Geri Dön

Tıp fakültesi öğrencilerinin pediatrik hastalarla iletişiminde kültürlerarası duyarlılıklarını geliştirmeye yönelik eğitim program tasarımı

Designing an educational program to enhance medical students' intercultural sensitivity in pediatric patient communication

  1. Tez No: 937017
  2. Yazar: AYSEL BURCU İBİLİ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ÖZLEM SÜREL KARABİLGİN ÖZTÜRKÇÜ
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Sağlık Eğitimi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Education and Training, Health Education, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Kültürlerarası duyarlılık, tıp eğitimi, pediatrik hasta iletişimi, çevrimiçi ve yüz yüze eğitim, sağlık eğitimi, tasarım tabanlı araştırma
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tıp Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Tıp Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 263

Özet

Amaç: Bu çalışma, tıp fakültesi öğrencilerine yönelik uygulanan kültürlerarası duyarlılık eğitiminin etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Kültürlerarası duyarlılık, sağlık hizmetlerinde etkili iletişim kurmak ve hasta bakımında kültürel farklılıklara uyum sağlamak için kritik bir beceri olarak kabul edilmektedir. Bu bağlamda, araştırma, eğitim programının öğrencilerin kültürlerarası duyarlılık düzeyleri üzerindeki etkisini ölçerek, eğitim yöntemlerinin etkililiğini karşılaştırmalı olarak analiz etmeyi hedeflemiştir. Yöntem: Araştırma, karma yöntem deseninde yürütülmüştür. Nicel veriler Kültürlerarası Duyarlılık Ölçeği ve Akademik Başarı Testi ile toplanmış, nitel veriler ise odak grup görüşmeleri ve açık uçlu anketler yoluyla değerlendirilmiştir. Çalışmaya 82 tıp fakültesi 4. sınıf öğrencisi katılmış olup, katılımcılar çevrimiçi (n=46) ve yüz yüze (n=36) olmak üzere rastgele iki gruba ayrılmıştır. Kültürlerarası duyarlılık eğitim programı, 8 saat teorik ve 8 saat uygulamalı olmak üzere toplam 16 saatlik bir süreçten oluşmuş ve vaka analizleri, rol oynama (role-playing), sanal hasta uygulamaları ve yapay zeka destekli senaryolar gibi interaktif öğretim yöntemleri kullanılmıştır. Bulgular: Bu araştırmanın bulguları, kültürlerarası duyarlılık eğitiminin tıp fakültesi öğrencilerinin kültürlerarası iletişim becerilerini geliştirmede etkili olduğunu ortaya koymuştur. Nicel analizler, eğitim programının tüm alt boyutlarda anlamlı gelişimler sağladığını ve kültürlerarası duyarlılığı artırmada başarılı olduğunu göstermiştir. Hem çevrimiçi hem de yüz yüze eğitim gruplarında, özgüven, farkındalık ve kültürel farklılıklara saygı boyutlarında belirgin iyileşmeler gözlemlenmiştir. Ayrıca, çevrimiçi eğitim grubunda kültürlerarası etkileşimden zevk alma faktöründe anlamlı bir artış kaydedilmiş, yüz yüze eğitim grubunda ise etkileşimde zorluk yaşama faktöründe daha belirgin azalmalar tespit edilmiştir. Ancak, genel karşılaştırmalarda iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamış, bu da her iki yöntemin de kültürlerarası duyarlılığı geliştirme açısından etkili olduğunu göstermiştir. Nitel bulgular da bu sonuçları desteklemekte olup, öğrencilerin interaktif ve uygulamalı öğrenme süreçlerinin kültürel farkındalık kazanmada kritik rolünün olduğunu göstermiştir. Özellikle, yapay zekâ destekli senaryoların, sanal hasta uygulamalarının ve grup tartışmalarının, öğrencilere farklı kültürel bakış açıları kazandırmada etkili olduğu ortaya çıkmıştır. Çevrimiçi eğitimde, erişim kolaylığının ve teknoloji destekli içeriklerin öğrencilere daha fazla esneklik ve kolaylık sunduğu bulunurken, yüz yüze eğitimde ise doğrudan etkileşim, beden dili kullanımı ve sosyal öğrenme süreçleri öne çıkan avantajlar arasında yer almaktadır. Sonuç: Bu çalışma, tıp fakültesi öğrencilerine yönelik kültürlerarası duyarlılık eğitiminin, öğrenci farkındalığını artırmada önemli bir rol oynadığını göstermektedir. Elde edilen bulgular, kültürel duyarlılık eğitiminin hem çevrimiçi hem de yüz yüze ortamlarda uygulanabilir ve etkili bir yöntem olduğunu ortaya koymuştur. Eğitim programının, öğrencilerin farklı kültürel gruplarla etkileşim kurma becerilerini geliştirdiği ve kültürel farklılıklara karşı daha bilinçli bir yaklaşım sergilemelerine katkı sağladığı belirlenmiştir. Sağlık eğitimi müfredatına kültürel duyarlılık eğitimlerinin daha geniş ölçekte dahil edilmesi önerilmektedir.

