Geri Dön

Çocukluk çağında hepatit e virüsünün seroprevalansının ve hepatit a aşı cevabının tespiti

Detection of hepatitis e virus seroprevalence and hepatitis a vaccine response in childhood

  1. Tez No: 922226
  2. Yazar: NURTEN AKSU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ALTAN AKSOY
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

Amaç: Hepatit E virüsü (HEV), dünya genelinde özellikle hijyen koşulları yetersiz ve kötü sanitasyon şartlarına sahip olan ülkelerde salgınlara neden olmaktadır. Ancak; sporadik olarak ortaya çıkan hepatit olguları da önemli bir kısmını oluşturmaktadır. HEV seroprevalansı, coğrafik bölgelere ve sosyoekonomik seviyeye göre değişiklik göstermektedir. Özellikle bazı bölgelerde tanı olanaklarının sınırlı olması sebebi ile ülkemizdeki HEV enfeksiyonuyla ilgili veriler yetersizdir. Hepatit A virüsü (HAV), dünya genelinde akut viral hepatitin en sık etkenlerinden biridir. Fekal-oral yol ile bulaşan HAV; kontamine su ve gıda yoluyla ortaya çıkan salgınlara neden olabilmektedir. Bir yaş ve üzerindeki tüm çocuklara önerilen hepatit A aşısının uzun vadeli koruyuculuğu kesin olarak bilinmemektedir. Hepatit A aşıları erişilebilir ve etkin olmasına rağmen, hepatit A salgınları dünya genelinde bildirilmeye devam etmektedir. Hepatitten korunmak için uzun süreli koruyuculuk sağlamak hayati önem taşır. Çalışmamızda, hepatit A aşısı sonrasında çocuklardaki aşı yanıtını ve aşıya karşı gelişen immun yanıtın zaman içindeki değişikliğini belirlemek; HAV ve HEV'e karşı bağışık yanıta sahip olan çocuk sayısını ve bu bağışıklığı etkileyebilecek faktörleri tespit etmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırmaya; Aralık 2023-Mart 2024 tarihleri arasında SBÜ Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniklerine başvuran kronik hastalığı olmayan, rutin kontrol için gelen 25 ay-10 yaş grubu 200 çocuk aile onamı alınarak dahil edildi. Çalışmada anti-HAV IgG kemilüminesans mikropartikül immünolojik yöntem (Chemiluminescence Microparticle Immunoassay, CMIA) ve anti-HEV IgG enzim bağlı immünolojik yöntem (Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay-ELISA) ile değerlendirildi. Poliklinikte çocukların demografik özellikleri, sosyoekonomik durumları, içme suyu kullanımları, immünsüpresif hastalık varlığı/ilaç kullanımı, hepatit A aşılanma durumu ve hayvan temas öyküsü anket ile sorgulandı. Bulgular: Çalışmamızda yer alan çocukların 109'u Türklerden, 91'i çoğunluğu Suriye ve Irak'tan olmak üzere mültecilerden oluşmaktaydı. Çocukların yalnızca üçünde (%1.5) anti-HEV IgG pozitifliği tespit edildi. İçme suyu kullanımıyla ilgili olarak yapılan sorgulamada, 127'sinin (%63) arıtma veya hazır su kullandığı tespit edildi. Çocuklardan 12'sinin (%6) evinde fare sorunu olmasına rağmen anti-HEV IgG titreleri negatif bulundu. Evinde evcil hayvan (kedi, köpek, vb.) bulunan 29 çocuğun, küçükbaş hayvan (koyun, keçi, tavşan vb.) bulunan bir çocuğun ve büyükbaş hayvan (at, sığır, deve, vb.) bulunan üç çocuğun anti-HEV IgG titreleri negatif bulundu. İki doz aşı olmuş çocukların yaşı ile anti-HAV IgG titreleri arasında negatif ve anlamlı bir ilişki bulundu. Çalışmamızda anti-HAV IgG pozitif olan 179 (%89,5) çocuk mevcut iken, 21'i (%10,5) negatif idi. Anti-HAV IgG negatifliği ile uyruk arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulundu. Anti-HAV IgG negatif olan 21 çocuğun 19'u mülteci, ikisi Türk idi. Anti-HAV IgG negatif olan bu iki Türk çocuk kardeşti ve ailesi aşı karşıtı idi. Sonuç: Çalışmamızda anti-HEV IgG seropozitifliği %1.5 olarak tespit edildi. Bu sonuçlar 2002 ve 2022 yıllarında Ankara ilinde yapılan çocuklardaki çalışmalarla benzer bulundu. Bu durum da HEV maruziyetinde belirgin bir değişiklik olmadığını gösterdi. Bizim çalışmamızda literatürdeki diğer çalışmaların aksine HEV'in zoonotik bulaşıyla ilgili veri sağlanamadı. İki doz hepatit A aşısı olmuş çocukların anti-HAV IgG titrelerinin yaş ile birlikte azaldığı ve istatistiksel olarak anlamlı olduğu gösterildi. Yaş ilerlemesiyle titre azalmasına rağmen seropozitifliğin devam etmesi literatürdeki diğer çalışmalarla benzer bulundu. Koruyuculuk ile ilgili çıkarım yapmak için daha uzun süreli takip edilen çalışmalara ihtiyaç vardır.

