Geri Dön

Geriatrik depresyon ölçeği ile depresyon taraması ve ilişkili faktörlerin araştırılması

Depression screening with the geriatric depression scale and investigation of related factors

  1. Tez No: 960495
  2. Yazar: AYSU ATLI
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. YÜCEL UYSAL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mersin Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Aile Hekimliği Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 127

Özet

Depresyon yaşlılarda görülen en yaygın ruhsal bozukluktur. Ülkemizde huzurevlerinde kalan yaşlılar üzerine yapılan çalışmalarda depresyon sıklığının %10 - %76 arasında değiştiği bildirilmiştir. Yaş, pek çok akut ve kronik hastalıkta tek başına majör risk faktörüdür. Yaşla birlikte depresyonunda eklenmesi bireylerin kronik hastalıklarının yönetimini büyük ölçüde zorlaştırmaktadır. Çalışmamızda 50 yaş ve üzerindeki bireylerde 15 maddelik Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDÖ-15) ile depresyon taraması yapılmış ve sonuçlar ilişkili faktörler bağlamında analiz edilmiştir. Çalışmamızda 261'i kadın ve 242'si erkek, toplam 503 bireyin verileri analiz edilmiştir. GDÖ-15 puanı 0-4 puan arasında olan bireyler depresyon açısından normal ve ≥5 puan alan bireyler“depresyon şüphesi”olarak sınıflandırılmıştır. 503 bireyin 209'unda (%41,6) depresyon şüphesi tespit edilmiştir. Çalışmamızda kadınlarda, eğitim düzeyi düşük olanlarda, ailenin aylık geliri düşük olanlarda, daha fazla kronik hastalığı olanlarda depresyon sıklığının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu belirlenmiştir. İleri yaştaki ve kronik hastalığı olan bireyler birinci basamakta yönetimi en zor gruplardır. Bu durumlara bir de çoklu ilaç kullanımının getirdiği sorunlar eklendiğinde bu bireylerde her an bozulabilecek çok hassas bir sağlık yönetim dengesi ortaya çıkar. İşte depresyon bu hassas dengeyi bozan en önemli komorbid durumlardan bir tanesidir. Bu nedenle fizik muayene ve laboratuvar çalışmalarına dayalı diğer pek çok periyodik sağlık muayenesine ek olarak riskli bireylerde farklı yöntemlerle depresyon taramasının da belirli aralıklarla yapılması ve duygu durum bozukluğuna ilişkin ipuçlarının erken dönemde belirlenmesi önemlidir.

Özet (Çeviri)

Depression is the most common psychiatric disorder among the elderly. Studies conducted on older adults residing in nursing homes in our country have reported that the prevalence of depression ranges from 10% to 76%. Age alone is a major risk factor for many acute and chronic diseases. The co-occurrence of depression with advancing age significantly complicates the management of chronic conditions in these individuals. In our study, depression screening was performed using the 15-item Geriatric Depression Scale (GDS-15) in individuals aged 50 and above, and the results were analyzed in the context of associated factors. The data of 503 participants—261 women and 242 men—were analyzed in this study. Individuals who scored between 0–4 on the GDS-15 were classified as“normal”in terms of depression, while those with a score of ≥5 were classified as having a“suspicion of depression.”Among the 503 individuals, 209 (41.6%) were found to have a suspicion of depression. The prevalence of depression was found to be significantly higher among women, individuals with lower levels of education, those with lower household income, and those with a greater number of chronic diseases. Elderly individuals with chronic illnesses represent one of the most challenging groups to manage in primary care. When the complications of polypharmacy are added to these conditions, a fragile health management balance emerges, which can deteriorate at any moment. Depression is one of the most critical comorbidities that can disrupt this delicate balance. Therefore, in addition to other periodic health screenings based on physical examination and laboratory findings, it is essential to conduct regular depression screenings using various methods in at-risk individuals and to identify early signs of mood disorders.

Benzer Tezler

  1. Palyatif bakım servisinde yatan yaşlı hastalarda depresyon sıklığı ve ilişkili klinik ve ultrasonografik kas parametreleri

    The prevalence of depression and associated clinical and ultrasonographic muscle parameters in older patients hospitalized in a palliative care unit

    AHMET KANYILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    GeriatriSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NEZAHAT MÜGE ÇATIKKAŞ

  2. Yaşlı hastalarda kırılganlık ile depresyon, çoklu ilaç kullanımı ve sosyodemografik faktörler arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the relationship between frailty, depression, polypharmacy, and sociodemographic factors in elderly patients

    BORAN HAZIR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    İç HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HASAN SÖZEL

  3. Huzurevinde ve evde yaşayan yaşlılarda kendini ihmal düzeyleri ve risk faktörleri

    Self-neglect levels and risk factors in elderly living in nursing homes and at home

    ESMA NUR SERT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Halk SağlığıAkdeniz Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞEGÜL ILGAZ

  4. Esansiyel tremor tanısı almış hastalarda kognitif bozuklukların araştırılması

    Cognitive deficits in patients with essential tremor

    HÜLYA DEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    NörolojiMarmara Üniversitesi

    Nörolojik Bilimler Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. DİLEK İNCE GÜNAL

  5. Endokrinoloji polikliniğine başvuran 65 yaş ve üstü tip 2 diyabetli bireylerin beslenme durumunun saptanması

    Assessment of nutritional status of 65 years old and above TYPE 2 diabetic patients attending on endocrinology outpatient clinic

    İLAYDA ERDURAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Beslenme ve Diyetetikİstanbul Bilgi Üniversitesi

    Beslenme ve Diyetetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVİL BAŞOĞLU