Geri Dön

Sedasyon altında işleme alınan minör ve orta dereceli yanık hastalarında yüksek akım nazal oksijen (HFNO) ve standart nazal oksijen (SNO) tedavisinin hipoksiyi önlemedeki etkilerinin karşılaştırılması

Comparison of the effectiveness of high flow nasal oxygen (HFNO) and standard nasal oxygen (SNO) therapy in preventing hypoxia in minor and moderate burn patients undergoing procedures under sedation

  1. Tez No: 955284
  2. Yazar: SÜMEYYE DEMİRHAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. CİHAN DÖĞER, UZMAN HURİYE BİLGE TUNCER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Amaç: Hipoksi sedasyonla işleme alınan hastalarda en sık görülen yan etkidir. Yanığa bağlı ağrı şiddetlidir ve genellikle yönetilmesi zordur. Yüksek dozda opioid ve anksiyolitik gerekir. Yanık hastlarının anestezi yönetimi majör yanıklarda, Akut respiratuar distress sendromu (ARDS) vakalarında genel anestezi ve seçili vakalarda rejyonel anestezi şeklinde olup çoğunlukla derin sedasyon altında gerçekleştirilmektedir. Bu çalışmada derin sedasyonlu orta ve minör yanıklı hastalarda yüksek akım nazal oksijen (HFNO) ve standart nazal oksijen (SNO) tedavisinin hipoksiyi önlemedeki etkilerini karşılaştırmak amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Bu tek merkezli prospektif gözlemsel çalışmada Etik kurul onayları alındıktan sonra sedasyon ile işleme alınan, ASA I-III, 18 yaş üzeri orta ve minör dereceli, supine pozisyonda işleme girecek toplam 76 hasta dahil edildi. Hastalar işlem odasına alındığında ilk olarak Sistolik arter basıncı (SAB), Diyastolik arter basıncı (DAB), ortalama arter basıncı (OAB), elektrokardiyografi (EKG), periferik oksijen satürasyonu (SpO2), Bispectral index (BIS) ve Near-infrared spectroskopi (NIRS) monitörizasyonu yapıldı. Monitorizasyon yapıldıktan sonra mevcut damar yolu olmayan hastalarda, yanık bulunmayan uygun ekstremiteden uygun boyutlarda damar yolu açıldı. Mevcut damar yolu bulanan hastalarda damar yolu kontrol edilip çalıştığı doğrulandı. Nabız, tansiyon, satürasyon, EKG, BIS ve NIRS değerleri işlem öncesinde ve işlem süresince her 5 dakikada bir kaydedildi. Apne veya desatürasyon durumunda çene kaldırma, oksijen akışının artırılması, FiO2 artırılması gibi yapılan müdahaleler kaydedildi. İşleme ara verilme ve işlem sırasında spazm durumları olduysa bunlar kaydedildi. İndüksiyon öncesinde, standart nazal oksijen grubu hastalar 3 dakika boyunca 8 l/dk oksijen akışı ile preoksijenize edildi. İşlem süresince 5 L/dk oksijen verildi. HFNO uygulanan hastalar ise sıcaklık 36 dereceye ayarlanarak indüksiyondan 3 dakika önce 40 L/dk akış hızında %100 FiO2 ile preoksijenize edildi. HFNO uygulanan grupta preoksijenasyondan sonra başlangıç akımı 50 L/dk başlangıç FiO2 %50 olarak ayarlandı Hastalara indüksiyondan 1 dakika önce 1 mg iv midazolam ve 1 µg/kg fentanyl premedikasyonu uygulandı. İndüksiyon öncesi lidokain 0.5-1 mg/kg uygulandı. İndüksiyonda ise %1 propofol 0,5-1 mg/kg, ketamin 0,5-1 mg/kg uygulandı ve hastanın BIS değerine göre propofol idamesine devam edilip toplam ilaç dozu kaydedildi. İlaç dozlarını standardize etmek ve anestezi derinliğini değerlendirmek için BIS monitörizasyonu kullanıldı. Propofol miktarı BIS değeri 60-80 arasında tutulacak şekilde ayarlandı. BIS skoru

Özet (Çeviri)

