Almanya'da anayasal değişimin dinamikleri ve Weimar Anayasası (1919-1933)
Dynamics of constitutional change in Germany and the Weimar Constitution (1919-1933)
- Tez No: 932495
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ ASKER
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Kamu Yönetimi, Siyasal Bilimler, Public Administration, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bartın Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 250
Özet
Tez çalışmasının konusu 19. yüzyıl boyunca modern Alman toplumunu şekillendiren ve Avrupa'da“sosyal demokrasi”kavramının güçlenmesine katkı sağlayarak demokratikleşme sürecine yön veren, 1919-1933 yılları arasında varlığını sürdürmüş olan Weimar Cumhuriyeti'dir. Alman İmparatorluğu'nun dağılma sürecini, bu devletin tarihsel, ekonomik, sosyolojik ve siyasal açıdan yeniden inşa edilmesini ve demokrasiye geçiş sürecini ele alan bu çalışmada siyasi, ekonomik ve toplumsal dinamiklerinin bu süreç üzerindeki etkileri analiz edilmiştir. Çalışmada, Marksist sosyalizmin teorik çerçevesi ile şekillenen ancak liberalizmin kazanımlarını da içeren Weimar Anayasası'nın, nasyonal sosyalizmin yükselişine zemin hazırlamaksızın demokratik bir ulus-devlet modeli oluşturma potansiyeli değerlendirilmiş, anayasanın yapım süreci tarihsel, toplumsal, siyasal ve anayasal perspektiflerden ele alınmıştır. Weimar Anayasası, I. Dünya Savaşı'nın ardından ortaya çıkan siyasi ve toplumsal istikrarsızlıkların bir sonucu olarak, dönemin parti siyasetindeki güvensizliği yansıtan bir metin olarak şekillenmiştir. Anayasal düzen, parti temelli siyaseti dengelemeyi ve siyasi istikrarı sağlamayı amaçlamış olsa da yürütme erkini merkezileştirdiği ve demokratik mekanizmaları zayıflattığı için otoriter eğilimlere açık bir yapı haline gelmiştir. Bilindiği gibi demokratik sistemler, özgürlükçü kurumları ve geniş katılım imkânları nedeniyle siyasi ve ekonomik krizler, toplumsal kutuplaşmalar, eşitsizlikler ve yabancı müdahaleler karşısında kırılgan hale gelebilmektedir. Bu kırılganlık, demokrasilerin her zaman istikrar ve kalıcılığı garanti altına alamayacağını göstermektedir. Demokrasinin kırılganlığı, demokratik sistemlerin otoriter veya totaliter rejimlere kayma riskine açık olmasını ve bu sistemlerin dış veya iç baskılar karşısında zayıflayabileceğini göstermektedir. Weimar Cumhuriyeti örneği, demokratik sistemlerin kriz dönemlerinde ne kadar savunmasız olabileceğini ve güçlü kurumlar ile siyasi uzlaşı eksikliğinin demokrasiyi otoriter rejimlere açık hale getirebileceğini göstermektedir. Hukuk sisteminin, adalet sağlamaktan saparak siyasi, ekonomik veya kişisel çıkarlar doğrultusunda araçsallaştırılması, hukukun tarafsız ve bağımsız yapısını zayıflatmıştır. Yasalar iktidarın çıkarlarını korumak, muhalefeti bastırmak ve toplumu kontrol altında tutmak amacıyla manipüle edilmiştir. Hukukun bu şekilde işlevsizleşmesi, toplumdaki adalet duygusunu ve hukukun üstünlüğüne olan güveni sarsmış, bireylerin temel hak ve özgürlüklerini tehdit ederek hukuk devletinin ortadan kalkmasına neden olmuştur. Özellikle totaliter rejimlerde sıklıkla gözlemlenen bu durum, Weimar Cumhuriyeti bağlamında da demokrasinin kırılganlığını derinleştirmiştir. Weimar Anayasası, Alman toplumunun liberal ve demokratik haklarını güvence altına alarak, devletin yapısını ve temel haklarını düzenleyen önemli bir hukuki belge niteliğine sahipti. Weimar anayasacılık modeli, kriz koşulları altında şekillenmiş olup anayasanın karakterini doğrudan etkilemiştir. Parlamenter sistemin geleneksel yapısına duyulan güvensizlik, devlet başkanı yetkilerinin artırılmasına yol açmıştır. Anayasa yapıcıları, yürütme erkini güçlendirerek parlamenter sistemi daha işlevsel hale getirmeyi amaçlamış, ancak bu durum, devlet başkanının yetkilerinin aşırı genişlemesine neden olmuştur. Bunun yanı sıra anayasal denetim mekanizmalarının yetersizliği ve güçler ayrılığı ilkesinin zayıflığı, Weimar Cumhuriyeti'nin kırılgan yapısını ortaya koymuştur. Weimar Anayasası, sosyal hakların anayasal düzlemde tanınması, temel hak ve özgürlüklerin güvence altına alınması ve devletin demokratikleşme sürecini kurumsallaştırması bakımından önemli bir hukuki belge olarak değerlendirilmektedir. Weimar deneyimi, demokratik sistemlerin sürdürülebilirliği açısından güçlü kurumların ve siyasi uzlaşının hayati önem taşıdığını bir daha gözler önüne sermektedir.
