Geri Dön

Streptozotosin ile indüklenen deneysel diyabet modelinde hidroksitirozolün karaciğer dokusu üzerindeki terapötik etkisi

Therapeutic effect of hydroxytrosol on liver tissue in streptozotocin-induced experimental diabetes model

  1. Tez No: 960487
  2. Yazar: BÜŞRA KAYA
  3. Danışmanlar: PROF. HALİT TANJU BESLER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Beslenme ve Diyetetik, Nutrition and Dietetics
  6. Anahtar Kelimeler: Diyabet, Hidroksitirosol, Speksin, Endoplazmik retikulum stresi, Diabetes, Hydroxytyrosol, Spexin, Endoplasmic reticulum stress
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Aydın Üniversitesi
  10. Enstitü: Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Beslenme ve Diyetetik Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Amaç: Deneysel diyabet (DM) modeli oluşturmak için sıklıkla tercih edilen maddelerden biri Streptozotosin'dir (STZ). DM ve ilişkili komplikasyonları üzerinde olumlu etkileri bilinen Akdeniz diyetinde, Hidroksitirosol'ün (HxT) oldukça yüksek miktarlarda bulunduğu zeytinyağı tüketimi ön plandadır. Çalışmalar anti-oksidan, anti-inflamatuvar gibi sağlığa faydalı birçok özellik gösteren HxT'nin glikoz ve lipit homeostazını olumlu yönde etkilediğini bildirmiştir. Vücudumuzda karaciğer dâhil birçok dokuda eksprese edildiği bilinen Speksin (SPX), glikoz ve lipid metabolizmalarını desteklerken enerji metabolizmasını düzenleyerek birçok pleyotropik metabolik etkiye sahiptir. Bununla birlikte Endoplazmik retikulum (ER), obeziteyle bağlantılı proteostaz, lipid metabolizması, glukoneogenez ve kalsiyum sinyallemesi gibi metabolik süreçleri düzenleyen önemli bir organeldir. ER homeostazındaki bozukluklar genellikle“ER stresi”(ERS) olarak adlandırılır. ERS'nin obezite ve DM'de insülin disfonksiyonuyla bağlantılı olduğu bildirilmiştir. Bu çalışma, glikoz ve lipit metabolizmalarında merkezi rol oynayan karaciğer dokusunun deneysel DM kaynaklı hasarına karşı HxT'nin SPX düzeyleri ve hepatik ERS üzerindeki etkilerini belirlemeyi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem: Bu deneysel çalışmada 32 adet Sprague-Dawley erkek rat rastgele dört gruba ayrıldı (n=8). Kontrol grubuna uygulama her hangi bir uygulama yapılmadı. DM grubuna tek doz 50 mg/kg STZ intraperitoneal olarak verildi (STZ uygulamasından 3 gün sonra 12 saat açlık kan glikoz seviyeleri >250 mg/dL olan ratlar bu gruba alındı). DM+HxT grubu tek doz 50 mg/kg STZ intraperitoneal olarak uygulandı ve (STZ uygulamasından 3 