Geri Dön

Cinsel istismar mağduru çocuklarda medikolegal değerlendirme sürecini ve koruyucu-destekleyici tedbir uygulamalarını etkileyen etkenlerin incelenmesi

Examination of factors affecting the medicolegal evaluationprocess and protective supportive measure practices in childvictims of sexual abuse

  1. Tez No: 957382
  2. Yazar: FADİME BAYRAKTAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ŞAHBAL ARAS
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: cinsel istismar, risk etkenleri, medikolegal değerlendirme, koruyucu-destekleyici tedbir, sexual abuse, risk factors, medicolegal evaluation, protective-supportive measures
  7. Yıl: 2024
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Çocuk Psikiyatrisi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 146

Özet

Amaç: Bu çalışmada, cinsel istismara uğrayan çocuklarda risk etkenlerinin ve medikolegal değerlendirme sonuçlarının değerlendirilmesi; medikolegal değerlendirme sürecini ve koruyucu-destekleyici tedbir uygulamalarını etkileyen etkenlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalında Ocak 2010 - Aralık 2023 döneminde medikolegal değerlendirme sonucunda adli rapor düzenlenen cinsel istismar mağduru çocukların ve hakkında koruyucu-destekleyici tedbir kararı olan çocukların kayıtları geriye dönük olarak taranmıştır; sosyodemografik, klinik, psikometrik ve medikolegal değerlendirme bilgileri incelenmiştir. Bulgular: Medikolegal değerlendirmesi yapılan 537 olgunun %80.3'ü erkek ve %19.7'i kızdı. Cinsel istismar olayı sırasındaki yaş ortalaması kızlarda (12.5±3.4) erkeklere (9.8±3.4) kıyasla anlamlı yüksekti. Olguların %63.0'ünde olay öncesi en az bir psikiyatrik tanı (en sık zihinsel kısıtlılık veya gelişim geriliği (%57.5), major depresif bozukluk (%5.0), davranım bozukluğu (%4.7)), %77.1'inde olay sonrası ortaya çıkan en az bir psikiyatrik tanı (en sık travma sonrası stres bozukluğu (%57.9) ve majör depresif bozukluk (%49.7)) olduğu saptanmıştır. Olguların %22.7'si ensest, %77.3'ü aile dışı istismar mağduruydu. En sık istismarcı, ensestte baba (%7.1), aile dışı istismarda ise tanıdık kişi (komşu vb.) (%22.4) olarak belirlenmiştir. Olguların %51.4'ünün basit, %48.6'sının nitelikli cinsel istismara maruz kaldığı saptanmıştır. Olguların %42.7'sinde cinsel istismar ilk olarak aile bireylerine açıklanmıştır. Ensest mağdurlarında, aile dışı cinsel istismar olgularına kıyasla; kız cinsiyeti (%86.9 - %78.3), okul başarısının başarılı-orta olması (%55.2 - %43.3), normal-sınır zeka (%77.7 - %67.7), babanın çalışmıyor olması (%25.5 - %16.2), basit cinsel istismar (%63.1 - %48.0), tek bir fail tarafından cinsel istismar (%90.2 - %81.2), tekrarlayan cinsel istismar (%69.7 - %45.8), parçalanmış ailede yaşama (%66.7 - %38.9), olaydan önce psikiyatrik tanı olmaması (%50.8 - %34.2), istismar iddiasını/şikayetini geri çekme (%18.9 - %6) oranları istatistiksel olarak anlamlı derecede fazla; olay tarihindeki yaş anlamlı küçük (medyan: 11-13), adli makamlara başvuru için geçen süre (ay) anlamlı fazla (medyan: 18.5-12) olarak saptanmıştır. Pandemi döneminde cinsel istismar da dahil tüm medikolegal değerlendirme rapor sayılarında bir düşme olmuştur. Diğer değerlendirme rapor sayıları pandemi sonrası hızla artarken cinsel istismar rapor sayısı düşük kalmıştır. Cinsel istismar açısından medikolegal değerlendirmesi yapılan çocukların tüm değerlendirilen olgulara oranı 2014'te %69.9 iken yasal değişiklikten sonra giderek azalarak 2023'te %4.5 olmuştur. Koruyucu-destekleyici tedbir kararı sonucu sevk edilen 359 olgunun %38.7'si erkek, %61.3'ü kız olup; tedbir nedeni %46.2'sinde ihmal, %32.3'ünde ise cinsel istismardır. Koruyucu-destekleyici tedbir taleplerinde cinsel istismar olgularının oranı 2015'te %45.8 iken azalarak 2023'te %13.9'a düşmüştür. Tartışma: Bu çalışmada, medikolegal değerlendirmesi yapılan olgularda saptanan bulgular cinsel istismar açısından risk etkenlerine ve cinsel istismarın çocuk ve ergenlerdeki olumsuz etkilerine ilişkin literatür bulgularını destekler niteliktedir. Cinsel istismar mağduru çocukların çocuk psikiyatrisi birimlerine medikolegal değerlendirme ve koruyucu-destekleyici tedbir amacıyla yönlendirilmesinin yıllar içinde 18.06.2014 tarihli Türk Ceza Kanunu değişikliği dolayısıyla azaldığı ve pandemi nedeniyle durakladığı saptanmıştır.