Özet (Çeviri)
The subject of the study is the Weimar Republic, which was in force between 1919 and 1933, which shaped modern German society throughout the 19th century and guided the democratization process by contributing to the strengthening of the concept of“social democracy”in Europe. The study covers the dissolution process of the German Empire, the historical, economic, sociological and political reconstruction of this state and the transition to democracy. Additionally, the effects of the political, economic, cultural and social dynamics of the Weimar Republic on the democratization process in Germany in the period 1919-1933 were analyzed. In this study, the potential of the Weimar Constitution, which was shaped by the theoretical framework of Marxist socialism but also included the achievements of liberalism, to create a democratic nation-state model without paving the way for the rise of national socialism was evaluated. In this context, the constitution-making process was discussed from historical, social, political and constitutional perspectives. The Weimar Constitution was shaped as a text reflecting the insecurity in party politics of the period as a result of the political and social instabilities that emerged after World War I. Although the constitutional order aimed to balance party-based politics and ensure political stability, it has become a structure open to authoritarian tendencies because of its centralization of executive power and the weakening of democratic mechanisms. Democratic systems can become vulnerable to political and economic crises, social polarization, inequalities and foreign interventions because of their liberal institutions and broad participation opportunities. This fragility shows that democracies cannot always guarantee stability and permanence. The fragility of democracy means that democratic systems are vulnerable to the risk of slipping into authoritarian or totalitarian regimes and that these systems can weaken in the face of external or internal pressures. The example of the Weimar Republic shows how vulnerable democratic systems can be in times of crisis, and how a lack of strong institutions and political consensus can leave democracy vulnerable to authoritarian regimes. The instrumentalization of the legal system for political, economic or personal interests, rather than providing justice, has weakened the impartial and independent structure of the law. In this process, laws have been manipulated to protect the interests of the government, suppress dissent, and keep society under control. This dysfunction of the law has shaken the sense of justice in society and the trust in the rule of law, threatening the fundamental rights and freedoms of individuals and causing the disappearance of the rule of law. This situation, which is particularly frequently observed in totalitarian regimes, deepened the fragility of democracy in the context of the Weimar Republic. The Weimar Constitution was an important legal document that regulated the structure and fundamental rights of the state, ensuring the liberal and democratic rights of German society. The Weimar model of constitutionalism was shaped under conditions of crisis and directly influenced the character of the constitution. The lack of confidence in the traditional structure of the parliamentary system has led to an increase in the powers of the presidency. The constitutional framers aimed to make the parliamentary system more functional by strengthening the executive power, but this resulted in an excessive expansion of the powers of the president. In addition, the inadequacy of constitutional control mechanisms and the weakness of the principle of separation of powers revealed the fragile structure of the Weimar Republic. The Weimar Constitution is considered an important legal document in terms of the constitutional recognition of social rights, the guarantee of fundamental rights and freedoms, and the institutionalization of the democratization process of the state. The Weimar experience once again demonstrates the vital importance of strong institutions and political consensus for the sustainability of democratic systems.
Benzer Tezler
- Türkiye'de yerel yönetimler geleneği ve yerelleşme bağlamında 2000 yılı sonrası dönüşüm
Local governments traditions in Turkey and transformation after 2000 in the context of decentralization
ERKAN ARSLAN
Doktora
Türkçe
2018
Kamu YönetimiCumhuriyet ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FAZIL YOZGAT
- Yabancıların siyasal katılımı bağlamında Alman siyasal sistemi ve kültürü
Political participation of foreigners: An analysis of the German political system and culture
NAZMİ ÇİÇEK
Doktora
Türkçe
2025
Siyasal Bilimlerİstanbul ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ALİ AKYURT
- Die darstellung der frau in Türkischen Deutschlehrbüchern unter lexikologischem und Sozio-linguistischem aspekt
Başlık çevirisi yok
BAKİYE ARDA
- Fremde, staatsvolk, bevölkerung – Völkerrechtliche grundbegriffe im wandel durch migration und integration
Yabancılar, millet, nüfus – Göç ve entegrasyon bağlamında uluslararası hukuk terimlerinin değişimi / Foreigners, national people, population – Basic terms of international law in change due to migration and integration
ERTUĞRUL SABUNCU
Yüksek Lisans
Almanca
2023
HukukTürk-Alman ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
PROF. DR. H. C. PHILIP KUNIG
- Uluslararası boyutuyla vergi incelemeleri
Tax examinations with international aspects
CANSU DAĞ BEREKET