Geri Dön

İntrensek kolistin dirençli gram negatif bakteriyemi risk faktörleri ve epidemiyolojik özellikleri

Risk factors and epidemiological features for bacteraemia due to intrinsic colistin-resistant gram-negative microorganisms

  1. Tez No: 930396
  2. Yazar: CANSU BÜYÜKTARAKÇI KARALİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİYE BAŞTUĞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji, Infectious Diseases and Clinical Microbiology
  6. Anahtar Kelimeler: Bakteriyemi, içsel direnç, kolistin, Bacteremia, intrinsically resistance, colistin
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 132

Özet

Amaç: Çalışmamızda 1 Ocak 2023 -1 Şubat 2024 tarihleri arasında hastanemiz yoğun bakım ünitelerinde yatırılarak takip edilen hastalar incelenmiş; intrensek kolistin dirençli gram negatif mikroorganizmalara bağlı bakteriyemi gelişen hastalar ve Klebsiella pneumoniae'ya bağlı bakteriyemi gelişen hastalar dahil edilmiştir. Çalışmamızda esas olarak intrensek kolistin dirençli gram negatif mikroorganizmalara bağlı bakteriyemi risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ek olarak, merkezimizdeki intrensek kolistin dirençli mikroorganizmaların epidemiyolojisi, enfeksiyon kaynağı ve direnç profili incelenmiş; intrensek kolistin dirençli gram negatif bakteriyemi risk faktörlerini taşıyan hastalarda ampirik tedavide uygun antibiyotik tedavisinin başlanması, düzeltilebilir risk faktörlerinin saptanarak morbidite ve mortalitenin azaltılması, akılcı antibiyotik yönetimine katkı sağlanması amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Çalışmamızda, Ankara Bilkent Şehir Hastanesi yoğun bakım ünitelerinde 01.01.2023-01.02.2024 tarihleri arasında yatarak tedavi almış, yatış süresince kan kültüründe intrensek kolistin dirençli gram negatif mikroorganizma (Proteus spp., Providencia spp., Morganella morganii, Serratia spp., Burkholderia cepacia kompleksi üyeleri) olan 18 yaş üzerindeki hastalar olgu, K. pneumoniae olan 18 yaş üzerinde hastalar kontrol grubu olarak retrospektif incelenmiştir. Kontrol grubu kolistin dirençli ve duyarlı K. pnemoniae bakteriyemisi olanlar şeklinde iki gruba ayrılmıştır. Gruplardaki hastaların yaşı, cinsiyeti, ek hastalıkları, takip edildiği klinikler, aldıkları antibiyotik tedavileri, hastalara yapılan invaziv işlemler, enfeksiyon kaynakları kaydedilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda intrensek kolistin dirençli bakteriyemi tespit edilen 148 (Proteus spp. 70, Morganella morganii 2, Providencia spp. 9, Serratia spp. 53 ve Burkholderia cepacia kompleks üyeleri 14 hasta), kolistin duyarlı K. pneumoniae bakteriyemisi tespit edilen 191, kolistin dirençli K. pneumoniae bakteriyemisi tespit edilen 100 olmak üzere toplam 439 hasta incelenmiştir. Hastaların 251'i (%57,2) erkek ve ortalama yaşı 69,8 ± 17,5 olarak saptanmıştır. Hastaların 248'i (%56,5) anestezi, 132'si (%30,1) dahili ve 59'u (%13,4) cerrahi yoğun bakım ünitelerinde takip edilmiştir. Olgu grubuyla kolistin dirençli K. pneumoniae grubu karşılaştırıldığında dahili yoğun bakıma göre cerrahi yoğun bakımda yatıyor olma çok değişkenli analizde anlamlı saptanmıştır (OR=4,35 %95 GA [1,06-17,81], p=0,041). Olgu grubunun %32,4'ünde, kolistin duyarlı kontrol grubunun %30,9'unda, kolistin dirençli kontrol grubunun %47'sinde yatıştan önceki son üç aydan kan kültürü alınmasına kadar geçen sürede kolistin/polimiksin B kullanımı saptanmıştır ve olgu grubuyla kolistin duyarlı K. pneumoniae grubu karşılaştırıldığında çok değişkenli analizde fark istatistiksel olarak anlamlı saptanmıştır (OR=2,87, %95 GA [1,29-6,39], p=0,010). İntrensek kolistin dirençli bakteriyemilerin %47,3'ünün primer, %52,7'sinin sekonder bakteriyemi olduğu saptanmıştır; sekonder bakteriyemi kaynağı en sık üriner sistem olarak saptanmıştır. Hastaların %13,2'sinde eş zamanlı polimikrobiyal üreme tespit edilmiş olup olgu grubu her iki kontrol grubuyla ayrı ayrı kıyaslandığında çok değişkenli analizde fark istatistiksel olarak anlamlı saptanmıştır (Duyarlı ile OR=2,57, %95 GA [1,26-5,22], p=0,009, dirençli ile OR=5,66, %95 GA [1,83-17,51], p=0,003). Bakteriyemiden sonraki 14 gün içerisinde kan kültüründe başka etken üremesi olgu grubunun %16,9'unda saptanmıştır. Hastaların %80,6'sı etkili tedavi almıştır. Mortalite %84,1 saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda yatıştan önceki son üç aydan kan kültürü alınmasına kadar geçen sürede kolistin/polimiksin B kullanımı intrensek kolistin dirençli bakteriyemi gelişimi için risk faktörü olarak saptanırken ekstrensek kolistin dirençli K. pneumoniae bakteriyemisi gelişimi için risk faktörü olarak saptanmamıştır. İntrensek kolistin dirençli bakteriyemiler K. pneumoniae bakteriyemilerine göre daha sık polimikrobiyal gelişebilmektedir, bu durum ampirik tedavi seçimlerinde göz önüne alınmalıdır. Merkezimiz yoğun bakım ünitelerinde intrensek kolistin dirençli kan izolatlardaki antibiyotik direnç oranları K. pneumoniae kan izolatlarına göre daha düşük olmakla birlikte endişe verici oranda yüksektir. Bu etkenlerin yaygınlaşmasını önlemek için etkili ve erken enfeksiyon kontrol önlemleri alınmalıdır.

