Geri Dön

Hiperemezis gravidarumlu gebelerde hemogram ve biyokimya parametreleri değişimleri

Changes in hemograms and biochemical parameters in pregnant women with hyperemesis gravidarum

  1. Tez No: 941300
  2. Yazar: MERT KÜLAH
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. HAKAN ERENEL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Hipermezis, Hiperemezis Gravidarum, Crp, Prokalsitonin, İnflamasyon, Hyperemesis, Hyperemesis Gravidarum, Crp, Procalcitonin, Inflamation
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

Giriş ve Amaç: Hiperemezis gravidarumlu (HG) hastalarda, şiddetli mide bulantısı ve kusma nedeniyle kilo kaybı, dehidratasyon, elektrolit ve asit-baz dengesizliği meydana gelir. Hiperemezis gravidarum patofizyolojisi tam olarak aydınlatılamamış olmakla birlikte inflamatuvar yanıtın HG gelişiminde önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Bu çalışmada, HG tanısı almış gebelerde inflamatuvar belirteçlerdeki değişikliklerin incelenmesi ve bu belirteçlerin hastalık şiddetiyle ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Hastanemizde 1 Ocak 2023 ve 1 Ocak 2025 tarihleri arasında hiperemezis gravidarum tanısı alan 103 hasta ve kontrol grubunu oluşturan 103 hasta olmak üzere toplam 206 hasta verisi retrospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Hastaların; yaş, boy, kilo, vücut kitle indeksi (BMI), paritesi, gebelik haftası, tanı haftası, kusma sayısı, komorbidite, geçirilmiş cerrahi öyküsü, kullandığı ilaçlar, kan grubu, beyaz kan hücre sayısı (WBC), hemoglobin (HGB), trombosit sayısı (PLT), nötrofil sayısı, lenfosit sayısı, MPV, PCT, NLR, PLR, RDW, CRP, prokalsitonin, üre, kreatinin, AST, ALT, LDH değerleri ve keton pozitifliği, hastanemizin dijital sistemi üzerinden dokümente edildi. Hasta ve kontrol grupları bu değişkenler açısından karşılaştırıldı. Gruplar arası karşılaştırılmalarda“Mann Whitney U-Testi”ve kategorik değişkenlerin karşılaştırılmasında da“Ki-Kare veya Fisher's Exact Testi”kullanıldı. Bulgular: Toplam 206 olgunun ortalama değerleri, yaş; 28.3 (18-43), boy; 160.9 cm (145-179), ağırlık; 66.9 kg (42-115) vücut kitle indeksi; 25.8 (17-51), parite; 0.87 (0-6), gebelik haftası; 12.1 (0-23) olarak belirlenmiştir. Hasta ve kontrol grubu arasında yaş, boy, ağırlık ve parite değerlerinde anlamlı farklılık saptanmamıştır. Hasta x gruptaki BMI değerleri kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı yüksek saptanmıştır. Laboratuvar verilerine göre ortalama değerler; sırasıyla toplam olgular, kontrol grubu ve hasta grubu olmak üzere, WBC; 10.3, 10.3, 10.3, HGB; 12, 11.6, 12.3 PLT; 271 000, 270 000, 271 000 MPV; 10.7, 10.6, 10.7 PCT; 0.28, 0.28, 028, NEU; 7.9, 7.2, 8.7 LYM; 2.03, 2.02, 1.7 NLR; 4.76, 3.5, 5.9, PLR; 154, 134, 173, RDW; 41, 42.5, 39.9, CRP; 7.7, 6.2, 9.3, PRC; 0.04, 0.03, 0.04, Üre; 17.5, 16.6, 18.4, Kreatinin 0.55, 0.56, 05, ALT; 25.8, 18.3, 33.3, AST; 24.3, 22.2, 26.6, LDH; 217, 218, 217 olarak belirlenmiştir. Hasta ve kontrol grubu arasında WBC, PLT, MPV, PCT, NEU, PRC, Kreatinin, AST, LDH değerlerinde anlamlı farklılık saptanmamıştır. Hasta grubundaki HGB, LYM, NLR, PLR, RDW, CRP, Üre, ALT değerleri kontrol grubuna göre istatiksel olarak anlamlı yüksek saptanmıştır. Hasta grupta 1-9 kez kusanlar ile 10 ve üzeri kusanlar arasında yaş, boy, ağırlık, BMI, hafta ve parite değerlerinde anlamlı farklılık saptanmamıştır. Hasta grupta 1-9 kez kusanlar ile 10 ve üzeri kusanlar arasında HGB, PLT, MPV, PCT, LYM, PLR, PRC, Üre, Kreatinin, ALT, AST, LDH değerlerinde anlamlı farklılık saptanmamıştır. Hasta grupta 1-9 kez kusanlar ile 10 ve üzeri kusanlar arasında WBC, NEU, NLR, RDW, CRP değerlerinde10 kez kusan grupta istatiksel olarak anlamlı yükseklik saptanmıştır. HG lu gebelerin tamamına yakınının keton +3 pozitif olması nedeniyle elimizdeki verilerle ketonüri açısından değerlendirme yapılamamıştır. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, WBC, NEU, NLR, RDW, CRP'nin HG tanısında etkili belirteçler olarak kullanılabileceğini düşündürmektedir. NLR ve CRP değerlerindeki artış aynı zamanda inflamasyonun HG patogenezinde önemli bir rol oynayabileceğini göstermektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction and Aim: In patients with hyperemesis gravidarum (HG), weight loss, dehydration, electrolyte and acid-base imbalance occur due to severe nausea and vomiting. Although the pathophysiology of hyperemesis gravidarum has not been fully elucidated, it is thought that the inflammatory response plays an important role in the development of HG. This study aimed to examine the changes in inflammatory markers in pregnant women diagnosed with HG and to evaluate the relationship between these markers and disease severity. Materials and methods: A total of 206 patient data, including 103 patients diagnosed with hyperemesis gravidarum and 103 patients in the control group, were included in the study retrospectively between January 1, 2023 and January 1, 2025 in our hospital. Patients' age, height, weight, body mass index (BMI), parity, gestational week, diagnosis week, number of vomiting, comorbidity, history of previous surgery, medications used, blood group, white blood cell count (WBC), hemoglobin (HGB), platelet count (PLT), neutrophil count, lymphocyte count, MPV, PCT, NLR, PLR, RDW, CRP, procalcitonin, urea, creatinine, AST, ALT, LDH values and ketone positivity were documented via our hospital's digital system. Patient and control groups were compared in terms of these variables.“Mann Whitney U-Test”was used in comparisons between groups and“Chi-Square or Fisher's Exact Test”was used in comparisons of categorical variables. Findings: The mean values of a total of 206 cases were determined as age; 28.3 (18-43), height; 160.9 cm (145-179), weight; 66.9 kg (42-115), body mass index; 25.8 (17-51), parity; 0.87 (0-6), gestational week; 12.1 (0-23). No significant difference was found in age, height, weight and parity values between the patient and xii control groups. BMI values in the patient group were found to be significantly higher than in the control group. According to laboratory data, mean values for total cases, control group and patient group, respectively, were as follows: WBC; 10.3, 10.3, 10.3, HGB; 12, 11.6, 12.3 PLT; 271 000, 270 000, 271 000 MPV; 10.7, 10.6, 10.7 PCT; 0.28, 0.28, 028, NEU; 7.9, 7.2, 8.7 LYM; 2.03, 2.02, 1.7 NLR; 4.76, 3.5, 5.9, PLR; 154, 134, 173, RDW; 41, 42.5, 39.9, CRP; 7.7, 6.2, 9.3, PRC; 0.04, 0.03, 0.04, Urea; 17.5, 16.6, 18.4, Creatinine 0.55, 0.56, 05, ALT; 25.8, 18.3, 33.3, AST; 24.3, 22.2, 26.6, LDH; 217, 218, 217. No significant difference was found in WBC, PLT, MPV, PCT, NEU, PRC, Creatinine, AST, LDH values between the patient and control groups. HGB, LYM, NLR, PLR, RDW, CRP, Urea, ALT values in the patient group were determined to be significantly higher than in the control group. In the patient group, no significant difference was found in age, height, weight, BMI, week and parity values between those who vomited 1-9 times and those who vomited 10 and above. In the patient group, no significant difference was found in HGB, PLT, MPV, PCT, LYM, PLR, PRC, Urea, Creatinine, ALT, AST, LDH values between those who vomited 1-9 times and those who vomited 10 and above. In the patient group, a statistically significant increase was found in WBC, NEU, NLR, RDW, CRP values between those who vomited 1-9 times and those who vomited 10 and above in the group that vomited 10 times. Since almost all pregnant women with HG were ketone +3 positive, an evaluation could not be made in terms of ketonuria with the data we have. Conclusion: The results of this study suggest that WBC, NEU, NLR, RDW, CRP can be used as effective markers in the diagnosis of HG. The increase in NLR and CRP values also suggests that inflammation may play an important role in the pathogenesis of HG.

