Geri Dön

Deneysel diyabette TXNIP inhibitörünün bilişsel performans üzerindeki etkisinin araştırılması

Investigation of the effect of TXNIP inhibitor on cognitive performance in experimental diabetes

  1. Tez No: 956800
  2. Yazar: MUTLU CAN ASLANPAY
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SİBEL OĞUZKAN BALCI, PROF. DR. CAN DEMİREL
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Nöroloji, Endocrinology and Metabolic Diseases, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gaziantep Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Tıbbi Biyoloji ve Genetik Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 110

Özet

Amaç: Diyabet, metabolik ve inflamatuar stresin neden olduğu bilişsel gerileme ve nöronal hasarla ilişkilidir. TXNIP, tiyoredoksinle etkileşerek, oksidatif stresi artıran ve NLRP3 inflamasyonunu tetikleyen strese duyarlı bir moleküldür. TXNIP'in aşırı ekspresyonu bilişsel fonksiyon bozuklukları ile bağlantılıdır. Bu çalışmada, deneysel diyabette verapamil tedavisi ile TXNIP inhibisyonu sonucunda hipokampusta ER stresi, inflamasyon ve apoptoz mekanizmalarındaki değişimler ve bunların bilişsel performans üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlandı. Yöntem: Araştırmada, Her grupta 10 adet olmak üzere 60 adet Wistar albino sıçan kullanıldı. Rastgele seçilen çalışma grupları; Kontrol, Kontrol+Gavaj, Kontrol+Verapamil, Diyabet, Diyabet+Gavaj ve Diyabet+Verapamil olarak düzenlendi. Diyabet modeli, tek doz 40 mg/kg intraperitoneal streptozotosin uygulaması ile yapıldı ve hayvanlara 12 hafta verapamil (oral gavaj ile 10 mg/kg/gün) verildi. Bilişsel performans, Morris su labirenti kullanılarak 0. ve 12. haftada değerlendirildi. Sıçanlardan elde edilen hipokampus dokularında ER stresi, inflamasyon ve apoptoz ilişkili genler ile TXNIP gen ve protein düzeyinde analiz edildi. Veriler Prism10.5.0 kullanılarak analiz edildi. Bulgular: Öğrenme deneyinin sonunda diyabetik sıçanlarda bilişsel performansta kontrol grubuna kıyasla gerileme olduğu saptandı (p

Özet (Çeviri)

Objective: Diabetes is associated with cognitive decline and neuronal damage caused by metabolic and inflammatory stress. TXNIP is a stress-sensitive molecule that interacts with thioredoxin to increase oxidative stress and trigger the NLRP3 inflammasome. Overexpression of TXNIP is associated with cognitive dysfunction. This study aimed to investigate the changes in ER stress, inflammation, and apoptosis mechanisms in the hippocampus following verapamil treatment and TXNIP inhibition in experimental diabetes and their effects on cognitive performance. Method: In the study, 60 Wistar albino rats, 10 in each group, were used. Randomly selected study groups were assigned as Control, Control+Gavage, Control+Verapamil, Diabetes, Diabetes+Gavage, and Diabetes+Verapamil. The diabetes model was induced by a single dose of 40 mg/kg intraperitoneal streptozotocin, and the animals received verapamil (10 mg/kg/day by oral gavage) for 12 weeks. Cognitive performance was assessed using the Morris water maze at weeks 0 and 12. ER stress, inflammation, and apoptosis-related genes, as well as TXNIP, were analyzed at the gene and protein levels in hippocampus tissues obtained from rats. Data were analyzed using Prism10.5.0. Results: At the end of the learning experiment, cognitive performance was found to be deteriorated in diabetic rats compared to the control group (p

Benzer Tezler

  1. Deneysel diyabette mezenkimal kök hücre kaynaklı tedavi

    Mesenchymal stem cell based therapy in experimental diabetes

    BAŞAK IŞILDAR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Histoloji ve Embriyolojiİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MERAL KOYUTÜRK

  2. Deneysel diyabette pulslu elektromanyetik alanın antioksidan etkileri

    Antioxidant effects of pulsed electromagnetic field on an experimental model of diabetes

    HAFİZA GÖZEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    BiyofizikGaziantep Üniversitesi

    Biyofizik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CAN DEMİREL

  3. Deneysel diyabette epidermal growth faktör ve octreotide'in böbrek dokusu üzerine etkileri

    The effects of epidermal growth factor and octreotide on kidney tissue in experimental diabetes mellitus

    SELEN BAHÇECİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    MorfolojiDicle Üniversitesi

    Histoloji ve Embriyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MURAT AKKUŞ

    PROF. DR. YUSUF NERGİZ

  4. Deneysel diyabette gözlenen vasküler fonksiyon bozukluklarında sodyum selenat uygulamasının etki mekanizmalarının incelenmesi

    Investigation of underlying mechanisms of sodium selenate effects on vascular dysfuntions in experimental diabetes

    EVRİM TANRIVERDİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    BiyofizikAnkara Üniversitesi

    Biyofizik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BELMA TURAN

  5. Deneysel diyabette deri proteinlerinin ve antioksidan sistem elemanlarının incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    TUĞBA TUNALI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1996

    BiyokimyaMarmara Üniversitesi

    DOÇ.DR. AYSEN YARAT