gün sonra 12 saat açlık kan glikoz seviyeleri >250 mg/dL olanlara) 42 gün boyunca her gün 5 mg/kg HxT orogastrik yolla verildi. HxT grubuna ise 42 gün 5 mg/kg HxT orogastrik yolla verildi. Deney sonunda anastezi altında sakrifiye edilen ratlardan kan ve karaciğer dokuları alındı. Bulgular: Çalışmada kontrol ve HxT grubunda, 2 haftalık periyotlarla ölçüm yapılan vücut ağırlıkları ve açlık kan glikoz düzeyleri benzerdi. DM grubu, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında vücut ağırlıklarının azalma eğiliminde olduğu buna karşın açlık kan glikoz düzeylerinin yüksek olduğu belirlendi. DM+HxT grubunda ise, DM grubu ile karşılaştırıldığında vücut ağırlıklarının arttığı ve açlık kan glikoz düzeylerinin azaldığı tespit edildi. Karaciğer hasar belirteçleri olarak kullanılan ALT ve AST düzeyleri kontrol ve HxT gruplarında benzerdi. ALT ve AST düzeyleri DM grubunda kontrol grubuyla karşılaştırıldığında artmıştı. ALT ve AST düzeyleri DM+HxT grubunda ise DM grubuna kıyasla azalmıştı. Oksidatif stres parametreleri kontrol ve HxT grubu karaciğer dokularında benzer düzeydeydi. DM grubu kontrol grubuyla karşılaştırıldığında Malondialdehit (MDA) düzeyi artarken Katalaz (CAT), Glutatyon (GSH), Süperoksit Dismutaz (SOD) düzeyleri azalmıştı. Ancak DM+HxT grubu DM grubuyla karşılaştırıldığında ise MDA düzeyi azalırken CAT, GSH, SOD düzeyleri artmıştı. Karaciğer dokusunda pro-inflamaruvar sitokin Nükleer faktör kappa B (NF-κB) ve Tümor nekroz faktörü (TNF) düzeyleri kontrol ve HxT grubunda benzerdi. DM grubunda kontrol grubuyla karşılaştırıldığında NF-κB ve TNF düzeyleri artmıştı. DM+HxT grubunda ise DM grubuna kıyasla NF-κB ve TNF düzeyleri azalmıştı. ERS belirteçleri Glukozla düzenlenen protein 78 (GRP78) ve C/EBP homolog proteini (CHOP), kontrol ve HxT grupları karaciğer dokusunda benzer düzeydeydi. DM grubunda kontrol grubuna kıyasla GRP78 ve CHOP düzeyleri artmıştı. DM+HxT grubu DM grubuyla karşılaştırıldığında GRP78 ve CHOP düzeyleri azalmıştı. Bununla birlikte SPX düzeyleri serum ve karaciğer dokusunda kontrol ve HxT gruplarında benzerdi. SPX serum ve karaciğer düzeyleri DM grubunda kontrol grubuyla karşılaştırıldığında azalmıştı. Bununla birlikte SPX serum ve karaciğer düzeylerinin DM+HxT grubunda ise DM grubuna kıyasla arttığı tespit edildi. Sonuç: Anti-oksidan ve anti-inflamatuvar etkili HxT, STZ ile indüklenen deneysel DM modelinde, SPX seviyelerini düzenleyerek ve hepatik ERS'yi baskılayarak hepatoprotektif/antidiyabetik etki gösterebilir.