Benzer Tezler

  1. Hiperemesiz gravidarumlu gebelerde ghrelin düzeylerinin araştırılması

    Investigation of the serum ghrelin levels in the serum of patients with hyperemesis gravidarum

    SERHAT EGE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Kadın Hastalıkları ve DoğumYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ALİ KOLUSARI

  2. Hiperemezis gravidarumlu gebelerde serum kisspeptin düzeylerinin araştırılması

    Investigation of serum kisspeptin levels in pregnancy with hyperemesis gravidarum

    CEMAL ARDA TAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HASAN ALİ İNAL

  3. Hiperemezis gravidarumlu ve normal gebelerde serum ykl-40 ve iskemi modifiye albumin (İMA) düzeylerinin karşılaştırılması

    Comparison of serum YKL-40 and ischemy modified albulmin (İMA) levels between pregnants with hiperemesis gravidarum and normal pregnants

    MURAT BULANIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Kadın Hastalıkları ve DoğumKırıkkale Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEVİN SAĞSÖZ

  4. Hiperemezis Gravidarumlu gebelerin serum kan parametreleri ve Amiloid-A düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of serum blood parameters and Amyloid-A levels of pregnant pregnants with Hyperemesis Gravidarum

    DURMUŞ ÖNDER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DR. ÖZGÜR ÖZDEMİR

  5. Hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde serum orexin a düzeylerinin değerlendirilmesi

    Investigation of serum orexin a levels in pregnant women diagnosed with hyperemesis gravidarum

    GÖZDE KONAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM KALE