Özet (Çeviri)

Aim: The hepatitis E virus (HEV) causes outbreaks worldwide, particularly in countries with inadequate hygiene and poor sanitation conditions. However, sporadic hepatitis cases also constitute a significant portion. HEV seroprevalence varies according to geographic regions and socioeconomic levels. Due to limited diagnostic capabilities in some regions, data on HEV infections in our country are insufficient. Hepatitis A virus (HAV) is one of the most common causes of acute viral hepatitis worldwide. HAV, transmitted via the fecal-oral route, can lead to outbreaks through contaminated water and food. The long-term protection provided by hepatitis A vaccination, which is recommended for all children aged one year and older, is not known with certainty. Although hepatitis A vaccines are available and effective, hepatitis A outbreaks continue to be reported worldwide. Ensuring long-term protection is crucial for preventing hepatitis. In our study, we aim to determine the vaccine response in children following hepatitis A vaccination and the duration of this response, as well as identify the number of children with immune responses against HAV and HEV, and the factors that may influence this immunity. Materials and Methods: This study included 200 children aged between 25 months and 10 years, who visited the Pediatrics Outpatient Clinics of SBÜ Ankara Training and Research Hospital for routine check-ups without any active complaints, between December 2023 and March 2024, with parental consent obtained. In the study, anti-HAV IgG was evaluated using the CMIA method, and anti-HEV IgG was assessed using the ELISA method. In the outpatient clinic, a questionnaire was used to gather information about the children's demographic characteristics, socioeconomic status, drinking water usage, presence of immunosuppressive diseases/medication use, hepatitis A vaccination status, and history of contact with animals. Results: In our study, 109 of the children were of Turkish origin, while 91 were refugees, primarily from Syria and Iraq. Anti-HEV IgG positivity was detected in only three children (1.5%). Regarding drinking water use, 127 children (63%) were found to use filtered or bottled water. Although 12 children (6%) had a mouse infestation problem in their homes, their anti-HEV IgG titers were negative. Among the children, 29 had pets (cats, dogs, etc.), one had small livestock (sheep, goats, rabbits, etc.), and three had large livestock (horses, cattle, camels, etc.), yet their anti-HEV IgG titers were also negative. The negative and significant association was found between age and antiHAV IgG titers in children who received two doses of vaccine. In our study, 179 children (89.5%) were positive for anti-HAV IgG, while 21 (10.5%) were negative. A statistically significant difference was found between nationality and anti-HAV IgG negativity. Of the 21 children who were negative for anti-HAV IgG, 19 were refugees and two were Turkish. The two Turkish children who were negative for anti-HAV IgG were siblings, and their family was anti-vaccine. Conclusion: In our study, anti-HEV IgG seropositivity was found to be 1.5%. These results were similar to studies conducted in children in Ankara in 2002 and 2022, indicating no significant change in HEV exposure over time. Contrary to other studies in the literature, our research did not provide data on zoonotic transmission of HEV. It was shown that anti-HAV IgG titers in children who had received two doses of the hepatitis A vaccine decreased with age, and this decrease was statistically significant. Despite the decrease in titers with age, the continuation of seropositivity was consistent with other studies in the literature. To draw definitive conclusions regarding long-term protection, more studies and longer-term follow-up research are needed.

Benzer Tezler

  1. Anneden geçen hepatit a ve suçiçeği antikorlarının kalıcılık süresinin belirlenmesi

    Persisting time of maternal antibody levels of hepatitis a and varicella

    ZELİHA GÜZELKÜÇÜK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYSU DUYAN ÇAMURDAN

  2. Kronik hepatit B tanılı çocuk hastaların tanı, tedavi, takip ve prognozlarının retrospektif araştırılması

    Retrospective evaluation of diagnosis, follow up, treatment and prognosis in naive children with chronic hepatitis B infection

    ERGİN CUCU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE KOCABAŞ

  3. Safra yolu obstruksiyonuna bağlı hepatik fbroziste ozon tedavisinin rolü

    Effect of ozone in experimental obstructive jaundice

    OSMAN HAKAN KOCAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Cerrahisiİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FERYAL GÜN

  4. Çocuklarda metabolik disfonksiyon ilişkili yağlı karaciğer hastalığının oksidatif stres, inflamasyon belirteçleri ve depresyon düzeyleri ile ilişkisi

    Oxidative stress, inflammation markers and depression levelin metabolic dysfunction associated fatty liver di̇sesase inchildren

    SEMANUR CEYLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SEBAHAT ÇAM

  5. Manisa yöresinde demir eksikliği anemi prevalansı ve demir eksikliği anemisinde tarama testi olarak rutin hemogram, RDW ve ferritinin kullanımı

    The prevalance of iron deficieny anemia in Manisa and using of hemogram, RDW and ferritin for searcing of iron deficiency anemia

    VİLDAN ÜRK TAŞYENEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıCelal Bayar Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ALİ ONAĞ