Bir üniversite hastanesinde konsültasyon-liyezon psikiyatrisi polikliniğine ayaktan yönlendirilen hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri ile başvuru gerekçeleri ve takip süreçlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of the socio-demographic and clinical characteristics, referral reasons and follow-up processes of patients referred as outpatients to the consultation-liaison psychiatry clinic of a university hospital
- Tez No: 939770
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZMEN METİN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 149
Özet
Bu çalışmada, Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Konsültasyon-Liyezon Psikiyatrisi (KLP) polikliniğine farklı tıbbi branşlardan yönlendirilen hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri, başvuru nedenleri, tanı dağılımları, yönlendirilme gerekçeleri ve izlem süreçleri kapsamlı biçimde değerlendirilmiştir. Toplam 1028 hastanın yaş ortalaması 50,5 olup, %61,3'ü kadındır. Hastaların %50,1'i daha önce psikiyatriye hiç başvurmamışken, bu oran onkoloji hastalarında %68,2 olarak bulunmuştur. En sık bildirilen başvuru nedenleri depresif belirtiler (%18,7) ve anksiyete semptomlarıdır (%18,1). DSM-5 tanı dağılımında en yaygın tanılar depresif bozukluklar (%29,0) ve anksiyete bozuklukları (%23,8) olarak saptanmıştır. Hastaların %86,1'ine psikiyatrik izlem önerilmiş; ancak %54,8'i planlanan kontrol randevularına katılmamıştır. Takibe alınan ve düzenli olarak kontrole gelen 400 hastanın %63,3'ünde, onkoloji hastalarının ise %77,8'inde üç ay sonunda klinik olarak anlamlı düzeyde iyileşme gözlenmiştir. Buna karşın, onkoloji hastalarının %68,8'i poliklinik kontrollerine devam etmemiştir. Bu bulgular, fiziksel hastalık yükünün poliklinik başvurularını zorlaştırabileceğini; ancak planlanan randevulara, düzenli olarak katılım sağlandığında klinik açıdan anlamlı bir iyileşme elde edilebileceğini göstermektedir. Yönlendirmelerin %45,4'ü nöroloji polikliniğinden yapılmıştır. Bu yüksek oran, bilişsel değişiklikler, davranışsal bozukluklar ve konversif belirtiler gibi psikiyatrik semptomlarla örtüşen başvuru nedenlerinin nöroloji pratiğinde daha sık görülmesiyle ilişkilidir. Konsültasyon istemlerinin yaklaşık yarısında (%52,7), istem gerekçesi ile psikiyatrik değerlendirme bulguları örtüşmektedir. Olguların %34,4'ünde ruhsal belirti saptanmakla birlikte, istem gerekçesi ile klinik bulgular arasında uyum saptanmamıştır. %12,8'inde ise belirgin bir konsültasyon endikasyonu bulunmaksızın yönlendirme yapılmıştır. Bu durum, istem formlarının yeniden yapılandırılması ve sürece entegre edilecek kısa süreli klinik farkındalık eğitimlerinin, yönlendirme kalitesini artırabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışma, KLP polikliniğine yönlendirilen hasta grubunda ilk başvuru oranlarının yüksekliğine, izlem sürekliliği ile klinik yanıt arasındaki ilişkiye ve konsültasyon süreçlerinde karşılaşılan sistemsel zorluklara dikkat çekmektedir. KLP'nin işlevselliğinin artırılabilmesi için, konsültasyon taleplerinin daha tutarlı ve yerinde yapılmasını sağlayacak düzenlemeler ile hastaların önerilen kontrol randevularına düzenli katılımını artırmaya yönelik yapısal düzenlemelerin geliştirilmesi önerilmektedir.
Özet (Çeviri)
In this study, the sociodemographic and clinical characteristics, reasons for referral, diagnostic distributions, justification for consultation requests, and follow-up status of patients referred from various medical departments to the Consultation-Liaison Psychiatry (CLP) outpatient clinic at Akdeniz University Hospital were comprehensively evaluated. The mean age of the 1028 patients was 50.5 years, and 61.3% were female. While 50.1% of the patients had no prior psychiatric consultation history, this rate was 68.2% among oncology patients. The most frequently reported reasons for referral were depressive symptoms (18.7%) and anxiety symptoms (18.1%). According to the DSM-5 diagnostic classification, depressive disorders (29.0%) and anxiety disorders (23.8%) were the most common diagnoses. Psychiatric follow-up was recommended for 86.1% of the patients; however, 54.8% did not attend the scheduled control appointments regularly. Among the 400 patients who did attend follow-up appointments, clinically significant improvement was observed in 63.3%, and in 77.8% of oncology patients, after a three-month period. On the other hand, 68.8% of oncology patients were unable to continue the follow-up process. Of all referrals, 45.4% were made by the neurology outpatient clinic. This high proportion is associated with the frequent presentation of symptoms such as cognitive changes, behavioral disturbances, and conversion symptoms that overlap with psychiatric manifestations in neurological practice. In approximately half of the consultation requests (52.7%), the stated reason for referral matched the findings of the psychiatric evaluation. In 34.4% of the cases, psychiatric symptoms were detected but did not align with the initial referral reason. In 12.8% of the cases, the consultation was requested without a clear indication for psychiatric assessment. These findings highlight the need to revise consultation request forms and suggest that short-term clinical awareness training integrated into the referral process may help improve the appropriateness of consultation requests. This study draws attention to the high rate of first-time psychiatric referrals within the CLP outpatient population, the relationship between continuity of follow-up and clinical outcomes, and the systemic challenges encountered during the consultation process. To enhance clinical effectiveness, it is recommended to implement regulatory measures that ensure more consistent and appropriate consultation requests and to develop structural improvements that support patients' regular attendance at scheduled follow-up appointments.
Benzer Tezler
- Bir üniversite hastanesi çocuk psikiyatri polikliniğine konsülte edilen hastaların sosyodemografik özellikleri, konsültasyon istem nedenleri ve konulan psikiyatrik tanıların değerlendirilmesi
Sociodemographic characteristics, reasons for consultation and evaluation of the psychiatric diagnoses of patients consulted to a university hospital child psychiatry outpatient clinic
YUNUS EMRE AVŞAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
PsikiyatriAfyonkarahisar Sağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET HAMDİ ALPASLAN
- Mersin üniversitesi Tıp Fakültesi hastanesinde hastalardan istenen çocuk ve ergen psikiyatrisi konsültasyonlarının değerlendirilmesi
Evaluation of child and adolescent psychiatry consultations at mersin University Medical Faculty Hospital
BAHRİYE YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
PsikiyatriMersin ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. FEVZİYE TOROS
- Konsültasyon istenen ve istenmeyen yatan hastaların psikiyatrik morbidite açısından karşılaştırılması.
A comparison of inpatients requested for consultation and not in terms of psychiatric morbidity?
ŞEMSİ SONER ÖZDEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
PsikiyatriEskişehir Osmangazi ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CEM KAPTANOĞLU
- Sağlık profesyonellerinin yaşadığı ölüm kaygısı ile iş yaşam kalitesi ve motivasyonlarının incelenmesi
Examination of death anxiety, quality of work life and motivation in healthcare professionals
EMİNE SARICA
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
HemşirelikÇankırı Karatekin ÜniversitesiPsikiyatri Hemşireliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SONGÜL KAMIŞLI
- Yaşlı bireylerde ölüm kaygısı
Death anxiety in elderly cases
ZEHRA KALAOĞLU ÖZTÜRK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
PsikiyatriÇukurova ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. LUT TAMAM