Geri Dön

Yenidoğan yoğun bakım ünitesine yatışı yapılan diyabetik anne bebeklerinin demografik klinik ve laboratuvar bulgularının değerlendirilmesi ve diyabetik annelerin özellikleri

Evaluation of demographic, clinical, and laboratory findings of infants born to diabetic mothers admitted to the neonatal intensive care unit and characteristics of diabetic mothers

  1. Tez No: 936994
  2. Yazar: TUĞBA BAYRAM AGUŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DİLEY YAVUZCAN ÖZTÜRK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Infants of diabetic mothers, Gestational diabetes mellitus, Type 1 diabetes mellitus, Type 2 diabetes mellitus, Congenital malformation, Hypocalcemia, Hypomagnesemia, Hypoglycemia
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 89

Özet

ÖZET AMAÇ: Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde (YYBÜ) izlenen diyabetik anne bebeklerinin (DAB) yatış nedenlerini değerlendirmek, izlem sırasında ortaya çıkan morbiditeleri ve bu bebeklerde gözlenen klinik ile laboratuvar bulgularının detaylı bir şekilde analiz etmek. GEREÇ VE YÖNTEM: Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesi'nde (YYBÜ) 01.07.2020 ile 01.07.2024 tarihleri arasında yatırılarak izlenen 5710 yenidoğanın annelerinin diyabet durumları retrospektif olarak incelendi. Annelerinde Tip 1 Diyabetes Mellitus (DM), Tip 2 DM veya Gestasyonel Diyabetes Mellitus (GDM) tanısı bulunan 385 yenidoğan çalışmaya dahil edildi. Çalışma kapsamında, bebeklerin yatış dosyaları incelenerek anne bilgileri (annenin yaşı, kronik hastalık durumu, diyabet türü, diyabetle ilgili aldığı tedavi), bebeklerin doğum ağırlığı, doğum şekli, cinsiyeti, YYBÜ'ye yatış nedenleri ve yatış süresince görülen klinik problemleri detaylı bir şekilde kayıt altına alındı. Toplanan veriler hem genel olarak hem de gruplar arasında karşılaştırılarak istatistiksel yöntemlerle analiz edildi. BULGULAR: 385 olgunun 325'ini (%84.4) GDM'li, 29'unu (%7,5) Tip 1 DM'li, 31'ini (%8,1) Tip 2 DM'li anne bebekleri oluşturmaktadır. Ortalama gebelik haftası 36,1 ± 2,5 olan 187'si (%48,6) preterm, 196'sı (%50,9) term ve 2'si postterm (%0,5) olarak tanımlandı. Ortalama doğum ağırlıkları 3026 gram olan vakaların %0,8'i aşırı düşük doğum ağırlıklı, %4,2'si çok düşük doğum ağırlıklı, %20,8'i düşük doğum ağırlıklı, %61,8'i normal doğum ağırlıklı ve %12,5'i iri bebek olarak saptandı. Vakaların 24'ü (%6,2) gebelik yaşına göre küçük, 246'sı (%63,9) gebelik yaşına göre uygun ağırlıkta ve 115'i (%29,9) gebelik yaşına göre büyük idi. Tip 1 DM (%72,4) grubunda prematür doğum oranı, Tip 2 DM (%45,2) ve GDM (48,6) gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0,011). Vakalarda en sık görülen malformasyonlar kardiyovasküler sistem (KVS) (%83,1) ile ilgili olup, GDM (81,8), Tip 1 DM (%96,6) ve Tip 2 DM (%83,9) grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmadı. En sık görülen YYBÜ'ye yatış nedeni sırası ile solunum sıkıntısı (%51,9), prematürite (%31,7), sarılık (%26), sepsis (%24,9), hipoglisemi (%19,7) saptanmış olup solunum sıkıntısı insidansı Tip 1 DM grubunda en yüksek (%62,1) olup, gruplar arasında anlamlı farklılık saptandı (p=0,046). Yenidoğan sarılığı, özellikle Tip 2 DM grubunda belirgin yüksek oranla (%45,2) görülmüş ve bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,026). Prematürite riski Tip 1 DM grubunda %51,7 ile en yüksek düzeyde olup, gruplar arasındaki fark anlamlıdır (p=0,022). Hipoglisemi insidansı ise Tip 1 DM (%34,5) ve Tip 2 DM (%29,0) gruplarında daha yüksek saptanmış, bu fark da istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,036). En sık görülen laboratuvar anormallikleri sıklık sırasına göre hiperbilirubinemi (%28,1), hipokalsemi (%26,2), hipoglisemi (%24,2), hipomagnezemi (%22,6) ve trombositopeni (%14) olup, bu anormalliklerin görülme sıklıkları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Tip 1 ve Tip 2 DM'li annelerin bebeklerinde septal hipertrofi ventriküler septal defekt (VSD) sıklığı GDM grubuna göre anlamlı derecede yüksek bulundu. SONUÇ: Diyabetik annelerin bebeklerinde doğum öncesi ve sonrası dönemde gelişebilecek komplikasyonlar nedeniyle, bu bebeklerin prenatal, natal ve postnatal süreçlerde uygun koşullarda dikkatle izlenmesi büyük önem taşımaktadır. Annelerin gebelik sürecinde yakın takibi ve olası riskler konusunda bilgilendirilmeleri, ayrıca gestasyonel diyabet taramasının yaygınlaştırılması, bebeklerde mortalite ve morbiditenin azaltılmasına anlamlı katkı sağlayabilir. ANAHTAR KELİMELER: Diyabetik anne bebeği, Gestasyonel Diyabetes Mellitus, Tip 1 Diyabetes Mellitus, Tip 2 Diyabetes Mellitus, konjenital malformasyon, hipokalsemi, hipomagnezemi, hipoglisemi

