decrease in the number of asthma attacks and hospitalizations per year, improvement in the Nasal Polyp Score, and increase in the FEV1 liters of SFT were found in the follow-up of the patients. When the 1st year data were evaluated; 85 patients were evaluated for remission. Of these patients, 26 (30%) were in remission and 59 (70%) were not in remission. Conclusion: In patients with severe eosinophilic asthma associated with CRS and/or NP, mepolizumab treatment provided significant radiologic, laboratory and clinical benefit in the follow-up of patients.
Benzer Tezler
- Kronik rinosinüzit/nazal polipli geç başlangıçlı eozinofilik astımın T hücre immün fenotipleri, periostin ve fibrinolitik sistem ile ilişkisi
Association of late-onset eosinophilic asthma with chronic rhinosinusitis/nasal polyp with T cell immune phenotypes, periostin and fibrinolytic system
İNSU YILMAZ
Doktora
Türkçe
2023
Tıbbi BiyolojiErciyes ÜniversitesiTıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERPİL TAHERİ
- Serum kalprotektin düzeyinin nazal polipoziste prediktif değeri ve nazal polipozis prognozuna etkisi
The predictive value of serum calprotectin level in nasal polyposis and its effect on nasal polyposis prognosis
ASİYE MERVE ERDOĞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ORHAN GÖRGÜLÜ
- Üç farklı yöntemle kobaylardasinüzit oluşturma ve bunlarınhistopatolojik ve radyolojik olarakincelenmesi
Başlık çevirisi yok
BAŞAK ÇAYPINAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
Kulak Burun ve BoğazSağlık BakanlığıKulak Burun Boğaz ve Baş-Boyun Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE ASLI ŞAHİN YILMAZ
- Nazal polipozisde steroid lavaj, steroidli nazal sprey ve sistemik steroid uygulamalarının karşılaştırılması
Comparison of steroide lavage, steroid nasal spray and systemic steroid administration in nasal polyposis
NİYAZİ GÜNSU KOÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2025
Kulak Burun ve BoğazSağlık Bilimleri ÜniversitesiKulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM ENGİN ÇEKİN
- Paranazal sinüs bilgisayarlı tomografisinde saptanan kronik sinüzit ve nazal polip varlığının kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) şiddeti üzerine etkisi
Impact of chronic sinusitis and nasal polyposis identified with paranasal sinus computerized tomography on the severity of chronic obstructive lung disease
ALPER KELEMENÇE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2009
Göğüs HastalıklarıCumhuriyet ÜniversitesiGöğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZNUR ABADOĞLU