Geri Dön

Türk Medeni Kanunu'na göre ana baba ve çocuk arasında kişisel ilişki kurma hakkı

The right to establish a personal relationship between parents and child according to the Turkish Civil Code

  1. Tez No: 951125
  2. Yazar: SİNEM GÜNEY
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞE FIRAT ŞİMŞEK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Law
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Özel Hukuk Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Özel Hukuk Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

Ana baba ile çocuk arasındaki kişisel ilişki kurma hakkı, çocuğun menfaatlerini koruma amacına hizmet eden önemli bir hukuki düzenlemedir. Ebeveynlerin ayrılması veya boşanması gibi durumlarda, çocuğun her iki ebeveyniyle bağını sürdürmesi, hem sevgi ve güven duygusunun pekiştirilmesi hem de aidiyet hissinin korunması açısından büyük önem taşımaktadır. Kişisel ilişki kurma hakkının etkin biçimde uygulanması, ebeveynlerin çocuklarının hayatına katılımını sağlamanın ötesinde, çocuğun duygusal ve sosyal gelişim süreçlerini olumlu yönde etkileyerek uzun vadeli faydalar sunmaktadır. Türk Medeni Kanunu'nun özellikle 323, 324, 325 ve 326. maddeleri çerçevesinde kişisel ilişki hakkının düzenlenmesi incelenmiştir. Birleşmiş Milletler Çocuk Hakları Sözleşmesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Türk Medeni Kanunu gibi uluslararası ve ulusal düzenlemelerin bu hakkın uygulanmasındaki rolü ve çocuğun fiziksel, duygusal ve sosyal gelişimine olan katkısı mahkeme kararları doğrultusunda ele alınmıştır. Çocukla ana baba arasında kurulacak kişisel ilişkide çocuğun üstün yararının esas alınması gerektiği ve kişisel ilişkinin kapsamı, sınırları ile uygulama esasları ayrıntılı olarak incelenmiştir. Kişisel ilişki kurma hakkının uygulanmasında çocuğun üstün yararının temel ilke olarak gözetilmesi gerektiği vurgulanmış, çocuğun dinlenilmesi ilkesinin önemi ve bu sürece katkısı ele alınmıştır. Çocuğun yaşı, gelişim düzeyi ve ebeveynlerin sorumlulukları gibi faktörlerin, kişisel ilişki hakkının uygulanmasında nasıl bir değerlendirme ölçütü olduğu incelenmiştir. Ayrıca 7343 Sayılı Kanun ile Çocuk Koruma Kanunu'na eklenen 41/A, 41/B, 41/C maddeleri ile bu kanuna dayanılarak çıkarılan çocuk teslimi ve çocukla kişisel ilişki kurulmasına ilişkin ilam ve tedbir kararlarının yerine getirilmesine dair yönetmelik hükümleri çerçevesinde kişisel ilişkiye dair mahkeme kararlarının uygulama sürecine değinilmiştir.

Özet (Çeviri)

The right to establish personal contact between parents and the child constitutes a significant legal provision serving the purpose of protecting the best interests of the child. In cases of parental separation or divorce, maintaining the child's bond with both parents is of paramount importance for reinforcing feelings of love and security as well as preserving a sense of belonging. The effective implementation of the right to personal contact extends beyond enabling parents to participate in their child's life; it also positively influences the child's emotional and social development, offering long-term benefits. Within the framework of the Turkish Civil Code, particularly Articles 323, 324, 325, and 326, the regulation of the right to personal contact has been examined. The roles of international and national regulations, such as the United Nations Convention on the Rights of the Child, the European Convention on Human Rights, and the Turkish Civil Code, in the implementation of this right and their contributions to the physical, emotional, and social development of the child have been analyzed in light of court decisions. It has been emphasized that the best interests of the child must be the primary consideration in determining the scope, limits, and application principles of personal contact between the child and the parents. The importance of the principle of hearing the child and its contribution to this process have also been addressed.Factors such as the child's age, developmental stage, and the responsibilities of the parents have been examined as evaluation criteria in the application of the right to personal contact. In addition, the implementation process of court decisions regarding personal contact has been addressed within the framework of Articles 41/A, 41/B, and 41/C, which were added to the Child Protection Law by Law No. 7343, and the provisions of the Regulation on the Enforcement of Judgments and Interim Measures Regarding Child Delivery and the Establishment of Personal Contact with the Child issued based on this Law.

Benzer Tezler

  1. Boşanmanın mali sonuçları

    Financial results of divorce

    SEDEF BÜYÜKİPEKCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET ERDEM

  2. Türk Medeni Hukukunda akıl hastalığı sebebiyle boşanma

    Divorce due to the insanity in Turkish civil Law

    ABDULLAH GÖK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1995

    Hukukİstanbul Üniversitesi

    PROF.DR. HÜSEYİN HATEMİ

  3. Türk Medeni Kanunu'na göre çocuk ile kişisel ilişki kurma hakkı

    The right to personal relation with child according to the turkish civil code

    ASENA SİNANOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Hukukİstanbul Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUSTAFA CAHİT GÜNEL

  4. Türk hukuku'nda koruyucu aile kurumu

    Foster family instituion in Turkish law

    AYŞE PEHLİVAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Hukukİstanbul Medipol Üniversitesi

    Hukuk Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN DEMİRBAŞ

  5. Türk Medeni Kanununa göre velayetin belirlenmesi

    Determination of custody in accordance with Turkish Civil Code

    TANSU ER KIDAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HukukAnadolu Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖZDE ÇAĞLAYAN AYGÜN