Özet (Çeviri)

Objective: In this study, patients who were hospitalized and followed up in the intensive care units of our hospital between January 1, 2023 and February 1, 2024 were examined; patients who developed bacteremia due to intrinsic colistin-resistant gram-negative microorganisms and patients who developed bacteremia due to Klebsiella pneumoniae were included. We mainly aim to determined the risk factors for bacteremia due to intrinsic colistin-resistant gram-negatif microorganisms. In addition, the epidemiology, source of infection and resistance profile of intrinsic colistin-resistant microorganisms in our center were investigated; it was aimed to initiate appropriate antibiotic therapy in empirical treatment in patients with risk factors for intrinsic colistin-resistant gram-negative bacteremia, to reduce morbidity and mortality by identifying modifiable risk factors and to contribute to rational antibiotic management. Materials and Methods: : A retrospective analysis was conducted on patients aged 18 years and older who were hospitalized in the intensive care units of Ankara Bilkent City Hospital between 01/01/2023 and 01/02/2024; case group included positive blood cultures for intrinsic colistin-resistant gram negative microorganisms (Proteus spp., Providencia spp., Morganella morganii, Serratia spp., Burkholderia cepacia complex members) and control group included positive blood cultures for K. pneumoniae. The control group was divided into two groups according to their colistin sensitivity. The age, gender, underlying diseases, clinical departments where they were followed, antibiotic treatments they received, source of infections, invasive procedures performed on the patients were recorded. Results: A total of 439 patients were examined, including 148 patients with intrinsic colistin-resistant bacteremia (Proteus spp. 70, M. morganii 2, Providencia spp. 9, Serratia spp. 53 and B. cepacia complex members 14 patients), 191 patients with colistin-susceptible K. pneumoniae bacteremia and 100 patients with colistin-resistant K. pneumoniae bacteremia. 251 (57.2%) of the patients were male and the mean age was 69.8 ± 17.5 years. Patients of 248 (56.5%) in anesthesia, 132 (30.1%) in internal and 59 (13.4%) in surgical intensive care units were followed up. The intrinsically resistant group was compared with the resistant K. pneumoniae group and being hospitalized in the surgical intensive care unit compared to the internal intensive care unit was determined to be significant in the multivariate analysis. (OR=4,35 %95 GA [1,06-17,81], p=0,041). The use of colistin/polymyxin B was detected in 32.4% of the intrinsically resistant group, 30.9% of the susceptible group, and 47% of the resistant group in the period from the last 3 months before hospitalization until blood culture was taken, and when the intrinsically resistant group was compared with the susceptible K. pneumoniae group was determined to be significant in the multivariate analysis (OR=2,87, %95 GA [1,29-6,39], p=0,010). Primary bacteremia was detected %47,3 and secondary bacteremia was detected %52,7 of patients in the intrinsically colistin-resistant bacteremias, the most common source of secondary bacteremia was urine. Concurrent polymicrobial growth was detected in 13.2% of the patients, and when both intrinsically resistant control groups were compared separately, the difference was detected to be statistically significant in the multivariate analysis. (With susceptible group OR=2,57, %95 GA [1,26-5,22], p=0,009, with resistant group OR=5,66, %95 GA [1,83-17,51], p=0,003). Development of bacteremia due to another microorganism within 14 days after bacteremia was detected in 16.9% of the intrinsically resistant group. 80.6% of the patients received appropriate treatment. 84,1% of the patients died. Conclusion: In our study, the use of colistin/polymyxin B in the last 3 months before hospitalization until blood culture was taken was detected to be a risk factor for the development of intrinsic resistant bacteremia, while it was not detected to be a risk factor for the development of extrinsic colistin resistant K. pneumoniae bacteremia. Intrinsic colistin-resistant bacteremias may develop more frequently as polymicrobial than K. pneumoniae bacteremias, and this should be taken into consideration for empirical treatment. Antibiotic resistance rates of intrinsic colistin resistant bacteremias in the intrensive care units of our hospital are lower than K. pneumonia bacteremias, but are alarmingly high. Effective and early infection control preventions should be taken aganist the spread of these agents.