Özet (Çeviri)

Objective: This study aimed to evaluate risk factors and medicolegal assessment results in children who were sexually abused; to examine the factors affecting the medicolegal assessment process and protective-supportive measure practices. Method: The records of children who were victims of sexual abuse and those with protective-supportive measures were retrospectively reviewed at Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Child and Adolescent Mental Health and Diseases, between January 2010 and December 2023. Sociodemographic, clinical, psychometric, and medicolegal evaluation data were analyzed. Results: Of the 537 cases that underwent medicolegal evaluation, 80.3% were male and 19.7% were female. The mean age at the time of sexual abuse incident was significantly higher in females (12.5±3.4) than in males (9.8±3.4). Before the incident, 63.0% of cases had at least one psychiatric diagnosis (most commonly mental retardation or developmental delay (57.5%), major depressive disorder (5%), and conduct disorder (4.7%)). After the incident, 77.1% had at least one psychiatric diagnosis (most commonly post-traumatic stress disorder (57.9%) and major depressive disorder (49.7%)). 22.7% of the cases were victims of incest, 77.3% were victims of extra-familial abuse. The most common abuser was the father in incest (7.1%) and a familiar person (neighbor, etc.) in extra-familial abuse (22.4%). 51.4% of cases experienced simple sexual abuse, while 48.6% faced sexual penetration. In 42.7% of the cases, sexual abuse was first disclosed to family members. In incest victims, compared to cases of extra-familial sexual abuse; the rates of being female (86.9% vs. 78.3%), having successful-average academic success (55.2% vs. 43.3%), having normal-borderline intelligence (77.7% vs. 67.7%), having an unemployed father (25.5% vs. 16.2%), being subjected to simple sexual abuse (63.1% vs. 48.0%), being subjected to sexual abuse by a single perpetrator (90.2% vs. 81.2%), being subjected to repeated sexual abuse (69.7% vs. 45.8%), living in a broken family (66.7% vs. 38.9%), not having a psychiatric diagnosis before the incident (50.8% vs. 34.2%), and withdrawing the abuse allegation/complaint (18.9% vs. 6%) were statistically significantly higher. The age at the date of the incident was significantly younger (median: 11-13), and the time taken to apply to judicial authorities (months) was significantly longer (median: 18.5-12). During the pandemic, there was a decrease in all medico-legal evaluation reports, including sexual abuse. While other evaluation reports increased after the pandemic, sexual abuse reports remained low. While the ratio of children who underwent medicolegal evaluation for sexual abuse to all evaluated cases was 69.9% in 2014, it gradually decreased after the legal change and became 4.5% in 2023. Of the 359 cases referred as a result of protective-supportive measure decisions, 38.7% were male and 61.3% were female; the reason for the caution was neglect in 46.2% and sexual abuse in 32.3%. The rate of sexual abuse cases in protective-supportive measure requests decreased from 45.8% in 2015 to 13.9% in 2023. Conclusion: In this study, the findings found in cases that underwent medicolegal evaluation support the literature findings regarding risk factors for sexual abuse and the negative effects of sexual abuse on children and adolescents. It has been determined that the referral of child victims of sexual abuse to child psychiatry units for medicolegal evaluation and protective-supportive measures has decreased over the years due to the amendment to the Turkish Penal Code dated 18.06.2014 and has paused due to the pandemic.

Benzer Tezler

  1. Cinsel istismar mağduru çocuk olgularda kriter bazlı ifade analizi'ne medikolegal yaklaşım

    Medicolegal approach of the criteria-based content analysis in child sexual abused cases

    CEREN YILDIZ KESKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Adli TıpMersin Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAKAN KAR

  2. Cinsel istismarın çok boyutlu etkilerinin değerlendirilmesi

    The evaluation of the multidimensional effects of child sexaul abuse

    MEHMET FATİH KIRCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Adli TıpErciyes Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. HAŞİM ASİL

  3. Cinsel saldırı olgularında makroskobik ve kolposkopik muayene bulgularının karşılaştırılması

    Comparison of macroscopic and colposcopic examination findings of sexual assault cases

    MURAT YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Adli TıpMersin Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NURSEL GAMSIZ BİLGİN

  4. Akut cinsel istismar ve saldırı olgularında güncel teknoloji ve laboratuvar kullanımı ile raporlandırma standardizasyonu çalışması

    Study of reporting standards through the implementation of current technology and laboratory experimentation on acute sexual abuse and assault cases

    SILA ASLAN DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Adli TıpÇukurova Üniversitesi

    Adli Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. METE KORKUT GÜLMEN

  5. Cinsel istismar mağduru çocuklarda duygu düzenleme becerileri ile olayın etki düzeyi arasındaki ilişki

    The relationship between emotion regulation skills and the impact level of the event in children victims of sexual abuse

    ZERRİN IŞIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Psikolojiİstanbul Aydın Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ BEYZA NAZ DENİZ