Geri Dön

Renal transplantasyon öyküsü olan hastalarda greft sağkalımı ve hasta sağkalımının belirlenmesi

Determination of graft survival and patient survival in patients with a history of renal transplantation

  1. Tez No: 941063
  2. Yazar: SERRA AYDIN ÇATAKLI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. MUSTAFA SEVİNÇ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nefroloji, İç Hastalıkları, Nephrology, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: böbrek nakli, renal transplantasyon, greft sağkalımı, nakil hastası sağkalımı, renal transplantation, greft survival, transplant patient survival
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 90

Özet

Giriş ve Amaç: Türk Nefroloji Derneği verilerine göre Türkiye'de KBH prevelansı %9 olarak saptanmıştır. Yaklaşık 70.000 hasta rutin olarak hemodiyaliz ve periton diyalizi tedavisi almaktadır. Senelik 4000 böbrek nakil ameliyatı yapılmaktadır ve nakil için ortalama 20.000 hasta bekleme listesindedir. Uzayan insan ömrü ve kronik hastalıklar sebebiyle bu sayıların artması beklenmektedir. İlerleyen yıllarda artacak hasta popülasyonu ile böbrek nakil ihtiyacı ve nakilli hasta takibi/yönetimi ihtiyacı giderek artacaktır. Tüm dünyada nakil hastalarının takibi ve nakil sonrası prognozu öngörebilmek adına standardizasyon sağlayacak parametreler aranmaktadır. Bu çalışma ile 10 yıldır aktif olarak nakil yapılan kliniğimizde böbrek nakli ameliyatı olan hastaların graft sağkalımı, hasta sağkalımı düzeyinin belirlenmesi, bunlara etki eden faktörlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. 10 yıllık verilerin retrospektif analizi yapılarak objektif dataların ortaya konması sayesinde kliniğimizdeki başarı oranının belirlenmesi, daha iyi hasta takibi ve gereğinde müdahele için seçeneklerin değerlendirilmesi ve diğer nakil kliniklerine de yol gösterici noktaların belirlenmesi hedeflenmektedir. Gereç ve Yöntem: 01.01.2011-01.01.2023 tarihleri arasında SBÜ Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim Araştırma Hastanesi Böbrek Nakil Polikliniği'ne 3 ila 6 aylık aralarla başvuran renal transplant öykülü hastaların verileri, hasta dosyaları ve tıbbi kayıt sisteminden elde edilecektir. Hastaların cinsiyeti (kadın-erkek), nakil türü (kadavra-canlı nakil), canlı nakil ise verici ile ilişkisi (akraba-akraba dışı), nakil tarihi, preemptif (diyalize girmeden önce) nakil veya non-preemptif (diyalize girdikten sonra) nakil, son dönem böbrek yetmezliğine girme etyolojisi, verici kişinin beden kitle endeksi, alıcı kişinin beden kitle endeksi, verilen immunsupresif tedaviler, nakil sonrası taburculuk ilaç kullanım şeması, nakil öncesi ve nakil sonrası laboratuvar tetkikleri (glukoz, üre, kreatinin, eGFH, ürik asit, sodyum, potasyum, kalsiyum, fosfor, tam idrar tahlili, spot idrar, 24saatlik idrar tetkikleri), greft kaybı oldu ise greft kayıp sebebi, hasta exitus ise ölüm sebebi kayıt edilecektir. eGFH, Chronic Kidney Disease Epidemiology Collaboration (CKD-EPI) formülü ile hesaplanacaktır. Bulgular: Kliniğimizde nakil yapılan hastalarda 12 yıllık takip sürecinde %14,6 greft kaybı gelişmiştir. 