Benzer Tezler

  1. Klinik stenotrophomonas maltophilia izolatlarında kolistin heterodirencinin araştırılması

    Investigation of colistin heteroresistance in clinicalStenotrophomonas maltophilia isolates

    ÜMRAN LİSTE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    MikrobiyolojiHacettepe Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CUMHUR ÖZKUYUMCU

    PROF. DR. BANU SANCAK

  2. Klinik E. Coli izolatlarında plazmit aracılı MCR gen bölgelerinin varlığının araştırılması ve bu genlerin yakın ilişkilerinin tespiti

    Investigation of the presence of plasmid-mediated MCR gene regions in clinical E. Coli isolates and determination of close relationships of these genes

    MERT KANDİLCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    MikrobiyolojiÇukurova Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOĞRUL NAĞIYEV

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MEDİHA BEGÜM KAYAR

  3. Yoğun bakım hastalarından izole edilen çoklu antibiyotik dirençli Acinetobacter baumannii izolatlarında kolistin, doripenem, tigesiklin, minosiklin ve amikasinin seftolozan/ tazobaktam ile kombinasyonlarının in vitro etkinliğinin araştırılması

    Investigation of in vitro activity of combinations of colistin, doripenem, tigecycline, minocycline and amikacin with ceftolozane/ tazobactam in multidrug resistance Acinetobacter baumannii strains isolated from intensive care patients

    SÜMEYYE AKYÜZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    MikrobiyolojiYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET PARLAK

  4. MDR ve XDR acinetobacter izolatlarında OXA gen varlığının gösterilmesi ve suşlar arasındaki klonalitenin araştırılması

    MDR ve XDR aci̇netobacter i̇zolatlarinda OXE gen varliğinin gösteri̇lmesi̇ ve suşlar arasindaki̇ klonali̇teni̇n araştirilmasi

    TUĞBA KULA ATİK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    MikrobiyolojiGATA

    Tıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ÖZYURT

  5. Karbapenem dirençli enterobacteriaceae'nın etken olduğu kan dolaşımı enfeksiyonlarının risk faktörlerinin ve mortaliteye etkisinin irdelenmesi

    Investigation of risk factors and mortality associated with bloodstream infections caused by carbapenem resistant enterobacteriaceae

    DİLEK BULUT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    UZMAN GÖNÜL ÇİÇEK ŞENTÜRK