Özet (Çeviri)

Objective: This study aims to evaluate the effectiveness of an intercultural sensitivity training program designed for medical students. Intercultural sensitivity is a critical skill for effective communication in healthcare and adapting to cultural differences in patient care. Within this framework, the study seeks to measure the impact of the educational program on students' levels of intercultural sensitivity and comparatively analyze the effectiveness of different teaching methods. Methods: The research was conducted using a mixed-methods design. Quantitative data were collected through the Intercultural Sensitivity Scale and an Academic Achievement Test, while qualitative data were obtained via focus group discussions and open-ended surveys. A total of 82 fourth-year medical students participated in the study, with 46 assigned to an online training group and 36 to a face-to-face training group through random assignment. The intercultural sensitivity training program consisted of 16 hours (8 hours of theoretical instruction and 8 hours of practical applications). The program incorporated interactive teaching methods such as case analyses, role-playing, virtual patient applications, and Artifical Intelligence supported scenarios. Results: The findings indicate that the intercultural sensitivity training significantly enhanced medical students' intercultural communication skills. Quantitative analyses demonstrated significant improvements across all sub-dimensions, confirming the effectiveness of the training program in foST' ering intercultural sensitivity. Both online and face-to-face training groups showed notable improvements in self-confidence, cultural awareness, and respect for cultural differences. Additionally, the online training group exhibited a significant increase in enjoyment of intercultural interaction, while the face-to-face group experienced a greater reduction in difficulties associated with intercultural communication. However, no statistically significant differences were found between the two groups, indicating that both methods were equally effective in developing intercultural sensitivity. Qualitative findings supported these results, highlighting the crucial role of interactive and experiential learning in enhancing cultural awareness. Notably, AI-supported scenarios, virtual patient applications, and group discussions were found to be effective in exposing students to diverse cultural perspectives. While online training provided flexibility and accessibility, face-to-face training offered advantages such as direct interaction, non-verbal communication, and social learning opportunities. Conclusion: This study demonstrates that intercultural sensitivity training plays a crucial role in increasing student awareness and improving their ability to engage with diverse cultural groups. The findings confirm that both online and face-to-face training methods are effective and applicable in medical education. The program significantly contributed to students' ability to interact with culturally diverse patients and adopt a more culturally conscious approach. It is recommended that intercultural sensitivity training be more broadly integrated into medical education curricula to enhance future healthcare professionals' competency in providing inclusive and culturally responsive care. Keywords; Intercultural sensitivity; medical education; pediatric patient communication; online and face-to-face training; healthcare education

Benzer Tezler

  1. Tıp fakültesi beşinci ve altıncı sınıf öğrencilerinin primer immün yetersizlikler konusundaki farkındalığının değerlendirilmesi

    Evaluating the awareness of the fifth and sixth grade medical students on primary immune deficiencies

    ŞİRİN ZEYNEP HASKALP

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Allerji ve İmmünolojiTrakya Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT DEVECİ

  2. Umurlu Aile Hekimliği Merkezi'ndeaile hekimliği uygulaması ve hasta profili: aile hekimliği alan eğitimi gereksinimini ne ölçüde karşılıyor?

    Family medicine practice and patient profile in UmurluThe Center of Family Medicine: to what extent i̇t meetsthe needs of family medicine field training

    NAZLI ŞENSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Aile HekimliğiAdnan Menderes Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OKAY BAŞAK

  3. Anafilaksi hastalarında, ebeveynlerinde ve eğitim kurumu sorumlularında adrenalin otoenjektör kullanım beceri ve tereddütlerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of adrenaline autoinjector usage skills and concerns in anaphylaxis patients, their parents and educational facility responsibles

    DİLARA LAHUT ŞEVİŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA ARGA

  4. İstanbul'daki üniversite ve sağlık bakanlığı eğitim araştırma hastanelerinde çocuk sağlığı ve hastalıkları alanında tıpta uzmanlık eğitimialan hekimlerin ergen sağlığı konusundaki bilgi, beceri, tutum ve uygulamaları

    Assessment of knowledge, skills, attitudes, practices and training needs of paediatric residents working at İstanbul with regard to adolescent medicine.

    HAMDİ MURAT YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MÜJGAN ALİKAŞİFOĞLU

  5. Migrenli çocuk ve ergenlerde psikopatoloji ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi

    The evaluation of psychopatology and life quality in children and adolacents with migrane

    BEDİA İNCE TAŞDELEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PsikiyatriErciyes Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİDEM BEHİCE ÖZTOP