Renal fonksiyonu hafif azalmış olan hastalardan-asetilsistein ve izotonik nacl profilaksisininkontrast nefropatisi üzerine etkilerinin karşılaştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 923014
- Danışmanlar: PROF. DR. ÖZLEM GÜNEYSEL
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, İlk ve Acil Yardım, Nephrology, Emergency and First Aid
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2015
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 33
Özet
Bu çalışmanın amacı, acil serviste (AS) kontrast madde (KM) ile görüntüleme yapılması planlanan ve hafif renal fonksiyon (RF) kaybı olan hastalarda (serum kreatinin düzeyi 1,2-1,8) kontrast maddeye bağlı nefropati (KMN) gelişimini önlemede“yüksek doz N-Asetil Sistein (NAC) ve izotonik NaCl”profilaksisinin etkinlik yönünden karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya dahil edilen hastalar“Yüksek doz NAC alanlar”ve“İzotonik NaCl alanlar”şeklinde randomize olarak iki gruba ayrıldı. Yüksek doz NAC alan hastalara kontrast madde uygulanmadan önce NAC 150 mg/kg dozunda (2-4 mL/kg/saat - %0,9 NaCl ile) 30-60 dakikada, kontrastlı görüntüleme sonrasında 50 mg/kg (1-2 mL/kg/saat - %0,9 NaCl ile) dozunda 2-4 saatte intravenöz (IV) olarak uygulandı. İzotonik NaCl alan hastalarda ise kontrast madde uygulanmadan önce 6-8 mL/kg/saat %0,9 NaCl 60-120 dakikada (maksimum 1000 cc), kontrastlı görüntüleme sonrasında 3-4 mL/kg/saat %0,9 NaCl 4-6 saatte (maksimum 2000 cc) IV olarak uygulandı. Hastaların KM (Omnipaque 350 mg/100 ml) ile görüntüleme yapılmadan önce, KM uygulandıktan 24 ve 72 saat sonra üre – kreatinin değerlerine bakıldı. Hastaların başvurusundaki kreatinin değerinde %25 ve daha fazla veya 0,5 mg/dL den daha fazla artış olması KM'ye bağlı nefropati geliştiği şeklinde yorumlandı. Laboratuarda hastaların başvurusundaki, 24. saatteki ve 72. saatteki kreatinin değerlerine bakıldı. Sonuçlar 3 gurupta incelendi. Geliş kreatinin değerinde %25 ve daha fazla düşüş olanlar, değişiklik olmayanlar (böbrek fonksiyonları korunanlar) ve %25 veya 0,5 mg/dL artış olanlar şeklinde ayrılan hastaların istatistiksel olarak sonuçları değerlendirildi. NAC uygulanan guruptaki hastaların hiç birinde KMN gelişmediği gibi ayrıca bu hastaların birçoğunda; başvurusunda 1,2 – 1,8 aralığında olan serum kreatinin düzeyleri 72 saat sonrasında normal düzeylere gerilemiş olarak bulundu. Sonuçta NAC tedavisinin acil servis hastalarında, SF infüzyonu ile karşılaştırıldığında KMN'yi önlemede daha etkin ve daha kullanılabilir olduğu görüldü.
Özet (Çeviri)
NAC was compared with SF in terms of efficacy for the prevention of contrast-induced nephropathy on ED patients in this study. Patients with mild renal function loss were studied. Patients were randomly divided into two groups;“High dose NAC”and“Salin”. In first group (High dose NAC), 150 mg/kg NAC was administered intravenously in 30 – 60 minutes with 2 – 4 mL/kg/hr – 0.9% NaCl immediately before contrast agent application. After contrast imaging 50 mg/kg NAC was administered in 2 – 4 hours with 1-2 mL/kg/hour – 0.9% NaCl intravenously. In second group (salin) 6-8 mL/kg/h 0.9% NaCl was administered intravenously in 60 – 120 minutes immediately before contrast agent application. After contrast imaging 3 – 4 mL/kg/h 0.9% NaCl (up to 2000 cc) was administered intravenously in 4 – 6 hours. Serum kreatin levels checked immediately before and after 24 and 72 hours contrast agent application. Increase of creatinin value %25 or more than 0,5 mg/dL compared with value on addmission to ED was considered to be development of contrast-induced nephropathy. The creatinin levels checked on ED admission (Before contrast agent application), 24th and 72nd hours after contrast agent application. Results dvided into three groups according to changes on their creatinin levels;“Decrease on creatinin levels %25 or more”,“no change on creatinin leves”and“Increase on creatinin levels %25 or more than 0,5 mg/dL”. None of the patients in the first group were observed nephropathy. Furthermore, the creatinin levels were in normal range on 72nd hours after contrast agent application in high dose NAC group whose first creatinin levels were 1,2 – 1,8. The result of study, high dose NAC application is more effective and usable in patients with mildly impaired renal function on ED for preventing of contrast inducing nephropathy.
Benzer Tezler
- Renal biyopsi yapılan hastalarda fibrosis derecesinın difüzyon manyetik rezonans görüntüleme ile ayrımı
Discri̇mi̇nation of fi̇brosi̇s in renal biyopsi patients with diffusion magnetic resonance imaging
BAHADIR ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Radyoloji ve Nükleer TıpOndokuz Mayıs ÜniversitesiRadyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT DANACI
- Vascular function in chronic end-organ damage: pharmacological characterization of vasomotor function in systemic vasculature
Kronik uç-organ hasarında vasküler fonksiyon: Sistemik damarlarda vazomotor fonksiyonun farmakolojik karakterizasyonu
NADİR ULU
Doktora
İngilizce
2009
Eczacılık ve FarmakolojiUniversity of Groningen (Rijksuniversiteit Groningen)Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ROBERT HENK HENNING
- Dekompanse dilate kardiyomyopatili hastalarda levosimendan uygulamasının strain/strain rate parametreleri üzerine etkisi
The effect of levosimendan application on the strain / strain rate parameters in patients with decompensated di̇lated cardiomyopathy
TUNCAY KIRIŞ
- Üreteropelvik obstrüksiyon şüphesi bulunan çocuklarda pelvikalisiyel staz ile böbrek fonksiyonları arasındaki ilişkinin 99mtc-mag3 sintigrafisi ile değerlendirilmesi
Evaluation of relationship between pelvicaliceal stasis and renal functions in children who are under suspicion of ureteropelvic junction obstruction by using 99mtc-mag3 scintigraphy
ZEKİ DOSTBİL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Radyoloji ve Nükleer TıpSelçuk ÜniversitesiNükleer Tıp Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. GÜNGÖR TAŞTEKİN
- Çölyak hastalığında serum homosistein, vitamin B12 ve folik asit düzeyleri
Başlık çevirisi yok
DİLEK BEKER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
BiyokimyaOndokuz Mayıs ÜniversitesiBiyokimya Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. YÜKSEL ALİYAZICIOĞLU