Enflasyonist finansman politikaları ve Türkiye'de enflasyon ve senyoraj ilişkisi
Inflationary finance policies and the relationship between seigniorage and inflation in the Turkey
- Tez No: 92140
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA ÖZER
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Economics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1999
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Anadolu Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İktisat Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 157
Özet
DOKTORA TEZ OZU ENFLASYONİST FİNANSMAN POLİTİKALARI VE TÜRKİYE'DE ENFLASYON VE SENYORAJ İLİŞKİSİ Emine DEMİR İktisat Anabilim Dalı Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Haziran 1999 Danışman. Yrd.Doç. Dr. Mustafa Özer Birçok gelişmekte olan ülkelerde görülen enflasyonun sebepleri içinde, kamu açıklan önemli bir yer tutar. İç ve dış borçlanma olanaklarının sınırlı olması, hükümetin mali dengesizlik durumunda, Merkez Bankasına güvenmesi, bu ülkelerin önemli özellikleridir. Böylece, mali açığın para yaratılarak finansmanı, para yaratma ve enflasyon üzerinde büyük baskı meydana getirir. Bu çalışmada, enflasyonist finansman politikaları ve enflasyon ile senyoraj arasındaki ilişki incelenecektir. Senyoraj ve enflasyon arasında normalde pozitif bir ilişki vardır. Genellikle enflasyon yükselirken, senyoraj gelinde artar. Ekonomik literatür, enflasyon ve senyoraj arasındaki ilişkinin analizinde, temelde iki farklı senyoraj kavramı kullanır. Bunlar;“parasal senyoraj”ve“fırsat maliyetli senyoraj”dır. Fırsat maliyeti yaklaşımına göre senyoraj, elde tutulan paranın fırsat maliyeti olarak tanımlanırken, parasal senyoraj, parasal tabanda artış anlamındadır. Literatürde genellikle senyoraj elde tutulan nakit üzerindeki vergi olarak tanımlanmakta ve finansal aracının rolü ihmal edilmektedir. Oysa senyorajm bir öğesi de ticari bankalann mevduatlan üzerinden ayırdıklan ve Merkez Bankasına yatırdıklan zorunlu karşılıklardır. Hükümetin senyoraj geliri genellikle, zorunlu karşılıklar ve enflasyon oranının her ikisine de bağlıdır. Zorunlu karşılıklardaki bir artış enflasyon vergisi için vergi tabanını genişletir. Bankacılık sistemi rekabetçi bir yapıya sahip ise senyoraj geliri, monopolcü bir yapıya göre daha yüksek olacaktır. Çünkü, monopolcü bankacılık sisteminde mevduat faiz oram rekabetçi yapıya kıyasla daha düşüktür. Finansal liberalizasyon durumunda, zorunlu karşılık oranlarında bir düşüş ve enflasyon oranlannda ise artış meydana gelir. Liberalizasyonda, diğer finansal varlıklar ve para tabam arasındaki ikame esnekliğinin artmasıyla, hükümetin ortalama ve marjinal senyoraj kapasitesi düşer. Enflasyon, vergi tahsilindeki sürelerin uzun olması nedeniyle vergi gelirlerinin reel değerini düşürmekte ve senyoraj gelirini azaltmaktadır.
Özet (Çeviri)
ıu ABSTRACT It is widely belived that the public sector deficit occupy a central role in causing inflation in many devoloping countries. This is especially important in those countries where the government has to rely on the central bank to finance its fiscal imbalances, due to its limited access to domestic and foreign borrowing; monetization of fiscal deficits thus becomes the major force for money creation and inflation. In this study, we will investigate the inflationary finance policy and the relationship between seigniorage and inflation. There İs normally a positive relationship between seigniorage and inflation. If inflation is higher, there is normally an increase in seigniorage revenue. In the economic literature have used two main concepts of seigniorage in analyzing its relationship to inflation. These concepts are termed“Opportunity cost seigniorage”and“Monetary seigniorage”. As its name indicates, opportunity cost approach defines seigniorage as the total“opportunity costs”of money holders. Monetary seigniorage means an increase in the monetary base. The literature usually represents seigniorage as on inflation tax on cash holdings and neglects the role of financial intermediation. When banks are taken into account. However, another element of seigniorage is the ratio of required reserves on bank deposit held at the Central Bank. An increase in reserve requirements broadens the tax base on which the inflation tax is applied government imposing seigniorage usually rely both on the level of inflation and required reserves. Government seigniorage is higher if the banking system is competitive than if it is monopolized since deposit rates are lower under monopoly banking. The financial liberalization consists of a decrease in the required reserves and an increase in the inflation rate. Liberalization lowers the average and marginal seigniorage capacity of governments by increasing the elasticity of substitution between base money and other financial assets. Inflation reduces real revenues when there are lags in tax collection has long been a strong arguments against seigniorage.
Benzer Tezler
- Enflasyon hedeflemesi: Teori, politika ve Türkiye üzerine bir uygulama
Inflation targeting: Theory, policy and an application to Turkey
NURAN ARSLANER GÖKBUDAK
Doktora
Türkçe
2000
EkonomiHacettepe Üniversitesiİktisat Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ORHAN MORGİL
DOÇ. DR. ERDİNÇ TELATAR
YRD. DOÇ. DR. CELAL KÜÇÜKER
- Bütçe açığı ve enflasyon ilişkisi Türkiye'de bütçe açığı-enflasyon ilişkisi (1980 sonrası)
Başlık çevirisi yok
İ. ERDEM SOFRACI
- Enflasyonla mücadelede istikrar politikaları
Başlık çevirisi yok
BİLGİN ORHAN ÖRGÜN
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
EkonomiMarmara Üniversitesiİktisat Ana Bilim Dalı
PROF. DR. OSMAN ZEKAYİ ORHAN
- Enflasyon hedeflemesi yoluyla stabilizasyon: Gelişmiş ve gelişmekte olan ekonomiler deneyimleri perspektifinden Türkiye ekonomisine uygulanabilirliğine bakış
Stabilization through inflation targeting: An application to Turkish economy through the perspective of developed and developing economies experiences
GÜLDEM ATABAY