342 hastamızın 50'si transplante böbrek kaybı yaşamıştır. Hastaların graft sağkalımı ortalaması 83,9 ± 36,1 ay olarak bulunmuştur. Greft sağkalımına etki eden faktörlere bakıldığında donör yaşı, antikor pozitivitesi ve takip süresinin etkilediği saptanmıştır. Hasta sağkalım süresine bakıldığında 342 hastadan 53'ünün (%15,5) vefat ettiği tespit edilmiştir. Ortalama hasta sağkalım süresi 85,5 ± 34,1 ay olarak bulunmuştur. Hastaların sağkalım süreleri minimum 0,07 ay (yaklaşık 2 gün) ile maksimum 170,8 ay (yaklaşık 14 yıl 3 ay) arasında değişmektedir. Çalışmamızda renal transplant alıcılarının sağkalımı, Kaplan–Meier yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Birinci yılda hasta sağkalım oranı %97,5, üçüncü yılda sağkalım oranı %93,9, beşinci yılda sağkalım oranı %88,4 olarak saptanmıştır. Onuncu yılda ise sağkalım %51,9'a gerilemiştir. Medyan sağkalım süresine bakıldığında yaklaşık 3828 gün (≈10,5 yıl) olarak bulunmuştur. Sağkalıma negatif etki eden faktörler araştırıldığında HT, DM ve İKH komorbiditelerine sahip olmanın, genel olarak farklı ek hastalıklara sahip olmanın, nakil öncesi RRT almanın, nakil yaşının yüksek olmasının, greft kaybı yaşamanın, düzenli takibe gelmemenin etkilediği belirlenmiştir. Sonuç: Bu çalışmada 2011-2025 arasında böbrek nakli yapılan 342 hastada ortalama greft sağkalımı 83,9 ay, ortalama hasta sağkalımı 85,5 ay bulunmuş; 10-yıllık greft kaybı %14,6, mortalite %15,5 olarak saptanmıştır. Greft kayıpları en çok kronik rejeksiyon ve vasküler komplikasyonlardan kaynaklanmış; ileri donör yaşı ve DSA pozitifliği anlamlı risk faktörleri olmuştur. Mortalitenin başlıca belirleyicileri ileri alıcı yaşı, hipertansiyon, diyabet, iskemik kalp hastalığı ve greft başarısızlığı (OR ≈ 3,2) iken, ölümlerin çoğu enfeksiyon/COVID-19 ve kardiyovasküler nedenlerle gerçekleşmiştir. Çalışma, merkezimizin erken dönem sonuçlarının uluslararası ortalamaların üzerinde olduğunu, ancak özellikle 5-10 yıl aralığında hasta ve greft sağkalımını iyileştirmek için takip uyumunun artırılması, komorbidite yönetiminin yoğunlaştırılması ve cerrahi-lojistik süreçlerin optimize edilmesi gerektiğini göstermektedir. Verilerin retrospektif analizi yapılarak objektif dataların ortaya konması sayesinde kliniğimizdeki başarı oranının belirlenebilmiş, daha iyi hasta takibi ve gereğinde müdahele için seçeneklerin değerlendirilmesi ve diğer nakil kliniklerine de yol gösterici noktaların belirlenmesi sağlanmıştır.

