Geri Dön

Trapeziometakarpal osteoartrit hastalarında adduktor pollisis kas elastikiyetinin incelenmesi

Evaluation of adductor pollicis muscle elasticity in patients with trapeziometacarpal osteoarthritis

PDF İndir

  1. Tez No: 917406
  2. Yazar: FERAY KARADEMİR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ÖZLEM ÜLGER
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Fizyoterapi ve Rehabilitasyon, Physiotherapy and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kas İskelet Fizyoterapisi Ve Rehablitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Ortopedik Fizyoterapi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 104

Özet

Trapeziometakarpal osteoartrit (TMK OA) eldeki en yaygın ikinci artrit türüdür. Üst ekstremiteye bağlı gelişen özrün en önemli nedenleri arasındadır. Yetmiş beş yaş üstü kadınların %57'sinde, erkeklerin %42'sinde görülmektedir. Özellikle kadınlarda postmenopozal dönemde östrojen eksikliğine bağlı olarak görülme sıklığı %33'e kadar çıkmaktadır. TMK OA'nın en sık görülen semptomlarının başında başparmak bazisindeki ağrı yer almaktadır. Hastalar özellikle kavrama aktiviteleri sırasında keskin ve delici tipte ağrı varlığından şikayet ederler. Osteoartrit ilerledikçe hemen her aktivite ağrıya neden olur ve nihayetinde kalıcı ve derin bir ağrı ortaya çıkabilir. Elin kullanılmamasına bağlı olarak zamanla kavrama kuvvetinde azalma görülmektedir. Bu durum kapı kolu açma, bıçak kullanma, kavanoz kapağı açma, anahtar çevirme gibi günlük yaşam aktivitelerinin zorlukla yapılmasına ya da hiç yapılamamasına sebebiyet vermektedir. TMK OA varlığında Adduktor Pollisis (AP) kasının fibrotik hale gelmesi, kas tonusunda ve kas boyunda değişiklikler görülebilir. İlerleyen evrelerde web aralığının daralmasına sebep olan AP spazmı ve kontraktürü gelişebilir. Kavramayı başlatmak için başparmak abduksiyonu yapıldığında spazm ya da kontraktür nedeniyle MKF eklemde hiperektansiyon gelişir, volar plak aşırı gerilerek esner. İnce kavrama sırasında fonksiyonel kompansatuar mekanizma olarak MKF eklem hiperekstansiyon deformitesinin gelişmesi, MKF eklem tarafından proksimale iletilen kuvvetlerin TMK eklemin palmar kompartmanında yoğunlaşmasına ve hastalık sürecinin ivmelenmesine neden olur. Son yıllarda yapılan araştırmalar TMK OA tedavisinde eklem stabilizasyonuna katkı sağlayan Oponens Pollisis ve Birinci Dorsal İnterosseal (BDİ) kasların önemini vurgulamaktadır. Özellikle BDİ kas aktivitesinin başparmak TMK eklem stabilizasyonunda rol oynadığı ve dirence karşı yapılan maksimum kontraksiyonunun TMK eklemde redüksiyon sağladığı gösterilmiştir. Bu etkiyi ise TMK eklemde makaslama kuvvetine ve radial subluksasyonuna neden olan AP kasının aktivitesine antagonist kuvvet oluşturarak yaptığı düşünülmektedir. Bu