Özet (Çeviri)

ABSTRACT Objective: To evaluate the reasons for admission, the morbidities that arise during follow-up, and to analyze in detail the clinical and laboratory findings observed in infants of diabetic mothers (IDMs) cared for in the neonatal intensive care unit (NICU). Materials and Methods: We retrospectively reviewed the diabetes status of mothers of 5,710 neonates admitted to the Başakşehir Çam and Sakura City Hospital NICU between July 1, 2020, and July 1, 2024. A total of 385 neonates whose mothers had been diagnosed with type 1 diabetes mellitus (DM), type 2 DM, or gestational diabetes mellitus (GDM) were included. For each case, we extracted maternal data (age, chronic diseases, diabetes type, diabetes treatment) and neonatal data (birth weight, mode of delivery, sex), along with reasons for NICU admission and clinical problems encountered during hospitalization. These data were analyzed both overall and by subgroup using appropriate statistical methods. Results: Of the 385 cases, 325 (84.4%) involved GDM, 29 (7.5 %) type 1 DM, and 31 (8.1 %) type 2 DM. The mean gestational age was 36.1 ± 2.5 weeks: 187 infants (48.6 %) were preterm, 196 (50.9 %) term, and 2 (0.5 %) post-term. The mean birth weight was 3,026 g; 0.8 % were extremely low birth weight, 4.2 % very low, 20.8 % low, 61.8 % normal, and 12.5 % large for gestational age. According to gestational age norms, 6.2% were small, 63.9 % appropriate, and 29.9 % large. The preterm birth rate was significantly higher in the type 1 DM group (72.4 %) than in the type 2 DM (45.2 %) and GDM (48.6 %) groups (p = 0.011). Cardiovascular malformations were the most common congenital anomaly (83.1 %), with no significant difference among GDM (81.8 %), type 1 DM (96.6 %), and type 2 DM (83.9 %) groups. The leading causes of NICU admission were respiratory distress (51.9 %), prematurity (31.7 %), jaundice (26 %), sepsis (24.9 %), and hypoglycemia (19.7 %). Respiratory distress was most frequent in the type 1 DM group (62.1 %), with significant intergroup differences (p = 0.046). Jaundice was particularly elevated in the type 2 DM group (45.2 %) (p = 0.026). The highest prematurity risk was seen in the type 1 DM group (51.7 %) (p = 0.022). Hypoglycemia occurred more often in the type 1 DM (34.5 %) and type 2 DM 29.0 %) groups (p = 0.036). The most common laboratory abnormalities were hyperbilirubinemia (28.1 %), hypocalcemia (26.2 %), hypoglycemia (24.2 %), hypomagnesemia (22.6 %), and thrombocytopenia (14 %), with no significant differences across groups. Ventricular septal defect and septal hypertrophy were more frequent in infants of type 1 and type 2 DM mothers than in those of GDM mothers. Conclusion: Infants of diabetic mothers are at heightened risk for both prenatal and postnatal complications. Careful monitoring under optimal conditions throughout the prenatal, natal, and post-natal periods is crucial. Close maternal surveillance during pregnancy, patient education on potential risks, and broader implementation of GDM screening may significantly reduce infant mortality and morbidity.

Benzer Tezler

  1. Prematüre bebeklerin postnatal 24. saatinde bakılan hematolojik parametrelerinin morbidite ve mortalite öngörüsünde belirleyici etkisi

    Decisive effect of hematological parameters measured at the postnatal 24th hour in the prediction of morbidity and mortality in premature babies

    SELİN AFRIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÖKHAN BÜYÜKKALE

  2. Maternal risk faktörlerinin respiratuvar distres sendromu üzerine etkisi

    The effect of maternal risk factors on respiratory distress syndrome

    NİLGÜN KULA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEJAT NARLI

  3. İndirekt hiperbilirubinemili yenidoğanlarda kan değişimi süresinin tedavideki etkinliği

    The effect of blood exchange duration on the treatment in newborns with indirect hyperbilirubinemia

    SERVET YEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SELAHATTİN KATAR

  4. İdiyopatik ve gestasyonel diyabete bağlı polihidramnioslu olguların perinatla sonuçlarının değerlendirilmesi

    Assessment of perinatal outcomes in polyhydramnios cases associated with idiopathic and gestational diabetes mellitus

    TUVANA TÜRKAY TÜDEŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MİRAÇ ÖZALP

  5. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde doğan ya da polikliniğe başvuran yenidoğanlarda major/minör konjenital anomali frekansı ve etkili faktörlerin taranması

    Investigation of congenital major/minor anomaly frequency and affecting factors in newborns born at Dokuz Eylül University Faculty of Medicine or referred to our neonatal policlinic

    HATİCE KARAOĞLU ASRAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    GenetikDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM GİRAY BOZKAYA