Özet (Çeviri)

Introduction and Objective: According to data from the Turkish Society of Nephrology, the prevalence of CKD in Turkey is estimated at 9%. Approximately 70,000 patients are currently undergoing hemodialysis or peritoneal dialysis, while nearly 20,000 patients are on the kidney transplant waiting list. Each year, around 4,000 kidney transplantations are performed nationwide. With increasing life expectancy and the rising burden of chronic diseases, these figures are projected to escalate further. In light of the expanding patient population, the demand for renal transplantation and the need for structured long-term management of transplant recipients are expected to intensify. Consequently, there is an urgent need for standardized parameters that can reliably predict post-transplant prognosis and guide clinical follow-up protocols. The present study aims to evaluate graft survival, patient survival, and associated prognostic factors in individuals who underwent renal transplantation at our institution, a center with over a decade of experience in transplant surgery. By retrospectively analyzing data spanning a 10-year period, we aim to objectively assess the clinical outcomes achieved at our center, identify areas for optimization in patient management, and contribute evidence-based insights that may inform best practices in other transplant units. Materials and Methods: This retrospective study included data from renal transplant recipients who presented for routine follow-up at 3 to 6-month intervals at the Kidney Transplant Outpatient Clinic of SBÜ Bakırköy Dr. Sadi Konuk Training and Research Hospital between January 1, 2011, and January 1, 2023. Patient data were obtained from physical medical records and the hospital's electronic health information system. The collected variables included: patient sex (female/male), type of transplantation (living donor or deceased donor), donor-recipient relationship (related or unrelated, for living donors), date of transplantation, preemptive transplantation status (transplantation before initiation of dialysis), and etiology of end-stage renal disease. Both donor and recipient body mass index (BMI) values were recorded. Information on immunosuppressive treatment protocols and discharge medication regimens was documented. Laboratory findings were evaluated both before and after transplantation, including serum glucose, urea, creatinine, estimated glomerular filtration rate (eGFR), uric acid, sodium, potassium, calcium, phosphorus, complete urinalysis, spot urine protein, and 24-hour urine results. In cases of graft loss, the cause of graft failure was identified and recorded. For patients who died during follow-up, the cause of death was documented. The eGFR was calculated using the Chronic Kidney Disease Epidemiology Collaboration (CKD-EPI) formula. Results: During a 12-year follow-up of renal-transplant recipients at our centre, allograft loss occurred in 14.6 % of patients. Among 342 recipients, 50 experienced graft failure, yielding a mean graft survival of 83.9 ± 36.1 months. Donor age, donor-specific antibody (DSA) positivity, and length of follow-up were independent determinants of graft survival (p < 0.05). Regarding patient outcomes, 53 of 342 recipients (15.5 %) died, with a mean post-transplant survival of 85.5 ± 34.1 months (range 0.07–170.8 months). Kaplan–Meier analysis showed 1-, 3-, and 5-year patient-survival rates of 97.5 %, 93.9 %, and 88.4 %, respectively, falling to 51.9 % at 10 years. The median patient survival was 3 828 days (≈ 10.5 years). Multivariable evaluation demonstrated that hypertension, diabetes mellitus, ischaemic heart disease, other comorbidities, pre-transplant renal-replacement therapy, higher recipient age at transplantation, graft failure, and poor clinic attendance were all associated with reduced patient survival. Conclusion: In this single-centre cohort of 342 transplantations performed between 2011 and 2025, mean graft and patient survivals were 83.9 and 85.5 months, respectively, with 10-year graft-loss and mortality rates of 14.6 % and 15.5 %. Chronic rejection and vascular complications accounted for most graft losses, while advanced donor age and pre-existing DSA positivity emerged as significant risk factors. Key determinants of mortality included older recipient age, hypertension, diabetes, ischaemic heart disease, and graft failure (odds ratio ≈ 3.2); infections—including COVID-19—and cardiovascular events were the leading causes of death. Although early-term outcomes exceed contemporary international benchmarks, survival curves diverge markedly after five years. These findings highlight the need to improve long-term follow-up adherence, intensify comorbidity management, and optimise surgical and logistic pathways to enhance 5- to 10-year graft and patient outcomes. By objectively benchmarking our centre's performance, this retrospective analysis delineates actionable targets for quality improvement and offers guidance for other transplant programmes.

Benzer Tezler

  1. Böbrek transplantasyonunda kardiyovasküler hastalıklar ve risk faktörleri

    Cardiovascular diseases and risk factors in renal transplantation

    MOHAMMED JUMA MOHAMMED

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Kardiyolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. SÜHEYLA APAYDIN GÜVEN

  2. Herediter böbrek hastalıklarına bağlı don dönem böbrek yetersizliği nedeni ile transplantasyon yapılan hastalarda hasta ve graft sağkalımını etkileyen faktörler

    Factor affecting patient and graft survival among patients receiving renal transplantation wi̇th end stage renal disease dur to hereditary reasons

    NURANA GULLER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Nefrolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YAŞAR KEREM ÇALIŞKAN

    DOÇ. DR. HALİL YAZICI

  3. Böbrek nakilli hastalarda monosit/lenfosit oranı greft sağkalımı için bir belirteç midir?

    Is the monocyte/lymphocyte ratio a predictor for graft survival in kidney transplant recipients?

    GÜL POLAT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    NefrolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERPİL MÜGE DEĞER

  4. Posttransplant hastalarda hipertansiyon sıklığı ve hipertansiyonun greft disfonksiyonuna etkisi

    Prevalence of hypertension in post-transplant patients and its impact on graft dysfunction

    CANER VARHAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RAMAZAN DANIŞ

  5. Böbrek nakil hastalarında bk virüs enfeksiyonu sonrası immünsupresif tedavinin retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of immunosuppressive therapy after bk virus infection in kidney transplant patients

    FATİH ERCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    NefrolojiHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TOLGA YILDIRIM