Geri Dön

Çağdaş Türk resim sanatında kültürel melezleşme üzerine yaklaşım biçimleri

Approaches to cultural hybridization in contemporary Turkish painting

  1. Tez No: 935831
  2. Yazar: MERYEM KARACA
  3. Danışmanlar: DOÇ. NİZAM ORÇUN ÖNAL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 130

Özet

Bu çalışma, Türk resim sanatının tarihsel gelişimi çerçevesinde kültürel melezleşme olgusunu ele almaktadır. 1950 sonrası Türk resim sanatı, geleneksel ile modern arasındaki gerilimin ürettiği hibrit estetik anlayışların belirginleştiği bir dönem olarak dikkat çekmektedir. Bu dönemde, sanatçılar Batı'dan aldıkları teknik ve biçimsel unsurları, kendi kültürel kimlikleri ile harmanlayarak yeni anlatım dillerine yönelmişlerdir. Sanatçılar, geleneksel Türk sanatının motif ve kompozisyon anlayışını modernist sanat hareketleriyle sentezleyerek yeni ifade biçimleri geliştirmişlerdir. Türk resim sanatında Batı etkisi, 19. yüzyılda manzara resimleri ve akademik sanat anlayışının benimsenmesiyle başlamış, ancak zamanla bireysel sanatçıların arayışlarıyla daha çeşitli sentezler ortaya çıkmıştır. Osman Hamdi Bey, Halil Paşa, Abdülmecid Efendi gibi sanatçılar Batı perspektifini ve figür anlayışını Türk resmine kazandırırken, 1914 ve 1928 kuşağı sanatçıları ise Avrupalı hocalardan aldıkları eğitimle modern sanat akımlarına yakın bir dil geliştirmişlerdir. 1933'te kurulan“D Grubu”ve Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği, sanatta bireysel ifade ve çağdaş yaklaşımları ön plana çıkarmış, sanatçılar batının soyutlama anlayışını kendi kültürel dinamikleriyle birleştirerek özgün bir sentez yaratmıştır. 1950'lerden sonra, sanatçılar hem soyut hem de figüratif anlatımları kullanarak, Batı sanatından aldıkları estetik ilkeleri Anadolu'nun geleneksel sanatsal motifleriyle bütünleştirmişlerdir. Nurullah Berk, Bedri Rahmi Eyüpoğlu ve Cemal Tollu gibi sanatçılar, minyatür ve hat sanatının etkilerini modernist anlatımla sentezleyerek Türk resminde kültürel melezleşmenin en çarpıcı örneklerini vermişlerdir. 1970'lerden itibaren figüratif sanatçılar deformasyon tekniğiyle yeni bir anlatım dili geliştirirken, 1980'lerden sonra postmodernist yaklaşımlar ve kavramsal sanat anlayışı, Türk resim sanatında farklı ifade biçimlerini gündeme getirmiştir. Geleneksel ve modern unsurlar arasındaki etkileşim, sanatçıların bireysel yorumlarıyla çok katmanlı bir yapı kazanarak melez bir sanat dili oluşturmuştur. Bu tez, 1950 sonrası Türk resim sanatında kültürel melezleşme süreçlerini ve sanatçıların geleneksel ile modern arasındaki sentez arayışlarını ele almakta, bu sürecin sanat tarihindeki dönüşümlerini irdelemektedir. Kültürel etkileşim, bireysel yaratıcılık ve sanatsal kimlik üretimine dair çok yönlü bir analiz sunarak, Türk resim sanatında melezleşmenin özgün dinamiklerini tartışmaktadır.

Özet (Çeviri)

This study examines the phenomenon of cultural hybridization within the historical development of Turkish painting. Post-1950 Turkish painting stands out as a period where hybrid aesthetic understandings, produced by the tension between the traditional and the modern, became more prominent. During this period, artists blended the technical and formal elements they acquired from the West with their own cultural identities, directing themselves toward new modes of expression. Artists synthesized the motifs and compositional principles of traditional Turkish art with modernist art movements, developing new forms of expression. Western influence in Turkish painting began in the 19th century with the adoption of landscape painting and academic art concepts. However, over time, individual artists' explorations led to more diverse syntheses. Artists such as Osman Hamdi Bey, Halil Paşa, and Abdülmecid Efendi introduced Western perspective and figure representation into Turkish painting. Meanwhile, artists of the 1914 and 1928 generations developed a style closer to modern art movements through their education under European mentors. The“D Group,”founded in 1933, and the Independent Painters and Sculptors Association emphasized individual expression and contemporary approaches in art. These artists integrated the Western concept of abstraction with their own cultural dynamics, creating an original synthesis. After the 1950s, artists combined abstract and figurative narratives, integrating the aesthetic principles they acquired from Western art with the traditional artistic motifs of Anatolia. Artists such as Nurullah Berk, Bedri Rahmi Eyüpoğlu, and Cemal Tollu provided striking examples of cultural hybridization in Turkish painting by synthesizing the influences of miniature and calligraphic art with modernist narratives. From the 1970s onward, figurative artists developed a new mode of expression through deformation techniques, while post-1980s postmodernist approaches and conceptual art introduced diverse forms of expression into Turkish painting. The interaction between traditional and modern elements took on a multi-layered structure through individual artistic interpretations, forming a hybrid artistic language. This thesis explores the cultural hybridization processes in post-1950 Turkish painting and examines artists' efforts to synthesize the traditional and the modern, analyzing the transformations of this process in art history. By providing a multifaceted analysis of cultural interaction, individual creativity, and artistic identity formation, it discusses the unique dynamics of hybridization in Turkish painting.

Benzer Tezler

  1. Çağdaş Türk resim sanatında kültürel imge kullanımı bağlamında Sabri Berkel

    Sabri Berkel in the context of cultural image usage in contemporary Turkish painting art

    AYŞE ÖZMAK MERCAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Güzel SanatlarAkdeniz Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZCAN ÖZKARAKOÇ

  2. Çağdaş Türk resminde figüratif resmin kültürle ilişkisi

    Relation of figurative painting with culture in modern Turkish painting

    ZERRİN PEHLİVAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Güzel SanatlarDumlupınar Üniversitesi

    Resim Bölümü

    DOÇ. DR. LALE ALTINKURT

  3. 20. yy. Türk resim sanatında portre ve kültürel bellek ilişkisi

    The relationship between portrait and cultural memory in 20th centurty Turkish painting

    AYŞE BİNGÖL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Güzel SanatlarAtatürk Üniversitesi

    Sanat Kuramı ve Eleştiri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜLTEN GÜLTEPE

  4. Çağdaş Türk resim sanatında Kastamonu taşbaskı motiflerinin tasarımsal kullanımı

    The desing use of Kastamonu Tasbaski motifs in contemporary turkish painting art

    HASAN BARIŞ ÇİÇEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Güzel SanatlarKastamonu Üniversitesi

    Sanat ve Tasarım Ana Sanat Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ TEOMAN ÇIĞŞAR

  5. Çağdaş Türk resim sanatında fantastik figürler

    Fantastic figures in contemporary Turkish painting

    SİNEM TINKIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Güzel SanatlarSelçuk Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. DR. AHMET DALKIRAN