bakımdan diğer tenar kaslara kıyasla daha büyük enine kesit alanına ve tork üretme potansiyeline sahip olan AP kasının viskoelastik özelliklerinin korunmasına yönelik yaklaşımlar TMK ekleme binen streslerin azaltılması, web aralığının restorasyonu ve oluşabilecek deformitelerin önlenmesi bakımından rehabilitasyonda önemli yer tutmaktadır (9). Dolayısıyla tedavi programlarına başparmak için germe egzersizleri, AP kası için transvers friksiyon masajı ve abduksiyon ortezlerinin eklenmesini önerilmektedir. TMK eklemin dejenerasyon sürecinde tenar kaslarda meydana gelen kantitatif (kas kalınlığı, enine kesit alanı, hacmi vs.) ve kalitatif (ekojenite, elastikiyet, yağ infiltrasyonu vs.) parametrelerdeki değişiklikler hala net olarak bilinmemektedir. Bu parametreler kasların kuvvet üretme potansiyelini etkilediği için eklemin hem statik ve hem dinamik fonksiyonunda önemli yer tutmaktadır. Bu bakımdan hipertrofi veya atrofi derecesinin göstergesi olan kalınlık ve enine kesit alanı; kontraksiyon kapasitesi ve birim alandaki kas lifi sayısı ile ilişkili pennasyon açısı ve kas lifi uzunluğu; viskoelastik özelliklerden sertlik; kontraktil doku içeriği hakkında bilgi veren ekojenitenin değerlendirilmesi TMK OA varlığında meydana gelen değişikliklerin tespit edilmesi, hastalığın patomekaniğini anlamak, hipotezler üretebilmek, koruyucu ve tedavici edici stratejiler geliştirebilmek için gereklidir. Nwawka ve arkadaşlarının yaptığı çalışmada TMK OA hastaları ve sağlıklı kişilerde tenar kasların (OP, Abduktor Pollisis Brevis (APB), Fleksör Pollisis Brevis ve Fleksör Pollisis Longus) sertlikleri elastografi yöntemi kullanılarak karşılaştırılmış ve TMK OA grubunda kas sertliğinin kontrol grubuna göre daha az olduğu gösterilmiştir. TMK OA hastalarında tenar kasların morfometrisini inceleyen bir diğer çalışmada ise kısa oponens splint ile yapılan 4 haftalık konservatif tedavinin, OP ve APB kaslarının enine kesit alanı ve kas kalınlıkları parametrelerini etkilemediğini belirtilmiştir. Literatürde TMK OA varlığında tüm tenar kaslara ait morfometrik ve morfolojik parametrelerdeki değişikliklerin saptandığı, hastalık patomekaniğini anlamaya yardım ederek rehabilitasyon stratejilerine yön verebilecek bir çalışma henüz bulunmamaktadır. TMK OA sekonder komplikasyonlara sebep olması, fonksiyonelliği önemli ölçüde etkilemesi ve yaşam kalitesini düşürmesi bakımından önemli bir sorundur. Bu çalışma ile TMK OA hastalarının tenar kaslarındaki kalitatif ve kantitatif parametrelerdeki değişiklikler belirlenecek ve en uygun rehabilitasyon programının oluşturulmasına katkı sağlanacaktır. Çalışmanın hipotezleri aşağıdaki gibidir: H0: Trapeziometakarpal osteoartrit hastaları ile sağlıklı bireylerin Adduktor Pollisis Kas elastikiyetleri arasında fark yoktur.