Özet (Çeviri)

Objectives: Streptozotocin (STZ) is one of the frequently preferred substances to create an experimental diabetes (DM) model. In the Mediterranean diet, which is known to have favourable effects on DM and its related complications, olive oil consumption, in which Hydroxytyrosol (HxT) is found in very high amounts, is at the forefront. Studies have reported that HxT, which shows many health beneficial properties such as anti-oxidant and anti-inflammatory, positively affects glucose and lipid homeostasis. Spexin (SPX), which is known to be expressed in many tissues including liver, has many pleiotropic metabolic effects by regulating energy metabolism while supporting glucose and lipid metabolism. However, the endoplasmic reticulum (ER) is an important organelle that regulates metabolic processes such as proteostasis, lipid metabolism, gluconeogenesis and calcium signalling that are associated with obesity. Disturbances in ER homeostasis are often referred to as“ER stress”(ERS). ERS has been reported to be linked to insulin dysfunction in obesity and DM. This study aimed to determine the effects of HxT on SPX levels and hepatic ERS against experimental DM-induced injury of liver tissue, which plays a central role in glucose and lipid metabolism. Materials and Methods: In this experimental study, 32 male Sprague-Dawley rats were randomly divided into four groups (n=8). The control group did not receive any application. DM group received a single dose of 50 mg/kg STZ intraperitoneally (rats with 12 h fasting blood glucose levels >250 mg/dL 3 days after STZ administration were included in this group). DM+HxT group received a single dose of 50 mg/kg STZ intraperitoneally and 5 mg/kg HxT was administered orogastrically every day for 42 days (rats with 12 h fasting blood glucose levels >250 mg/dL 3 days after STZ administration). In the HxT group, 5 mg/kg HxT was administered orogastrically for 42 days. At the end of the experiment, blood and liver tissues were obtained from rats sacrificed under anaesthesia. Results: In the study, body weights and fasting blood glucose levels measured at 2-week intervals were similar in the control and HxT groups. When the DM group was compared with the control group, it was determined that body weights tended to decrease, but fasting blood glucose levels were high. In the DM+HxT group, body weights increased and fasting blood glucose levels decreased when compared with the DM group. ALT and AST levels used as liver damage markers were similar in the control and HxT groups. ALT and AST levels were increased in the DM group compared with the control group. ALT and AST levels were decreased in the DM+HxT group compared to the DM group. Oxidative stress parameters were similar in control and HxT group liver tissues. When compared with the control group, Malondialdehyde (MDA) level increased in the DM group, while Catalase (CAT), Glutathione (GSH), Superoxide Dismutase (SOD) levels decreased. However, when DM+HxT group was compared with DM group, MDA level decreased while CAT, GSH, SOD levels increased. Pro-inflammatory cytokine Nuclear factor kappa B (NF-κB) and Tumour necrosis factor (TNF) levels in liver tissue were similar in the control and HxT groups. NF-κB and TNF levels were increased in the DM group compared to the control group. In the DM+HxT group, NF-κB and TNF levels were decreased compared to the DM group. ERS markers Glucose-regulated protein 78 (GRP78) and C/EBP homologue protein (CHOP) were at similar levels in liver tissue of control and HxT groups. GRP78 and CHOP levels were increased in the DM group compared to the control group. GRP78 and CHOP levels were decreased in DM+HxT group compared to DM group. However, SPX levels in serum and liver tissue were similar in the control and HxT groups. SPX serum and liver levels were decreased in the DM group compared with the control group. However, SPX serum and liver levels increased in the DM+HxT group compared to the DM group. Conclusion: Anti-oxidant and anti-inflammatory HxT may exert hepatoprotective/antidiabetic effects by regulating SPX levels and suppressing hepatic ERS in STZ-induced experimental DM model.

Benzer Tezler

  1. Ratlarda streptozotosin (STZ) ile indüklenen deneysel diyabet modelinde beta glukanın antioksidan etkisi

    Antioxidant Effect of Beta Glucan in an Experimental Model of Diabetes Induced by Streptozotocin (STZ) in Rats

    ERTUĞRUL DEMİRDAĞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Veteriner HekimliğiSelçuk Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZAFER DURGUN

  2. Ratlarda streptozotosin (STZ) ile indüklenen deneysel diyabet modelinde bazı hemostatik parametreler üzerine egzersizin etkileri

    Effects of exercise on some haemostatic parameters in experimental diabetes model induced by streptozotosin (STZ) in rats

    CANAN CEYLAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    FizyolojiSelçuk Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NURCAN DÖNMEZ

  3. Ratlarda oluşturulan deneysel diyabet modelinde biochanin a'nın miyokardiyal hasar üzerindeki iyileştirici etkilerinin araştırılması

    Investigation of the healing effects of biochanin a on myocardial damage in an experimental diabetes model in rats

    MOHAMMED LEMİNE EL BECHİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    BiyolojiErciyes Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE TOLUK

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ALİ TUĞRUL AKİN

  4. Sıçan deneysel diyabet modelinde metotreksat ve melatonin uygulamasının siyatik sinir rejenerasyonuna olan olası etkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the potential effects of methotrexate and melatonin administration on sciatic nerve regeneration in an experimental rat model of diabetes

    OZAN IŞIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    NöroşirürjiAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET TURGUT

  5. Streptozotosin ile indüklenen diabetes mellitus'ta oleuropeinin proflaktik etkileri üzerine patolojik ve immunohistokimyasal incelemeler

    Pathological and immunohistochemical investigations on the prophylactic effects of oleuropein in streptozotocin induced diabetes mellitus

    CEREN DÜDEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Veteriner HekimliğiBurdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi

    Laboratuvar Hayvanları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM ÖZMEN