Akut miyeloid lösemi hastalarında idame tedavilerin sağkalım üzerine etkisi ve idame tedavilerin karşılaştırılması
The effect of maintenance therapies on survival in patients with acute myeloid leukemia and comparison of maintenance therapies
- Tez No: 915166
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ÜMİT YAVUZ MALKAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, Hematology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2024
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 151
Özet
Akut myeloid lösemi (AML) hastalarına sağkalımı artırma amacıyla idame tedaviler verilmekle birlikte bu konuda literatürde veriler kısıtlıdır. Çalışmamızın amacı 2003-2023 yılları arasında kliniğimizde takip edilen AML hastalarının geriye dönük olarak incelenerek verilen idame kemoterapilerin genel sağkalım (OS) ve hastalıksız sağkalım (DFS) üzerine etkisini incelemektedir. Remisyona giren ancak AHKHN yapılamamış hastalarda, idame tedavi alan grubun ortanca genel sağkalım süresi, 1. ve 3. yıl genel sağkalım oranları, 1. yıl hastalıksız sağkalım oranı, ortanca hastalıksız sağkalım süresi idame tedavi almayan gruba göre daha yüksek bulunmuştur. Venetoklaks-Azasitidin, Azasitidin ve düşük doz ARA-C gibi idame protokollerinin, herhangi bir idame tedavi almayan hastalara kıyasla genel veya hastalıksız sağkalım süresi ile genel veya genel sağkalım oranları açısından anlamlı bir fark yaratmadığı belirlenmiştir. Remisyona giren ve AHKHN yapılmış hastalarda ise idame tedavi alan hasta grubu ile herhangi bir idame tedavi almayan hasta grubuna göre genel veya hastalıksız sağkalımda istatistiksel anlamlı bir fark bulunamamıştır. Farklı idame tedavi protokollerinin birbiriyle karşılaştırıldığı analizlerde, TAD idame protokolü belirgin üstünlük göstermiştir. TAD protokolü uygulanan hastalarda, diğer idame protokollerine kıyasla ortalama genel veya hastalıksız sağkalım süresi ve 1. ile 3. yıl genel veya hastalıksız sağkalım oranları anlamlı şekilde daha yüksek bulunmuştur. Yan etki profili açısından incelendiğinde, Azasitidin, düşük doz ARA-C, Venetoklaks-Azasitidin ve TAD protokolleri arasında kanama, enfeksiyon, mukozit, sekonder malignite gelişimi gibi komplikasyonlar açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bu sonuçlar, AHKHN yapılamamış AML hastalarında idame tedavi verilmesinin genel sağkalımı artırabileceğini ve özellikle TAD protokolünün hem sağkalım avantajı hem de yan etki profili bakımından öne çıktığını göstermektedir. Remisyona giren ve AHKHN yapılamayan hastalara TAD protokolü ile idame tedavi verilmesini önermekteyiz.
Özet (Çeviri)
Although maintenance therapies are given to acute myeloid leukaemia (AML) patients to improve survival, data on this subject are limited in the literature. The aim of our study was to retrospectively analyse the effect of maintenance chemotherapies on overall survival (OS) and disease-free survival (DFS) in AML patients who were followed up in our clinic between 2003 and 2023. In patients who went into remission but could not undergo AHSCT, the median overall survival time, 1st and 3rd year overall survival rates, 1st year disease-free survival rate, and median disease-free survival time of the group receiving maintenance therapy were found to be higher than the group not receiving maintenance therapy. It was determined that maintenance protocols such as Venetoclax-Azacitidine, Azacitidine and low dose ARA-C did not make a significant difference in terms of overall or disease-free survival time and overall or overall survival rates compared to patients who did not receive any maintenance therapy. In patients who went into remission and underwent AHSCT, no statistically significant difference was found in overall or disease-free survival compared to the patient group who received maintenance therapy and the patient group who did not receive any maintenance therapy. The mean overall or disease-free survival time and 1- and 3-year overall or disease-free survival rates were significantly higher in patients treated with the TAD protocol compared to other maintenance protocols. When analysed in terms of side effect profile, no significant difference was found between maintenance therapy protocols. These results suggest that maintenance therapy may increase overall survival in AML patients who could not undergo AHSCT, and especially the TAD protocol stands out in terms of both survival advantage and side effect profile. We recommend giving maintenance therapy with the TAD protocol to patients in remission who cannot undergo AHSCT.
Benzer Tezler
- Erişkin akut lenfoblastik lösemili hastalarda immünofenotipik özelliklerin prognoz üzerine olan etkilerinin değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
MUSTAFA N. YENEREL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Hematolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TANJU ATAMER
- Akut lösemi hastalarında yıllar içerisinde sağkalımdaki değişim
Survival trends of acute leukemia patients in years
AYŞE KARATAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
HematolojiHacettepe Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. YAHYA BÜYÜKAŞIK
- 2001-2020 yılları arasında akut miyeloblastik lösemi tanısı almış 0-18 yaştaki hastaların tedavi sonuçlarının ve yaşam eğrilerinin geriye dönük değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of treatment outcomes and survival curves of patients aged 0-18 years diagnosed with acute myeloblastic leukemia between 2001 and 2020
INTZI TACHSIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKocaeli ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAZAN SARPER
- Çocukluk çağı akut lösemi ve hodgin-dışı lenfoma hastalarında sistatin-C'nin nefrotoksisiteyi değerlendirmedeki önemi
The importance of cystatin-C for predicting nephrotoxicity in children with acute leukemia?s and non-Hodgkin lymphomas
EKREM ÜNAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
HematolojiSelçuk ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF.DR. ÜMRAN ÇALIŞKAN
- Pediatrik onkolojik hastalarda tedavi sırasında hiponatremi sıklığı ve etiyolojik faktörlere göre sınıflandırılması
Frequency of hyponatremia during treatment in pediatric oncology patients classification according to etiological factors
EMİR ÇAĞRI KİRAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CENGİZ CANDAN
PROF. DR. AYLİN CANBOLAT AYHAN