Geri Dön

Tip 2 diyabet tanısı olan hastalarda serum trimetilamin N-oksit ve asprosin ile diyabetik nefropati ilişkisi

Relationship between serum trimethylamine N-oxide (TMAO) and asprosin and diabetic nephropathy in patients with type 2 diabetes

  1. Tez No: 947231
  2. Yazar: İSLAM BARTU GÖRGÜLÜ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. EMİR DÖNDER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İç Hastalıkları, Internal diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Fırat Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 64

Özet

Diyabetes mellitus, özellikle Tip 2 diyabet, artan prevalansı ve komplikasyonları nedeniyle küresel ölçekte önemli bir halk sağlığı sorunu olarak karşımıza çıkmaktadır. Diyabetik nefropati, Tip 2 diyabetli hastaların yaklaşık %40'ında görülen ve kronik böbrek hastalığının başlıca nedenlerinden biri olan mikrovasküler bir komplikasyondur. Bu çalışma, Tip 2 diyabet tanısı bulunan hastalarda serum TMAO ve asprosin düzeylerinin diyabetik nefropati ile ilişkisini belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Çalışma grubu, 30-75 yaş aralığında yer alan, Tip 2 diyabet tanısı bulunan toplam 60 hastadan (diyabetik nefropatisi olan 30, nefropatisi bulunmayan 30) ve benzer yaş ile cinsiyetteki 30 sağlıklı kontrol bireyinden oluşmuştur. Hasta grubu, Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Dahiliye Bilim Dalı poliklinik ve kliniğine başvurmuş hastaların geriye dönük dosya taraması sonucunda belirlenmiştir. Diyabetik nefropati, tam idrar tetkikinde + proteinüri ve/veya kreatinin >1.2 mg/dL kriterlerine göre tanımlanmıştır. TMAO, bağırsak mikrobiyotası tarafından sentezlenen trimetilaminin, karaciğerde FMO3 enzimi etkisiyle oksidasyonu sonucu oluşan biyolojik olarak aktif bir metabolittir. Asprosin ise, esas olarak beyaz yağ dokusundan salgılanan ve açlık durumunda hepatik glukoz üretimini artıran protein yapılı bir hormondur. Her iki biyobelirteç de, diyabetin patofizyolojisi ve ilgili kronik komplikasyonların gelişiminde rol oynayabilecek niteliktedir. Serum TMAO ve asprosin düzeyleri, ticari ELISA kitleri kullanılarak tayin edilmiş; elde edilen veriler IBM SPSS 27.0 programı ile istatistiksel analizlere tabi tutulmuştur. Analiz sonuçları, diyabetik nefropatisi bulunan hasta grubunda serum TMAO ve asprosin düzeylerinin, nefropatisi bulunmayan diyabetli hastalara ve sağlıklı kontrol grubuna kıyasla anlamlı derecede yüksek olduğunu göstermiştir (TMAO: p=0.001, asprosin: p=0.002). Ayrıca, bu biyobelirteçlerin düzeyleri ile glomerüler filtrasyon hızı (GFR) ve açlık plazma glukozu gibi renal ve metabolik parametreler arasında istatistiksel olarak anlamlı korelasyonlar saptanmıştır. Çalışmanın bulguları, serum TMAO ve asprosinin, Tip 2 diyabetli hastalarda diyabetik nefropatinin erken tanısı, risk sınıflandırması ve izlenmesinde potansiyel biyobelirteçler olarak kullanılabileceğini ortaya koymaktadır. Elde edilen sonuçlar, diyabetik nefropati gelişiminin önlenmesi ve tedavi stratejilerinin geliştirilmesi açısından klinik uygulamalara önemli katkılar sağlayabilir.

Özet (Çeviri)

Diabetes mellitus, particularly type 2 diabetes, is a major global public health concern due to its increasing prevalence and associated complications. Diabetic nephropathy—a microvascular complication observed in approximately 40% of type 2 diabetic patients—is one of the leading causes of chronic kidney disease. This study aimed to investigate the relationship between serum TMAO and asprosin levels and the presence of diabetic nephropathy in patients diagnosed with type 2 diabetes. The study population comprised individuals aged 30 to 75 years, including 60 type 2 diabetic patients (divided equally into groups with and without diabetic nephropathy) and 30 healthy controls matched for age and gender. Patient data were obtained through a retrospective review of files from the Fırat University Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine Polyclinic and Clinic. Diabetic nephropathy was defined based on the presence of positive proteinuria in complete urine analysis and/or a serum creatinine level exceeding 1.2 mg/dL. TMAO is a biologically active metabolite produced by the oxidation of trimethylamine, which is synthesized by gut microbiota and converted in the liver by the enzyme flavin-containing monooxygenase 3 (FMO3). Asprosin is a protein hormone predominantly secreted by white adipose tissue that stimulates hepatic glucose production during fasting. Both biomarkers have been implicated in the pathophysiology of diabetes and its chronic complications. Serum TMAO and asprosin levels were measured using commercial ELISA kits, and the data were statistically analyzed using IBM SPSS 27.0. The results revealed that patients with diabetic nephropathy exhibited significantly higher serum TMAO and asprosin levels compared to type 2 diabetic patients without nephropathy and healthy controls (TMAO: p=0.001; asprosin: p=0.002). Furthermore, significant correlations were observed between these biomarker levels and renal function parameters, such as glomerular filtration rate (GFR), as well as metabolic parameters including fasting plasma glucose. These findings suggest that serum TMAO and asprosin could serve as potential biomarkers for the early diagnosis, risk stratification, and monitoring of diabetic nephropathy in patients with type 2 diabetes. The study's results may contribute to the development of more effective strategies for the prevention and management of diabetic nephropathy.

Benzer Tezler

  1. 65 yaş üstü tip 2 diyabet mellitus (DM) tanılı hastalarda serum renin-aldosteron düzeyinin vücut sıvı volümü ve arteriyel sertlik-kan basıncı arasındaki ilişkisi

    The relationship of serum renin-aldosterone levels with body fluid volume and arterial stiffness-blood pressure in patients over 65 years of age with type 2 diabetes mellitus (DM)

    SÜMEYYE YILDIZ ŞEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıSelçuk Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SÜLEYMAN BALDANE

  2. Tip II diabetes mellitüs hastalarında mikroalbuminürinin serum ürik asit, serum magnezyum ve ürik asit/magnezyum oranı ile ilişkisi

    Relationship between microalbuminuria and serum uric acid, serum magnesium, and uric acid/magnesium ratio in type II diabetes mellitus patients

    GÜLCE TEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    İç HastalıklarıBalıkesir Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HACER ŞEN

  3. Tip 2 diyabetli aterosklerozisi olan ve aterosklerozisi olmayan hastalarda serum LDL-subfraksiyonları, MMP?9 TIMP?1 düzeylerinin incelenmesi

    Investigation of serum LDL-sub fractions, MMP-9 and TIMP-1 levels in type ii diabetic patients with or without atherosclerosis

    ÖMER KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    BiyokimyaEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER ÇOLAK

  4. Tip 2 diyabetli hastalarda prognostik nutrisyon indeksinin diyabetik retinopati ve şiddeti ile ilişkisi

    Başlık çevirisi yok

    ENES CEYLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ ÖZDEMİR

  5. 18 yaş üstü Eğitim Aile Sağlığı Merkezi'ne başvuran hastalarda serum magnezyum ile beden kitle indeksi ve serum lipit profili arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between serum magnesium, body mass index, and serum lipid profile in patients aged 18 and above admitted to a Training Family Health Center

    SELMAN DURAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM SOLAK