Objective: Hypoxia is the most common side effect in patients undergoing procedures under sedation. Burn-related pain is severe and often difficult to manage, requiring high doses of opioids and anxiolytics. In burn patients, anesthesia management involves general anesthesia in major burns and in cases of acute respiratory distress syndrome (ARDS), and regional anesthesia in selected cases, but is mostly performed under deep sedation. This study aims to compare the effectiveness of high-flow nasal oxygen (HFNO) and standard nasal oxygen therapy in preventing hypoxia in patients with moderate and minor burns undergoing deep sedation. Materials and Methods: This single-center prospective observational study included a total of 76 patients over the age of 18 with moderate and minor burns who were classified as ASA I-III and scheduled to undergo procedures in the supine position under sedation, following ethics committee approval. Upon admission to the procedure room, patients were monitored for systolic arterial pressure (SAP), diastolic arterial pressure (DAP), mean arterial pressure (MAP), electrocardiography (ECG), peripheral oxygen saturation (SpO₂), bispectral index (BIS) and near infrared spectroskopy (NIRS). After monitoring was established, patients without an existing intravenous (iv) line had an appropriately sized iv line placed in an unaffected extremity. For patients with an existing IV line, its functionality was checked and confirmed. Heart rate, blood pressure, oxygen saturation, ECG, BIS, and NIRS values were recorded every 5 minutes before and during the procedure. In cases of apnea or desaturation, interventions such as chin lift, increasing oxygen flow, and increasing FiO₂ were recorded, along with any procedure interruptions or occurrences of laryngospasm. In the standard nasal oxygen group, patients were preoxygenated for 3 minutes with 8 L/min oxygen flow before induction and received 5 L/min oxygen flow during the procedure. In the HFNO group, patients were preoxygenated for 3 minutes with 100% FiO₂ at 40 L/min, with the temperature set to 36°C, and after preoxygenation, the initial flow rate was set to 50 L/min with an FiO₂ of 50%. One minute before induction, patients received 1 mg iv midazolam and 1 µg/kg fentanyl as premedication, followed by lidocaine (0.5-1 mg/kg) administration before induction. For induction, 1% propofol (0.5-1 mg/kg) and ketamine (0.5-1 mg/kg) were administered. Propofol was contınued based on BIS values, and total drug doses were recorded. BIS monitoring was utilized to standardize drug doses and assess the depth of anesthesia, keeping BIS values between 60-80, and reducing or discontinuing propofol if BIS fell below 60. The total procedure duration was recorded. Peripheral oxygen saturation (SpO₂) of ≤90% was considered desaturation. Peripheral oxygen saruration

Benzer Tezler

  1. Pediatrik kardiyoloji kateter laboratuvarında alınan konjenital kalp hastalığı olan çocuklarda uygulanan anestezi yaklaşımının retrospektif olarak incelenmesi

    Retrospective evaluation of anesthesia management in children with congenital heart disease undergoing procedures in the pediatric cardiology catheterization laboratory. hacettepe university, thesis in anesthesiology and reanimation

    KEREM DALMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Anestezi ve ReanimasyonHacettepe Üniversitesi

    Anestezi ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE HEVES KARAGÖZ

  2. Sedoanaljezi ile in vitro fertilizasyon uygulamalarında çene kaldırma cihazı (JED) kullanımının anestezi pratiğindeki yeri

    Importance of jaw elevation device(JED TM) utilization in in vitro fertilization(IVF) interventions under sedoanalgesia in anesthetic practice

    MUSTAFA İSMET DAĞTEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Anestezi ve ReanimasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LEYLA İYİLİKÇİ KARAOĞLAN

  3. Prosedürel sedasyon alan pediatrik hastalarda solunumsal etkilenmenin soluk sonu karbondioksit monitorizasyonu ile değerlendirilmesi

    Evaluation of respiratory impact in pediatric patients under procedural sedation with end-tidal carbondioxide monitorization

    BÜŞRA ÖZGÜNAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ASUMAN KIRAL

  4. Köpeklerde kalça displazisinin juvenil pubic symphysiodesis (JPS) tekniği ile sağaltımı üzerine klinik çalışmalar

    Clinical studies of hip dysplasia treatment with juvenil pubic symphysiodesis (JPS) technique in dogs

    NEVZAT AKIŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Genel CerrahiAdnan Menderes Üniversitesi

    Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ALİ BELGE