Özet (Çeviri)

Trapeziometacarpal osteoarthritis (TMC OA) is the second most common type of arthritis in the hand. It is among the most important causes of upper extremity-related disability. It is observed in 57% of women and 42% of men over the age of 75. Its incidence increases up to 33% especially in women in the postmenopausal period due to estrogen deficiency. The most common symptom of TMC OA is pain at the base of the thumb. Patients complain of severely pain especially during grasping activities. As osteoarthritis progresses, almost every activity causes pain and eventually a persistent pain may occur. Grip strength decreases over time due to disuse of the hand. This leads to difficulty or inability to perform daily life activities such as opening door handles, using knives, opening jar lids and turning keys. In the presence of TMC OA, the adductor pollicis (AP) muscle may become fibrotic and changes in muscle tone and muscle length may be observed. In the later stages, AP spasm and contracture may develop, causing narrowing of the web space. When the thumb is abducted to initiate grasping, hyperextension develops in the MCP joint due to spasm or contracture, and the volar plate is overstretched and flexed. The development of MCP joint hyperextension deformity as a functional compensatory mechanism during fine grasping causes the forces transmitted proximally by the MCP joint to be concentrated in the palmar compartment of the TMJ joint and the disease process to accelerate. Recent studies have emphasised the importance of Oponens Pollisis and First Dorsal Interosseal (FDI) muscles which contribute to joint stabilisation in TMC OA treatment. It has been shown that especially FDI muscle activity plays a role in thumb TMC joint stabilisation and its maximum contraction against resistance provides reduction in the TMC joint. This effect is thought to be achieved by creating an antagonist force to the activity of the AP muscle which causes shear force and radial subluxation at the TMC joint. In this respect, approaches to protect the viscoelastic properties of the AP muscle, which has a larger cross-sectional area and torque generation potential compared to other thenar muscles, have an important place in rehabilitation in terms of reducing the stresses on the TMC joint, restoration of the web space and prevention of deformities that may occur. Therefore, stretching exercises for the thumb, transverse friction massage for the AP muscle and abduction orthoses are recommended to be added to the treatment programmes. Changes in quantitative (muscle thickness, cross-sectional area, volume, etc.) and qualitative (echogenicity, elasticity, fat infiltration, etc.) parameters that occur in the thenar muscles during the degeneration process of the TMJ joint are still not clearly known. These parameters play an important role in both static and dynamic function of the joint as they affect the force generating potential of the muscles. In this respect, evaluation of thickness and cross-sectional area, which are indicators of the degree of hypertrophy or atrophy; pennation angle and muscle fibre length, which are related to the contractile capacity and the number of muscle fibres per unit area; stiffness, which is one of the viscoelastic properties; and echogenicity, which gives information about the content of contractile tissue, is necessary to determine the changes that occur in the presence of TMC OA, to understand the pathomechanics of the disease, to generate hypotheses, and to develop preventive and therapeutic strategies. In a study by Nwawka et al., the stiffness of the thenar muscles (OP, Abductor Pollisis Brevis (APB), Flexor Pollisis Brevis and Flexor Pollisis Longus) in TMC OA patients and healthy subjects were compared using elastography method and it was shown that muscle stiffness was less in the TMC OA group compared to the control group (10). In another study investigating the morphometry of the thenar muscles in TMC OA patients, it was reported that 4-week conservative treatment with short oponens splint did not affect the cross-sectional area and muscle thickness parameters of the OP and APB muscles. In the literature, there is not yet a study in which changes in morphometric and morphological parameters of all thenar muscles are determined in the presence of TMC OA, which can help to understand the pathomechanics of the disease and guide rehabilitation strategies. TMC OA is an important problem in terms of causing secondary complications, significantly affecting functionality and decreasing quality of life. This study will determine the changes in qualitative and quantitative parameters in the thenar muscles of TMC OA patients and contribute to the creation of the most appropriate rehabilitation programme. The hypotheses of the study are as follows: H0: There is no difference between adductor pollicis muscle elasticity of trapeziometacarpal osteoarthritis patients and healthy individuals.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    515577

    Trapeziometakarpal osteoartriti olan hastalarda trapeziometakarpal eklem konfigürasyonunun ve tenar kaslara ait parametrelerin incelenmesi

    Investigation of trapeziometacarpal joint configuration and morphometric parameters of the thenar muscles in patients with trapeziometacarpal osteoarthritis

    FERAY KARADEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonHacettepe Üniversitesi

    Temel Fizyoterapi Ve Rehablitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÇİĞDEM AYHAN

  2. Tez No

    851767

    El başparmak osteoartriti olan hastalarda radial sinir mobilizasyonunun ağrı, fonksiyon ve kavrama kuvveti üzerine etkisinin incelenmesi

    Investigation of the effect of radial nerve mobilization on pain, function, and grip strength in patients with thumb osteoarthritis

    SEDANUR GÜNGÖR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonGazi Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP EMİR

  3. Tez No

    665964

    WALANT ve genel anestezi ile yapılan trapezyektomi ve APL Hamak ligamentoplasti sonuçlarının karşılaştırılması

    Trapeziectomy and abductor pollicis longus 'Hammock' ligamentoplasty with WALANT or general anestesia

    KÜRŞAT REŞAT DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖNDER ERSAN

  4. Tez No

    707956

    Hemiplejik serebral palsili çocuklarda trapeziometacarpal eklemin propriosepsiyon ve stereognozi üzerine etkisi

    The effect of trapeziometacarpal joint on proprioception and stereognosis in children with hemiplegic cerebral palsy

    DEMET SARIYILDIZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonÜsküdar Üniversitesi

    Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYÇA ARICI

Geri Dön